DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0025
αε 1917 θεσσαλικαΐ έπιγραφαί ύπυ Ά. Άρβανιτηπούλου. 13
5 (επιγρ. άρι&. 306): άπεΚεν&ερώοεα εν Χνρετίαις
ϊ.-ιί στρατηγών δεϊνος το δεύτερον χαϊ Κοίντον.
πρώτην έξάμη]ν<»ν, επί
[18] [στρατηγού Κοΐντου κτλ. ]
β ( τ■1'ι. αριθ. 807); άπελευ&ερώοείί εν Χυρετίαις
επί στρατηγών Άμννάνδρον χαϊ Ενχραξΐδου.
307 (εΐκών 6)
Α Τα(μιεύοντος) χ(ής) πό(λεως) Εΰτ(ρ)όπου, στ(ρα-
τηγοϋντος) Άμυνάνδρου [μη(νός) Όμο-
λ]ώου' Ζ[ωΐ]λος και Ευφρόσυνος, οί άπε|λεΰθε-
ροι Διονυσίου και Ορ[β]άνας, ε[δωκαν
έ[κάτερο]ς δι(νάρια) | Κ8<']-
Β 5 Στ(ρατηγοΰντος) | Εύ]π[ρ]αξίδο[υ]· Λ[ύ]κος, ό
άπ[ε]λ|ε]υ[θερωθείς,
εδ[ω]κ[ε] τη πό(λει) τους γεινομ[ένους στατ-
ή]ρα[ς] δ[εκ|α[πέντε].
κενόν τέρμα).
304 ττ· 1-11. Αί συμπληρώσεις των στίχων
τούτων είναι άσφαλεϊς' περί τοΟ '^ντισκωνος βλ.
στ. 1!) και άριΟ. 301 στ. "28. Ούτος λογίζεται
πρόεδρος της πρεσβείας" ό δεύτερος των πρεσβευ-
τών είναι ό αύτος τω έν στ. 12-13 ίερεϊ, ό οε
τρίτος, άδελφος πιΟανώτατα τοΟ εν στ. 18-19
έςεταστοΰ. Ιου Επίνου ό πατήρ φαίνεται σχετικός
τω έν ψηφίσματ» των < )λοσσονίων ΙΟ ΙΧ2 Ι2ί<2
στ. 4 Σωπά[τρω]' τους στ. 3-8 του ψηφίσματος
τούτου συμπληρωτέον ώδε πως, ίνα άποτελεσθώσ:
— ταγευόντω|ν δεινός τοϋ δεινός, δεινός τοϋ Ευ-
θυμίου, Άνδρομάχου του Έλλανο[κράτους" εκκλησίας
οΰσης, έν ή ι και τα
ά]ρχαιρέσια συντελείται· Σωπά[τρου τοΰ 'Επίνου; εΐ-
παντος- επειδή κτλ.
Σημειωτέον δτι κα'ι έν μεταγενεστέραις άπελευθε-
ρωτικαΐς έπιγραφαΐς της Όλοοσσόνος άπαντα πο-
λίτης έλευΟερωτής Σώπατρος, ΑΕ 1916 8.') άλλα
το όνομα είναι κοινότατον. Το έν στ· 11 ερρωσ&ε
έχαράχθη μονήρες εις το τέραα.
304 στ. 11-21. Το τυπικόν είναι όμοιότατον
τω τοΰ 301. Στρατηγός νοείται ό του κοινού των
ΙΙερραιβών βεβαίως, ω ανήκον αί Χυρετίαι, ή
Ολοοσσών και τά κατ αϋτάς πολίσματα, το Ερικί-
νιον (βλ. άριθ. 308) κτλ.. Το όνομα θαύμιος είνα:
ή τις υποκορισμός του θαυμαστός, ή διαλεκτική
τις λέςις Μακεδόνικη κα; ΠερραιόΥ/.ή, έάν λάοω-
αεν ύτζ όψιν το υπό του Ησνχίον λεγόμενον ό'τι
θαΰμος, παρά το θαύμα πιθανώς, έκαλεΐτο ό Άρης
-Μακεοονιστί. Έστρατήγησε δε ούτος ολίγον μετά
το 190 -Χ, ή όλίγον προ αύτοϋ' διότι πολλά
πρόσωπα του ψηφίσματος τούτου άπαντώσιν έν τώ
ύπ' άριθ. 301" το πατρικον αυτού Κϋφος, ν/. τβΟ
κυφός, ενθυμίζει την Κνφον, περί ή ς βλ. Πρακτικά
1914 197. Έν στ. 12 το Ν του έν Χυρετίαις έ/ε
έμφασιν Γ, ό'περ δεν θά ήτο άπροσδάκητον έν τοιαύ-
τη θέσει. Τά ονόματα και τά πατρικά τών ταγών
συγκομίζονται ασφαλώς' τούτων Ό πρόεδρος προ-
στατεϊ της έκκλησίας, περί ής βλ. τά εις άριθ,
301 στ. 4-8 λεχθέντα" ό Πολύξενος είναι πιθα-
νώς άδελφός του έν στ. 18 έξεταστοΰ Κλέωνος
Η λέξις εκκλησία εν τε στ. 13 και έν 16 έγράφη
5 (επιγρ. άρι&. 306): άπεΚεν&ερώοεα εν Χνρετίαις
ϊ.-ιί στρατηγών δεϊνος το δεύτερον χαϊ Κοίντον.
πρώτην έξάμη]ν<»ν, επί
[18] [στρατηγού Κοΐντου κτλ. ]
β ( τ■1'ι. αριθ. 807); άπελευ&ερώοείί εν Χυρετίαις
επί στρατηγών Άμννάνδρον χαϊ Ενχραξΐδου.
307 (εΐκών 6)
Α Τα(μιεύοντος) χ(ής) πό(λεως) Εΰτ(ρ)όπου, στ(ρα-
τηγοϋντος) Άμυνάνδρου [μη(νός) Όμο-
λ]ώου' Ζ[ωΐ]λος και Ευφρόσυνος, οί άπε|λεΰθε-
ροι Διονυσίου και Ορ[β]άνας, ε[δωκαν
έ[κάτερο]ς δι(νάρια) | Κ8<']-
Β 5 Στ(ρατηγοΰντος) | Εύ]π[ρ]αξίδο[υ]· Λ[ύ]κος, ό
άπ[ε]λ|ε]υ[θερωθείς,
εδ[ω]κ[ε] τη πό(λει) τους γεινομ[ένους στατ-
ή]ρα[ς] δ[εκ|α[πέντε].
κενόν τέρμα).
304 ττ· 1-11. Αί συμπληρώσεις των στίχων
τούτων είναι άσφαλεϊς' περί τοΟ '^ντισκωνος βλ.
στ. 1!) και άριΟ. 301 στ. "28. Ούτος λογίζεται
πρόεδρος της πρεσβείας" ό δεύτερος των πρεσβευ-
τών είναι ό αύτος τω έν στ. 12-13 ίερεϊ, ό οε
τρίτος, άδελφος πιΟανώτατα τοΟ εν στ. 18-19
έςεταστοΰ. Ιου Επίνου ό πατήρ φαίνεται σχετικός
τω έν ψηφίσματ» των < )λοσσονίων ΙΟ ΙΧ2 Ι2ί<2
στ. 4 Σωπά[τρω]' τους στ. 3-8 του ψηφίσματος
τούτου συμπληρωτέον ώδε πως, ίνα άποτελεσθώσ:
— ταγευόντω|ν δεινός τοϋ δεινός, δεινός τοϋ Ευ-
θυμίου, Άνδρομάχου του Έλλανο[κράτους" εκκλησίας
οΰσης, έν ή ι και τα
ά]ρχαιρέσια συντελείται· Σωπά[τρου τοΰ 'Επίνου; εΐ-
παντος- επειδή κτλ.
Σημειωτέον δτι κα'ι έν μεταγενεστέραις άπελευθε-
ρωτικαΐς έπιγραφαΐς της Όλοοσσόνος άπαντα πο-
λίτης έλευΟερωτής Σώπατρος, ΑΕ 1916 8.') άλλα
το όνομα είναι κοινότατον. Το έν στ· 11 ερρωσ&ε
έχαράχθη μονήρες εις το τέραα.
304 στ. 11-21. Το τυπικόν είναι όμοιότατον
τω τοΰ 301. Στρατηγός νοείται ό του κοινού των
ΙΙερραιβών βεβαίως, ω ανήκον αί Χυρετίαι, ή
Ολοοσσών και τά κατ αϋτάς πολίσματα, το Ερικί-
νιον (βλ. άριθ. 308) κτλ.. Το όνομα θαύμιος είνα:
ή τις υποκορισμός του θαυμαστός, ή διαλεκτική
τις λέςις Μακεδόνικη κα; ΠερραιόΥ/.ή, έάν λάοω-
αεν ύτζ όψιν το υπό του Ησνχίον λεγόμενον ό'τι
θαΰμος, παρά το θαύμα πιθανώς, έκαλεΐτο ό Άρης
-Μακεοονιστί. Έστρατήγησε δε ούτος ολίγον μετά
το 190 -Χ, ή όλίγον προ αύτοϋ' διότι πολλά
πρόσωπα του ψηφίσματος τούτου άπαντώσιν έν τώ
ύπ' άριθ. 301" το πατρικον αυτού Κϋφος, ν/. τβΟ
κυφός, ενθυμίζει την Κνφον, περί ή ς βλ. Πρακτικά
1914 197. Έν στ. 12 το Ν του έν Χυρετίαις έ/ε
έμφασιν Γ, ό'περ δεν θά ήτο άπροσδάκητον έν τοιαύ-
τη θέσει. Τά ονόματα και τά πατρικά τών ταγών
συγκομίζονται ασφαλώς' τούτων Ό πρόεδρος προ-
στατεϊ της έκκλησίας, περί ής βλ. τά εις άριθ,
301 στ. 4-8 λεχθέντα" ό Πολύξενος είναι πιθα-
νώς άδελφός του έν στ. 18 έξεταστοΰ Κλέωνος
Η λέξις εκκλησία εν τε στ. 13 και έν 16 έγράφη