DOI Artikel:
Xyngopulos, Andreas: Alexandrina osteïna anaglypha tou en Athēnais Ethnikou Archaiologikou Mouseiou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0147
ΑΕ 1915
Αλεξανδρινά όστέϊνα άνάγλυφα' νπό Α. Ξυγγοπονλον. 139
Δια της τεταγμένης αριστεράς χειρός κρατεί το εν την ιδίαν στάσιν, ελλείπει ομως δ τρίτων ό προσ-
άκρον του πέπλου, όστις κολποΟται όπισθεν της φέρων το κάνιστρον, την θέσιν δέ αύτου κατέχει
κεφαλής έν είδει τόξου, εν ώ το άλλο αύτοΟ άκρον το έλισσόμενον λεπιωτόν σώμα θαλασσίου τέρατος
συγκρατείται δια της προς τα κάτω πιπτούσης δε- προελθόντος πιθανώς εκ του κάτω σώματος τοΟ
ξιας χειρός."Αλλο ύφασμα καλύπτει τον άριστερόν τρίτωνος. Η νηρηίς έν τούτοις εξακολουθεί νά πα-
αύτής πόδα (εικ. 1). ρίσταται μέ τεταμμένην την άριστεράν χεϊρα'
έπειδή όμως μετά την έξαφάνισιν του κρατοΟντος
το κάνιστρον τρίτωνος, ή τάσις αύτη της "/ειρος
δεν εχει σ/.οπόν, δ τε/νίτης ^δικαιολόγησε την κί-
νησιν ταύτην ποιήσας τήν '/εΤρα νά κράτη το
άκρον του πέπλου δ όποιος διατηρεί άμετάβλητον
τήν τοξοειδή αύτοΰ μορφήν (είκ. 3^)2. Περαιτέρω
Είκ. 1.
Ό τύκος ούτος της νηρη'ίδος είναι εκ των λίαν
συνήθων.
Είναι δέ ή παράστασις αύτη εξελιγμένη, ώς νο-
μίζω, μορφή άλλου πολύ συνθετοτέρου τύπου οδ
διεσώθησαν παραδείγματα τινα. Υπάρξει πράγματι
μία παράστασις, έν ή εικονίζεται νηρηίς έχουσα
τήν ιδίαν περίπου στάσιν προς τήν επί τοΟ ημετέ-
ρου άναγλύφου, μέ τήν διαφοράν ό'μως, ό'τι είναι
περισσότερον έξηπλωμένη, τείνει δέ αύτη τήν δε-
ξιάν /εΐρα προς κάλαθον πλήρη καρπών όν προσ-
φέρει εις αύτήν εις τρίτων. Ό έν σχήματι τόξου
πέπλος έπίσης πλαισιοΐ τήν μορφήν ταύτην (εικ.
2)1. Ή παράστασις αύτη είναι, ώς νομίζω, άν
Είκ. 3.
άπλοποίησις της παραστάσεως ταύτης ήγαγεν εις
τήν μορφήν ήν παρουσιάζει το ήμέτερον άνάγλυ-
φον. Ή στάσις ό'μως ενταύθα ε/ει τροποποιηθή
Είκ. 2. ολίγον. Ή νηρηίς δεν είναι πλέον έξηπλωμένη αλλά
κάθηται μάλλον. Έν τούτοις δ τοξοειδής πέπλος
οχι ή αρχική, τούλάχιστον ή παλαιοτέρα σωζο- και το σώμα τοΟ θαλασσίου τέρατος ύπάρχουσιν
μένη μορφή τοΟ τύπου εις όν ανήκει και το υπό ακόμη.
μελέτην άνάγλυφον. Έν τούτοις μεταξύ της άρ- ίΖ. (Ν° 949). Νηρηίς γυμνή καθημένη επί τών
χικής εκείνης μορφής και έκείνης ήν άντιπροσω- νώτων δελφίνος. Το άνω μέρος του κορμού είναι
πεύει το ήμέτερον άνάγλυφον παρεντίθεται μία σχεδόν κατ' ενώπιον, ή δέ κεφαλή είναι έστραμ-
άλλη άπλουστέρα τής πρώτης. Εις τήν διάμεσον μένη όλίγον προς δεξιά, έν ώ ή κόμη παρίσταται
ταύτην παράστασιν βλέπομεν τήν νηρη'ίδα εχουσαν άνεμιζομένη. Περί τον λαιμόν φέρει περιδέραιον.
ι ττλ, ιπ τ> ι -ι, λ ο·υ ι ^ ν. · »ι· ι. Αί γεΐοες, αίτινες σώζονται υ,ένρι τών αγκώνων
Εροοίιβη I (Α1ίο1ΐΓΪ8ΐ1ϊο1ιβ Βϊΐάνν.) Ν° 387 τ.ίν. XVIII. 2 ΐΤω;/1/-, ϊνθ'άν. Ν" 388 πίν. XVIII.
Αλεξανδρινά όστέϊνα άνάγλυφα' νπό Α. Ξυγγοπονλον. 139
Δια της τεταγμένης αριστεράς χειρός κρατεί το εν την ιδίαν στάσιν, ελλείπει ομως δ τρίτων ό προσ-
άκρον του πέπλου, όστις κολποΟται όπισθεν της φέρων το κάνιστρον, την θέσιν δέ αύτου κατέχει
κεφαλής έν είδει τόξου, εν ώ το άλλο αύτοΟ άκρον το έλισσόμενον λεπιωτόν σώμα θαλασσίου τέρατος
συγκρατείται δια της προς τα κάτω πιπτούσης δε- προελθόντος πιθανώς εκ του κάτω σώματος τοΟ
ξιας χειρός."Αλλο ύφασμα καλύπτει τον άριστερόν τρίτωνος. Η νηρηίς έν τούτοις εξακολουθεί νά πα-
αύτής πόδα (εικ. 1). ρίσταται μέ τεταμμένην την άριστεράν χεϊρα'
έπειδή όμως μετά την έξαφάνισιν του κρατοΟντος
το κάνιστρον τρίτωνος, ή τάσις αύτη της "/ειρος
δεν εχει σ/.οπόν, δ τε/νίτης ^δικαιολόγησε την κί-
νησιν ταύτην ποιήσας τήν '/εΤρα νά κράτη το
άκρον του πέπλου δ όποιος διατηρεί άμετάβλητον
τήν τοξοειδή αύτοΰ μορφήν (είκ. 3^)2. Περαιτέρω
Είκ. 1.
Ό τύκος ούτος της νηρη'ίδος είναι εκ των λίαν
συνήθων.
Είναι δέ ή παράστασις αύτη εξελιγμένη, ώς νο-
μίζω, μορφή άλλου πολύ συνθετοτέρου τύπου οδ
διεσώθησαν παραδείγματα τινα. Υπάρξει πράγματι
μία παράστασις, έν ή εικονίζεται νηρηίς έχουσα
τήν ιδίαν περίπου στάσιν προς τήν επί τοΟ ημετέ-
ρου άναγλύφου, μέ τήν διαφοράν ό'μως, ό'τι είναι
περισσότερον έξηπλωμένη, τείνει δέ αύτη τήν δε-
ξιάν /εΐρα προς κάλαθον πλήρη καρπών όν προσ-
φέρει εις αύτήν εις τρίτων. Ό έν σχήματι τόξου
πέπλος έπίσης πλαισιοΐ τήν μορφήν ταύτην (εικ.
2)1. Ή παράστασις αύτη είναι, ώς νομίζω, άν
Είκ. 3.
άπλοποίησις της παραστάσεως ταύτης ήγαγεν εις
τήν μορφήν ήν παρουσιάζει το ήμέτερον άνάγλυ-
φον. Ή στάσις ό'μως ενταύθα ε/ει τροποποιηθή
Είκ. 2. ολίγον. Ή νηρηίς δεν είναι πλέον έξηπλωμένη αλλά
κάθηται μάλλον. Έν τούτοις δ τοξοειδής πέπλος
οχι ή αρχική, τούλάχιστον ή παλαιοτέρα σωζο- και το σώμα τοΟ θαλασσίου τέρατος ύπάρχουσιν
μένη μορφή τοΟ τύπου εις όν ανήκει και το υπό ακόμη.
μελέτην άνάγλυφον. Έν τούτοις μεταξύ της άρ- ίΖ. (Ν° 949). Νηρηίς γυμνή καθημένη επί τών
χικής εκείνης μορφής και έκείνης ήν άντιπροσω- νώτων δελφίνος. Το άνω μέρος του κορμού είναι
πεύει το ήμέτερον άνάγλυφον παρεντίθεται μία σχεδόν κατ' ενώπιον, ή δέ κεφαλή είναι έστραμ-
άλλη άπλουστέρα τής πρώτης. Εις τήν διάμεσον μένη όλίγον προς δεξιά, έν ώ ή κόμη παρίσταται
ταύτην παράστασιν βλέπομεν τήν νηρη'ίδα εχουσαν άνεμιζομένη. Περί τον λαιμόν φέρει περιδέραιον.
ι ττλ, ιπ τ> ι -ι, λ ο·υ ι ^ ν. · »ι· ι. Αί γεΐοες, αίτινες σώζονται υ,ένρι τών αγκώνων
Εροοίιβη I (Α1ίο1ΐΓΪ8ΐ1ϊο1ιβ Βϊΐάνν.) Ν° 387 τ.ίν. XVIII. 2 ΐΤω;/1/-, ϊνθ'άν. Ν" 388 πίν. XVIII.