DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14279#0040
32 Θεσσαλικοί έπιγραψαν ύπδ Ά. Σ. Άρβανιτοπούλ/.ου.
ΑΕ 1010
ό Σωσίβιος ό Μεθύστου κατά τήν Ελληνικήν συ-
νήθειαν άναγραφόμενος' το εν στί/. 1 λοιπόν τα-
μιευόντων ε/ει καλώς, ούδέ 8ββιιΐ3 ίο βθ 3 ιώΪ8-
ί&ΐίβ ο£ ίΐιβ θη^ΐ'&νβΓ'δ, ώς διατείνεται Ό \\Τοοά-
νίΆνά ε. ά.' τά της γεννεαλογίας τοΟ Σωσιβίου
καϊ Εύβιότου έχουσιν άριστα παρά \Υοο(ϊ\νίΐΓθΙ.
Εν στίχ. 4 το Ο τοΟ Σωσάνδρον παρενεβλήθη
έκ δευτέρας φροντίδό; μικρότερον μεταξύ Ρ και
Υ' έν στίχ. 14 το Τ τοΟ τεσσάρας εγραψεν ό
χαράκτης ώς I το κατ άρ/άς' έν στίχ. ΙΟ άφείθη
κενόν κατα τήν παΟλαν. 0ί έν στίν. 16-17 Γα-
ζαΐος και Λυσίμαχος είναι πιΟανώτατα πατήο καϊ
υίός' ο έν άριθ. 276 στ/ν. 6-7 άρα ταμίας Λυ-
σίμαχος ο Γαζαίου είναι ό ένταΟθα υιός, καϊ Φίλα
ή σύζυγος αύτοΟ' ούτω λοιπόν ή ξενική λύσις ανα-
φέρεται οϋ/ί εις τούς έλευΟερωτάς, οντάς ένεκα
της ταμιείας Όλοσσονίους,· άλλ' εις τήν άπελευθέ-
ραν Άπάτην. Ή έν στί/. 20 γραφή τέσσαρες ώς
αιτιατική, δεν είναι σφάλμα του /αράκτου, ώς
νομίζει ό λΥοο(1\ν&ι*ά, άλλα κοινότερα έκφορά των
τριτοκλίτων, ήτις έκτοτε έπεκράτησε παρ ήμΐν έν
τη νεωτέρα "Ελληνική.
278- στίχ. 21-26. Ή άπελευΟέρωσις αύτη Β
έγένετο έπ'ι τοΟ νυν το πρώτον εμφανιζομένου στρα-
τηγοΟ Άλεξίππου' διότι ό έν 16 IX* 11 ■ 218-323
Άλέξιππος Ιππολόχου Λαρισαίος ανήκει τφ έτει
182/1 πΧ.. Ο δέ ταμίας εμφανίζεται καϊ έν στ.
32-33, ·πϊ ετέρου στοατιπνοΟ ταυαεύσας, δπεο οει-
κλύει οτι πλέον ή άπας ήδύνατο τις νά ταμιεύση,
ώς καϊ νά στρατηγήση. Έν στί/. 24-23 μαίνεται
σχεδόν εύλογον νά πιστεύσωμεν οτι πρόκειται περί
κράσεως, ώς προκύπτει σα'ίώς έκ του στίχ. 30,
όπερ λέγει, άλλα δέν προτίμα ό \\Γθθά\ν&Γά έ.ά.
σελ.324-325, καϊ δπέρ ηκασενό Α. Κβϊιΐίΐοΐι ',ώ
είχον αποστείλει τήνδε και ετέρας έπιγραφάς προς
οημοσίευσιν έν τη Κβνιιβ βρϊ§Γ&ρ1ιίφΐθ 2' προ-
τίμα δε ό \νοοά\ν3ΐ·ά τήν άνάγνωσιν Φίλωνος (τον
Φίλωνος], του πατρικοΟ κατ αϋτ'ον δηλωθέντος
συμβολικώς οιά του Κ, δπεο θά ήτο πρωτοφανές
έν ταϊς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς, ώς ομολογεί καϊ
αύτός' άλλα το σπουδαιοτερον κώλυμα είναι το
1 Καί ώς πρός τό έν ίίριΟ. 276 στί/. 7 καί άριθ. 278 στίχ. 16-17
όνομα Γαζαΐος πάράδάλλει ό Α. ΚβϊηβοΙι τήν Γαζωρίαν "Αρτεμιν
τών Σ/.υδραίων καί τήν Γα^ωρον τών "Ηδονών.
' Αί αέλλουιαι νά δηι,ιοσίϊυΟώτιν έν αϋτ^ έπιγραφαί, άνα6όο>ρη6:ϊ-αι
υπ1 έαοΰ, δ[(.)ρΟ:όδησαν Ιν πολλοί; καί οΰτω; εκδίδοντα·. ένταϋΟα.
άπομένον άσννδετον έν περιπτώσει, καθ ήν Οά έδε-
χόμεθα τήν γνώμην του λΥοοάλν&Γά, προς τήν συ-
ζυγών του Φίλωνος Αντιπάτοαν' διό δύναται τις
νά θεωοήση πιΟανώτερον το ότι το Κ δηλοϊ ακρι-
βώς βραχυγραφίαν του καί, συνηΟεστάτην άπο πα-
λαιών χρόνων μέχρι σήμερον έν τη χειρργράφω
γραφή, ήν ό αντιγράφων χαράκτης Οά έμιμηΟη εν-
ταύθα" έτεραι δέ πολλαί βραχυγραφίαι είναι συνη-
Οέσταται έν ταΐς τοιαύταις θεσσαλικαΐς έπιγρα-
οαΐς. Οΰτω πασών τών εικασιών προτιμητέον τήν
σύμοωνον προς τά έπϊ του λίθου ύπολεΐϊθέντα
γράμματα καϊ τον χώρον άνάγνωσιν κ(αϊ) 'Αντι-
πάτρας έν στίν. 24 καϊ 30, τήν παράλειψιν δέ του
Κ ( = καί) έν στί/. 30.
27 8' στί/. 27-31. Ως προς τον ταμίαν καϊ τον
στρατηγόν βλ. τά προειρημένα εις άριθ. 2// στ.
21-26.Έν στίχ. 30 μετά τό Φιλόξενου έσημειώ-
σαμεν παράλειψιν του Κ, ήτοι της βραχυγραφίας
και, υπό του /αράκτου, Οεωρήσαντες τήν Άρχέ-
πολιν σύζυγον αύτοΰ, ισως δέ άδελφήν του Άλκίπ-
που και της Άντιγόνας, τών έν άριθ. 276 στίχ.
10-16 ελευθερωτών ό δέ Φίλων και ό Φιλόξενος
Οά είναι πιΟανώτατα πατήρ καϊ υίός' ή Άντιπά-
τρα άρα είναι μήτηρ του Φιλοςένου' ό Φίλων ούτος
δύναται νά ΟεωρηΟή ώς ών Ό αύτός τω έν άρ. 277
στ. 19 έλευΟερωτή.
278- στίχ. 32-36. Περί του ταμίου βλ. τά εις
στί/. 21-26. Τον δέ στρατηγόν άνέγνω Πέταλον
Ό \νοοά\\Γ3ΐ·ά άνευ μάλιστα ουδεμιάς αμφισβητή-
σεως έν τή αναγραφή τών γραμμάτων, άτινα πάντα
αποδίδει ευδιάκριτα- έν τούτοις ημείς ίχνη μόνον
τών τριών πρώτων γραμμάτων αύτοΰ διεκρίναμεν,
καϊ ταΰτα έΟεωρήσαμεν το μεν τρίτον γράμμα ώς
Τ, διορΟωΟέν εις Φ, τά δέ λοιπά ώς ασφαλώς έκ
ΚΕ προερ/όμενα' τήν έπϊ του λίθου έςακρίβωσιν
ό'μως δέν έξετελέσαμεν έκ νέου Χειττομιρίστερον,
διότι τά έν τώ Μουσείω Ελάσσονος άοιστα ύφ'
ήμών κατατα/Οέντα έν ετει 1913 προς μελέτην
άρ/αΐα, εύρομεν, τώ 19Ιο διελΟόντες εκείθεν,
μετατοπισθέντα κατά τρόπον άποκλείοντα τήν
άνάγνωσιν τών πλείστων επιγραφών διότι το Μου-
σεΐον ήμών μετετράπη έν άγνοια μου εις Καπνερ-
γοστάσιον' άλλα συμφώνως τώ έκτύπω καϊ τή
πρώτη αντιγραφή ήμών έμμένομεν έν τή άναγνώσει
Κεφάλω' εμφανίζεται δέ ούτος μόνον εν άριθ. 276
18 8 16.
ΑΕ 1010
ό Σωσίβιος ό Μεθύστου κατά τήν Ελληνικήν συ-
νήθειαν άναγραφόμενος' το εν στί/. 1 λοιπόν τα-
μιευόντων ε/ει καλώς, ούδέ 8ββιιΐ3 ίο βθ 3 ιώΪ8-
ί&ΐίβ ο£ ίΐιβ θη^ΐ'&νβΓ'δ, ώς διατείνεται Ό \\Τοοά-
νίΆνά ε. ά.' τά της γεννεαλογίας τοΟ Σωσιβίου
καϊ Εύβιότου έχουσιν άριστα παρά \Υοο(ϊ\νίΐΓθΙ.
Εν στίχ. 4 το Ο τοΟ Σωσάνδρον παρενεβλήθη
έκ δευτέρας φροντίδό; μικρότερον μεταξύ Ρ και
Υ' έν στίχ. 14 το Τ τοΟ τεσσάρας εγραψεν ό
χαράκτης ώς I το κατ άρ/άς' έν στίχ. ΙΟ άφείθη
κενόν κατα τήν παΟλαν. 0ί έν στίν. 16-17 Γα-
ζαΐος και Λυσίμαχος είναι πιΟανώτατα πατήο καϊ
υίός' ο έν άριθ. 276 στ/ν. 6-7 άρα ταμίας Λυ-
σίμαχος ο Γαζαίου είναι ό ένταΟθα υιός, καϊ Φίλα
ή σύζυγος αύτοΟ' ούτω λοιπόν ή ξενική λύσις ανα-
φέρεται οϋ/ί εις τούς έλευΟερωτάς, οντάς ένεκα
της ταμιείας Όλοσσονίους,· άλλ' εις τήν άπελευθέ-
ραν Άπάτην. Ή έν στί/. 20 γραφή τέσσαρες ώς
αιτιατική, δεν είναι σφάλμα του /αράκτου, ώς
νομίζει ό λΥοο(1\ν&ι*ά, άλλα κοινότερα έκφορά των
τριτοκλίτων, ήτις έκτοτε έπεκράτησε παρ ήμΐν έν
τη νεωτέρα "Ελληνική.
278- στίχ. 21-26. Ή άπελευΟέρωσις αύτη Β
έγένετο έπ'ι τοΟ νυν το πρώτον εμφανιζομένου στρα-
τηγοΟ Άλεξίππου' διότι ό έν 16 IX* 11 ■ 218-323
Άλέξιππος Ιππολόχου Λαρισαίος ανήκει τφ έτει
182/1 πΧ.. Ο δέ ταμίας εμφανίζεται καϊ έν στ.
32-33, ·πϊ ετέρου στοατιπνοΟ ταυαεύσας, δπεο οει-
κλύει οτι πλέον ή άπας ήδύνατο τις νά ταμιεύση,
ώς καϊ νά στρατηγήση. Έν στί/. 24-23 μαίνεται
σχεδόν εύλογον νά πιστεύσωμεν οτι πρόκειται περί
κράσεως, ώς προκύπτει σα'ίώς έκ του στίχ. 30,
όπερ λέγει, άλλα δέν προτίμα ό \\Γθθά\ν&Γά έ.ά.
σελ.324-325, καϊ δπέρ ηκασενό Α. Κβϊιΐίΐοΐι ',ώ
είχον αποστείλει τήνδε και ετέρας έπιγραφάς προς
οημοσίευσιν έν τη Κβνιιβ βρϊ§Γ&ρ1ιίφΐθ 2' προ-
τίμα δε ό \νοοά\ν3ΐ·ά τήν άνάγνωσιν Φίλωνος (τον
Φίλωνος], του πατρικοΟ κατ αϋτ'ον δηλωθέντος
συμβολικώς οιά του Κ, δπεο θά ήτο πρωτοφανές
έν ταϊς θεσσαλικαΐς έπιγραφαΐς, ώς ομολογεί καϊ
αύτός' άλλα το σπουδαιοτερον κώλυμα είναι το
1 Καί ώς πρός τό έν ίίριΟ. 276 στί/. 7 καί άριθ. 278 στίχ. 16-17
όνομα Γαζαΐος πάράδάλλει ό Α. ΚβϊηβοΙι τήν Γαζωρίαν "Αρτεμιν
τών Σ/.υδραίων καί τήν Γα^ωρον τών "Ηδονών.
' Αί αέλλουιαι νά δηι,ιοσίϊυΟώτιν έν αϋτ^ έπιγραφαί, άνα6όο>ρη6:ϊ-αι
υπ1 έαοΰ, δ[(.)ρΟ:όδησαν Ιν πολλοί; καί οΰτω; εκδίδοντα·. ένταϋΟα.
άπομένον άσννδετον έν περιπτώσει, καθ ήν Οά έδε-
χόμεθα τήν γνώμην του λΥοοάλν&Γά, προς τήν συ-
ζυγών του Φίλωνος Αντιπάτοαν' διό δύναται τις
νά θεωοήση πιΟανώτερον το ότι το Κ δηλοϊ ακρι-
βώς βραχυγραφίαν του καί, συνηΟεστάτην άπο πα-
λαιών χρόνων μέχρι σήμερον έν τη χειρργράφω
γραφή, ήν ό αντιγράφων χαράκτης Οά έμιμηΟη εν-
ταύθα" έτεραι δέ πολλαί βραχυγραφίαι είναι συνη-
Οέσταται έν ταΐς τοιαύταις θεσσαλικαΐς έπιγρα-
οαΐς. Οΰτω πασών τών εικασιών προτιμητέον τήν
σύμοωνον προς τά έπϊ του λίθου ύπολεΐϊθέντα
γράμματα καϊ τον χώρον άνάγνωσιν κ(αϊ) 'Αντι-
πάτρας έν στίν. 24 καϊ 30, τήν παράλειψιν δέ του
Κ ( = καί) έν στί/. 30.
27 8' στί/. 27-31. Ως προς τον ταμίαν καϊ τον
στρατηγόν βλ. τά προειρημένα εις άριθ. 2// στ.
21-26.Έν στίχ. 30 μετά τό Φιλόξενου έσημειώ-
σαμεν παράλειψιν του Κ, ήτοι της βραχυγραφίας
και, υπό του /αράκτου, Οεωρήσαντες τήν Άρχέ-
πολιν σύζυγον αύτοΰ, ισως δέ άδελφήν του Άλκίπ-
που και της Άντιγόνας, τών έν άριθ. 276 στίχ.
10-16 ελευθερωτών ό δέ Φίλων και ό Φιλόξενος
Οά είναι πιΟανώτατα πατήρ καϊ υίός' ή Άντιπά-
τρα άρα είναι μήτηρ του Φιλοςένου' ό Φίλων ούτος
δύναται νά ΟεωρηΟή ώς ών Ό αύτός τω έν άρ. 277
στ. 19 έλευΟερωτή.
278- στίχ. 32-36. Περί του ταμίου βλ. τά εις
στί/. 21-26. Τον δέ στρατηγόν άνέγνω Πέταλον
Ό \νοοά\\Γ3ΐ·ά άνευ μάλιστα ουδεμιάς αμφισβητή-
σεως έν τή αναγραφή τών γραμμάτων, άτινα πάντα
αποδίδει ευδιάκριτα- έν τούτοις ημείς ίχνη μόνον
τών τριών πρώτων γραμμάτων αύτοΰ διεκρίναμεν,
καϊ ταΰτα έΟεωρήσαμεν το μεν τρίτον γράμμα ώς
Τ, διορΟωΟέν εις Φ, τά δέ λοιπά ώς ασφαλώς έκ
ΚΕ προερ/όμενα' τήν έπϊ του λίθου έςακρίβωσιν
ό'μως δέν έξετελέσαμεν έκ νέου Χειττομιρίστερον,
διότι τά έν τώ Μουσείω Ελάσσονος άοιστα ύφ'
ήμών κατατα/Οέντα έν ετει 1913 προς μελέτην
άρ/αΐα, εύρομεν, τώ 19Ιο διελΟόντες εκείθεν,
μετατοπισθέντα κατά τρόπον άποκλείοντα τήν
άνάγνωσιν τών πλείστων επιγραφών διότι το Μου-
σεΐον ήμών μετετράπη έν άγνοια μου εις Καπνερ-
γοστάσιον' άλλα συμφώνως τώ έκτύπω καϊ τή
πρώτη αντιγραφή ήμών έμμένομεν έν τή άναγνώσει
Κεφάλω' εμφανίζεται δέ ούτος μόνον εν άριθ. 276
18 8 16.