DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14279#0033
θεσσαλικαι έπιγραφαί' νπο Α. Σ. Αρβανιτοπονλλον 'Ζλ
Α Κ ΙΙ)1ϋ
αύτοΟ Γ. Βελισσαοίου ές Κλασσόνος άνί< τά /(.ό-
ρια, και έκ των 10·· π.χ. υποθέσεων τάς μέν !)(Ι-(.*.">
συμβιβάζοντα και ούτο.) μή ίκοικάζοντα, μόνον
δέ τάς υπολοίπους είσάγοντα εις διαδικασίαν και
κατά το δίκαιον κρίνοντα αύτάς Οττέρ τούτου ή κα-
τ' εκείνου.Το ούτω συλλντικώς δικάζειν, δπερ είναι
σηαεοον σπανιον, οιοτι στερεί τους ειρηνοοι/.ας, ως
λέγεται, ώοελημάτιον νομίμων, παρεχομένων έν
πεοιπτώσει ενεργείας διαδικασίας, εθεωρείτο ύπ'ο
των άρ·/αίων ορθώς άριστον" ρλ. περ'ι τούτου 10
IX2 507 στ. 18 κέ., ένθα ή συμπλήρωσις [σπεΰ-
δοντα: δεν φαίνεται έπιτυχής, και '-4ρχ. Εφημ.
191(1 -τελ. .3)34 στ;/. 16-17 α αναστρέφεται έπιει-
κώ; καϊ ου νλν τικώς εν τοις κριτηρίοις». Κατά
ταΟτα ή ΐοάσις τοΓς ί)ε έπήνενκαν τήν δικαίαν ψή
φον δηλοΐ τάς δικασθείσας υποθέσεις, καθ ά: οί
δικασταί κατεδί/.ασαν οικαίως τους ένοχους, ήΟώιυ-
σαν δέ νυσικώ τω λόγω τους αθώους' το έπιφέρειν
ψήφον δηλοϊ μάλιστα τήν καταδικαστικήν άπό-
οασιν ένεκα της προΟέσειυς" σχ-^έστερον διατυπούν-
τα'. ταύτα έν τώ έκ Γόννων ψηφίσματι έν ·ί4ρ#·
!Ε·^,α. 1911 σελ. 134 αριθ. 70 στ. 15-20 «και
τών κατά τάς δίκας ; τούς έ/οντας τά πράγματα,
τούς ι μέν -πλείστους εις σύλλυσιν ήγά γοσαν δια
της αύτών φιλοτ(μίας,| ό'σοις δέ έδίκασαν, άπέδω-
καν το δί|κα·.ον κατά τους νόθους», ένθα δ;ά τοΰ
έδίκασαν δηλοΰνται γενικώς αί αποβάσεις, είτε
καταδικαστικαί, είτε άΟωωτικαί.
Στί/. 23-30. Αναγράφεται ή άπόοασις τη;
εκκλησίας τών Ψαλανναίων περί απονομής επαίνου
τοις δικασταΐς κα'ι αποστολής ςενίοον αΰτοϊς' τά
£ε'?'ία ταΟτα ερμηνεύει ό λνΌοάχναιτΙ έ. ά. σ. 334
ό'τι 3γθ νοίβοί Ιΐιβ οίίγ οί ΡΙιαίΗπιίΕΐ α 8%ϊπ
οί ηιοηβν, όπερ θεωρώ άπίθανον" διότι το ξένια
πέμψαΐ δηλοΤ ένταΰΟα άποστολήν ού/Ί /ρηματικού
ποσοΰ, όπερ άλλως μάλιστα μεν οίδεται και έγ-
νειοίζεται, ήκιστα δέ πέμπεται , άλλα πράγματος
1 Π?6, Ι& V* 367 IV ιτί/.. 42-44 «|5ο^7»ό<1 & «αί £ή«α
(χάστω αϋτών ίρ[α/υ.]ά; πεντήκοντα χαλιβαι δε [αϋτοό; και ί-ί τήν
χοινην έίτίχν τ»,ν ΐν Ληαη]|Γτοι]ά3ιΐ)· τό τϊρμχ τοΰ α-.·./. 43 τυν;-
-λτ,ρώΟη ίι^'έΐΑΟϋ' και αϋτ. II »τί/. 17 [&ο$\ήναι δε χαί ξένι\α
ίχάνήαΗ αυτών τά μέγιοτα ίχ τών κ[ο;νών -ρουο'δων]»· ταϋτα θα
η»αν ε·.; εΤδο; ααλλον η εϊ; χςημα. 'Κν όαοίοι διχατ-ιχβ ψηϊίταατ·.
τί[ς Λαοίση; ΙΟ IX5 508, ένθα τ:αώντα: διχασταί Μιλήσιοι. άνα;:-
■;Εται απέμψαι δ' αοτοίς τα.....χα - - - ϊχάστω αυτδν ζα! ξένια
τ[ά έζ τοΰ νο'αου α;γιστα?|» ζατα ΐϋμπλι5ρωαιν το3 Κβΐ'11. μη άπ·:-
γουαχν τ?ί; άληθ((ας' Ενταύθα φαίνεται ΊΊ-: ώρίσβη ζα! νρηααπχον
Γίοσον τοϊ; οϋτω ααζρόΟεν Ιλθουσ: χαί διο^α ει; ε'δο;
τίνος, ούτινος ορίζεται μέγεθος έν στί/. 26-27
κα'ι άξία έν στί/. 27-28" ταύτα άρα Οά ήσαν πι-
Οανώτατα βοσκήματα, ήτοι πρόοατα, αίγες, μό-
σχοι κττ., τέσσαρα εν ολω, μέγιστα πάντων, δήλα
δή τά άριστα εις εϊδος και μέγεθος τών κατ' έκεί-
νην τήν ώραν τοΰ έτους ακμαζόντων, ών ή αξία
όμοΰ ορίζεται εις δεκαπέντε στατήρας, ήτοι αρ-
χαίας αργυράς δρα/μάς τριάκοντα, δι' ών τότε Οά
ήγόραζέ τις, οσα σήμερον αγοράζει διά τριακοσίων
σχεδόν δραχμών' ήδύναντο άρα νά είνα.' τέσσαρε;
μόσχοι έςαίρετοι κα'ι/ρησιμώτατοι τοις δικασταΐς,
ή ΐνα οάγωσιν αύτού;, ή ίνα έκΟρέψωσιν εις άρο-
τήρας, ή άλλως ίνα πωλησωσι' κα'ι σημεοον παρ'
ήμΐν έν παρομοίαις περιπτώσεσι θεωρείται ριλρτι-
μοτάτη κα'ι τά μάλιστα εύπρόσδεκτος ή άποστο/.ή
οωρου εις ειοος, εστιο και μικρόν χρηματικον πο-
σόν άντιπροσωπεύοντος, οια κα'ι σήμερον δέχονται
και οί άοέκαστοι ετι δικασταί, ώς διαδη/.οΰντα τήν
άπονομήν τιμής κα'ι σεοασμοΰ και ευγνωμοσύνης.
Σημειωτέον οέ ότι έν τοις έκ Γόννων όμοίοις δικα-
στικοϊς ψη^-'^μασιν ούδαμοΰ μνημονεύεται απο-
νομή εις χρήμα άμοιζής τοΐ'ς ξένοις δικασταΤς,
υπονοούμενη οε παραλείπεται η αποστολή η οοσις
ςενίων εις είοος' έν άλλαις όμως περιπτώσεσιν έμι-
σΟοδοτοϋντο άλλου τε είδους κα'ι ξένοι ομοίως δι-
κασταί, οϋδέ είναι ακριβές τό ύπ'ο τοΰ \νοοά\νϋΐ'(ί
έ. ά. σελ. 33ο λεγόμενον ότι ηιΟΓβονβι· ίν ηο
βαββ Ϊ8 ΙΙιθγθ ηιβηΐϊοη ο£ & βν,ηι οί ηιοηβχ/ ραίά
ίο Ιΐιβ (1ίθ38ί8. 88 ΙΐθΓβ κα'ι τό έν σελ. 336 ίΗθ
α\ν&Γά οί α βηηι οί ιηοηβί/ Ιο άίβαβίβ ϊδ ιιηα-
8ΐια1, &ηά. αί ΙβαβΙ ίη ΤΗβ8ΗαΙ%) ιιη/.·ηο/ι·)ΐ· διότι
έν ψη^ίσματι έτι τών Ψαλανναίων 10 IX2 1230
στ- 13 κέ. λέγεται ότι δικαστής τις, έν ω ή πόλις
έψή^ρισεν αύτώ χρυσοΰν της ήμέρας, δεν εδέχθη
τόν μισΟόν, « άλλ'ϋπέμεινεν δωρεάν τον προσγι-
νόμενον χρόνον»" έπίσης ό έν ταϊς από συμβόλων
δίκαι: δικαστής έν Αρχ.Έφημ. 1 910 σελ. 338 εκ-
τέλεσε τήν δικαστείαν δωρεάν, καίτοι έδικαιοΰτο
3εοαίως νά λάοη μισΟόν κα'ι εφόδια" ομοίως οί
Κλειτόριοι κα'ι ΙΙατρεΤς δικασταί, οί μετακληΟέν-
τες ύπό τών Δημητριέων κα'ι Μαγνήτων, ελαβον
κα'ι εις είδος ξένια 1 κα'ι /ρηματικήν άμοιβήν (βλ.
τήν παραπλεύρως σημ. 1 I.
1 Εν 16 IX - 1111 στί/. 35 νοούνται ξένια ^ έστίασις: «χαί
όταν τταραγε'νηται ει; Σ"άλα[υ] | 0=α, χαλέααι ανιόν έπΐ ξένια*· έν-
4
Α Κ ΙΙ)1ϋ
αύτοΟ Γ. Βελισσαοίου ές Κλασσόνος άνί< τά /(.ό-
ρια, και έκ των 10·· π.χ. υποθέσεων τάς μέν !)(Ι-(.*.">
συμβιβάζοντα και ούτο.) μή ίκοικάζοντα, μόνον
δέ τάς υπολοίπους είσάγοντα εις διαδικασίαν και
κατά το δίκαιον κρίνοντα αύτάς Οττέρ τούτου ή κα-
τ' εκείνου.Το ούτω συλλντικώς δικάζειν, δπερ είναι
σηαεοον σπανιον, οιοτι στερεί τους ειρηνοοι/.ας, ως
λέγεται, ώοελημάτιον νομίμων, παρεχομένων έν
πεοιπτώσει ενεργείας διαδικασίας, εθεωρείτο ύπ'ο
των άρ·/αίων ορθώς άριστον" ρλ. περ'ι τούτου 10
IX2 507 στ. 18 κέ., ένθα ή συμπλήρωσις [σπεΰ-
δοντα: δεν φαίνεται έπιτυχής, και '-4ρχ. Εφημ.
191(1 -τελ. .3)34 στ;/. 16-17 α αναστρέφεται έπιει-
κώ; καϊ ου νλν τικώς εν τοις κριτηρίοις». Κατά
ταΟτα ή ΐοάσις τοΓς ί)ε έπήνενκαν τήν δικαίαν ψή
φον δηλοΐ τάς δικασθείσας υποθέσεις, καθ ά: οί
δικασταί κατεδί/.ασαν οικαίως τους ένοχους, ήΟώιυ-
σαν δέ νυσικώ τω λόγω τους αθώους' το έπιφέρειν
ψήφον δηλοϊ μάλιστα τήν καταδικαστικήν άπό-
οασιν ένεκα της προΟέσειυς" σχ-^έστερον διατυπούν-
τα'. ταύτα έν τώ έκ Γόννων ψηφίσματι έν ·ί4ρ#·
!Ε·^,α. 1911 σελ. 134 αριθ. 70 στ. 15-20 «και
τών κατά τάς δίκας ; τούς έ/οντας τά πράγματα,
τούς ι μέν -πλείστους εις σύλλυσιν ήγά γοσαν δια
της αύτών φιλοτ(μίας,| ό'σοις δέ έδίκασαν, άπέδω-
καν το δί|κα·.ον κατά τους νόθους», ένθα δ;ά τοΰ
έδίκασαν δηλοΰνται γενικώς αί αποβάσεις, είτε
καταδικαστικαί, είτε άΟωωτικαί.
Στί/. 23-30. Αναγράφεται ή άπόοασις τη;
εκκλησίας τών Ψαλανναίων περί απονομής επαίνου
τοις δικασταΐς κα'ι αποστολής ςενίοον αΰτοϊς' τά
£ε'?'ία ταΟτα ερμηνεύει ό λνΌοάχναιτΙ έ. ά. σ. 334
ό'τι 3γθ νοίβοί Ιΐιβ οίίγ οί ΡΙιαίΗπιίΕΐ α 8%ϊπ
οί ηιοηβν, όπερ θεωρώ άπίθανον" διότι το ξένια
πέμψαΐ δηλοΤ ένταΰΟα άποστολήν ού/Ί /ρηματικού
ποσοΰ, όπερ άλλως μάλιστα μεν οίδεται και έγ-
νειοίζεται, ήκιστα δέ πέμπεται , άλλα πράγματος
1 Π?6, Ι& V* 367 IV ιτί/.. 42-44 «|5ο^7»ό<1 & «αί £ή«α
(χάστω αϋτών ίρ[α/υ.]ά; πεντήκοντα χαλιβαι δε [αϋτοό; και ί-ί τήν
χοινην έίτίχν τ»,ν ΐν Ληαη]|Γτοι]ά3ιΐ)· τό τϊρμχ τοΰ α-.·./. 43 τυν;-
-λτ,ρώΟη ίι^'έΐΑΟϋ' και αϋτ. II »τί/. 17 [&ο$\ήναι δε χαί ξένι\α
ίχάνήαΗ αυτών τά μέγιοτα ίχ τών κ[ο;νών -ρουο'δων]»· ταϋτα θα
η»αν ε·.; εΤδο; ααλλον η εϊ; χςημα. 'Κν όαοίοι διχατ-ιχβ ψηϊίταατ·.
τί[ς Λαοίση; ΙΟ IX5 508, ένθα τ:αώντα: διχασταί Μιλήσιοι. άνα;:-
■;Εται απέμψαι δ' αοτοίς τα.....χα - - - ϊχάστω αυτδν ζα! ξένια
τ[ά έζ τοΰ νο'αου α;γιστα?|» ζατα ΐϋμπλι5ρωαιν το3 Κβΐ'11. μη άπ·:-
γουαχν τ?ί; άληθ((ας' Ενταύθα φαίνεται ΊΊ-: ώρίσβη ζα! νρηααπχον
Γίοσον τοϊ; οϋτω ααζρόΟεν Ιλθουσ: χαί διο^α ει; ε'δο;
τίνος, ούτινος ορίζεται μέγεθος έν στί/. 26-27
κα'ι άξία έν στί/. 27-28" ταύτα άρα Οά ήσαν πι-
Οανώτατα βοσκήματα, ήτοι πρόοατα, αίγες, μό-
σχοι κττ., τέσσαρα εν ολω, μέγιστα πάντων, δήλα
δή τά άριστα εις εϊδος και μέγεθος τών κατ' έκεί-
νην τήν ώραν τοΰ έτους ακμαζόντων, ών ή αξία
όμοΰ ορίζεται εις δεκαπέντε στατήρας, ήτοι αρ-
χαίας αργυράς δρα/μάς τριάκοντα, δι' ών τότε Οά
ήγόραζέ τις, οσα σήμερον αγοράζει διά τριακοσίων
σχεδόν δραχμών' ήδύναντο άρα νά είνα.' τέσσαρε;
μόσχοι έςαίρετοι κα'ι/ρησιμώτατοι τοις δικασταΐς,
ή ΐνα οάγωσιν αύτού;, ή ίνα έκΟρέψωσιν εις άρο-
τήρας, ή άλλως ίνα πωλησωσι' κα'ι σημεοον παρ'
ήμΐν έν παρομοίαις περιπτώσεσι θεωρείται ριλρτι-
μοτάτη κα'ι τά μάλιστα εύπρόσδεκτος ή άποστο/.ή
οωρου εις ειοος, εστιο και μικρόν χρηματικον πο-
σόν άντιπροσωπεύοντος, οια κα'ι σήμερον δέχονται
και οί άοέκαστοι ετι δικασταί, ώς διαδη/.οΰντα τήν
άπονομήν τιμής κα'ι σεοασμοΰ και ευγνωμοσύνης.
Σημειωτέον οέ ότι έν τοις έκ Γόννων όμοίοις δικα-
στικοϊς ψη^-'^μασιν ούδαμοΰ μνημονεύεται απο-
νομή εις χρήμα άμοιζής τοΐ'ς ξένοις δικασταΤς,
υπονοούμενη οε παραλείπεται η αποστολή η οοσις
ςενίων εις είοος' έν άλλαις όμως περιπτώσεσιν έμι-
σΟοδοτοϋντο άλλου τε είδους κα'ι ξένοι ομοίως δι-
κασταί, οϋδέ είναι ακριβές τό ύπ'ο τοΰ \νοοά\νϋΐ'(ί
έ. ά. σελ. 33ο λεγόμενον ότι ηιΟΓβονβι· ίν ηο
βαββ Ϊ8 ΙΙιθγθ ηιβηΐϊοη ο£ & βν,ηι οί ηιοηβχ/ ραίά
ίο Ιΐιβ (1ίθ38ί8. 88 ΙΐθΓβ κα'ι τό έν σελ. 336 ίΗθ
α\ν&Γά οί α βηηι οί ιηοηβί/ Ιο άίβαβίβ ϊδ ιιηα-
8ΐια1, &ηά. αί ΙβαβΙ ίη ΤΗβ8ΗαΙ%) ιιη/.·ηο/ι·)ΐ· διότι
έν ψη^ίσματι έτι τών Ψαλανναίων 10 IX2 1230
στ- 13 κέ. λέγεται ότι δικαστής τις, έν ω ή πόλις
έψή^ρισεν αύτώ χρυσοΰν της ήμέρας, δεν εδέχθη
τόν μισΟόν, « άλλ'ϋπέμεινεν δωρεάν τον προσγι-
νόμενον χρόνον»" έπίσης ό έν ταϊς από συμβόλων
δίκαι: δικαστής έν Αρχ.Έφημ. 1 910 σελ. 338 εκ-
τέλεσε τήν δικαστείαν δωρεάν, καίτοι έδικαιοΰτο
3εοαίως νά λάοη μισΟόν κα'ι εφόδια" ομοίως οί
Κλειτόριοι κα'ι ΙΙατρεΤς δικασταί, οί μετακληΟέν-
τες ύπό τών Δημητριέων κα'ι Μαγνήτων, ελαβον
κα'ι εις είδος ξένια 1 κα'ι /ρηματικήν άμοιβήν (βλ.
τήν παραπλεύρως σημ. 1 I.
1 Εν 16 IX - 1111 στί/. 35 νοούνται ξένια ^ έστίασις: «χαί
όταν τταραγε'νηται ει; Σ"άλα[υ] | 0=α, χαλέααι ανιόν έπΐ ξένια*· έν-
4