84 Θεσσαλικοί έπιγραφαϊ νπδ Ά. Σ. Άρβανιτοπούλλου.
ΑΕ 1916
ρικάς έπεξεργασίας' ή έ-εγραφή έχαράχΟη άβαΟώς
καΐ αμελώ;" ΰψ. γ?«μμ· 0·012-0 031, διάστι/.
0-007.
Α Ταμιεύοντ]ος [τ]ής [π]ό[λ]εος Άν[τ]ήνορος τ[οϋ
δεινός τ]ήν β' έξάμηνον, έν στρ(ατηγώι) Άσκλη-
πιάδη· [Ά-
.....δ] απελευθερωθείς υπό Φιλόξενου τοΰ
-----ά]ου, εδωκεν τη πόλει τά κατά τον
δ ν]όμον δι(νάρια) ΚΒ<'.
Ό τααίας της πρώτης έςαμήνου έπΐ τοΰ αϋτοΰ
στρατηγού οέρεται έν τη άνω όπ αριθ. 28/ επι-
γραφή ελλιπής" έν τη αύτη στί/. 14 υπάρχει έλευ-
Οερωτής Άντήνωρ, ίσως αυτός ό κατόπιν γενόμε-
νος ή πρότερον ων ταμίας. Το πρώτον γράμμα του
απελεύθερου είναι λίαν πιθανόν, ώς και το πρώτον
σωΟέν τοΟ πατρΌς τοΰ έλευΟερωτοΰ. Έςεδόθη ύπό
του \νοο<3\ν3ΐ·ά ε. ά. σελ. 317" διαφέρω κατά
τον στί/. 2' ή προταθείσα συμπλήρωσις ύπΌ του
λνοοά\ναΐ"ί1 εν στι'/. 5 ύπαρχε; έπ'ι τοΰ λίθου.
Έςεδόθη και ύπ' έμοΰ έν τη Κβναβ βρί^ΐλ 1914
σελ. 3*2, ύπ'αριθ. 271" το εκτυπον αυτής άπώ-
λετο έν ΙΙαρισίοις μετά του της άνω έν σελ. 81
μνημονευθείσης έ π ι γ ρ α ο η ς.
^1ρί#. 289 (Μονσ. Έλασσ.άρώ. Π). Βάθρόν
τετράγωνον λευκού μαρμάρου, έμπροσθεν επί τ'. και
αριστερά μόνον άκέραιον, άπεσ/ισμένον δε παντα-
χοΟ κατά τάς άκμάς ύπΌ τών νεωτέρων. °Τψ. 0'32,
πλάτ. 0 4α, πάχ. ύπέρ τά Ο·20.
Είναι στερρώς έντετει/ισμένον έπϊ τοΟ άΰΐστε-
ροΟ της Οΰρας του «μιναρέ» τοΰ έν Έλασσόνι αε-
γάλου τ'ζαμίου Χατζή Χουσείν, οπόθεν κατέστη
αδύνατον, άνευ πτώσεως τοΟ 6'λου, νά άποτει/ι-
σθή' κατηριΟμήθη δέ κατά συνΟήκην έν τω Εύρε-
τηρίω τοΟ Μουσείου Ελάσσονος.
Ή επιγραφή έχαράχΟη ύπό τριών τε/νιτών, τοΰ
μεν στίχ. 1-5 άβαΟώς και σ/εδόν καλώς, τοΟ δέ
Ι)-8 λίαν βαθέως καΐ καλώς, τοΰ δέ 9-11 άοαΟώς
και άμελώς' <!>·1. γοααμ. 0'012-ΟΌθ, δι^σ-'-/.
0-006. ' Λ
Α [1] [-------. απελευθερωθείς (α) ύπό Έλλανο]-
1 κρ]ά[τους, ε]δω[κε τήι, π]ό[λει δι(νάρια) ΚΒζ'.
Και δείνα........, αί άπε-
λ]ευ[ϋε]ρω[[[θ3εΐσ]α[ϊ\3 ύπό Έλλανοκ[ρ]ά[τους
τοΰ - - - - και δεινός
τ]ο[ϋ] Αντιγόνου, έδωκαν τη πόλει έ[κατέρα αυ-
τών τά έκ τοϋ νόμου
δι(νάρια ΚΒ<', στρ(ατηγοϋντος) Κρατερόφρο-
νος, μη(νι) [Λεσχα-
5 νορίω και Όμολώω.
Β Στρ(ατηγοΰντος) Άντιγένους τοϋ Εύδή[μου, τα-
μιεΰοντος της πόλεως
Λύκου τοϋ Ήρακλείδου' Φιλί[(ππα) και δείνα,
αί άπηλευθερ-
ω]μένα|\2 ύπό Φιλίππου τοϋ Άκινδύ[νου, έδω-
καν έκατέρα τη ι πό(λει) δι(νάρια) ΚΒ<'.
Γ Ά]γαΘημερίς, ή άπελευθερω[θεΐσα ύπό Έλλα-
νοκράτους τοΰ----και δεινός τοΰ Άν-
10 τ]ιγόνο£υ^ εδωκεν Λύκω τώ τ[αμίαι τά γινό-
μενα τήι πό(λει) δι(νάρια)
ΚΒ]λ'.
Στίχ. Έν άρ/ή τοΰ στί/. 1 διακρίνον-
ται τινα ίχνη, άρμόζοντα τώ ελευθερωτή τοΰ στί/.
2, ές ού μετά τοΰ στί/. 3 προκύπτει, ότι έλλεί-
πουσιν έν στί/. 1 δύο τούλά/ιστον ονόματα γυναι-
κών ήτο άρα λίαν μακρόν και μέγα το βάθρόν. Έν
στί/. 2παρέλιπεν ό /αράκτης το τελευταΐον Θ και
I τοΰ άπελευϋ ερωτείσαι. Ό στρατηγός, λησμονηθείς
έν δέοντι, ετέθη έν τέλει, ώς έν Αΐί 1913 σελ. 156
στί/ . 43 · ήτο δέ άγνωστος ά/ρι τοΰδε και πάντως
διάφορος τοΰ έν 16 IX2 533, της τελευταίας ταύ-
της έπιγρατνής ούσης λίαν προγενεστέρας της πεο;
ής ό λόγος' κείται δ έκεΐ ΚΡΑΤΕ, όπερ άοει'Οη
άσυμπλήρωτον, έν δέ τώ πινάκι τών στρατηγών
άνεγράφη ΟαΙθίΌρΙκΌη ? Άλλ' έκ της έπιγοα-
φής ύπ' αριθ. 339, έν ή έμ-ρανίζεται Δήμαρχος δ
Αίσχίνου, ό αύτός τώ έν τη ύπ' άριΟ. 333, ύπάρ/ει
τέρμα ονόματος στρατηγού ΞΟΥ, όπερ δύναται νά
συμπληρωΟή έν συνδυασμό» μετά τοΰ προηγουμένου-
Κρατέ ου , Κρατ ,έον πιΟανώτατον άρα είναι ότι
ύπόκειται εκεί Κρατέας Κιεριεύς στρατηγός τών
Θεσσαλών περί το 100 π. Χρ., ού/ι Κρατερό-
οριον. II έν στί/. 4-5 αναφορά δύο μηνών λόγον
πιΟανώτατον ε/ει το ότι ή μεν τών άπελευθέρων
έπληρωσε τά νόμιμα τέλη κατά τον πρώτον, ή δέ
κατά τον δεύτεοον αηνα.
Στί/. (3-8. Ο στρατηγός νΰν τό πρώτον έμοα-
νί^εται' ό πατήρ αύτοΰ Εϋδημος ύπήρςεν έπίσης
ΑΕ 1916
ρικάς έπεξεργασίας' ή έ-εγραφή έχαράχΟη άβαΟώς
καΐ αμελώ;" ΰψ. γ?«μμ· 0·012-0 031, διάστι/.
0-007.
Α Ταμιεύοντ]ος [τ]ής [π]ό[λ]εος Άν[τ]ήνορος τ[οϋ
δεινός τ]ήν β' έξάμηνον, έν στρ(ατηγώι) Άσκλη-
πιάδη· [Ά-
.....δ] απελευθερωθείς υπό Φιλόξενου τοΰ
-----ά]ου, εδωκεν τη πόλει τά κατά τον
δ ν]όμον δι(νάρια) ΚΒ<'.
Ό τααίας της πρώτης έςαμήνου έπΐ τοΰ αϋτοΰ
στρατηγού οέρεται έν τη άνω όπ αριθ. 28/ επι-
γραφή ελλιπής" έν τη αύτη στί/. 14 υπάρχει έλευ-
Οερωτής Άντήνωρ, ίσως αυτός ό κατόπιν γενόμε-
νος ή πρότερον ων ταμίας. Το πρώτον γράμμα του
απελεύθερου είναι λίαν πιθανόν, ώς και το πρώτον
σωΟέν τοΟ πατρΌς τοΰ έλευΟερωτοΰ. Έςεδόθη ύπό
του \νοο<3\ν3ΐ·ά ε. ά. σελ. 317" διαφέρω κατά
τον στί/. 2' ή προταθείσα συμπλήρωσις ύπΌ του
λνοοά\ναΐ"ί1 εν στι'/. 5 ύπαρχε; έπ'ι τοΰ λίθου.
Έςεδόθη και ύπ' έμοΰ έν τη Κβναβ βρί^ΐλ 1914
σελ. 3*2, ύπ'αριθ. 271" το εκτυπον αυτής άπώ-
λετο έν ΙΙαρισίοις μετά του της άνω έν σελ. 81
μνημονευθείσης έ π ι γ ρ α ο η ς.
^1ρί#. 289 (Μονσ. Έλασσ.άρώ. Π). Βάθρόν
τετράγωνον λευκού μαρμάρου, έμπροσθεν επί τ'. και
αριστερά μόνον άκέραιον, άπεσ/ισμένον δε παντα-
χοΟ κατά τάς άκμάς ύπΌ τών νεωτέρων. °Τψ. 0'32,
πλάτ. 0 4α, πάχ. ύπέρ τά Ο·20.
Είναι στερρώς έντετει/ισμένον έπϊ τοΟ άΰΐστε-
ροΟ της Οΰρας του «μιναρέ» τοΰ έν Έλασσόνι αε-
γάλου τ'ζαμίου Χατζή Χουσείν, οπόθεν κατέστη
αδύνατον, άνευ πτώσεως τοΟ 6'λου, νά άποτει/ι-
σθή' κατηριΟμήθη δέ κατά συνΟήκην έν τω Εύρε-
τηρίω τοΟ Μουσείου Ελάσσονος.
Ή επιγραφή έχαράχΟη ύπό τριών τε/νιτών, τοΰ
μεν στίχ. 1-5 άβαΟώς και σ/εδόν καλώς, τοΟ δέ
Ι)-8 λίαν βαθέως καΐ καλώς, τοΰ δέ 9-11 άοαΟώς
και άμελώς' <!>·1. γοααμ. 0'012-ΟΌθ, δι^σ-'-/.
0-006. ' Λ
Α [1] [-------. απελευθερωθείς (α) ύπό Έλλανο]-
1 κρ]ά[τους, ε]δω[κε τήι, π]ό[λει δι(νάρια) ΚΒζ'.
Και δείνα........, αί άπε-
λ]ευ[ϋε]ρω[[[θ3εΐσ]α[ϊ\3 ύπό Έλλανοκ[ρ]ά[τους
τοΰ - - - - και δεινός
τ]ο[ϋ] Αντιγόνου, έδωκαν τη πόλει έ[κατέρα αυ-
τών τά έκ τοϋ νόμου
δι(νάρια ΚΒ<', στρ(ατηγοϋντος) Κρατερόφρο-
νος, μη(νι) [Λεσχα-
5 νορίω και Όμολώω.
Β Στρ(ατηγοΰντος) Άντιγένους τοϋ Εύδή[μου, τα-
μιεΰοντος της πόλεως
Λύκου τοϋ Ήρακλείδου' Φιλί[(ππα) και δείνα,
αί άπηλευθερ-
ω]μένα|\2 ύπό Φιλίππου τοϋ Άκινδύ[νου, έδω-
καν έκατέρα τη ι πό(λει) δι(νάρια) ΚΒ<'.
Γ Ά]γαΘημερίς, ή άπελευθερω[θεΐσα ύπό Έλλα-
νοκράτους τοΰ----και δεινός τοΰ Άν-
10 τ]ιγόνο£υ^ εδωκεν Λύκω τώ τ[αμίαι τά γινό-
μενα τήι πό(λει) δι(νάρια)
ΚΒ]λ'.
Στίχ. Έν άρ/ή τοΰ στί/. 1 διακρίνον-
ται τινα ίχνη, άρμόζοντα τώ ελευθερωτή τοΰ στί/.
2, ές ού μετά τοΰ στί/. 3 προκύπτει, ότι έλλεί-
πουσιν έν στί/. 1 δύο τούλά/ιστον ονόματα γυναι-
κών ήτο άρα λίαν μακρόν και μέγα το βάθρόν. Έν
στί/. 2παρέλιπεν ό /αράκτης το τελευταΐον Θ και
I τοΰ άπελευϋ ερωτείσαι. Ό στρατηγός, λησμονηθείς
έν δέοντι, ετέθη έν τέλει, ώς έν Αΐί 1913 σελ. 156
στί/ . 43 · ήτο δέ άγνωστος ά/ρι τοΰδε και πάντως
διάφορος τοΰ έν 16 IX2 533, της τελευταίας ταύ-
της έπιγρατνής ούσης λίαν προγενεστέρας της πεο;
ής ό λόγος' κείται δ έκεΐ ΚΡΑΤΕ, όπερ άοει'Οη
άσυμπλήρωτον, έν δέ τώ πινάκι τών στρατηγών
άνεγράφη ΟαΙθίΌρΙκΌη ? Άλλ' έκ της έπιγοα-
φής ύπ' αριθ. 339, έν ή έμ-ρανίζεται Δήμαρχος δ
Αίσχίνου, ό αύτός τώ έν τη ύπ' άριΟ. 333, ύπάρ/ει
τέρμα ονόματος στρατηγού ΞΟΥ, όπερ δύναται νά
συμπληρωΟή έν συνδυασμό» μετά τοΰ προηγουμένου-
Κρατέ ου , Κρατ ,έον πιΟανώτατον άρα είναι ότι
ύπόκειται εκεί Κρατέας Κιεριεύς στρατηγός τών
Θεσσαλών περί το 100 π. Χρ., ού/ι Κρατερό-
οριον. II έν στί/. 4-5 αναφορά δύο μηνών λόγον
πιΟανώτατον ε/ει το ότι ή μεν τών άπελευθέρων
έπληρωσε τά νόμιμα τέλη κατά τον πρώτον, ή δέ
κατά τον δεύτεοον αηνα.
Στί/. (3-8. Ο στρατηγός νΰν τό πρώτον έμοα-
νί^εται' ό πατήρ αύτοΰ Εϋδημος ύπήρςεν έπίσης