DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0016
4 Θεσσαλικοί έπιγραφαί ύπ6 Α. Αρβανιτοπούλον.
ΑΕ 1917
Γ Ταμιεΰοντος Νε[ι]κάνορος τοΰ Αίμυλίου την δευτέραν έξάμηνον, στρ-
10 ατηγοΰντος Απολλοδώρου τό γ'. Αρμόδιος Δέκμου Φίλαν, την έαυτοϋ οί-
κέτιδα, άφήκεν έλευθέ[ρ]αν ξενική, ήτις και τά έκ τοΰ νόμου έ'δωκεν τη πόλει
δι(νάρια) Κ Β <'· «
Δ Ταμιεΰοντος Κ[α]ινοπόλ[εω]ς τοΰ Σωπάτρου [τ]ήν α έξάμη-
νον, στρατηγοΰντος Εύρ[υδά]μα' μηνός Ά[γ]αγ[υ]λίου β'. Ζωσί-
15 μη και Ανατολή και Φιλα[ι]νώ κα[ί Ζ]ωσ[ίμη κ]α[ί Δ]ιομήδης
και Σωσίπατρος και Άμφί[ω]ν, οί απ[ε]λ[ευ]θ[ερ]ωθέν[τε]ς
ξενική υπό Νικάνορος τοΰ Καλ[λ]ικλεου[ς και δεινός τή]ς
Φιλόξενου, έ'δωκ[αν έ']κ[αστ]ο[ς αύ]τώ[ν] τ[ή π]ό[λει τά έκ τοΰ ν]ό-
Ε μου δι(νάρια) ΚΒ' (όβολούς τεσσάρας)—-[κα]ι Κα[ρπ]ώ, [ή άπελευ]θ[ερωθεΐσα υπ]ό
20 τώ[ν π]ερ[ί Ή]ρακλί[δ]ην 'Ρ[ι. . . ο]ο[υ, έ'δ]ω[κεν τά έκ τοΰ νόμου τήι πόλει
Ρ δι(νάρια) ΚΒ' (δβολούς τεσσάρας)— [και Ε]ΰ[χυχ]ο[ς], ό ά[πελευϋερωθεϊς υπό Ζωπυρ-
ου το[ΰ] Θ[ε]ω[νίδ]ο[υ και Θεωνίδου τοΰ Ζωπΰρου, έ'δωκ-
εν] τά [έλ τ]οΰ νό[μου τήι πόλει δι(νάρια) ΚΒ' (δβολούς τεσσάρας).
(κενόν τέρμα.)
301" στ. 1-4. Ότι στρατηγός νοείται τοΰ κοινοΰ
τών Πεοραιοών. αποδεικνύει το έθνικΌν Γοννεύς
ό δέ Οίνίας Ξενοκράτους, ασφαλώς συναγόμενος εκ
των περισωθέντων ϊννών, ε/εΐ υίον ή πατέρα τον
Ξενοκράτη Οίνίου, έμφανιζόμενον πολλάκις έν τοις
ψηφίσμασι των Γοννέων! 3λ. ΑΕ 1914 175 και
σημ. 1. Έστρατήγησε δέ ούτος τω 192-191 ή
191-190 πΧ] ώς άποδεικνύουσι τά' εις στ. 14-20
υπομνήματα τήςδε της επιγραφής. II αναγρα-
φή τοΟ ιερέως τοϋ Ασκληπιού (πρβ. κάτω άριθ.
354ε), μετά της τοΟ στρατηγού, λόγον πιθανόν
εχει την εξαιρετικής επισημότητα της πράξεως,
καθ ά είπομβν έν ΑΕ 1912 68 πρβ. καί ΑΕ
1913 ιοί 1014 181 191626 οί ιερείς τοΟ Άσκλη-
πιοΟ) εν πολλαϊς Περράιβικαΐς πόλεσιν έμφανιζό-
μενοι, τοΰ Οεοΰ τούτου μάλιστα, όντες ενιαύσιοι,
λογίζονται επώνυμοι τοΰ έτους μετά των ταγών,
τααιών καί τοΰ γραμματέως. Εδρα δέ τοΰ κοινού
τών Περραιβών θα ήτο μάλιστα μεν ή Φάλαννα,
-αρά τον σημερινόν Τύρναβον κειμένη, όστις ομοίως
είναι κέντρον τών εις την άρναίαν Περραιβίαν ανη-
κουσών πόλεων καΐ κωμών, ήττον δέ Ό Ατραξ'
μικρα'ι άνασκαφαί δύνανται να άποόείζωσι τοΰτο
δ·. ευρέσεως ψηφισμάτων τον κοινού. Τήν δ' έν
Χυρετίαις θέσιν τοΰ ναοΰ τοΰ ΑσκληπιοΟ χατένει
πιθανώτατα ή μνημονευθείσα έκκλησία τοΰ Αγιου
Γεωργίου, ώς είπομεν έν τοις ΠΑΕ 1914 171" ό
δέ ιερεύς αύτοΰ Αγασίδημος θά ήτο αδελφός τοΰ
έν στ. / - Η ταγοΰ Νικολάου, αμφοτέρων έ/όντων
πατέρα τον ΦίΑό£ενον καϊ όντων συγ/ρόνων. Έκ
τούτου φαίνεται ότι λόγω της έν τη κοινή προφορά
εκπτώσεως τοΰ )> μεταξύ φωνηέντων, ώς νΰν παρά
τω λαώ (πρβ. Ααώς=Αα^ώς, Παναΐα= Παναγία,
κονρεμπάτσα ίδα ■= - γίδα κττ.), προέκυψεν '^ΐα-
σίδημος, Ασίδημος· το τελευταΐον τοΰτο εμφανίζε-
ται πολλάκις έν άπελευθερωτικαΐς έπιγραφαΐς τών
Χυρετιών αετά τό 31 · πΧ, κάτω έν άριθ. 312" 313'
320" 339. Ό έν στ. 4 μήν Αρτεμισίας είναι βε-
βαίως τοΰ ιδιαιτέρου τοπικοΟ μηνολογίου τών Χυ-
ρετιέων, ού/ί δέ τοΰ κοινοΰ τών Περραιβών, έν-
θάδε τουλάχιστον, εί μή κατά σύμπτωσιν διότι
το μηνολόγιον τών Περραιβών προ μεν τοΰ ·>0
πΧ είναι άγνωστον, μετά δέ το έ'τος εκείνο είναι
τό αύτο τώ τοΰ κοινοΰ τών Θεσσαλών ότι δέ τη
τετάρτη ημέρα τοΟ Αρτεμισίου έςελέγοντο κατ'
ετο; οί άρ/οντες της πόλεως, έν έκκλησία τοΰ δή-
μου ιδιαιτέρα, διδασκόμεΟα έκ τοΰ στ. 15-16 τοΰ
κάτω οημοσιευομένου ψηφίσματος υπ' άριθ. 304.
301*στ.'4-8. Προστατών νοείται ό πρόεδρος
της εκκλησίας, άντιστοινών τω έν Αθήναις επι-
στάτη τών πρυτάνεων ή τώ έπιψηψίζοντι τών προέ-
δρων ένθάδε ό προστατών της εκκλησίας είναι και
πρόεορο; τών ταγών, ώς συμβαίνει έν πλείσταις
πόλεσι της όλης αρχαίας Ηεσσαλίας' πρβ. λ. ·/.
ΑΕ 1914 181-182· ούτος καλείται έν ΙΟ IX 2
34 καϊ "ν}8 πρωτοστάτης (ή πρωτόστατος) ταγός.
Αναγράφεται δέ ό προστατών ούτος πρόεδρος τών
ταγών Εΰ'δημος ώς προστατών τών άρχοστασίων
ΑΕ 1917
Γ Ταμιεΰοντος Νε[ι]κάνορος τοΰ Αίμυλίου την δευτέραν έξάμηνον, στρ-
10 ατηγοΰντος Απολλοδώρου τό γ'. Αρμόδιος Δέκμου Φίλαν, την έαυτοϋ οί-
κέτιδα, άφήκεν έλευθέ[ρ]αν ξενική, ήτις και τά έκ τοΰ νόμου έ'δωκεν τη πόλει
δι(νάρια) Κ Β <'· «
Δ Ταμιεΰοντος Κ[α]ινοπόλ[εω]ς τοΰ Σωπάτρου [τ]ήν α έξάμη-
νον, στρατηγοΰντος Εύρ[υδά]μα' μηνός Ά[γ]αγ[υ]λίου β'. Ζωσί-
15 μη και Ανατολή και Φιλα[ι]νώ κα[ί Ζ]ωσ[ίμη κ]α[ί Δ]ιομήδης
και Σωσίπατρος και Άμφί[ω]ν, οί απ[ε]λ[ευ]θ[ερ]ωθέν[τε]ς
ξενική υπό Νικάνορος τοΰ Καλ[λ]ικλεου[ς και δεινός τή]ς
Φιλόξενου, έ'δωκ[αν έ']κ[αστ]ο[ς αύ]τώ[ν] τ[ή π]ό[λει τά έκ τοΰ ν]ό-
Ε μου δι(νάρια) ΚΒ' (όβολούς τεσσάρας)—-[κα]ι Κα[ρπ]ώ, [ή άπελευ]θ[ερωθεΐσα υπ]ό
20 τώ[ν π]ερ[ί Ή]ρακλί[δ]ην 'Ρ[ι. . . ο]ο[υ, έ'δ]ω[κεν τά έκ τοΰ νόμου τήι πόλει
Ρ δι(νάρια) ΚΒ' (δβολούς τεσσάρας)— [και Ε]ΰ[χυχ]ο[ς], ό ά[πελευϋερωθεϊς υπό Ζωπυρ-
ου το[ΰ] Θ[ε]ω[νίδ]ο[υ και Θεωνίδου τοΰ Ζωπΰρου, έ'δωκ-
εν] τά [έλ τ]οΰ νό[μου τήι πόλει δι(νάρια) ΚΒ' (δβολούς τεσσάρας).
(κενόν τέρμα.)
301" στ. 1-4. Ότι στρατηγός νοείται τοΰ κοινοΰ
τών Πεοραιοών. αποδεικνύει το έθνικΌν Γοννεύς
ό δέ Οίνίας Ξενοκράτους, ασφαλώς συναγόμενος εκ
των περισωθέντων ϊννών, ε/εΐ υίον ή πατέρα τον
Ξενοκράτη Οίνίου, έμφανιζόμενον πολλάκις έν τοις
ψηφίσμασι των Γοννέων! 3λ. ΑΕ 1914 175 και
σημ. 1. Έστρατήγησε δέ ούτος τω 192-191 ή
191-190 πΧ] ώς άποδεικνύουσι τά' εις στ. 14-20
υπομνήματα τήςδε της επιγραφής. II αναγρα-
φή τοΟ ιερέως τοϋ Ασκληπιού (πρβ. κάτω άριθ.
354ε), μετά της τοΟ στρατηγού, λόγον πιθανόν
εχει την εξαιρετικής επισημότητα της πράξεως,
καθ ά είπομβν έν ΑΕ 1912 68 πρβ. καί ΑΕ
1913 ιοί 1014 181 191626 οί ιερείς τοΟ Άσκλη-
πιοΟ) εν πολλαϊς Περράιβικαΐς πόλεσιν έμφανιζό-
μενοι, τοΰ Οεοΰ τούτου μάλιστα, όντες ενιαύσιοι,
λογίζονται επώνυμοι τοΰ έτους μετά των ταγών,
τααιών καί τοΰ γραμματέως. Εδρα δέ τοΰ κοινού
τών Περραιβών θα ήτο μάλιστα μεν ή Φάλαννα,
-αρά τον σημερινόν Τύρναβον κειμένη, όστις ομοίως
είναι κέντρον τών εις την άρναίαν Περραιβίαν ανη-
κουσών πόλεων καΐ κωμών, ήττον δέ Ό Ατραξ'
μικρα'ι άνασκαφαί δύνανται να άποόείζωσι τοΰτο
δ·. ευρέσεως ψηφισμάτων τον κοινού. Τήν δ' έν
Χυρετίαις θέσιν τοΰ ναοΰ τοΰ ΑσκληπιοΟ χατένει
πιθανώτατα ή μνημονευθείσα έκκλησία τοΰ Αγιου
Γεωργίου, ώς είπομεν έν τοις ΠΑΕ 1914 171" ό
δέ ιερεύς αύτοΰ Αγασίδημος θά ήτο αδελφός τοΰ
έν στ. / - Η ταγοΰ Νικολάου, αμφοτέρων έ/όντων
πατέρα τον ΦίΑό£ενον καϊ όντων συγ/ρόνων. Έκ
τούτου φαίνεται ότι λόγω της έν τη κοινή προφορά
εκπτώσεως τοΰ )> μεταξύ φωνηέντων, ώς νΰν παρά
τω λαώ (πρβ. Ααώς=Αα^ώς, Παναΐα= Παναγία,
κονρεμπάτσα ίδα ■= - γίδα κττ.), προέκυψεν '^ΐα-
σίδημος, Ασίδημος· το τελευταΐον τοΰτο εμφανίζε-
ται πολλάκις έν άπελευθερωτικαΐς έπιγραφαΐς τών
Χυρετιών αετά τό 31 · πΧ, κάτω έν άριθ. 312" 313'
320" 339. Ό έν στ. 4 μήν Αρτεμισίας είναι βε-
βαίως τοΰ ιδιαιτέρου τοπικοΟ μηνολογίου τών Χυ-
ρετιέων, ού/ί δέ τοΰ κοινοΰ τών Περραιβών, έν-
θάδε τουλάχιστον, εί μή κατά σύμπτωσιν διότι
το μηνολόγιον τών Περραιβών προ μεν τοΰ ·>0
πΧ είναι άγνωστον, μετά δέ το έ'τος εκείνο είναι
τό αύτο τώ τοΰ κοινοΰ τών Θεσσαλών ότι δέ τη
τετάρτη ημέρα τοΟ Αρτεμισίου έςελέγοντο κατ'
ετο; οί άρ/οντες της πόλεως, έν έκκλησία τοΰ δή-
μου ιδιαιτέρα, διδασκόμεΟα έκ τοΰ στ. 15-16 τοΰ
κάτω οημοσιευομένου ψηφίσματος υπ' άριθ. 304.
301*στ.'4-8. Προστατών νοείται ό πρόεδρος
της εκκλησίας, άντιστοινών τω έν Αθήναις επι-
στάτη τών πρυτάνεων ή τώ έπιψηψίζοντι τών προέ-
δρων ένθάδε ό προστατών της εκκλησίας είναι και
πρόεορο; τών ταγών, ώς συμβαίνει έν πλείσταις
πόλεσι της όλης αρχαίας Ηεσσαλίας' πρβ. λ. ·/.
ΑΕ 1914 181-182· ούτος καλείται έν ΙΟ IX 2
34 καϊ "ν}8 πρωτοστάτης (ή πρωτόστατος) ταγός.
Αναγράφεται δέ ό προστατών ούτος πρόεδρος τών
ταγών Εΰ'δημος ώς προστατών τών άρχοστασίων