DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14279#0027
ΑΕ 1916
θεσσαλικοί έπιγραφαί' ύπο Α. Σ. 'Αρβανιτοπονλλου.
19
"Εδοξε τήι πόλει τήι Φαλανναίων
εφ* ιερέως τοΰ Ασκληπιού Φιλοξένο[υ
τοΰ Τιμοθ[έ]ου, [ταγευ]ό[ντ]οη' Νικί(α)
τοΰ Όρέστου, [Πυθέα τοΰ Ά]λεξιμάχο[υ,
5 Παρμενίωνος τοΰ Ί[ππίου;], Καλλι-
κ]λέους τοΰ Άριστομέ[ν]ους, Άσκληπ[ι-
οδ]ώρου τοΰ Αίσχίνου, Εΰπολ,έμου
τοΰ Άσκλ]ηπιοδώρο[υ], Αριστοβουλο[υ
τοΰ - - · -ο]υς· [Π ... λ (η α)---ι]κ[ρ . -
Εν τέλει τοΰ στίχ. 3 παρέλιπεν ό χαράκτης,
ή άπέδωκε διά βαφής μόνον, τήν έσω κεραίαν τοΰ
Α.Του δνόματος του δευτέρου ταγοΟ σώζονται ελά-
χιστα ίχνη των τριών πρώτων γραμμάτων, όντων
πιθανών, ως ετέθησαν, τών λοιπών κατ ανάγκην
συμπληρουμένων ώς άνω, λόγω τοΰ χώρου- τοΰ
δέ πατρικού τοΰ τρίτου ταγού τήν συμπλήρωσιν
Οεώρησον πιΟανήν ένεκα τών πλειόνων περισωΟέν-
των ιχνών ΙΓΤΊ'""! , ες ων μάλιστα πάντων προ-
κύπτει το τεΟέν τά ίχνη του τελευταίου στί/ου
άνήκουσι τοις τεΟεϊσιν έξω τών αγκυλών γράμ-
μασιν.
Ή κατά τον έπώνυμον ιερέα του Ασκληπιού
προσφώνησις και χρονολόγησις τοΰ ψηφίσματος
άπαντα και έν άλλαι; έπιγραφαϊς της Φαλάννης
έν ΙΟ'ΙΧ2 1228· 1231 και κάτω έν τω ήμετέρω
άριθ. 274" ομοίως άπαντα εν τισιν έκδοΟεϊσιν ήδη
έν τη Αργ^.Έφημ. ψηφίσμασι τών Γοννέων και εν
τισι τών Χυρετιέων, δημοσιευθησομένοις έν τοις
κάτω ύπ άριθ. 301 κα'ι 302.
Ό δέ άριΟμός τών ταγών είναι επτά μεν έν ΙΟ
IX2 1228, πέντε δ' έν 1231, επτά έν τω περί ου"
ό λόγος, πήτε δ' έν τώ κάτω δημοσιευομένω ύπ'
άριθ. 274" μαίνεται άρα πιθανόν ότι έν τη άκμή
τών Θεσσαλικών πόλεων οί ταγοί ήσαν πολυαρι-
Ομότεροι, συν τω χρόνω δέ, λόγω της δλιγανθρω-
πίας, ήλαττοΰτο κα'ι Ό άριθμος αύτών" κατά ταΰτα
το περ'ι ου ό λόγος κα'ι το 1228 ψηφίσματα είναι
άρχαιότερα τών λοιπών και άνήκουσι πρωιμοίςγρό-
νοις της Γ' π. Χρ. έκατονταετηρίδος, όπερ χ.α'ι τό
σχήμα τών γραμμάτων βέβαιοι.
Τών δέ ταγών είναι γνωστός ό Άσκληπιόδωρος
υίος τοΰ Αισχίνον, ό αύτος πιΟανώτατα τω άρχιτ-
τολιάρχω της Φαλάννης έν τή ύπ' άριθ. 1233 τών
ΙΟ IX2 επιγραφή" ήτο δέ το ύπούργημα τοΰ άρ-
χιττολιάρχου κα'ι τών τεσσάρων ττολιάρχων διά-
φορον βεβαίως τοΰ τών ταγών, και δη στρατιωτι-
κον καθαρώς, τών διοικούντων τήν έν τή άκροπόλει
μόνιμον εξ έπιχωρίων φρουράν αξιωματικών κα'ι
τοΰ άρχιφρουροΟ ή οοουοίργον άπάσης της έν αύτη
δυνάμεως, ήτις έν πολλαΐς Περραιβικαΐς πόλεσι
καί τισιν όμόροις αύταΐς της Θεσσαλίας άπαντα.
Έν τω μέσω λοιπόν τοΰ στίχ. 9 περατοΰται ή
αναγραφή τών ταγών, οντος έβδομου του Αριστο-
βούλου, υίοΰ τοΰ [---ο\νς' τά κατόπιν τούτου
περισωΟέντα ίχνη γραμμάτων , άτινα φαίνονται
ανήκοντα κυρίω ονόματι κα'ι πατρικώ, ύποδηλοΰσιν
ίσως τον ρήτορα έν τή έκκλησία, περίπου π. χ.
Πυϋέα τον Αντι κ ρύ1 τους εϊπαντος ή λέξαντος'
επειδή κτλ. |.
Άριϋ*. 273 (είκ. 3 και 3 α. Μουσ. Τνρν.
άρι§. Ευρετ. 7). Στήλη λευκού μαρμάρου, δεξιά
μόνον άποκεκομμένη κα'ι έλλιπής, έκ δέ τών λοι-
πών πλευρών άποτετριμμένη τάς άκμάς' άνω λή-
γει εις άπλοΰν, ήπίως προεξέχον, όριζόντιον γεϊσον,
ό'περ κα'ι αύτό κα'ι άπασαι αί λεπτομέρειαι της πα-
ραστάσεως Οά ήσάν ποτε πλουσίως βεβαμμέναι δια
ποικίλων χρωμάτων. Υπάρχει δέ ύπο το γεϊσον
παράστασις έν μετρίως βαΟεΐ άναγλύφω (βλ. είκ. 3):
έν άριστερα τώ θεατή παρίσταται γυνή κατά τον
δεςιόν κρόταφον, καθήμενη έπ'ι αρκούντως πολυ-
τελοΰς έδρας, πλατέος τά άνω έρεισινώτου, ή ς ό
δεξιός οπίσθιος πους άπετρίβη" Φορεί δέ ή γυνή χι-
τώνα δώριον, ποδήρη και άχειρίδωτον, άφίνοντα
γυμνάς τάς χείρας, τον λαιμόν κα'ι το πολύ τοΰ
στέρνου, έχει δ ετι τους άκρους πόδας γυμνούς"
φορεί κα'ι ίμάτιον, ήρμένον έπ'ι της κεφαλής έν
ειδει πέπλου, κατερχόμενον προς τά όπίσω κα'ι πε-
ριέιλημένον περί τον δεςιόν αγκώνα" τήν δεξίάν
χείρα ύψοΐ ήπίως παρα το σώμα, κρατούσαν μι-
κρόν πτηνόν. Διά της άριστερας περιβάλλει έκ τών
νώτων παίδαρων, καθήμενον έπ'ι τοΰ άνω τών μη-
ρών αυτής, όπερ παρίσταται κατά τον άριστερόν
κρόταφον, τά μέν σκέλη προεκβάλλον ήμικεκαμ-
μένα, τήν δέ δεξιάν προεκτεϊνον προς τήν τής μη-
τρός αύτοΰ, ίνα λάβη το πτηνόν" ή διάθεσις τής
άριστερας αύτοΰ χειρός δέν διακρίνεται σαφώς, ώς
άποτριβείσης, φαίνεται όμως οτι κατήρχετο παρά
το σώμα" επίσης δέν διακρίνεται σαφώς ό χιτωνί-
θεσσαλικοί έπιγραφαί' ύπο Α. Σ. 'Αρβανιτοπονλλου.
19
"Εδοξε τήι πόλει τήι Φαλανναίων
εφ* ιερέως τοΰ Ασκληπιού Φιλοξένο[υ
τοΰ Τιμοθ[έ]ου, [ταγευ]ό[ντ]οη' Νικί(α)
τοΰ Όρέστου, [Πυθέα τοΰ Ά]λεξιμάχο[υ,
5 Παρμενίωνος τοΰ Ί[ππίου;], Καλλι-
κ]λέους τοΰ Άριστομέ[ν]ους, Άσκληπ[ι-
οδ]ώρου τοΰ Αίσχίνου, Εΰπολ,έμου
τοΰ Άσκλ]ηπιοδώρο[υ], Αριστοβουλο[υ
τοΰ - - · -ο]υς· [Π ... λ (η α)---ι]κ[ρ . -
Εν τέλει τοΰ στίχ. 3 παρέλιπεν ό χαράκτης,
ή άπέδωκε διά βαφής μόνον, τήν έσω κεραίαν τοΰ
Α.Του δνόματος του δευτέρου ταγοΟ σώζονται ελά-
χιστα ίχνη των τριών πρώτων γραμμάτων, όντων
πιθανών, ως ετέθησαν, τών λοιπών κατ ανάγκην
συμπληρουμένων ώς άνω, λόγω τοΰ χώρου- τοΰ
δέ πατρικού τοΰ τρίτου ταγού τήν συμπλήρωσιν
Οεώρησον πιΟανήν ένεκα τών πλειόνων περισωΟέν-
των ιχνών ΙΓΤΊ'""! , ες ων μάλιστα πάντων προ-
κύπτει το τεΟέν τά ίχνη του τελευταίου στί/ου
άνήκουσι τοις τεΟεϊσιν έξω τών αγκυλών γράμ-
μασιν.
Ή κατά τον έπώνυμον ιερέα του Ασκληπιού
προσφώνησις και χρονολόγησις τοΰ ψηφίσματος
άπαντα και έν άλλαι; έπιγραφαϊς της Φαλάννης
έν ΙΟ'ΙΧ2 1228· 1231 και κάτω έν τω ήμετέρω
άριθ. 274" ομοίως άπαντα εν τισιν έκδοΟεϊσιν ήδη
έν τη Αργ^.Έφημ. ψηφίσμασι τών Γοννέων και εν
τισι τών Χυρετιέων, δημοσιευθησομένοις έν τοις
κάτω ύπ άριθ. 301 κα'ι 302.
Ό δέ άριΟμός τών ταγών είναι επτά μεν έν ΙΟ
IX2 1228, πέντε δ' έν 1231, επτά έν τω περί ου"
ό λόγος, πήτε δ' έν τώ κάτω δημοσιευομένω ύπ'
άριθ. 274" μαίνεται άρα πιθανόν ότι έν τη άκμή
τών Θεσσαλικών πόλεων οί ταγοί ήσαν πολυαρι-
Ομότεροι, συν τω χρόνω δέ, λόγω της δλιγανθρω-
πίας, ήλαττοΰτο κα'ι Ό άριθμος αύτών" κατά ταΰτα
το περ'ι ου ό λόγος κα'ι το 1228 ψηφίσματα είναι
άρχαιότερα τών λοιπών και άνήκουσι πρωιμοίςγρό-
νοις της Γ' π. Χρ. έκατονταετηρίδος, όπερ χ.α'ι τό
σχήμα τών γραμμάτων βέβαιοι.
Τών δέ ταγών είναι γνωστός ό Άσκληπιόδωρος
υίος τοΰ Αισχίνον, ό αύτος πιΟανώτατα τω άρχιτ-
τολιάρχω της Φαλάννης έν τή ύπ' άριθ. 1233 τών
ΙΟ IX2 επιγραφή" ήτο δέ το ύπούργημα τοΰ άρ-
χιττολιάρχου κα'ι τών τεσσάρων ττολιάρχων διά-
φορον βεβαίως τοΰ τών ταγών, και δη στρατιωτι-
κον καθαρώς, τών διοικούντων τήν έν τή άκροπόλει
μόνιμον εξ έπιχωρίων φρουράν αξιωματικών κα'ι
τοΰ άρχιφρουροΟ ή οοουοίργον άπάσης της έν αύτη
δυνάμεως, ήτις έν πολλαΐς Περραιβικαΐς πόλεσι
καί τισιν όμόροις αύταΐς της Θεσσαλίας άπαντα.
Έν τω μέσω λοιπόν τοΰ στίχ. 9 περατοΰται ή
αναγραφή τών ταγών, οντος έβδομου του Αριστο-
βούλου, υίοΰ τοΰ [---ο\νς' τά κατόπιν τούτου
περισωΟέντα ίχνη γραμμάτων , άτινα φαίνονται
ανήκοντα κυρίω ονόματι κα'ι πατρικώ, ύποδηλοΰσιν
ίσως τον ρήτορα έν τή έκκλησία, περίπου π. χ.
Πυϋέα τον Αντι κ ρύ1 τους εϊπαντος ή λέξαντος'
επειδή κτλ. |.
Άριϋ*. 273 (είκ. 3 και 3 α. Μουσ. Τνρν.
άρι§. Ευρετ. 7). Στήλη λευκού μαρμάρου, δεξιά
μόνον άποκεκομμένη κα'ι έλλιπής, έκ δέ τών λοι-
πών πλευρών άποτετριμμένη τάς άκμάς' άνω λή-
γει εις άπλοΰν, ήπίως προεξέχον, όριζόντιον γεϊσον,
ό'περ κα'ι αύτό κα'ι άπασαι αί λεπτομέρειαι της πα-
ραστάσεως Οά ήσάν ποτε πλουσίως βεβαμμέναι δια
ποικίλων χρωμάτων. Υπάρχει δέ ύπο το γεϊσον
παράστασις έν μετρίως βαΟεΐ άναγλύφω (βλ. είκ. 3):
έν άριστερα τώ θεατή παρίσταται γυνή κατά τον
δεςιόν κρόταφον, καθήμενη έπ'ι αρκούντως πολυ-
τελοΰς έδρας, πλατέος τά άνω έρεισινώτου, ή ς ό
δεξιός οπίσθιος πους άπετρίβη" Φορεί δέ ή γυνή χι-
τώνα δώριον, ποδήρη και άχειρίδωτον, άφίνοντα
γυμνάς τάς χείρας, τον λαιμόν κα'ι το πολύ τοΰ
στέρνου, έχει δ ετι τους άκρους πόδας γυμνούς"
φορεί κα'ι ίμάτιον, ήρμένον έπ'ι της κεφαλής έν
ειδει πέπλου, κατερχόμενον προς τά όπίσω κα'ι πε-
ριέιλημένον περί τον δεςιόν αγκώνα" τήν δεξίάν
χείρα ύψοΐ ήπίως παρα το σώμα, κρατούσαν μι-
κρόν πτηνόν. Διά της άριστερας περιβάλλει έκ τών
νώτων παίδαρων, καθήμενον έπ'ι τοΰ άνω τών μη-
ρών αυτής, όπερ παρίσταται κατά τον άριστερόν
κρόταφον, τά μέν σκέλη προεκβάλλον ήμικεκαμ-
μένα, τήν δέ δεξιάν προεκτεϊνον προς τήν τής μη-
τρός αύτοΰ, ίνα λάβη το πτηνόν" ή διάθεσις τής
άριστερας αύτοΰ χειρός δέν διακρίνεται σαφώς, ώς
άποτριβείσης, φαίνεται όμως οτι κατήρχετο παρά
το σώμα" επίσης δέν διακρίνεται σαφώς ό χιτωνί-