DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14279#0109
ΑΕ 1010
Θεσσαλικοί έπιγραφαν νπδ Α. Σ. Άρβανιτοπούλλου. 87
10 /- - α.......ε - - - - έδωκε)
Δ Ταμιεΰ]οντος Νικάνορος το[ΰ δει-
νός την] δευτέραν έξάμηνον, [εν στρα-
τηγώι Άπο]λλοδώ[ρ]ωι τό δ' Εύτύ[χα, ή ά-
πελευθερ]ωθϊσα υπό Θίβ[ρ]ωνος κ[αί Φι-
15 λίνης, εδωκε]ν τή πόλι δι(νάριη) ΚΒ<'.
Στ:/. 1-5. Η εικασία μου έν ΑΕ ε. ά. περί
Ώρ ατίου έν στί/. 2 αιρετά: δια της αναγνωρίσεως
σαφών ί/νών Ρ, ών ένεκα επιβάλλεται ή άνάγνω-
σις ... .άτΓρ ου' ό πατήρ του ταμίου τούτου δύ-
ναται κατά το τέρμα και άλλως· νά συμπληρωθη.
Ύπέο το Υ τοΟ στί/. 4 ύπάρ/ει τι μικρόν γράμμα
Γ ή Ε άτόπως τεθέν, ή άλλως σ/ηματισθέν.
Στί/· 6-11. Ό ταμίας ουδείς λόγος υπάρχει
νά μή εΐκάσωμεν δτι είναι ό Μενέλαος, γνωστός
ήδη έκ της άνω ύπ' άριΟ. 276 στίχ. 22 επιγρα-
φής, σ/εδον των αυτών τη περί ής ό λόγος χρό-
νων" ή δ' έν ΑΕ ε. ά. εικασία μου περί αναγνώ-
σεως ώς γενικής πτώσεως της λέξεως Κλεομαχίδη
αίοεται, εάν άναΛογισΟώαεν δτι τό όνομα τούτο,
συμφώνως τη θέσει, έν ή εκφέρεται, και κατά
συ'/νότατον έν ταϊς άπελευθερωτικαΐς έπιγραφαϊς
κανόνα, άνήκει βεβαίως τω στρατηγώ- είναι οέ
γνωστός ό Κλεομαγ^ίδης ώς στρατηγός των Θεσ-
σαλών έκ της έν 16 IX3 1042 έπιγραφης τών
αυτών '/ρόνων τη άνω" πατήρ αυτού φαίνεται ών
ό επίσης στρατηγός Κλεόμαχος ε. ά. 1297" δεϊται
όμως ή τελευταία αύτη έπιγραφή επιμελεστέρας
άναγνώσεως, διότι ό Κθγπ ύπό λίαν δυσμενείς συν-
θϊΐκας άντένοαφεν αΰτήν' φαίνεται δε δτι ήσαν άα-
φότεροι της μεγάλης οικογενείας της Λαρίσης, ής
Κλεομαχίδην στρατηγον τού έτους 180-179 π.Χ.
αναφέρει ό Εύσέβιος. Ταμίαι δ έπ' αΰτου ήσαν ό
Μενέλαος και ό "Αργών, ώς ηκάσαμεν άνω άοιΟ.
276 στίχ. 22 κέ.. Έκ δέ τού σαφοΟς ί/νους Ν £ν
αρχή τού στί/. 8 ύπο/ρεούμεΟα νά ύπονοήσωμεν
τό νίώ ν, ή κληρονομώ ,ν. Σημειωτέον δτι μεταξύ
αέν τού Ο και Λ τού πόλεως έν στί/. 6 ε/ει γραφή
μέγα Λ, καΟ'δλον δέ τον στί/. 10 διακρίνονται
άπεξεσμένα τά σημειωΟέντα και άλλα γράμματα,
ή ες άλλης απελευθερώσεως προερ/όμενα, ή ίσως
δ ιττο γ ρ α φ η 0 έ ντα.
Στίχ. 11-15. Σπάνιον παράδειγμα είναι το τού
Απολλοοώρου δτι έστρατήγησε τετοάκις. Τά έν
στί/. 14-15 σύνεπληρώσαμεν έκ τών άνω έν αριθ.
276 στί/. 23-24 φερομένων, παραλιπόντες τον
Αλκιππον, διότι Ό στί/ος 15 Οά καθίστατο άσυμ-
μέτρως εκτενής ώς προς τους προηγουμένους- ήτο
δέ ή Φίλιν(ν)α σύζυγος τού θίβρωνο; και υίος αυτών
ό Άλκιππος' ή άπελευΟέρωσις αύτη φαίνεται ότι
είναι προγενεστέρα έκείνης, δντος έν νομίμω ηλικία
τού Άλκίππου τότε και δυναμένου να μετάσ/η
απελευθερωτικής πράξεως.
*4ρι#. 293 (.Μουσ. Ελασσ.άρώ. 5+0). Δυο
τμήματα ορθογωνίου βάθρου μαρμάρου ύπομέλα-
νος, ανήκοντα άλλήλοις, ώς ήκασεν δ Κβΐ'π, καί-
τοι ούδαμοΰ άρμόττουσιν αναμφισβητήτως, διότι
μεταξύ ελλείπει τι. δεξιά μόνον και οπίσω άποκε-
κομμένον και έλλεΐπον' ή άνω έπιφάνεια, πιθανώς
ο' ένια/οΰ και ή πρόσθια, έφ' ής ύπάρ/ει ή έπι-
γραφή, είναι έπεςειργασμένη ύπό τών νεωτέρων
διά τού πυκνού λιθογλυφικού κτενός' ή ύποκάτω
φέρει πλαίσιον διά του κτενος ποιηΟέν, έν ώ τά
λοιπά αύτής έξειργάσΟησαν διά της σφύρας, ίνα
βεβαίως το δλον τεΟη έπϊ υποβάθρου. "Γψ. 0'20,
πλάτος αμφοτέρων, συμπλησιασΟέντουν δσον ενδέ-
χεται, 0-75, πάχ. 0-49.
Άπετεί/ισα έκ τοΟ περιβόλου της έν ]>αροΰσ:
Ελάσσονος έκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεο-
τόκου.
II πρόσθια μόνον έδρα διατηρεί έπιγραοήν, με-
τρίως βαθέως και ούχΐ έπιμελώς κε/αραγμένην,
άφίνουσαν αριστερά ώς ωαν κενόν διάστημα πλάτ.
0"20' τά γράμματα έφΟάρησαν έκ νεωτέρων προσ-
τριβών κα'ι συνε/ύθησαν οίκτρώς, περ'ι το μέσον
μάλιστα· υψ. αυτών 0Ό12-0Ό27, διάστιχ. 0 01.
Έξεδόθησαν ύπό τού Κθγπ έν 16 IX2 1304, ύπό
δέ τού \νοοά\ν£ΐΓά έν ,ϊοιιΐ'. ο£ ΗβΠ. 8ί. 1913 σελ.
329 ομοίωμα τού δεξιού ήμίσεος άνευ μεταγραφής,
καϊ ύπ' έμού έν ΑΕ 1913 σελ. 178-179. 'Ανα-
Οεωρήσας τά έπΐ τών λίθων διέκρινα τάδε, ίκανώς
οιαφορα πάντων των μνημονευθέντων :
Α Ταμιε[υοντο]ς της πό[λεω]ς [ι]ήν [πρ]ώ[την ; εξά-
μηνον δει-
νός, στρατη]γο[ϋντος Εύρυδάμαντος τοΰ Ά-
γα[3]α[νορος;........- ]ρ[ι]λα[ - - ------
--........-----]ον[- - ;] Σωσ[ία]ν Άδ[---
5 - α]π[ -......., ε]δ[ω]κε [τ]η πόλι δι(νάρια) ΚΒ<.
Θεσσαλικοί έπιγραφαν νπδ Α. Σ. Άρβανιτοπούλλου. 87
10 /- - α.......ε - - - - έδωκε)
Δ Ταμιεΰ]οντος Νικάνορος το[ΰ δει-
νός την] δευτέραν έξάμηνον, [εν στρα-
τηγώι Άπο]λλοδώ[ρ]ωι τό δ' Εύτύ[χα, ή ά-
πελευθερ]ωθϊσα υπό Θίβ[ρ]ωνος κ[αί Φι-
15 λίνης, εδωκε]ν τή πόλι δι(νάριη) ΚΒ<'.
Στ:/. 1-5. Η εικασία μου έν ΑΕ ε. ά. περί
Ώρ ατίου έν στί/. 2 αιρετά: δια της αναγνωρίσεως
σαφών ί/νών Ρ, ών ένεκα επιβάλλεται ή άνάγνω-
σις ... .άτΓρ ου' ό πατήρ του ταμίου τούτου δύ-
ναται κατά το τέρμα και άλλως· νά συμπληρωθη.
Ύπέο το Υ τοΟ στί/. 4 ύπάρ/ει τι μικρόν γράμμα
Γ ή Ε άτόπως τεθέν, ή άλλως σ/ηματισθέν.
Στί/· 6-11. Ό ταμίας ουδείς λόγος υπάρχει
νά μή εΐκάσωμεν δτι είναι ό Μενέλαος, γνωστός
ήδη έκ της άνω ύπ' άριΟ. 276 στίχ. 22 επιγρα-
φής, σ/εδον των αυτών τη περί ής ό λόγος χρό-
νων" ή δ' έν ΑΕ ε. ά. εικασία μου περί αναγνώ-
σεως ώς γενικής πτώσεως της λέξεως Κλεομαχίδη
αίοεται, εάν άναΛογισΟώαεν δτι τό όνομα τούτο,
συμφώνως τη θέσει, έν ή εκφέρεται, και κατά
συ'/νότατον έν ταϊς άπελευθερωτικαΐς έπιγραφαϊς
κανόνα, άνήκει βεβαίως τω στρατηγώ- είναι οέ
γνωστός ό Κλεομαγ^ίδης ώς στρατηγός των Θεσ-
σαλών έκ της έν 16 IX3 1042 έπιγραφης τών
αυτών '/ρόνων τη άνω" πατήρ αυτού φαίνεται ών
ό επίσης στρατηγός Κλεόμαχος ε. ά. 1297" δεϊται
όμως ή τελευταία αύτη έπιγραφή επιμελεστέρας
άναγνώσεως, διότι ό Κθγπ ύπό λίαν δυσμενείς συν-
θϊΐκας άντένοαφεν αΰτήν' φαίνεται δε δτι ήσαν άα-
φότεροι της μεγάλης οικογενείας της Λαρίσης, ής
Κλεομαχίδην στρατηγον τού έτους 180-179 π.Χ.
αναφέρει ό Εύσέβιος. Ταμίαι δ έπ' αΰτου ήσαν ό
Μενέλαος και ό "Αργών, ώς ηκάσαμεν άνω άοιΟ.
276 στίχ. 22 κέ.. Έκ δέ τού σαφοΟς ί/νους Ν £ν
αρχή τού στί/. 8 ύπο/ρεούμεΟα νά ύπονοήσωμεν
τό νίώ ν, ή κληρονομώ ,ν. Σημειωτέον δτι μεταξύ
αέν τού Ο και Λ τού πόλεως έν στί/. 6 ε/ει γραφή
μέγα Λ, καΟ'δλον δέ τον στί/. 10 διακρίνονται
άπεξεσμένα τά σημειωΟέντα και άλλα γράμματα,
ή ες άλλης απελευθερώσεως προερ/όμενα, ή ίσως
δ ιττο γ ρ α φ η 0 έ ντα.
Στίχ. 11-15. Σπάνιον παράδειγμα είναι το τού
Απολλοοώρου δτι έστρατήγησε τετοάκις. Τά έν
στί/. 14-15 σύνεπληρώσαμεν έκ τών άνω έν αριθ.
276 στί/. 23-24 φερομένων, παραλιπόντες τον
Αλκιππον, διότι Ό στί/ος 15 Οά καθίστατο άσυμ-
μέτρως εκτενής ώς προς τους προηγουμένους- ήτο
δέ ή Φίλιν(ν)α σύζυγος τού θίβρωνο; και υίος αυτών
ό Άλκιππος' ή άπελευΟέρωσις αύτη φαίνεται ότι
είναι προγενεστέρα έκείνης, δντος έν νομίμω ηλικία
τού Άλκίππου τότε και δυναμένου να μετάσ/η
απελευθερωτικής πράξεως.
*4ρι#. 293 (.Μουσ. Ελασσ.άρώ. 5+0). Δυο
τμήματα ορθογωνίου βάθρου μαρμάρου ύπομέλα-
νος, ανήκοντα άλλήλοις, ώς ήκασεν δ Κβΐ'π, καί-
τοι ούδαμοΰ άρμόττουσιν αναμφισβητήτως, διότι
μεταξύ ελλείπει τι. δεξιά μόνον και οπίσω άποκε-
κομμένον και έλλεΐπον' ή άνω έπιφάνεια, πιθανώς
ο' ένια/οΰ και ή πρόσθια, έφ' ής ύπάρ/ει ή έπι-
γραφή, είναι έπεςειργασμένη ύπό τών νεωτέρων
διά τού πυκνού λιθογλυφικού κτενός' ή ύποκάτω
φέρει πλαίσιον διά του κτενος ποιηΟέν, έν ώ τά
λοιπά αύτής έξειργάσΟησαν διά της σφύρας, ίνα
βεβαίως το δλον τεΟη έπϊ υποβάθρου. "Γψ. 0'20,
πλάτος αμφοτέρων, συμπλησιασΟέντουν δσον ενδέ-
χεται, 0-75, πάχ. 0-49.
Άπετεί/ισα έκ τοΟ περιβόλου της έν ]>αροΰσ:
Ελάσσονος έκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεο-
τόκου.
II πρόσθια μόνον έδρα διατηρεί έπιγραοήν, με-
τρίως βαθέως και ούχΐ έπιμελώς κε/αραγμένην,
άφίνουσαν αριστερά ώς ωαν κενόν διάστημα πλάτ.
0"20' τά γράμματα έφΟάρησαν έκ νεωτέρων προσ-
τριβών κα'ι συνε/ύθησαν οίκτρώς, περ'ι το μέσον
μάλιστα· υψ. αυτών 0Ό12-0Ό27, διάστιχ. 0 01.
Έξεδόθησαν ύπό τού Κθγπ έν 16 IX2 1304, ύπό
δέ τού \νοοά\ν£ΐΓά έν ,ϊοιιΐ'. ο£ ΗβΠ. 8ί. 1913 σελ.
329 ομοίωμα τού δεξιού ήμίσεος άνευ μεταγραφής,
καϊ ύπ' έμού έν ΑΕ 1913 σελ. 178-179. 'Ανα-
Οεωρήσας τά έπΐ τών λίθων διέκρινα τάδε, ίκανώς
οιαφορα πάντων των μνημονευθέντων :
Α Ταμιε[υοντο]ς της πό[λεω]ς [ι]ήν [πρ]ώ[την ; εξά-
μηνον δει-
νός, στρατη]γο[ϋντος Εύρυδάμαντος τοΰ Ά-
γα[3]α[νορος;........- ]ρ[ι]λα[ - - ------
--........-----]ον[- - ;] Σωσ[ία]ν Άδ[---
5 - α]π[ -......., ε]δ[ω]κε [τ]η πόλι δι(νάρια) ΚΒ<.