DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0027
ΑΕ 1917
Θεσσαλικοί έπιγραφαί' νπδ Ά. Άρβανιτοπούλου. 13
κοινού" προ τοΟ 2/-28-Χ, ώς άναγράφομεν έν
άριθ. 313 ατ. I 1 -19. Ή ϊύζυγος τοΰ έλευΟερω-
τοΰ έγράφη διά του Η' έν τη μνημονευθείσα ΰπ'
άριθ. 415 έπιγραφί) των ΙΟ ΙΧ2 στ 64-65 συμ-
πληρωτεον πίθανώτερον Πλ ατείας της '<) πλώ-
νον. Ό έν στ. 10 είναι Ισιων μάλλον ή Ασίων,
ο ο έν 13 Ιρηναϊος μάλιστα, ή Ειρηναίος ή
Ηρηναΐος. Το τελιχον I των θηλυκών έν στ. 16
χα! 1!) φαίνεται βτι οφείλεται ή τινι ύποκορισμώ,
ή τη προφορά' μετά το Σνντϋγηι άοει'Οη κενός /ώ-
ρος, έπίτηδες ίσως έςαλειφθέντος ονόματος' έν
Τριπόλει της Αρκαδίας ήκούσαμεν έπώνυμον ή
παρώνυμον Σνντνχας και συνοικίαν και γενεάν Συν-
τυχαίικα, τοΰ διατηρηΟέντος αρσενικού Σύντνχος.
II άπελευθέρωνις Β έτελέσΟη έπ'ι των αυτών άρνόν-
των και έγαράχθη υπό τοΰ αυτού τεννίτου, ό'στις
έν άρ/η τοΰ στ. 23 άφηκε πολύ κενόν διάστημα.
30·) στ. I-/. Η άπελευΟέρωσις Α έγένετο
έπι διαφόρου τοΰ Κοΐντον στρατηγοί, ένεκα του
ασφαλώς συναγομένου έν στ. 2-3 το δεύτερον έν
στ. I έσώΟησαν ίχνη \! Η, έν δέ στ. 3 Σ έν άρ/η
καί τ: άποτετριμμένον ΚΟ έν τέλει, εξ ών συνεκο-
μίσαμεν τά συμπληρωθέντα.
306" στ. 8- 18'. Αί άπελευθερώσεις Β και Γ
έγράφησαν υπό τοΰ αϋτοΰ τε/νίτου, καί έτελέσΟη-
σαν εμφανώς έττΐ τών αυτών άρ/όντων. Ό στρα-
τηγός νΰν το πρώτον, ώς και διά τοΰ άριθ. 309
στ. 33, καθίσταται γνωστός' άνήχει δέ τοις όλί-
γον -Χ /ρονοις ένεκα τοΰ σ/ήματος τών γραμμά-
των. Έν στ. 12 τό Λ τοΰ λεν άπεδόΟη ώς Α. Ό
έλευΟερωτής Πυΰοκλής φαίνεται ών υίός τοΰ Δη-
μοκράτονς,τ αυτός τώ έν ταΐς ΰπ' άριθ 309' 326
/.αί 334 έπιγραφαΐς. Ή ό€ολοί άπεδόΟησαν έν στ.
14 οία τών συνήθων συμβόλων, ώς έν άριθ. 303.
307' στ. 1-4. Έν στ. 1 τό -ρώτον γράμμα
είναι Τ, το δεύτερον ίσως Α έπονται τούτοις τέσ-
σαρα έοΟαρμένα γράμματα, ών τό τελευτβϊον είναι
-'.Οανώτατα το γνωστόν συμπίλημα Π' κατά ταΰτα
και τό ταμιενοντος άπεδόθη συγκεκομμένως, όπερ
ο"-ανιώτατον. Τοΰ Εντρόπον παρέλιπεν ό /αρά-
πης τό Ρ, ή άπέδωκε δι' άφανοΰς νΰν συμπιλή-
ματος μετά τοΰ Τ* φαίνεται οέ ών ούτος πατήρ
~οΰ Ποπλίον, άναγραφομένου ταγοΰ καί ταμίου
*άτω έν άριθ. 325. Ό οέ στρατηγός είνα; γνωστός
Μ έ-ιγραφης της Τρίκκης ΙΟ IX* 3021> στ. ο,
ένθα αναγράφεται ώς ό καλούμενος και Σώφρων
οτι είναι ό αυτός, 3εό'αιοϊ τό σ/ήμα τών γραμμά-
των άμφοτέρων τών έπιγραφών, χα) το λίαν μετα-
γενέστερον σύμβολον τών δηναρίων Χ έν αΰταΐς'
οίο ορθώς τίθεται ό στρατηγός οδτος περί τά μέσα
της Β μΧ έκατονταετηρίδος και έτι ύστερώτερον.
307" στ. 3-7. Η παράλειψις τοΰ ταμίου οφεί-
λεται πίθανώτερον εις άμέλειαν τοΰ /αράκτου ί)
εις έτέραν τινά αίτίαν. Ο στρατηγός Εύπραζίδης
αναγράφεται καί κάτω έν άριθ. 327, ηρςε ο έμ-
φανώς μετά τον Άμύνανδρον. Περιέργου: εις τους
λίαν μεταγενεστέρου; τούτους /ρόνους γίνεται
μνεία τών στατήρων, έν ώ ήδη άπό τών πρώτων
έτών της συγ/ο>νεύσεως τοΰ κοινοΰ τών Περρχ-
βών μετά τοΰ τών Ηεσσαλών, οΐ' αυτοκρατορικό^
ίσως διατάγματος, μετετράπησαν ούτοι «κατά το
διόρΟωμα», ώς έν ΙΟ ΙΧ2 413 στ. 3/ αναγράφε-
ται, εις το ίσότιμον τών 221/2 οηναρίων' ίσως
όμως καί μετέπειτα έγενετο νέα μετατροπή, και
δή έπι αύτοκράτορος Χεροα, ού άναφέρεται έν ΙΟ
ΙΧ2 538 ιδιαίτερος τις γράφεις νόμος περί τών
άπελευΟερικών, περί ού βλ. έν τέλει τώνοε τών
έπιγραφών τών Χυρετιών τον έμόν πίνακα τών
στρατηγών. Γό έν μέσω τοΰ στ. 7 κενόν οιάστημα
μόνον λόγον πιθανόν δύναται νά ενη την συνήΟειαν
τών /αρακτών τοΰ νά άοίνωσί τι διάστημα άγρα-
φον προ της γραφής τοΰ τιμήματος, προς έμφαντι-
κωτέραν αΰτοΰ παράστασιν. Υπέρ την άπελευΟέ-
ρωσιν Α ύπάρ/ουσί τινα ϊ/νη έφΟαρμένων εκ πα-
τημάτων ή οι έξαλείψεως γραμμάτων κατά τό
πλάτος τοΰ λίθου, άβέο'αια.
Άρι&. 308 (είκ. 7 ΜΕ 111). Σπόνδυλος παρα-
στάδος, λευκοΰ μαρμάρου, δεςιά μόνον καί έπ' έλά-
/ιστον ακέραιος, άνω άριστερά και κάτω άπεσνι-
σμένος' ή έπάνω καί ή ύποκάτω έπιφάνεια είνα.
έξειργασμέναι άδρότερον οιά της σφύρας· μετέπειτα
μετεσνηματίσθη εις βάσιν κίονος καί έποιήΟη κατ^:
το μέσον της έμπροσθεν έπιφανείας ό έν είκ. 7 ορα-
τός τόρμος προς γόμ^ωσιν σιδήρου καί άρμογήν
δι' έγ/ύσεως μολύβδου κίονος ή σπονδύλου. VI.
(•37, διάμετρος 060.
II έπιγραφή έναρά/Οη άβαΟώς καί έπιμελώς,
άλλ'άπετρίίη οίκτρώς' ύψ. γραμμ. 001-0013,
διάστι/. 0007.
Θεσσαλικοί έπιγραφαί' νπδ Ά. Άρβανιτοπούλου. 13
κοινού" προ τοΟ 2/-28-Χ, ώς άναγράφομεν έν
άριθ. 313 ατ. I 1 -19. Ή ϊύζυγος τοΰ έλευΟερω-
τοΰ έγράφη διά του Η' έν τη μνημονευθείσα ΰπ'
άριθ. 415 έπιγραφί) των ΙΟ ΙΧ2 στ 64-65 συμ-
πληρωτεον πίθανώτερον Πλ ατείας της '<) πλώ-
νον. Ό έν στ. 10 είναι Ισιων μάλλον ή Ασίων,
ο ο έν 13 Ιρηναϊος μάλιστα, ή Ειρηναίος ή
Ηρηναΐος. Το τελιχον I των θηλυκών έν στ. 16
χα! 1!) φαίνεται βτι οφείλεται ή τινι ύποκορισμώ,
ή τη προφορά' μετά το Σνντϋγηι άοει'Οη κενός /ώ-
ρος, έπίτηδες ίσως έςαλειφθέντος ονόματος' έν
Τριπόλει της Αρκαδίας ήκούσαμεν έπώνυμον ή
παρώνυμον Σνντνχας και συνοικίαν και γενεάν Συν-
τυχαίικα, τοΰ διατηρηΟέντος αρσενικού Σύντνχος.
II άπελευθέρωνις Β έτελέσΟη έπ'ι των αυτών άρνόν-
των και έγαράχθη υπό τοΰ αυτού τεννίτου, ό'στις
έν άρ/η τοΰ στ. 23 άφηκε πολύ κενόν διάστημα.
30·) στ. I-/. Η άπελευΟέρωσις Α έγένετο
έπι διαφόρου τοΰ Κοΐντον στρατηγοί, ένεκα του
ασφαλώς συναγομένου έν στ. 2-3 το δεύτερον έν
στ. I έσώΟησαν ίχνη \! Η, έν δέ στ. 3 Σ έν άρ/η
καί τ: άποτετριμμένον ΚΟ έν τέλει, εξ ών συνεκο-
μίσαμεν τά συμπληρωθέντα.
306" στ. 8- 18'. Αί άπελευθερώσεις Β και Γ
έγράφησαν υπό τοΰ αϋτοΰ τε/νίτου, καί έτελέσΟη-
σαν εμφανώς έττΐ τών αυτών άρ/όντων. Ό στρα-
τηγός νΰν το πρώτον, ώς και διά τοΰ άριθ. 309
στ. 33, καθίσταται γνωστός' άνήχει δέ τοις όλί-
γον -Χ /ρονοις ένεκα τοΰ σ/ήματος τών γραμμά-
των. Έν στ. 12 τό Λ τοΰ λεν άπεδόΟη ώς Α. Ό
έλευΟερωτής Πυΰοκλής φαίνεται ών υίός τοΰ Δη-
μοκράτονς,τ αυτός τώ έν ταΐς ΰπ' άριθ 309' 326
/.αί 334 έπιγραφαΐς. Ή ό€ολοί άπεδόΟησαν έν στ.
14 οία τών συνήθων συμβόλων, ώς έν άριθ. 303.
307' στ. 1-4. Έν στ. 1 τό -ρώτον γράμμα
είναι Τ, το δεύτερον ίσως Α έπονται τούτοις τέσ-
σαρα έοΟαρμένα γράμματα, ών τό τελευτβϊον είναι
-'.Οανώτατα το γνωστόν συμπίλημα Π' κατά ταΰτα
και τό ταμιενοντος άπεδόθη συγκεκομμένως, όπερ
ο"-ανιώτατον. Τοΰ Εντρόπον παρέλιπεν ό /αρά-
πης τό Ρ, ή άπέδωκε δι' άφανοΰς νΰν συμπιλή-
ματος μετά τοΰ Τ* φαίνεται οέ ών ούτος πατήρ
~οΰ Ποπλίον, άναγραφομένου ταγοΰ καί ταμίου
*άτω έν άριθ. 325. Ό οέ στρατηγός είνα; γνωστός
Μ έ-ιγραφης της Τρίκκης ΙΟ IX* 3021> στ. ο,
ένθα αναγράφεται ώς ό καλούμενος και Σώφρων
οτι είναι ό αυτός, 3εό'αιοϊ τό σ/ήμα τών γραμμά-
των άμφοτέρων τών έπιγραφών, χα) το λίαν μετα-
γενέστερον σύμβολον τών δηναρίων Χ έν αΰταΐς'
οίο ορθώς τίθεται ό στρατηγός οδτος περί τά μέσα
της Β μΧ έκατονταετηρίδος και έτι ύστερώτερον.
307" στ. 3-7. Η παράλειψις τοΰ ταμίου οφεί-
λεται πίθανώτερον εις άμέλειαν τοΰ /αράκτου ί)
εις έτέραν τινά αίτίαν. Ο στρατηγός Εύπραζίδης
αναγράφεται καί κάτω έν άριθ. 327, ηρςε ο έμ-
φανώς μετά τον Άμύνανδρον. Περιέργου: εις τους
λίαν μεταγενεστέρου; τούτους /ρόνους γίνεται
μνεία τών στατήρων, έν ώ ήδη άπό τών πρώτων
έτών της συγ/ο>νεύσεως τοΰ κοινοΰ τών Περρχ-
βών μετά τοΰ τών Ηεσσαλών, οΐ' αυτοκρατορικό^
ίσως διατάγματος, μετετράπησαν ούτοι «κατά το
διόρΟωμα», ώς έν ΙΟ ΙΧ2 413 στ. 3/ αναγράφε-
ται, εις το ίσότιμον τών 221/2 οηναρίων' ίσως
όμως καί μετέπειτα έγενετο νέα μετατροπή, και
δή έπι αύτοκράτορος Χεροα, ού άναφέρεται έν ΙΟ
ΙΧ2 538 ιδιαίτερος τις γράφεις νόμος περί τών
άπελευΟερικών, περί ού βλ. έν τέλει τώνοε τών
έπιγραφών τών Χυρετιών τον έμόν πίνακα τών
στρατηγών. Γό έν μέσω τοΰ στ. 7 κενόν οιάστημα
μόνον λόγον πιθανόν δύναται νά ενη την συνήΟειαν
τών /αρακτών τοΰ νά άοίνωσί τι διάστημα άγρα-
φον προ της γραφής τοΰ τιμήματος, προς έμφαντι-
κωτέραν αΰτοΰ παράστασιν. Υπέρ την άπελευΟέ-
ρωσιν Α ύπάρ/ουσί τινα ϊ/νη έφΟαρμένων εκ πα-
τημάτων ή οι έξαλείψεως γραμμάτων κατά τό
πλάτος τοΰ λίθου, άβέο'αια.
Άρι&. 308 (είκ. 7 ΜΕ 111). Σπόνδυλος παρα-
στάδος, λευκοΰ μαρμάρου, δεςιά μόνον καί έπ' έλά-
/ιστον ακέραιος, άνω άριστερά και κάτω άπεσνι-
σμένος' ή έπάνω καί ή ύποκάτω έπιφάνεια είνα.
έξειργασμέναι άδρότερον οιά της σφύρας· μετέπειτα
μετεσνηματίσθη εις βάσιν κίονος καί έποιήΟη κατ^:
το μέσον της έμπροσθεν έπιφανείας ό έν είκ. 7 ορα-
τός τόρμος προς γόμ^ωσιν σιδήρου καί άρμογήν
δι' έγ/ύσεως μολύβδου κίονος ή σπονδύλου. VI.
(•37, διάμετρος 060.
II έπιγραφή έναρά/Οη άβαΟώς καί έπιμελώς,
άλλ'άπετρίίη οίκτρώς' ύψ. γραμμ. 001-0013,
διάστι/. 0007.