DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14279#0103
ΑΕ 191«
Θεσσαλικοί επιγραφαν νπδ Ά. Σ. 'Αρβαναοπονλλον. 81
είναι ό ^Απολλώνιος όΰτος, της δέ δευτέρας ό έκεϊ έιαγραφαΐς των τόπων τούτων, περί τούς χρόνους
Έπίνονς- διότι κι εξάμηνοι αναγράφονται διαρρή- τούτους στρατηγήσας' βλ. ΙΟ IX 2 1284- 1299·
δην εν άριφοτέραις ταΤς έπιγραφαΐς. Έν στίχ. 5 τό 1300" έτερος, λίαν προγενέστερος, είναι ό αϋτ.
Τ έχαράχθϊ] περισσόν* έν στίχ. 8 τ'ο I εν άρχη ου- αριθ. 69' βλ. περί του στρατηγού τούτου και κάτω
ναται να άνήκη Η' έν στίχ. 9 το Όπλώ-
νον αντί "Οπλωνος δεν είναι σφάλμα,
άλλα κοινοτέρα ίσοσύλλαβος κλίσις, όμοια
τη παρ' ήμΐν τοϋ αρχοιτου, κοράκον,
γερόντον κττ.- κατά ταύτα το έν ΙΟ- IX2
415 στίχ. 0ο - - ΡΛΩΝΟΥ άφεθέν, δύ-
ναται νά συμπληρωΟη και άναγνωσβη
'Οπλώνον το δ' Ενπολέμου Οεωρητέον
ίκανώς πιθανόν κατά τον χώρον και τά
ίχνη. Έν στίχ. 10 Ό χαράκτης είνατ
άμφίοολον άν εγραψεν Υ μόνον ή Ο ή
ΟΥ' διότι αμφότερα είναι συμπεπλεγμένα
ύφ έν το έθνικόν άρα ήτο Άσκονρενς
ή Άσκυρενς· την διαφοράν άποδοτέον
μάλλον τη προφορά τοΰ Υ" διότι, έν ώ
υπάρχει λίμνη Άσκονρίς, άναγράφεται
έν ΙΟ IX2 521 έΟνικόν Άσκυριενς· τό
πόλισμα άρα θά έκαλεϊτο Άσκύριον,
"Ασκνρα, Άσκονρα, εκείτο δ' έμφανώς
έγγύς που της λίμνης ΝεζεροΟ ύπέρ τους
αρχαίους Γόννους έπί του Ολύμπου.
Λόγω τοΰ εθνικού τούτου, ποοσεΟέσααεν
έν στίχ. 7 το ξενικήι, ώς άπαιτούμενον,
και ήκάσαμεν έν στίχ. 8-9 ότι άνεγρά-
©ετο έΟνικόν τοΰ πρώτου έλευΟεοω-
τοΰ' τρίτος έλευΟερωτής είναι γυνή τις
Π---α (η) (π. χ. Παμφίλη) Ουγάτηρ
τοΰ Πτολεμαίου- τό έν στίχ. 12 - - - ας
είναι λοιπόν έΟνικόν τι ή ίοιότης της γυ-
ναικός, π. χ. ^Θηβαίας, Σεβαστή ας
\πρ\εσβυτέρ]ας κττ.. Έν ταΐς μεγάλαις
παύλαις των στίχ. 10-12 ειπομεν έν τη
περιγραφή τοΰ λίθου ότι ΰπερεπήδησεν ό
-χαράκτης αρχαίους τόρμους' έν τέλει οέ ΕΙχ 12 μπΐγρ. ^ρ,ϋ. 287). Άπελεν&ερώοεις έν Όλοοσαάη
τοΰ στίχ. 13 υπάρχει ίχνος Γ, άτόπως επί στρατηγού Ευδήμου και Άσχληπιάδον.
τεθέντος αντί Β .
285' στίχ. 14-21. Έν στίχ. 18 το I τοΰ τρί'- άριΟ. 28(5. (Της έπιγραοης ταύτης τό έκτυπον,
τον έγραψεν ό χαράκτης υπεράνω έπί τοΰ διαστί- άποσταλέν τω Α. Κθΐη&οΐι έν ετει 1913':', άπώ-
χου μικρόν. Τον δε στρατηγον συνεπληρώσαμεν λετο' τούτου ένεκα δεν παρετέΟη είκών).
ώς άνω, οιότι οϋδε'ις έτερος είναι γνωστός, αρχό-
μενος άπό ΤΙ, έν ω ό Τιμασίϋ'εος άναφέρεται έν 'Αριΰ: 286' 287 (είκ. 12. Μονσ. Έλασσ.
11
Θεσσαλικοί επιγραφαν νπδ Ά. Σ. 'Αρβαναοπονλλον. 81
είναι ό ^Απολλώνιος όΰτος, της δέ δευτέρας ό έκεϊ έιαγραφαΐς των τόπων τούτων, περί τούς χρόνους
Έπίνονς- διότι κι εξάμηνοι αναγράφονται διαρρή- τούτους στρατηγήσας' βλ. ΙΟ IX 2 1284- 1299·
δην εν άριφοτέραις ταΤς έπιγραφαΐς. Έν στίχ. 5 τό 1300" έτερος, λίαν προγενέστερος, είναι ό αϋτ.
Τ έχαράχθϊ] περισσόν* έν στίχ. 8 τ'ο I εν άρχη ου- αριθ. 69' βλ. περί του στρατηγού τούτου και κάτω
ναται να άνήκη Η' έν στίχ. 9 το Όπλώ-
νον αντί "Οπλωνος δεν είναι σφάλμα,
άλλα κοινοτέρα ίσοσύλλαβος κλίσις, όμοια
τη παρ' ήμΐν τοϋ αρχοιτου, κοράκον,
γερόντον κττ.- κατά ταύτα το έν ΙΟ- IX2
415 στίχ. 0ο - - ΡΛΩΝΟΥ άφεθέν, δύ-
ναται νά συμπληρωΟη και άναγνωσβη
'Οπλώνον το δ' Ενπολέμου Οεωρητέον
ίκανώς πιθανόν κατά τον χώρον και τά
ίχνη. Έν στίχ. 10 Ό χαράκτης είνατ
άμφίοολον άν εγραψεν Υ μόνον ή Ο ή
ΟΥ' διότι αμφότερα είναι συμπεπλεγμένα
ύφ έν το έθνικόν άρα ήτο Άσκονρενς
ή Άσκυρενς· την διαφοράν άποδοτέον
μάλλον τη προφορά τοΰ Υ" διότι, έν ώ
υπάρχει λίμνη Άσκονρίς, άναγράφεται
έν ΙΟ IX2 521 έΟνικόν Άσκυριενς· τό
πόλισμα άρα θά έκαλεϊτο Άσκύριον,
"Ασκνρα, Άσκονρα, εκείτο δ' έμφανώς
έγγύς που της λίμνης ΝεζεροΟ ύπέρ τους
αρχαίους Γόννους έπί του Ολύμπου.
Λόγω τοΰ εθνικού τούτου, ποοσεΟέσααεν
έν στίχ. 7 το ξενικήι, ώς άπαιτούμενον,
και ήκάσαμεν έν στίχ. 8-9 ότι άνεγρά-
©ετο έΟνικόν τοΰ πρώτου έλευΟεοω-
τοΰ' τρίτος έλευΟερωτής είναι γυνή τις
Π---α (η) (π. χ. Παμφίλη) Ουγάτηρ
τοΰ Πτολεμαίου- τό έν στίχ. 12 - - - ας
είναι λοιπόν έΟνικόν τι ή ίοιότης της γυ-
ναικός, π. χ. ^Θηβαίας, Σεβαστή ας
\πρ\εσβυτέρ]ας κττ.. Έν ταΐς μεγάλαις
παύλαις των στίχ. 10-12 ειπομεν έν τη
περιγραφή τοΰ λίθου ότι ΰπερεπήδησεν ό
-χαράκτης αρχαίους τόρμους' έν τέλει οέ ΕΙχ 12 μπΐγρ. ^ρ,ϋ. 287). Άπελεν&ερώοεις έν Όλοοσαάη
τοΰ στίχ. 13 υπάρχει ίχνος Γ, άτόπως επί στρατηγού Ευδήμου και Άσχληπιάδον.
τεθέντος αντί Β .
285' στίχ. 14-21. Έν στίχ. 18 το I τοΰ τρί'- άριΟ. 28(5. (Της έπιγραοης ταύτης τό έκτυπον,
τον έγραψεν ό χαράκτης υπεράνω έπί τοΰ διαστί- άποσταλέν τω Α. Κθΐη&οΐι έν ετει 1913':', άπώ-
χου μικρόν. Τον δε στρατηγον συνεπληρώσαμεν λετο' τούτου ένεκα δεν παρετέΟη είκών).
ώς άνω, οιότι οϋδε'ις έτερος είναι γνωστός, αρχό-
μενος άπό ΤΙ, έν ω ό Τιμασίϋ'εος άναφέρεται έν 'Αριΰ: 286' 287 (είκ. 12. Μονσ. Έλασσ.
11