DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0041
α ε 1!ι17
Θεσσαλικαι επιγραφαν υπό Α. Αρβανιτοπούλου. 29
ναγόρον. Εύβίοτον (Εύκολου) Κλεάρχου τοϋ Ήγη-
οαρέτου Λαρισαΐον. Σημειωτέον δέ 6τι ή θετή οικο-
γένεια τοΟ Εύβιότου τούτου υπήρξε μεγίστη καϊ
σπουδαιότατη εν Λ,αρίση' διότι ό μέν πάπποί αύτοΰ
ύπήρξεν αρχηγός κόμματος των Πομπηΐανών έν
λ,αρίση καϊ ίσως έ/ρημάτισε στρατηγό; περί το
48 -Χ, ώς αναφέρεται ύπο τοΰ Καίσαρος άβ βθΐ.
οίν. 3,35, 2 (Ηβ£β8ίΐΓβΙθ8, νβίβπδ Ιιοιηο ροίθηί,ϊ&β
ΡοπιρθΪ3ηΪ8 Γββπβ δΐυάθΐιαΐ;), Κλέαρχος δέ άνα-
φέρεται στρατηγός έν ΤΟ ΙΧ2 1297, καίπερ ώς
υιός τοΰ Φιλόξενου, και τούτου όμως ύπάρξαντος
στρατηγού, ώς εϊδομεν άνω έν άριθ. 312 στ. 10,
και σ/όντος πιθανώς καϊ υίόν Εϋδημον, στρατηγον
ε—ίσης, περί οΰ βλ. κάτω άριθ. 316 στ. 20-24"
οί τελευταίο·, ούτοι φαίνονται όντες της αύτης οι-
κογενείας. Επίσης ήκάσαμεν άνοο έν άριθ. 305
στ. 1-24 ότι ο στρατηγός Εύβίοτος είναι εγγονός
τοΟ περί ου ό λόγος Εύβιότου, καίτοι δεν δύναται
τις νά άποκλείση οτι είναι ό αϋτός' διότι έκεϊ ανα-
γράφεται ταμίας 'Αρύββας, άνευ δηλώσεως έξα-
μήνου, ένταΰθα δέ Ασίδημος της πρώτης εξαμή-
νου, έξ ού θά ήδύνατό τις νά θεώρηση τον Άρύβ-
3 αν της δευτέρας επί τοΰ αύτοΰ στρατηγού. Έτε-
ρους στρατηγούς Εΰβιότους, πιθανώτατα απογόνους
τούτων, αναγράφει ό ΗΠΙθγ εν τοϊς ΐηάϊοθδ των
16 ΙΧ>, ενθα τον περί ού ό λόγος γενάρ/ην σημειοΐ
/)05^ Βΐιηαπι 27 3. ΟΗ., έν ω ή έπιγραφή 415 δηλοϊ
ό'τι ύπήρξεν αηίβ αιιηυπι 27 ά. ΟΗ.' διότι πρώτη
επιγράφεται ή πλατεία επιφάνεια των στηλών, έν
ή ό Εΰβίοτος, έπειτα δέ αί στεναί, έν ων μια το έ'τος
τοΟ αύτοκράτορος Αυγούστου. Ως προς τόν ταμίαν
σημειωτέον οτι εν στ. 22 άπαντα ώς ελευθερωτής"
3λ. και άριθ. 320 καί 339. Ή εν στ. 14 γραφή
άπηλευθερωθεϊσα λόγον έχει ή τήν άδιάφορον προ-
ΐοράν τοΰ Η και Ε, ή τήν σύγχυσιν προς το απε-
λευθερωμένη. Αξία σημειώσεως είναι ή ακολου-
θία τών μηνών Πανήμου- Απολλώνιου έμβολίμου-
Αεσχανορίου της πρώτης έξαμήνου. Ο ελευθερω-
τής Παρμενίων Εύψόρβου φαίνεται συγγενής τω
έν στ. 8 και 28 Εύφόρβω Φιλώτου. Τό έν στ. 17
όνομα Δράΐκος (Αράικος-Δράκος) είναι διάφορον
τών παρά το Δρακοντίδης- Δρακοντις-Δράκων κττ.
έσ/ηματισμένων' σημειωτέον δέ τήν διάταξιν της
υπό ανήλικος άπελευθερώσεως έγκρίσει τοΰ έπι-
τρόπου. Ιο εδωκέν μοι δήλοι ό'τι ό ταμίας θεωρεί-
ται ό γράφων τάς απελευθερώσεις και ών υπεύθυ-
νος διά τό διδόμενον τίμημα" τα συναγόμενα, αντί
τοΰ συνήθους και γενικοΰ τα γινόμενα, ϋποδηλοΤ
πιθανώς τήν κατά δόσεις πληρωμήν, περ'ι ής 3λ.
τά προειρημένα έν άριθ. 310 στ. 25-31.
313" στ. 20-23. Μετά τό ένβολίμου διακρίνε-
ται τι άμφίζολον ίχνος γράμματος γ', όπερ όμως
δέν έθέσαμεν, διότι τά τε προηγούμενον Πανήμου
καϊ το έπιφερόμενον Αεσχανορίου έκφέρονται άνευ
ημέρας. Τό έν στ. 21 άπηλευθερώσται (=-σθαι)
δηλοϊ ότι έκτοτε ή νΰν έν τη Νέα Ελληνική προ-
φορά τοΰ Σθ ώς ΣΤ ύπήρχεν εν τινι κοινότερα
χρήσει. Η άσφαλώς συναγόμενη Αδέα είναι σύ-
ζυγος τοΰ ταμίου καϊ δηλοϊ ότι δέν έκωλύετο ή
καϊ ϋπο ταμίου άπελευθέρωσις, διαρκούσης της
ταμιείας αύτοΰ" το αυτό είδομεν έν άριθ. 309 στ. 21.
313 στ. 24-30. II άπελευθέρα είναι αάλλον
Ισιάς, ήττον Άσιάς, τών ί/νών καϊ της θέσεως
ύποδηλουντων Ι" τό ή ψαμένη είναι καϊ δηλοϊ δεύ-
τερον όνομα αυτής, ώς έν ΙΟ [Χ2 415*474 Αφρο-
δισία, ή καλούμενη και Αμμα, Φιλίστα, ή καλού-
μενη και Σύρα. II λόγω προφοράς γραφή έκάσστη
έν στ. 26 ε/ει τά έν άριθ. 311 στ. 16-25 άνά-
λογα καϊ αίτίαν τήν έν τοιαύτη θέσει προφοράν
τοΰ ο ώς οΛ. Έν στ. 27 εγραψεν ό χαράκτης Σ
άντι Ε έν τω γινόμενα και τω λευ τοΟ απελευθε-
ρώσεως, ού παρέλιπε τό τελικόν Σ' έπίσης παρε-
λιπε το Ο μετά το Άντίοχος τοΰ στ. 28, άφήκ*
δέ τι κενόν μεταξύ Φ καϊ Α τοΰ φάμενος.
313" στ. 31-33. Σνεδόν πάσαι αί απελευθε-
ρώσεις έπϊ τοΰ στρατηγού Γραικηΐου Γενναίου,
περ'ι ού βλ. τά προειρημένα έν άριθ. 31 1 στ. 25-
30, κατέλαβον πάντα τά οπωσδήποτε υπολειπό-
μενα κενά τέρματα ή διάμεσα τών λίθων, οίτινες
είχον τέως πληρωθή αναγραφών άπελευθερικών
πράξεων, οπερ είναι δεϊγμα τών λίαν μεταγενε-
στέρων χρόνων αυτών. Έν στ. 32 παρέλιπεν Ό
/αράκτης το Α τοΰ απελευθερωθείς. Οϊ έλευθερω-
ταί είναι άδελφοί, άλλ' ό "Αμύντας ει/εν εΐσποιηθή
ύπό τίνος θείου αύτοΰ πιθανώς, ού έλαβε τό όνομα.
314" στ. 1-10. Μετά τό πόλεως τοΰ στ. 1,
ώς καϊ τοΰ 14, άφείθη ένδεικτικον κενόν ήμίσεος
καϊ πλέον στί/ου, ώς καϊ έν άρ*/ή τοΰ στ. 2 καϊ
15, ένθα δυνατόν νά ϋπήρχέ τις φράσις π.χ. κατά
ψήφισμα. Ό ταμίας δέν είναι ό γνωστός Αβρίας,
Θεσσαλικαι επιγραφαν υπό Α. Αρβανιτοπούλου. 29
ναγόρον. Εύβίοτον (Εύκολου) Κλεάρχου τοϋ Ήγη-
οαρέτου Λαρισαΐον. Σημειωτέον δέ 6τι ή θετή οικο-
γένεια τοΟ Εύβιότου τούτου υπήρξε μεγίστη καϊ
σπουδαιότατη εν Λ,αρίση' διότι ό μέν πάπποί αύτοΰ
ύπήρξεν αρχηγός κόμματος των Πομπηΐανών έν
λ,αρίση καϊ ίσως έ/ρημάτισε στρατηγό; περί το
48 -Χ, ώς αναφέρεται ύπο τοΰ Καίσαρος άβ βθΐ.
οίν. 3,35, 2 (Ηβ£β8ίΐΓβΙθ8, νβίβπδ Ιιοιηο ροίθηί,ϊ&β
ΡοπιρθΪ3ηΪ8 Γββπβ δΐυάθΐιαΐ;), Κλέαρχος δέ άνα-
φέρεται στρατηγός έν ΤΟ ΙΧ2 1297, καίπερ ώς
υιός τοΰ Φιλόξενου, και τούτου όμως ύπάρξαντος
στρατηγού, ώς εϊδομεν άνω έν άριθ. 312 στ. 10,
και σ/όντος πιθανώς καϊ υίόν Εϋδημον, στρατηγον
ε—ίσης, περί οΰ βλ. κάτω άριθ. 316 στ. 20-24"
οί τελευταίο·, ούτοι φαίνονται όντες της αύτης οι-
κογενείας. Επίσης ήκάσαμεν άνοο έν άριθ. 305
στ. 1-24 ότι ο στρατηγός Εύβίοτος είναι εγγονός
τοΟ περί ου ό λόγος Εύβιότου, καίτοι δεν δύναται
τις νά άποκλείση οτι είναι ό αϋτός' διότι έκεϊ ανα-
γράφεται ταμίας 'Αρύββας, άνευ δηλώσεως έξα-
μήνου, ένταΰθα δέ Ασίδημος της πρώτης εξαμή-
νου, έξ ού θά ήδύνατό τις νά θεώρηση τον Άρύβ-
3 αν της δευτέρας επί τοΰ αύτοΰ στρατηγού. Έτε-
ρους στρατηγούς Εΰβιότους, πιθανώτατα απογόνους
τούτων, αναγράφει ό ΗΠΙθγ εν τοϊς ΐηάϊοθδ των
16 ΙΧ>, ενθα τον περί ού ό λόγος γενάρ/ην σημειοΐ
/)05^ Βΐιηαπι 27 3. ΟΗ., έν ω ή έπιγραφή 415 δηλοϊ
ό'τι ύπήρξεν αηίβ αιιηυπι 27 ά. ΟΗ.' διότι πρώτη
επιγράφεται ή πλατεία επιφάνεια των στηλών, έν
ή ό Εΰβίοτος, έπειτα δέ αί στεναί, έν ων μια το έ'τος
τοΟ αύτοκράτορος Αυγούστου. Ως προς τόν ταμίαν
σημειωτέον οτι εν στ. 22 άπαντα ώς ελευθερωτής"
3λ. και άριθ. 320 καί 339. Ή εν στ. 14 γραφή
άπηλευθερωθεϊσα λόγον έχει ή τήν άδιάφορον προ-
ΐοράν τοΰ Η και Ε, ή τήν σύγχυσιν προς το απε-
λευθερωμένη. Αξία σημειώσεως είναι ή ακολου-
θία τών μηνών Πανήμου- Απολλώνιου έμβολίμου-
Αεσχανορίου της πρώτης έξαμήνου. Ο ελευθερω-
τής Παρμενίων Εύψόρβου φαίνεται συγγενής τω
έν στ. 8 και 28 Εύφόρβω Φιλώτου. Τό έν στ. 17
όνομα Δράΐκος (Αράικος-Δράκος) είναι διάφορον
τών παρά το Δρακοντίδης- Δρακοντις-Δράκων κττ.
έσ/ηματισμένων' σημειωτέον δέ τήν διάταξιν της
υπό ανήλικος άπελευθερώσεως έγκρίσει τοΰ έπι-
τρόπου. Ιο εδωκέν μοι δήλοι ό'τι ό ταμίας θεωρεί-
ται ό γράφων τάς απελευθερώσεις και ών υπεύθυ-
νος διά τό διδόμενον τίμημα" τα συναγόμενα, αντί
τοΰ συνήθους και γενικοΰ τα γινόμενα, ϋποδηλοΤ
πιθανώς τήν κατά δόσεις πληρωμήν, περ'ι ής 3λ.
τά προειρημένα έν άριθ. 310 στ. 25-31.
313" στ. 20-23. Μετά τό ένβολίμου διακρίνε-
ται τι άμφίζολον ίχνος γράμματος γ', όπερ όμως
δέν έθέσαμεν, διότι τά τε προηγούμενον Πανήμου
καϊ το έπιφερόμενον Αεσχανορίου έκφέρονται άνευ
ημέρας. Τό έν στ. 21 άπηλευθερώσται (=-σθαι)
δηλοϊ ότι έκτοτε ή νΰν έν τη Νέα Ελληνική προ-
φορά τοΰ Σθ ώς ΣΤ ύπήρχεν εν τινι κοινότερα
χρήσει. Η άσφαλώς συναγόμενη Αδέα είναι σύ-
ζυγος τοΰ ταμίου καϊ δηλοϊ ότι δέν έκωλύετο ή
καϊ ϋπο ταμίου άπελευθέρωσις, διαρκούσης της
ταμιείας αύτοΰ" το αυτό είδομεν έν άριθ. 309 στ. 21.
313 στ. 24-30. II άπελευθέρα είναι αάλλον
Ισιάς, ήττον Άσιάς, τών ί/νών καϊ της θέσεως
ύποδηλουντων Ι" τό ή ψαμένη είναι καϊ δηλοϊ δεύ-
τερον όνομα αυτής, ώς έν ΙΟ [Χ2 415*474 Αφρο-
δισία, ή καλούμενη και Αμμα, Φιλίστα, ή καλού-
μενη και Σύρα. II λόγω προφοράς γραφή έκάσστη
έν στ. 26 ε/ει τά έν άριθ. 311 στ. 16-25 άνά-
λογα καϊ αίτίαν τήν έν τοιαύτη θέσει προφοράν
τοΰ ο ώς οΛ. Έν στ. 27 εγραψεν ό χαράκτης Σ
άντι Ε έν τω γινόμενα και τω λευ τοΟ απελευθε-
ρώσεως, ού παρέλιπε τό τελικόν Σ' έπίσης παρε-
λιπε το Ο μετά το Άντίοχος τοΰ στ. 28, άφήκ*
δέ τι κενόν μεταξύ Φ καϊ Α τοΰ φάμενος.
313" στ. 31-33. Σνεδόν πάσαι αί απελευθε-
ρώσεις έπϊ τοΰ στρατηγού Γραικηΐου Γενναίου,
περ'ι ού βλ. τά προειρημένα έν άριθ. 31 1 στ. 25-
30, κατέλαβον πάντα τά οπωσδήποτε υπολειπό-
μενα κενά τέρματα ή διάμεσα τών λίθων, οίτινες
είχον τέως πληρωθή αναγραφών άπελευθερικών
πράξεων, οπερ είναι δεϊγμα τών λίαν μεταγενε-
στέρων χρόνων αυτών. Έν στ. 32 παρέλιπεν Ό
/αράκτης το Α τοΰ απελευθερωθείς. Οϊ έλευθερω-
ταί είναι άδελφοί, άλλ' ό "Αμύντας ει/εν εΐσποιηθή
ύπό τίνος θείου αύτοΰ πιθανώς, ού έλαβε τό όνομα.
314" στ. 1-10. Μετά τό πόλεως τοΰ στ. 1,
ώς καϊ τοΰ 14, άφείθη ένδεικτικον κενόν ήμίσεος
καϊ πλέον στί/ου, ώς καϊ έν άρ*/ή τοΰ στ. 2 καϊ
15, ένθα δυνατόν νά ϋπήρχέ τις φράσις π.χ. κατά
ψήφισμα. Ό ταμίας δέν είναι ό γνωστός Αβρίας,