DOI Artikel:
Leonardos, Basileios I.: Amphiareiou epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0052
ΑΕ 1917
Ή στήλη το πάλαι ίορυτο έπί τοΟ βωμού, ό'στις
έπί Παυσανίου ήν πεντέμο:ρος (Παυσ. Α' 154 3:
παρέχεται δε 6 βωμός μέρη' τδ μεν Ηρακλέους
καί Διδς και Απόλλωνος έστι Παίωνος, το δε ήρωσι
και ηρώων άνεΐται γυναιξί, τρίτον δέ 'Εατίας
καί Ερμον καί Άμφιαράον και των παί-
δων Άμφιλόχον Αλκμαίων δε δια το ές Έρι-
φύλην έργον οϋτε εν Άμφιαράου τινά, ου μην οΰδε
παρά τω Αμφιλόχω τιμήν εχει. τετάρτη δέ έστι τοΰ
βωμοϋ μοίρα Αφροδίτης και Πανάκειας, ετι δε
Τασοϋς καί Ύγιείας κάί'Αΰηνάς Παιωνίας. πέμπτη
δε πεποίηται νύμφαις και Πανί καί ποταμοϊς Αχε-
λώω καί Κηφισώ ».
Αλλη τοϋ' βωμοΰ στήλη [είκ. 1), μαρμάρου
Πεντέλης, βψ. 051, -λ. 030-028, πάχ. 013-
011, ωσαύτως -αρά τον βωμον (έπΐ τοΟ δχετοϋ
ΔΔ [ΠΑΕ 1884 πίν. Ε']) ευρεθείσα, είνε ή έν ΑΕ
188ο 155 12 (=16 VII 421)· ταύτης ή άνω καί ή
κάτω έπιβάνεια είνε τρα/έως είργασμέναι, ώσαΰ-
τως δέ /.α'; ή δεςιά πλην μικρού λείου μέρους κάτω,
ή δέ άρ'.στερά φέρει άναθύρωσιν.
Αμφότερα; αί στήλαί είσι της τρίτης του βω-
μοί} μοίρας, ήτις κατά Παυσανίαν έφερε τέσσαρα
ονόματα: Εστίας, Έρμου, Άμφιαράου, 'Αμφιλό-
χου (μόνου των Άμφιαράου παίδων κατά Παυσα-
νίαν)· εάν ή παρά Παυσανία διάταςΊς των ονομά-
των μή ή τυ/αία (έπΐ της έν είκ. 1 στήλης νυν, ώς
και έν ΙΟ VII 421, τρίτου στί/ου γράμματα δέν
διακρίνονται, άλλά πρβ ΑΕ 1885165 «■)« εικάζε-
ται ό'τι επί Παυσανίου έγένετο μετασκευή τις του
βωμού, έμφαίνεται δέ τοϋτο καθ δλου και έπί των
του βωμού λειψάνων (ΠΑΕ 1884 πίν. Ε').
Έπϊ της έν είκ. 2 στήλης το όνομα της Εστίας
γέγραπται Έρετριαστ'ι ('ίαστί, πρβ τον ίερον του
Άμφιαρείου νόμον 10 VII 235= 8οΙηΐ8βη Ιϋ8 57,
ν λνίίαιηοινίίζ Ηθ 1886 9ΐ), π?β ΐ>1 IV 902 975
1027 ΟΗοίίιηαηη Οϋ III 282 337 547 550 557
57Γ», 8Ι02 III σ. 128(λχ άρ.24ο[=849311), 10 V,
88 271» 4298 43245 σ. XVI* (πρβ ΟΗοίίϊΆΆηη
ΟΌ I 103), 10 IX, 638 334, ιβ IX, 234^, ΜβίδΙβτ
ΟΌ Ι 242 294, ΟΗοίίηιαηη Ο,Ό II 384 474, 8α-
άββ ΒΤϋ (έν ΌΪ88. ρΐαίΐοΐ. Ηαΐ. τόμ. 16«?) 184 κέ
197, ΝααΗιηαη8οη ΗΟΙ (έν Ι,ίβΙζηιαηη ΚΤ 121)
σ. 31 , ΚηβΙι,ηνν-ΒΙαβ* 00 II 625, Μβι/βν 00
109 321, ΙίΓπνβνάβη Γι8ϋ ένίστιον έπίστιον έπί-
στιος εστία έττία ίστίασις Ίστιάτωρ (πρβ ΜηβΙβν-
Ηαη8 ΟΑΙ 1701*2*, 'ΑΟήν. 540° έστι\ωμέν\ων\
έστιατήρ (πρβ έστιατήριον) κτλ, Εστιατορίου 10
ΧΙ2 161 Λ(= ΒΙβο/ετηαηη Ι08 έν Σίβίζηιαηη ΚΤ
115]24),,; ι14, ίστιατόριον 810 56016'' (πρβ ίστια-
τόρια Ήσυν., ιστιητόριον).
92 [είκ. 3).
Αττικδν -ψήφισμα τοϋ 328/7: βουλευτών τε καί
άλλων εις άνάΰημα έπίδοσις. Στήλη λίθου Πεντέ-
λης έχουσα κόσμον άνω τε και κάτω, δίχα προς
ορίζοντα έν στ. 23 κατεαγυΐα (έλλείπει αυτόθι έν
δεξιά τριγωνικον άπότμημα" σώζεται και μικρόν
της κάτω αριστεράς γωνίας απόκομμα). Τψ. ολον
096, πλ. άνευ του κόσμου άνω μέν 0 235, κάτω
δέ 0 264, πάχ. όλον άνω 0225. Ό κόσμος δια-
Οέει το μέτωπον και τοϋς κροτάφους, τον τ άρι-
στερ'ον και τον δεςιόν, είνε δέ άνω μέν διπλούς ε χω ν
βψ. (1072 και προέχων 0 013 (άποκεκρουμένος
έπΐ των τριών έπιφανειών το άνω γεΐσον ένεκα μετα-
γενεστέρας ένοικοδομήσεως), κάτω δέ απλούστατος
κα'ι οίος ό συνήθης, έ'χων βψ. 0045 και προέχων
0022. Ή ό-ισΟία επιφάνεια είνε ωμή πλην έπ'ι
τών τεσσάρων γωνιών, προς ας ίκ τών κροτάφων
καμπτάμενος εκτείνεται δ κόσμος άνω μέν εκατέ-
ρωθεν πλ. ± 0061 ( = 0048 + 0013), κάτω δέ
εκατέρωθεν ± 0057 (=0035 + 0022), προέχων
άνω μέν 0 00!», κάτω δέ 0 005. Ή άνω και ή κάτω
έπιφάνειά είσιν ά-λώς ώμαί. II στήλη, ώς έκ τών
προειρημένων είκάσαι, ίορυτο σχεδόν περίοπτος
πλησίον μέν τοίχου, ούχΐ ο όλως προς αΰτώ.
ΗύρέΟη δέ ή στήλη έπ'ι της δεςΊα.ς τή; χαρά-
δρας ό/θης έν άγρώ, όν ή Αρχαιολογική έταιρεία
έχει άγοράσασα -αρά τών Σπ. Κοληστάση κληρο-
νόμων, ένωκοδομημένη έν υστέρων δωματίων τοί-
'/ω" και το μέν άνω τμήμα εκείτο άνατετραμμένον,
έχον την όψιν, ήγουν την έπιγεγραμμένην έπι-
φάνειαν, προς το έώον δωμάτιον βλέπουσαν (άνω-
θεν τοΟ τμήματος τούτου εκείτο λίθος κοινός), το
δέ κάτω τμήμα εκείτο έπ'ι του αύτοϋ τοί/ου, -1
μετρ. νοτόθεν τοΰ άνω τμήματος, πρανές, έχον
την μέν κάτω έ-ιφάνειαν προς βορραν βλέπου-
σαν, τον δέ άριστερόν κρόταφον προς το δυσμικον
δωμάτιον.
15 ό 17
Ή στήλη το πάλαι ίορυτο έπί τοΟ βωμού, ό'στις
έπί Παυσανίου ήν πεντέμο:ρος (Παυσ. Α' 154 3:
παρέχεται δε 6 βωμός μέρη' τδ μεν Ηρακλέους
καί Διδς και Απόλλωνος έστι Παίωνος, το δε ήρωσι
και ηρώων άνεΐται γυναιξί, τρίτον δέ 'Εατίας
καί Ερμον καί Άμφιαράον και των παί-
δων Άμφιλόχον Αλκμαίων δε δια το ές Έρι-
φύλην έργον οϋτε εν Άμφιαράου τινά, ου μην οΰδε
παρά τω Αμφιλόχω τιμήν εχει. τετάρτη δέ έστι τοΰ
βωμοϋ μοίρα Αφροδίτης και Πανάκειας, ετι δε
Τασοϋς καί Ύγιείας κάί'Αΰηνάς Παιωνίας. πέμπτη
δε πεποίηται νύμφαις και Πανί καί ποταμοϊς Αχε-
λώω καί Κηφισώ ».
Αλλη τοϋ' βωμοΰ στήλη [είκ. 1), μαρμάρου
Πεντέλης, βψ. 051, -λ. 030-028, πάχ. 013-
011, ωσαύτως -αρά τον βωμον (έπΐ τοΟ δχετοϋ
ΔΔ [ΠΑΕ 1884 πίν. Ε']) ευρεθείσα, είνε ή έν ΑΕ
188ο 155 12 (=16 VII 421)· ταύτης ή άνω καί ή
κάτω έπιβάνεια είνε τρα/έως είργασμέναι, ώσαΰ-
τως δέ /.α'; ή δεςιά πλην μικρού λείου μέρους κάτω,
ή δέ άρ'.στερά φέρει άναθύρωσιν.
Αμφότερα; αί στήλαί είσι της τρίτης του βω-
μοί} μοίρας, ήτις κατά Παυσανίαν έφερε τέσσαρα
ονόματα: Εστίας, Έρμου, Άμφιαράου, 'Αμφιλό-
χου (μόνου των Άμφιαράου παίδων κατά Παυσα-
νίαν)· εάν ή παρά Παυσανία διάταςΊς των ονομά-
των μή ή τυ/αία (έπΐ της έν είκ. 1 στήλης νυν, ώς
και έν ΙΟ VII 421, τρίτου στί/ου γράμματα δέν
διακρίνονται, άλλά πρβ ΑΕ 1885165 «■)« εικάζε-
ται ό'τι επί Παυσανίου έγένετο μετασκευή τις του
βωμού, έμφαίνεται δέ τοϋτο καθ δλου και έπί των
του βωμού λειψάνων (ΠΑΕ 1884 πίν. Ε').
Έπϊ της έν είκ. 2 στήλης το όνομα της Εστίας
γέγραπται Έρετριαστ'ι ('ίαστί, πρβ τον ίερον του
Άμφιαρείου νόμον 10 VII 235= 8οΙηΐ8βη Ιϋ8 57,
ν λνίίαιηοινίίζ Ηθ 1886 9ΐ), π?β ΐ>1 IV 902 975
1027 ΟΗοίίιηαηη Οϋ III 282 337 547 550 557
57Γ», 8Ι02 III σ. 128(λχ άρ.24ο[=849311), 10 V,
88 271» 4298 43245 σ. XVI* (πρβ ΟΗοίίϊΆΆηη
ΟΌ I 103), 10 IX, 638 334, ιβ IX, 234^, ΜβίδΙβτ
ΟΌ Ι 242 294, ΟΗοίίηιαηη Ο,Ό II 384 474, 8α-
άββ ΒΤϋ (έν ΌΪ88. ρΐαίΐοΐ. Ηαΐ. τόμ. 16«?) 184 κέ
197, ΝααΗιηαη8οη ΗΟΙ (έν Ι,ίβΙζηιαηη ΚΤ 121)
σ. 31 , ΚηβΙι,ηνν-ΒΙαβ* 00 II 625, Μβι/βν 00
109 321, ΙίΓπνβνάβη Γι8ϋ ένίστιον έπίστιον έπί-
στιος εστία έττία ίστίασις Ίστιάτωρ (πρβ ΜηβΙβν-
Ηαη8 ΟΑΙ 1701*2*, 'ΑΟήν. 540° έστι\ωμέν\ων\
έστιατήρ (πρβ έστιατήριον) κτλ, Εστιατορίου 10
ΧΙ2 161 Λ(= ΒΙβο/ετηαηη Ι08 έν Σίβίζηιαηη ΚΤ
115]24),,; ι14, ίστιατόριον 810 56016'' (πρβ ίστια-
τόρια Ήσυν., ιστιητόριον).
92 [είκ. 3).
Αττικδν -ψήφισμα τοϋ 328/7: βουλευτών τε καί
άλλων εις άνάΰημα έπίδοσις. Στήλη λίθου Πεντέ-
λης έχουσα κόσμον άνω τε και κάτω, δίχα προς
ορίζοντα έν στ. 23 κατεαγυΐα (έλλείπει αυτόθι έν
δεξιά τριγωνικον άπότμημα" σώζεται και μικρόν
της κάτω αριστεράς γωνίας απόκομμα). Τψ. ολον
096, πλ. άνευ του κόσμου άνω μέν 0 235, κάτω
δέ 0 264, πάχ. όλον άνω 0225. Ό κόσμος δια-
Οέει το μέτωπον και τοϋς κροτάφους, τον τ άρι-
στερ'ον και τον δεςιόν, είνε δέ άνω μέν διπλούς ε χω ν
βψ. (1072 και προέχων 0 013 (άποκεκρουμένος
έπΐ των τριών έπιφανειών το άνω γεΐσον ένεκα μετα-
γενεστέρας ένοικοδομήσεως), κάτω δέ απλούστατος
κα'ι οίος ό συνήθης, έ'χων βψ. 0045 και προέχων
0022. Ή ό-ισΟία επιφάνεια είνε ωμή πλην έπ'ι
τών τεσσάρων γωνιών, προς ας ίκ τών κροτάφων
καμπτάμενος εκτείνεται δ κόσμος άνω μέν εκατέ-
ρωθεν πλ. ± 0061 ( = 0048 + 0013), κάτω δέ
εκατέρωθεν ± 0057 (=0035 + 0022), προέχων
άνω μέν 0 00!», κάτω δέ 0 005. Ή άνω και ή κάτω
έπιφάνειά είσιν ά-λώς ώμαί. II στήλη, ώς έκ τών
προειρημένων είκάσαι, ίορυτο σχεδόν περίοπτος
πλησίον μέν τοίχου, ούχΐ ο όλως προς αΰτώ.
ΗύρέΟη δέ ή στήλη έπ'ι της δεςΊα.ς τή; χαρά-
δρας ό/θης έν άγρώ, όν ή Αρχαιολογική έταιρεία
έχει άγοράσασα -αρά τών Σπ. Κοληστάση κληρο-
νόμων, ένωκοδομημένη έν υστέρων δωματίων τοί-
'/ω" και το μέν άνω τμήμα εκείτο άνατετραμμένον,
έχον την όψιν, ήγουν την έπιγεγραμμένην έπι-
φάνειαν, προς το έώον δωμάτιον βλέπουσαν (άνω-
θεν τοΟ τμήματος τούτου εκείτο λίθος κοινός), το
δέ κάτω τμήμα εκείτο έπ'ι του αύτοϋ τοί/ου, -1
μετρ. νοτόθεν τοΰ άνω τμήματος, πρανές, έχον
την μέν κάτω έ-ιφάνειαν προς βορραν βλέπου-
σαν, τον δέ άριστερόν κρόταφον προς το δυσμικον
δωμάτιον.
15 ό 17