DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14279#0029
ΑΕ 191)!
ΘεοσαλικαΙ έπιγραφαί νπο Ά. Σ. 'Αρβανιτοπόύλλου. 21
Ϊ31Ϊ8 ίιιϊδδβ 03υ83ΐη, δβοί ςυο<3 δθ ΐ'βοαιη Χβνχίβ
(ΐίψίβ Ώατβί οίίίοϊηϊδ οΐβοΐκΐβπΐ, βχϊδίίηίδηΐ.
Άλλ' ένΟάοε πρόκειται κυρίως περί της επι-
γραφής, ήν οίον. ή στήλη όπισθεν της κεφαλής
της γυναικός, κεχαραγμένην ούχί έπιμελώς, έκ των
άνω προς τα κατω πλαγίως" ταυτην αποοιοεί ή
είκών 3 α, έκ φωτογραφίας έκτύπου είλημμενη, φαί-
νεται οέ καί επί της είκ. 3, άλλα κακώς άποοιοο-
μένη εν τισιν, άτε του φωτογράφου κατά την άπου·
σίαν μου μελάναντος οιά γρα^ίοος τά γράμαατα,
άτινα πιΟανώτατα είναι τάοε:
£ΐ». ■ >« (επιγρ. άριΟ. 27Η)· Γ.πιγραφή αρχαϊκή εν Φαλ.άννϊ)
επί τον ανάγλυφου τής είκ. Η.
ΜΚΟ>·Ό [Μ]ρο[χ]ό
ΙΡΡ^,.ΕΛ'ΡΛ ι[Π]ε[ριγ]εν[έα] ή
[Μ]ρο[χ]ό
Ί[]ι]ε[ρογ]εν[έ\χ].
Όντως ες αύτής άνααένομεν το όνομα και το
έπώνυαον της άποΟανοΰσης, άτινα προ/είρως έ/α-
ράχθησαν εν τω έργαστηρίω, ένθα ήτο έ/.τεθειμέ-
νον προς πώλησιν το άνάγλυιεον, μετά την άγοράν
αϋτου υπό των συγγενών αυτής. Αλλ αμφότερα
τά ονόματα παρέ'/ουσι ουσνερείας: το πρώτον
γράμμα φαίνεται όν Μ, ου ένεκα όοείλομεν νά άνα-
γνώμεν Μρογον, ήτοι Μροχώ = Βροχώ (προ.
μροτδς — βροτος κττ.Ι' ετέρα άνάγνωσις, π. /.
Μρο ξ ώ, Μρο τ ώ, Ά ρω\ ξ\ώ κττ., φαίνεται μο'.
ήττον πιθανή. Του δευτέρου στίχου το πρώτον
γράμμα είναι I, το οεΰτερον μάλιστα μεν Π, ίσους
δέ Η ήτοι οασΰ ]Γ κατά τήν πρώτην έκοοχήν το |
Φαίνεται ον τέρμα του πρώτου ονόματος, ήτοι
Μροχωΐ (προ. Ματρωΐ κττ.), όπερ ό χαράκτης,
ένεκα ίσως έπιπροσΟοΰσης βαφής έπί το Ο ανάγλυ-
φου, οέν εγραψεν έν τω τέλει τής λέξεως" κατά
ταύτα άνέγνων ΙΤεριγενεία ήτοι Ουγάτηρ του Περι-
γένονς. Δυνατόν όμως νά έκληφθή το Ρ ώς οασΰ
καί έν τοιαύτη περιπτώσει πρόκειται περί ονόματος
συνθέτου έκ του ιερός, ου το οασΰ πνεύμα έγράφη
ουν'ι προ του I άλλα μετ αυτό, καθ ά καί έν άλ-
λαις έπιγραφαΐς έχαράχθη ίΐίαρόν 7.νζ\ Ιΐιαρον κττ..
Οΰτοί 6ά άνεγινώσκετο Ιερογενεία ήμεϊς δμως
διακρίνομεν Π καί ΟεωροΟμεν πιθανωτέραν τήν
πρώτην άνάγνωσιν.
2£'^ Μητροπόλεως τής άνω Θετταλίας Κ
Άριϋ>. 274 (είκ. 4 καί 4 α. Μυυσ. Τυρν.
άριϋ. Εύρετ. 75). Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου,
κάτω μόνον άποκεκομμένη καί ελλείπουσα ούχί
επί πολύ" άνω λήγει εις πλατύ, όοιζόντιον γεΐσον,
£(*. (επιγρ. αρι&. 27-1)- ψήφισμα των Φαλανναίων νπερ
Μητροπολιτών δικαοτών, ενρεΰεν εν Μητροπόλει τής άνω
Θετταλίας (κατά φωτογραφίαν τοϋ λίϋου).
προεξέχον καί έκ τών πλαγίων έορών, άλλ' άπο-
σχισθέν' ό'τι ειχέ ποτε έντειχισΟή που ϋπό τών νεω-
1 Ότι ή υτζίο το νϋν Δϊ^,ά-; ο·/ν>ρ2 χαΐ καλώς διατηρουμένων
τει/ών πο'λις ε!ναι ου·/.'· αί Μύλαι, ώς ίί^ρι τοϋίε εθεωρούντο, άλλ' η
Μητρόπολις τής αν» Θετταλίας, ί-.ί-.τ. της 7:»οϊ τ<3 Κιέριον ομω-
νύμου, μ. Πραχτιχά 1912 :ι>. 235 3ηα. 1 καϊ 1914 ιελ. 177-179.
ΘεοσαλικαΙ έπιγραφαί νπο Ά. Σ. 'Αρβανιτοπόύλλου. 21
Ϊ31Ϊ8 ίιιϊδδβ 03υ83ΐη, δβοί ςυο<3 δθ ΐ'βοαιη Χβνχίβ
(ΐίψίβ Ώατβί οίίίοϊηϊδ οΐβοΐκΐβπΐ, βχϊδίίηίδηΐ.
Άλλ' ένΟάοε πρόκειται κυρίως περί της επι-
γραφής, ήν οίον. ή στήλη όπισθεν της κεφαλής
της γυναικός, κεχαραγμένην ούχί έπιμελώς, έκ των
άνω προς τα κατω πλαγίως" ταυτην αποοιοεί ή
είκών 3 α, έκ φωτογραφίας έκτύπου είλημμενη, φαί-
νεται οέ καί επί της είκ. 3, άλλα κακώς άποοιοο-
μένη εν τισιν, άτε του φωτογράφου κατά την άπου·
σίαν μου μελάναντος οιά γρα^ίοος τά γράμαατα,
άτινα πιΟανώτατα είναι τάοε:
£ΐ». ■ >« (επιγρ. άριΟ. 27Η)· Γ.πιγραφή αρχαϊκή εν Φαλ.άννϊ)
επί τον ανάγλυφου τής είκ. Η.
ΜΚΟ>·Ό [Μ]ρο[χ]ό
ΙΡΡ^,.ΕΛ'ΡΛ ι[Π]ε[ριγ]εν[έα] ή
[Μ]ρο[χ]ό
Ί[]ι]ε[ρογ]εν[έ\χ].
Όντως ες αύτής άνααένομεν το όνομα και το
έπώνυαον της άποΟανοΰσης, άτινα προ/είρως έ/α-
ράχθησαν εν τω έργαστηρίω, ένθα ήτο έ/.τεθειμέ-
νον προς πώλησιν το άνάγλυιεον, μετά την άγοράν
αϋτου υπό των συγγενών αυτής. Αλλ αμφότερα
τά ονόματα παρέ'/ουσι ουσνερείας: το πρώτον
γράμμα φαίνεται όν Μ, ου ένεκα όοείλομεν νά άνα-
γνώμεν Μρογον, ήτοι Μροχώ = Βροχώ (προ.
μροτδς — βροτος κττ.Ι' ετέρα άνάγνωσις, π. /.
Μρο ξ ώ, Μρο τ ώ, Ά ρω\ ξ\ώ κττ., φαίνεται μο'.
ήττον πιθανή. Του δευτέρου στίχου το πρώτον
γράμμα είναι I, το οεΰτερον μάλιστα μεν Π, ίσους
δέ Η ήτοι οασΰ ]Γ κατά τήν πρώτην έκοοχήν το |
Φαίνεται ον τέρμα του πρώτου ονόματος, ήτοι
Μροχωΐ (προ. Ματρωΐ κττ.), όπερ ό χαράκτης,
ένεκα ίσως έπιπροσΟοΰσης βαφής έπί το Ο ανάγλυ-
φου, οέν εγραψεν έν τω τέλει τής λέξεως" κατά
ταύτα άνέγνων ΙΤεριγενεία ήτοι Ουγάτηρ του Περι-
γένονς. Δυνατόν όμως νά έκληφθή το Ρ ώς οασΰ
καί έν τοιαύτη περιπτώσει πρόκειται περί ονόματος
συνθέτου έκ του ιερός, ου το οασΰ πνεύμα έγράφη
ουν'ι προ του I άλλα μετ αυτό, καθ ά καί έν άλ-
λαις έπιγραφαΐς έχαράχθη ίΐίαρόν 7.νζ\ Ιΐιαρον κττ..
Οΰτοί 6ά άνεγινώσκετο Ιερογενεία ήμεϊς δμως
διακρίνομεν Π καί ΟεωροΟμεν πιθανωτέραν τήν
πρώτην άνάγνωσιν.
2£'^ Μητροπόλεως τής άνω Θετταλίας Κ
Άριϋ>. 274 (είκ. 4 καί 4 α. Μυυσ. Τυρν.
άριϋ. Εύρετ. 75). Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου,
κάτω μόνον άποκεκομμένη καί ελλείπουσα ούχί
επί πολύ" άνω λήγει εις πλατύ, όοιζόντιον γεΐσον,
£(*. (επιγρ. αρι&. 27-1)- ψήφισμα των Φαλανναίων νπερ
Μητροπολιτών δικαοτών, ενρεΰεν εν Μητροπόλει τής άνω
Θετταλίας (κατά φωτογραφίαν τοϋ λίϋου).
προεξέχον καί έκ τών πλαγίων έορών, άλλ' άπο-
σχισθέν' ό'τι ειχέ ποτε έντειχισΟή που ϋπό τών νεω-
1 Ότι ή υτζίο το νϋν Δϊ^,ά-; ο·/ν>ρ2 χαΐ καλώς διατηρουμένων
τει/ών πο'λις ε!ναι ου·/.'· αί Μύλαι, ώς ίί^ρι τοϋίε εθεωρούντο, άλλ' η
Μητρόπολις τής αν» Θετταλίας, ί-.ί-.τ. της 7:»οϊ τ<3 Κιέριον ομω-
νύμου, μ. Πραχτιχά 1912 :ι>. 235 3ηα. 1 καϊ 1914 ιελ. 177-179.