DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0026
14 θεσσαλικοί έπιγραφαί υπό Ά. 'Αρβανιτοπονλον.
αε 1917
δι' ένός Κ, διότι διακρίνονται ί/νη ΕΚ Α. ΠερΊ των
άρχοστασίων, προ; ά προ. :ά αρχαιρεσία τοΟ προ-
τεθέντος ψηφίσματος τών Όλοσσονίων, βλ. τά ει;
άριθ. 801 στ. 4-8 λεχθέντα. Ώς προς τό προσ-
τατεΐν χής εκκλησίας ληφθήτω ύπ όψιν 5τι έν
πολλαϊς Περραιβικαϊς πόλεσι προστατεϊ ό ιερεύς
τού Ασκληπιού. Οί έν στ. 17-18 έξεταστα'ι έμ-
ϊανίζονται ομοίως έν ίννόμω εκκλησία τών Μαγνή-
τω* ΙΟ IX, 1109 στ. 52-61-62-63, Η ΙΌ στ.
/· 11, οπόθεν εμφαίνεται δτι θά ήσαν εΐδός τι
ελεγκτών τών μετε/όντων της έκκλησίας πολιτών,
ούχί κοσμητόρων έξήταζον άρα, άν είχον την έπι-
τιμιαν οί μετέχοντες αύτής' επίσης Οά ήλεγχον
την διαχείρισιν τών ενιαυσίων δαπανών ώς λο^ί-
σταί και εν&ννοι, ού ένεκα ήσαν κα'ι υπεύθυνοι'
πάντως ήσαν αρχή σπουδαιότατη, ενιαύσιος, αλλ
οϋ/ί επώνυμος, οϋδέ σύνεδρος τών ταγών. Ό έν
στ. 19 μνείαν ποησάμενος δηλοϊ μετριώτερον τον
ρήτορα, δστις προύτεινε τήν προςενίαν.
304- στ. 21-32. Αναγράφεται τό αίτιολογικον
της προςενιας' αϊ συμπληρώσεις μέχρι του στ. 2.)
είναι άσφαλεϊς' άντ'ι του ευ και ξενίζει δύναται να
προσαρμοσθη τό τ ού ς δέ ξενί ζει, διότι διατη-
ρούνται τίνα, άλλα συγκεχυμένα, ίχνη, ΓΟΥ ΐ[θ]ϋ
ί] γ' ε ύ' κατά δέ τό τέρμα τού ξενίζει διατηρείται
II ί I Ε I. Τά έν στ. 28 2!* μηδέ, έν 29 άπαρνηϋή-
σεσϋαι, ειμή και 30-31 μηΰένα, είναι μέν σύμφωνα
τώ χώρω και τοις ί/νεσι και τοις περισωθεϊσι γράμ-
μασιν, άλλ άνώμαλα την σύνταςιν και συμπε-
πλεγμένα την έννοιαν όπιυσδήποτε έςάγονται τάδε:
(Ο τιμηθεί; εισφέρεται τήν πδσαν ούσίαν (τίΟησιν
εις την διάΟεσιν τών πολιτών Χυρετιέων άπασαν
τήν περιουσίαν αύτοΰ) ούτιυς, ώστε οϋδε'ις τών έν-
τυγχανομένων ήθελεν άρνηθή ότι δέν έτυχε σπου-
δής ΰπ' αύτοΟ και έν ταΤς κοιναϊς άρχαϊς, άς άνε'-
λαβεν άχρι τούδε»' έτι οέ μάλλον έκτεταμένως:
ουδείς τών κατά τήν Ολοοσσόνα ή τήν Περραι-
βίαν διατριψάντων πολιτών Χυρετιέων ήδυνήθη νά
άρνηθή οτι δέν έτυχεν ϋπό τοΟ Επίνου πάσης
περιποιήσεως καΐ οποστηρίζεως, οιά δαπάνης μά-
λιστα χρημάτων έκ της ίδιας αύτού περιουσίας,
και εις ζητήματα, άναγόμενα εις τό κοινόν τών
Περραιό'ών, ούτινος ήρς"εν ό Έπΐνος πολλάς
άρχάς»' κατά ταΟτα ο Έπ'ινος έχρημάτισε πιθανώ-
Γατα στρατηγός τών Περραιβών, έτι δέ μέλος τοΟ
κοινού συνεδρίου, και έν Ολοοσόνι ταγός, ιερεύς κττ.
304' στ. 32-42. Τά τυπικά ταΟτα της εύγνω-
μοσύνης συμπληρούνται άσφαλώς" διά της πολι-
τείας έςομοιούται ό 'Επϊνος τοϊς ΧυρετιεΟσιν εις
τό έκλέγειν και εκλέγεσθαι" ή ελλειψις της έπινο-
μίας και έπιγαμίας λόγον φανερόν έχει της μέν τό
οτι ό Έπϊνος ήτο πλούσιος, έχων κτήματα και
βοσκάς έν τή νΰν εύφορωτάτη κοιλάδι της Ελάσ-
σονος κα'ι τοις υπέρ αυτήν ορεσι, της δέ τό ότι θά
ήτο έγγαμος" ή τυπική λοιπόν αναγραφή κα'ι τού-
των άπεφεύχθη ώς άπροσδιόνυσος. Έν στ. 40 μετά
τό ύπάρχει άφείθη ολίγος χώρος κενός. Κατά το
σωΟέν τέρμα έν στ. 42 διεσώθησαν ένιαχοΰ τά άνω
ημίσεα γραμμάτων τινών, δι' ών, τή βοήθεια κα'ι
τών στ. 21-22 τοΟ ύπ' άριθ. 301 ψηφίσματος,
συνεπληρώσαμεν ώστε περαιτέρω ολίγοι έτι στίχοι
έλλείπουσι, τό τυπικόν δήλον ότι της αναγραφής
της στήλης και ίσως οί μάρτυρες.
305 στ. 1-24. Αξιον σημειώσεως είναι έν τή
άπελευθερώσει Α ό'τι είς πολίτης μετά της εαυτού
συζύγου απελεύθεροι 29 πρόσωπα. Τό όνομα
Αρνββας άπαντα έν έπιγραφαί; της πλησιοχώρου
Άζώρου, του Πνϋίον κά . . Στρατηγός Ενβίοτος
νοείται τού κοινού τών Θεσσαλών, τού περιλαβόν-
τος άπο τού 30 πΧ κα'ι το τών Περραιβών* ομοίως
άπαντε; οί στρατηγοί τών ένθάδε δημοσιευομένων
άπελευθερώσεων νοούνται τού μεγάλου τούτου κοι-
νού, δέν έςακριβούται δέ ουδείς τού τών Περραι-
βών, ήτοι προγενέστερος τού 3(1 πΧ. Άπαντα
δέ κα'ι κάτω έν άριθ. 313 στ. 12 στρατηγός Εν-
βίοτος μετ έκφορας τού πατρικού. Γούτου ο
ένθάδε Ενβίοτος είναι πιθανώς μεταγενέστερος,
ίσως εγγονός, λόγω της διαφοράς τού τυπικού
της απελευθερώσεως. Ο έν άριθ. 313 έπίσης
στρατηγός Ενβίοτος φαίνεται ών ό αύτος τώ
έν 16 IX, 41.) άναφερομένω, όστις μετά τού
προγενεστέρου αυτού Θεμιστογένονς τον Άν-
δροσ&ένονς εστρατήγησεν δλίγον πρό τού έν στ-
73 - 78 της επιγραφής ταύτης αναγραφομένου
ετονς τον επί αντοκράτορος Καίσαρος ΰεον νίον
Σεβαστον άλλ ούτως ώνομάσθη ό Αύγουστος
ουχί πρό τού 2/ πΧ, έτι δέ το κοινόν τών Περ-
ραιβών συνεχωνεύθη τώ τών Θεσσαλών τώ 30 πΧ.
Είναι άρα εύλογον να είκάσωμεν ότι ό τε Θεμιστο-
γένης και ό Ενβίοτος έστρατήγησαν τού μεγάλου
αε 1917
δι' ένός Κ, διότι διακρίνονται ί/νη ΕΚ Α. ΠερΊ των
άρχοστασίων, προ; ά προ. :ά αρχαιρεσία τοΟ προ-
τεθέντος ψηφίσματος τών Όλοσσονίων, βλ. τά ει;
άριθ. 801 στ. 4-8 λεχθέντα. Ώς προς τό προσ-
τατεΐν χής εκκλησίας ληφθήτω ύπ όψιν 5τι έν
πολλαϊς Περραιβικαϊς πόλεσι προστατεϊ ό ιερεύς
τού Ασκληπιού. Οί έν στ. 17-18 έξεταστα'ι έμ-
ϊανίζονται ομοίως έν ίννόμω εκκλησία τών Μαγνή-
τω* ΙΟ IX, 1109 στ. 52-61-62-63, Η ΙΌ στ.
/· 11, οπόθεν εμφαίνεται δτι θά ήσαν εΐδός τι
ελεγκτών τών μετε/όντων της έκκλησίας πολιτών,
ούχί κοσμητόρων έξήταζον άρα, άν είχον την έπι-
τιμιαν οί μετέχοντες αύτής' επίσης Οά ήλεγχον
την διαχείρισιν τών ενιαυσίων δαπανών ώς λο^ί-
σταί και εν&ννοι, ού ένεκα ήσαν κα'ι υπεύθυνοι'
πάντως ήσαν αρχή σπουδαιότατη, ενιαύσιος, αλλ
οϋ/ί επώνυμος, οϋδέ σύνεδρος τών ταγών. Ό έν
στ. 19 μνείαν ποησάμενος δηλοϊ μετριώτερον τον
ρήτορα, δστις προύτεινε τήν προςενίαν.
304- στ. 21-32. Αναγράφεται τό αίτιολογικον
της προςενιας' αϊ συμπληρώσεις μέχρι του στ. 2.)
είναι άσφαλεϊς' άντ'ι του ευ και ξενίζει δύναται να
προσαρμοσθη τό τ ού ς δέ ξενί ζει, διότι διατη-
ρούνται τίνα, άλλα συγκεχυμένα, ίχνη, ΓΟΥ ΐ[θ]ϋ
ί] γ' ε ύ' κατά δέ τό τέρμα τού ξενίζει διατηρείται
II ί I Ε I. Τά έν στ. 28 2!* μηδέ, έν 29 άπαρνηϋή-
σεσϋαι, ειμή και 30-31 μηΰένα, είναι μέν σύμφωνα
τώ χώρω και τοις ί/νεσι και τοις περισωθεϊσι γράμ-
μασιν, άλλ άνώμαλα την σύνταςιν και συμπε-
πλεγμένα την έννοιαν όπιυσδήποτε έςάγονται τάδε:
(Ο τιμηθεί; εισφέρεται τήν πδσαν ούσίαν (τίΟησιν
εις την διάΟεσιν τών πολιτών Χυρετιέων άπασαν
τήν περιουσίαν αύτοΰ) ούτιυς, ώστε οϋδε'ις τών έν-
τυγχανομένων ήθελεν άρνηθή ότι δέν έτυχε σπου-
δής ΰπ' αύτοΟ και έν ταΤς κοιναϊς άρχαϊς, άς άνε'-
λαβεν άχρι τούδε»' έτι οέ μάλλον έκτεταμένως:
ουδείς τών κατά τήν Ολοοσσόνα ή τήν Περραι-
βίαν διατριψάντων πολιτών Χυρετιέων ήδυνήθη νά
άρνηθή οτι δέν έτυχεν ϋπό τοΟ Επίνου πάσης
περιποιήσεως καΐ οποστηρίζεως, οιά δαπάνης μά-
λιστα χρημάτων έκ της ίδιας αύτού περιουσίας,
και εις ζητήματα, άναγόμενα εις τό κοινόν τών
Περραιό'ών, ούτινος ήρς"εν ό Έπΐνος πολλάς
άρχάς»' κατά ταΟτα ο Έπ'ινος έχρημάτισε πιθανώ-
Γατα στρατηγός τών Περραιβών, έτι δέ μέλος τοΟ
κοινού συνεδρίου, και έν Ολοοσόνι ταγός, ιερεύς κττ.
304' στ. 32-42. Τά τυπικά ταΟτα της εύγνω-
μοσύνης συμπληρούνται άσφαλώς" διά της πολι-
τείας έςομοιούται ό 'Επϊνος τοϊς ΧυρετιεΟσιν εις
τό έκλέγειν και εκλέγεσθαι" ή ελλειψις της έπινο-
μίας και έπιγαμίας λόγον φανερόν έχει της μέν τό
οτι ό Έπϊνος ήτο πλούσιος, έχων κτήματα και
βοσκάς έν τή νΰν εύφορωτάτη κοιλάδι της Ελάσ-
σονος κα'ι τοις υπέρ αυτήν ορεσι, της δέ τό ότι θά
ήτο έγγαμος" ή τυπική λοιπόν αναγραφή κα'ι τού-
των άπεφεύχθη ώς άπροσδιόνυσος. Έν στ. 40 μετά
τό ύπάρχει άφείθη ολίγος χώρος κενός. Κατά το
σωΟέν τέρμα έν στ. 42 διεσώθησαν ένιαχοΰ τά άνω
ημίσεα γραμμάτων τινών, δι' ών, τή βοήθεια κα'ι
τών στ. 21-22 τοΟ ύπ' άριθ. 301 ψηφίσματος,
συνεπληρώσαμεν ώστε περαιτέρω ολίγοι έτι στίχοι
έλλείπουσι, τό τυπικόν δήλον ότι της αναγραφής
της στήλης και ίσως οί μάρτυρες.
305 στ. 1-24. Αξιον σημειώσεως είναι έν τή
άπελευθερώσει Α ό'τι είς πολίτης μετά της εαυτού
συζύγου απελεύθεροι 29 πρόσωπα. Τό όνομα
Αρνββας άπαντα έν έπιγραφαί; της πλησιοχώρου
Άζώρου, του Πνϋίον κά . . Στρατηγός Ενβίοτος
νοείται τού κοινού τών Θεσσαλών, τού περιλαβόν-
τος άπο τού 30 πΧ κα'ι το τών Περραιβών* ομοίως
άπαντε; οί στρατηγοί τών ένθάδε δημοσιευομένων
άπελευθερώσεων νοούνται τού μεγάλου τούτου κοι-
νού, δέν έςακριβούται δέ ουδείς τού τών Περραι-
βών, ήτοι προγενέστερος τού 3(1 πΧ. Άπαντα
δέ κα'ι κάτω έν άριθ. 313 στ. 12 στρατηγός Εν-
βίοτος μετ έκφορας τού πατρικού. Γούτου ο
ένθάδε Ενβίοτος είναι πιθανώς μεταγενέστερος,
ίσως εγγονός, λόγω της διαφοράς τού τυπικού
της απελευθερώσεως. Ο έν άριθ. 313 έπίσης
στρατηγός Ενβίοτος φαίνεται ών ό αύτος τώ
έν 16 IX, 41.) άναφερομένω, όστις μετά τού
προγενεστέρου αυτού Θεμιστογένονς τον Άν-
δροσ&ένονς εστρατήγησεν δλίγον πρό τού έν στ-
73 - 78 της επιγραφής ταύτης αναγραφομένου
ετονς τον επί αντοκράτορος Καίσαρος ΰεον νίον
Σεβαστον άλλ ούτως ώνομάσθη ό Αύγουστος
ουχί πρό τού 2/ πΧ, έτι δέ το κοινόν τών Περ-
ραιβών συνεχωνεύθη τώ τών Θεσσαλών τώ 30 πΧ.
Είναι άρα εύλογον να είκάσωμεν ότι ό τε Θεμιστο-
γένης και ό Ενβίοτος έστρατήγησαν τού μεγάλου