Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]
Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias — 1917

DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0045
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
ΑΕ 1917

Θεσσαλικοί έπιγραφαί- νπο Ά. Άρβανιτοπούλου. 33

επικειμένου έτι; τοΰοε όμοιου λίθου. Τά δ έν στ.
2-3, μή τεθέντα εν αρ/τ(, προσετέθησαν έν τέλει'
ό αύτός ταμίας έπί του αϋτοΟ στρατηγού, περί ου
βλ. ΑΕ 1916 79, άπαντα κάτω έν άριθ. 328 β.

316" στ. 4-10. Τον ταμίαν συνεπληρώσαμεν
ώς άνω, διότι άπαντα κάτω έν άριθ. 324 346
ταμίας Τειμόλαος Αλεξάνδρου" ί/νος σαφές Μ έν
τέλει του στ. 3 διακρίνεται. Ό στρατηγόςΆνδρό
νικος νυν το -ρώτον καθίσταται γνωστός" οί χρό-
νοι αυτού είναι λίαν προγενέστεροι των του Κο-
κηΐου Λύκου, ώς δεικνύει το σχήμα τών γραμ-
μάτων, κείμενοι κατά το δεύτερον ήμισυ της Α
μΧ έκατονταετηρίδος' ύπέρκειται δέ ό λίαν μετα-
γενεστέρων /ρόνων Κοκήιος Λύκος, διότι ό χα-
ράςας τήν έπιγραφήν έκείνην μετεχειρίσθη κενόν,
ύπάρ/ον κατά το τέρμα τοΰ υπερκειμένου τοΰδε
σπονδύλου και κατά τήν άρχήν του περί ού ό λό-
γος, του λοιπού χώρου άμφοτέρων όντος τέως ύπ
άλλων έπιγραφών κατειλημμένου" βλ. και άριθ.
317 στ· 1-9. Το όνομα της άπελευθέρας ήτο ίσως
Σωσώ, το δέ της έλευθερωτρίας πιθανώτατα το τε-
θέν' διότι προ τοΰ Τ διακρίνονται ίχνη σαφή I.

316" στ. 11-19. Αί άπελευθερώσεις Β και Γ
έγράφησαν οΰ/ί ταυτοχρόνως, άλλά παρεμπεσόν-
Τ(ον μηνών ή ήμερων διό έπανελήφθησαν κανονι-
κώς οί άρ/οντες. Ό στρατηγός Ίππόνικος νυν τό
πρώτον καθίσταται γνωστός" ανήκει δέ εις τους
εύθύς μετά τον Ανδρόνικον σημειωθέντας -/ρόνους.
Το ΚΕ του Δικαιοκράτους έγράφη ούτω διά τήν
ήδη πρότερον συμπεσοϋσαν προφοράν τοΰ ΑΙ κα'ι
Ε. Τό έν στ· 14-13 Ευκράτου άπαιτεϊ ό /ώρος.

316" στ. 20-24. Τό Ξ τοΟ Κριτοξένου φαίνε-
ται ότι Ιναρά/θη ώς Σ. Απαντα δέ ούτος και έν
άριθ. 330 μετά του αύτοΰ στρατηγού, όστις φαί-
νεται ών ό αυτός τω άνευ πατρικοΟ άπαντώντι
στρατηγώ Εύδήμω έν ΙΟ ΙΧ2 1268 στ. 13 και έν
ΑΕ 191ο 22" περί της γενεάς αύτοΟ βλ. τά προ-
ειρημένα έν άριθ. 313 στ. 11-19" οί δέ /ράνοι
αύτοΟ κανονίζονται ώς ολίγον μετά τους τών στρα-
τηγών Τππονίκου καϊ Ανδρόνικου κείμενοι. Ση-
μειωτέον τήν σύμπτωσιν ότι έν ΑΕ 1913 177 (το
α στ. 4· πρβ. και β) άπαντα ταμίας έν Άζώρω
Φιλόξενος Εύδήμου. ΤΙ έλευθερώτρια εμφανίζεται
κα'ι έν άριθ. 317 τρίς.

316* στ. 23-32. Κατά τάς παύλας τών στ.

27-31 ΰ-ήρ/ον τέως άποκοπαί, άς ύπερεπήδησε
κατ ανάγκην ό χαράκτης. Φαίνεται βέβαιον ότι Ό
αΰτος ταμίας Κάσσανδρος, μετά του αύτοΰ στρα-
τηγού, άναγράφεται κάτω έν άριθ. 330. Είναι δέ
ό Αγαΰάνωρ υιός τοΰ έπίσης στρατηγού Εΰρυ-
δάμαντος ή Εύρυδάμα της μεγάλης έκ Γόμφων
οικογενείας, ής πλείστοι υπό τά δύο ταύτα ονό-
ματα άναφέρονται στρατηγοί, περί ών βλ. ΑΕ
1916 3177-88. 'Εν στ. 2!) το νόμον άπεδόθη
δΓ ένός Ν, φέροντος δύο μικράς γραμμάς έπ'ι της
μέσης κεραίας. Έν στ. 30 ό χαράκτης έ'γραψεν
Άγαγυλίου, άλλά διώρθωσε τό Ο εις Ω, δεν εξή-
λειψεν όμως τό Υ . Οί έλευθερωταί θά είναι άδελ-
φοί, Πυλάδης Φιλώτου κα'ι Μνησίμαχος Φιλώτον,

περί ών βλ. άριθ. 303·310"312"330.

317" στ. 1-!*. ΤοΟ στ. 1 ύπέρκειται κενόν διά-
στημα ύψ. 003, ού το άντίστοιχον της έδρας α
κατέλαβεν επιγραφή μεταγενεστέρα πασών τώνδε'
έν τη παύλη τοΟ στ. 2 ύπερεπήδησεν ό χαράκτης
τέως ύπάρ/ουσαν άποκοπήν. Γοΰ πατρός τοΰ τα-
μίου παρέλιπεν ό '/αράκτης τό Ρ, ώς δεικνύει ό στ.
19" τό δέ όνομα αύτου Βίρων είναι λίαν πιθανόν,
ώς λέγομεν κάτω έν άριθ. 320 στ. 3. Στρατηγός
Δαμόνικος είναι γνωστός έπιγραφής της Φαΰτ-
του 10 ΙΧ2 4891), ής το σ^ήμα τών γραμμάτων
ομοιάζει τώ της περί ής ό λόγος, ον αμφοτέρων
τών περί το 100 μΧ χρόνων φαίνεται πιθανώτα-
τον ότι πρόκειται περί τοΟ αύτοΟ στρατηγού, ου
νυν μανθάνομεν τό Ρωμαϊκον της γενεάς όνομα"
διότι συμπληρωσις Δάμο[νος] [=Δάμωνος), Δα-
μο[ϋέρσου] (=Δημοϋέρσου) κλό. γνωστών στρα-
τηγών, θά ήσαν βεβιασμέναι και άσύμφωνοι προς
τους χρόνους αύτών. Περί της Στρατονίκης βλ.
τά εις άριθ. 316 στ. 23. Τό πρώτον ήμισυ του
στ. 9 άφήκεν ό /αράκτης κενόν. Ή φράσις τά
αυτών εκάστη είναι άσυνήθης.

317" στ. 10.-16. Ή παρεμβολή της άπελευ-
θερώσεως Β μεταςύ δύο, γενομένων έπ'ι τοΰ αϋτοΰ
στρατηγού, δεικνύει ότι καθίσταται πολλάκις κιν-
δυνώδης ή παραδοχή άκολουθίας τών στρατηγών
εκάστων, εάν μή έξετασθή ακριβώς ή χάραξις"
ένθάδε λόγον ϊγιι πιθανόν το δτι άνηκε τώ προη-
γουμένω έ'τει κα'ι δεν εί/εν άναγραφή δεόντως" ό
στρατηγός άρα Έλλανοκράτης είναι άμέσως προη-
γούμενος τοΰ Δαμονίκου, άπαντα δέ και έν έπιγρα-

5
 
Annotationen