48 Άμφιαρείου έπιγραφα'ι. —Νικοπόλεως άνασκαφαί. α ε κιί
92 28 («ρβ 1) (ά)ναϋ·ήματος. το 1ον α δέν έχει
ζευγνΟσαν κεραίαν, κεχάρακται δήλον δτι ώς Λ'
το 20ν α ε^ει λεπτήν τήν /.εραίαν, λεπτοτάτην δέ
το 3ον α το δέν έχει εν τω κέντρω στιγμήν,
άλλα μάλλον όπο το κέντρον μικράν ευθείαν.
92 23 έν Άνφιαράον {-ζϊ "Ενπεδος α1,)" στ.
ΊΠ έν τώι ιερώι τον Αμφιάραου.
92 3ί· το 2ον <$ της πρώτης λέξεως άδεξίως
χεναραγμένον, ή βάσις δήλον δτι του γράμματος
ξέρεται λοξώς -ως προς τά δεςιά (ολίγον άνωθεν
τοΟ άκρου του δεξιοΟ σκέλους), περί του Άφιγναΐον
ό'ρ. ά. σ. 4·} έν τοις περί τοΟ α5.
92 33- άντί αυτών χ ιφαλείς ό λιΟοκόπος έ/ά-
ραξε πρώτον αύτώι χ, είτα δέ μετέοαλε το ί εις ν
προσχαράξας τάς δύο γραμμάς, διο και το ν κεί-
ται εγγύτατα του χ.
92 34· το τ τοΟ στεφάνωι εγγύτατα τοΟ
κεχαραγμένον. έν τώ # του εΰ(#)υΐ'«ς δέν διακρί-
νεται στιγμή.
02 34, 5 έπάν τάς εύ^ύναζ .Λ;βώπιν το ψή-
φισμα έγένετο περί το τέλος του 328/7, πρβ [Ο
2ΙΙ 354 (=8Ι(τ3 299, επ ειδ άν τ άς εύϋύ ,.χας
δώι) 410^ (-£[λ εα5άΐ' τάς εν&ύνας δώσ ι \ 415,,
(-επε ((5 ατ τάς εϋϋύνας δώι), ΔημοσΟ. ΚΛ' 8 /.ε
(πρβ Ύ-όΟ. ΔημοσΟ. ΚΒ' 590), Αίβχίν. Β' 1)1 .
'Αρβανιτόπονλος ΚύΟυναι άρ'/όντ. 11900) 18 126,
κϊτρΗιιρτ έν ίο 2ΙΙ -^-2::
02 37'- σφάλεις ό λ'.Οουργός άντ'ι ευΕργετή
έ·/αρα:εν ευεργέτη.
92 38/9- 'δτ γραμ:ί9ματέα της βονλής' πρβ
ά. σ. 46 έν τοις περί τοΰ β13/5
10 4 17
Βασίλειος Λεονάρδος.
Νικοπόλεως άνασκαφαί
(συνέχεια προς ΑΕ 1916 38 66)
ύπό
Αλεξάνδρου Φιλαδελφέως.
Σύνοψη; χριστιανική βασιλική- Γ') ψηφωτόν δάπεδον: γ) ψηφιδωτή, μήκους 180 και «λ. 062, εις όμηρί-
κεντρικοϋ κλίτους ψηφώματα- Λ') νάρθηκος: 1) ψ - κεν- , „ , ' , , , , ' ' ,
τρΐκοθ χώρου 2) Ω = νοτίας πτέρυγος 3)α = βορείου κον εςαμετρον έκ πέντε στίχων αποτελούμενη- τα
πτέρυγος ε') έξωνάρθηκος. Δ ) τεχνικός καϊ καλλιτεχνι- ψηφία εΐσιν έκ βαθυκυάνων (μολυβδοχρόων) ψηφί-
κός χαρακτήρ τοΰ ψηφα,τοΰ δ,ακόσμου. ^ 0 10-0 1 1 περίπου,
Έζ ολοκλήρου της χριστιανικής βασιλικής χωρίζονται δ' οί στίχοι άπ' αλλήλων δι' οριζοντίων
Δουμετίου τά ψηφιδωτά του κεντρικοΟ αυτής κλί- ταινιών χρώματος ομοίου τών ψηφίων το οέ κεί-
τους, του άλλως «Καθολικού» καλουμένου, ύπέ- μενον ταύτης έχει ώδε:
στησαν τήν μεγίστην φΟοράν, έξ ου και ολίγα διε- +λιθον απαοτραπτοντα θυ χαρι νθνθα κθνθα
σο')Οησαν, ιδίως τά προς Δ. παρά τήν κεντρικήν 6Κθ6Μ6θΛωΝτθΛΥΠ6Υ06ΚΑΓΛΑΐΗΝΠθΡ€πα0αν
. , ' , ~' >, δουμ6τιο0 π6ριπυ0το0 αμο)ΜΗΤω ν ΙβΡΗωΝ
πυλην του κυοιως ναου και τα κατα μήκος των ουο _„ ___^^„^.,,^π.Τ„,,^.«-^.Λ.^Γ-
1 ' ' ΑΡΧΙβΡεΥΟΠΑΝΔΡΐσΤΟΟΟΛΗΟΠΑΤΡΗΟί»Έ.ΓΑφ€Γ
έσωτερικών στυλοβατών, Επειδή δέ τά παρά τήν αυτη ηπυλητ ου κυδικαιοι ειοεΛΘΟΝΤωΝ
είσοδον είνε και τά πολυαριΟμότερα κα'ι τά κάλ- Δ>
λιον διατηρηΟέντα άρχόμεΟα τής περιγραφή; άπο +Λίθον απαστράπτοντα Θ((εο))ϋ χάριν ένθα κ((αι)) ενθ«
τούτων. έκ -θεμέθλων τολΰπευσε κ((«ι)) άγλαΐην πόρε πασαν
Ρ' γ'_ Δουμέτιος περίπυστος, άμωμήτων ίερήων
άρχιερεύς πανάριστος, δλης πάτρης μέγα φέγ[γος.
Κα'ι έν πρώτοι; ευθύς παρά τήν μεγάλην πύ- Αυτη ή πύλη του Κυ((ρίο))υ· δίκαιοι είσελθόντων
λην (είχ. ίβ' 11) έν θέσει γ ύπάρχει επιγραφή δ[-
17 η ι:
92 28 («ρβ 1) (ά)ναϋ·ήματος. το 1ον α δέν έχει
ζευγνΟσαν κεραίαν, κεχάρακται δήλον δτι ώς Λ'
το 20ν α ε^ει λεπτήν τήν /.εραίαν, λεπτοτάτην δέ
το 3ον α το δέν έχει εν τω κέντρω στιγμήν,
άλλα μάλλον όπο το κέντρον μικράν ευθείαν.
92 23 έν Άνφιαράον {-ζϊ "Ενπεδος α1,)" στ.
ΊΠ έν τώι ιερώι τον Αμφιάραου.
92 3ί· το 2ον <$ της πρώτης λέξεως άδεξίως
χεναραγμένον, ή βάσις δήλον δτι του γράμματος
ξέρεται λοξώς -ως προς τά δεςιά (ολίγον άνωθεν
τοΟ άκρου του δεξιοΟ σκέλους), περί του Άφιγναΐον
ό'ρ. ά. σ. 4·} έν τοις περί τοΟ α5.
92 33- άντί αυτών χ ιφαλείς ό λιΟοκόπος έ/ά-
ραξε πρώτον αύτώι χ, είτα δέ μετέοαλε το ί εις ν
προσχαράξας τάς δύο γραμμάς, διο και το ν κεί-
ται εγγύτατα του χ.
92 34· το τ τοΟ στεφάνωι εγγύτατα τοΟ
κεχαραγμένον. έν τώ # του εΰ(#)υΐ'«ς δέν διακρί-
νεται στιγμή.
02 34, 5 έπάν τάς εύ^ύναζ .Λ;βώπιν το ψή-
φισμα έγένετο περί το τέλος του 328/7, πρβ [Ο
2ΙΙ 354 (=8Ι(τ3 299, επ ειδ άν τ άς εύϋύ ,.χας
δώι) 410^ (-£[λ εα5άΐ' τάς εν&ύνας δώσ ι \ 415,,
(-επε ((5 ατ τάς εϋϋύνας δώι), ΔημοσΟ. ΚΛ' 8 /.ε
(πρβ Ύ-όΟ. ΔημοσΟ. ΚΒ' 590), Αίβχίν. Β' 1)1 .
'Αρβανιτόπονλος ΚύΟυναι άρ'/όντ. 11900) 18 126,
κϊτρΗιιρτ έν ίο 2ΙΙ -^-2::
02 37'- σφάλεις ό λ'.Οουργός άντ'ι ευΕργετή
έ·/αρα:εν ευεργέτη.
92 38/9- 'δτ γραμ:ί9ματέα της βονλής' πρβ
ά. σ. 46 έν τοις περί τοΰ β13/5
10 4 17
Βασίλειος Λεονάρδος.
Νικοπόλεως άνασκαφαί
(συνέχεια προς ΑΕ 1916 38 66)
ύπό
Αλεξάνδρου Φιλαδελφέως.
Σύνοψη; χριστιανική βασιλική- Γ') ψηφωτόν δάπεδον: γ) ψηφιδωτή, μήκους 180 και «λ. 062, εις όμηρί-
κεντρικοϋ κλίτους ψηφώματα- Λ') νάρθηκος: 1) ψ - κεν- , „ , ' , , , , ' ' ,
τρΐκοθ χώρου 2) Ω = νοτίας πτέρυγος 3)α = βορείου κον εςαμετρον έκ πέντε στίχων αποτελούμενη- τα
πτέρυγος ε') έξωνάρθηκος. Δ ) τεχνικός καϊ καλλιτεχνι- ψηφία εΐσιν έκ βαθυκυάνων (μολυβδοχρόων) ψηφί-
κός χαρακτήρ τοΰ ψηφα,τοΰ δ,ακόσμου. ^ 0 10-0 1 1 περίπου,
Έζ ολοκλήρου της χριστιανικής βασιλικής χωρίζονται δ' οί στίχοι άπ' αλλήλων δι' οριζοντίων
Δουμετίου τά ψηφιδωτά του κεντρικοΟ αυτής κλί- ταινιών χρώματος ομοίου τών ψηφίων το οέ κεί-
τους, του άλλως «Καθολικού» καλουμένου, ύπέ- μενον ταύτης έχει ώδε:
στησαν τήν μεγίστην φΟοράν, έξ ου και ολίγα διε- +λιθον απαοτραπτοντα θυ χαρι νθνθα κθνθα
σο')Οησαν, ιδίως τά προς Δ. παρά τήν κεντρικήν 6Κθ6Μ6θΛωΝτθΛΥΠ6Υ06ΚΑΓΛΑΐΗΝΠθΡ€πα0αν
. , ' , ~' >, δουμ6τιο0 π6ριπυ0το0 αμο)ΜΗΤω ν ΙβΡΗωΝ
πυλην του κυοιως ναου και τα κατα μήκος των ουο _„ ___^^„^.,,^π.Τ„,,^.«-^.Λ.^Γ-
1 ' ' ΑΡΧΙβΡεΥΟΠΑΝΔΡΐσΤΟΟΟΛΗΟΠΑΤΡΗΟί»Έ.ΓΑφ€Γ
έσωτερικών στυλοβατών, Επειδή δέ τά παρά τήν αυτη ηπυλητ ου κυδικαιοι ειοεΛΘΟΝΤωΝ
είσοδον είνε και τά πολυαριΟμότερα κα'ι τά κάλ- Δ>
λιον διατηρηΟέντα άρχόμεΟα τής περιγραφή; άπο +Λίθον απαστράπτοντα Θ((εο))ϋ χάριν ένθα κ((αι)) ενθ«
τούτων. έκ -θεμέθλων τολΰπευσε κ((«ι)) άγλαΐην πόρε πασαν
Ρ' γ'_ Δουμέτιος περίπυστος, άμωμήτων ίερήων
άρχιερεύς πανάριστος, δλης πάτρης μέγα φέγ[γος.
Κα'ι έν πρώτοι; ευθύς παρά τήν μεγάλην πύ- Αυτη ή πύλη του Κυ((ρίο))υ· δίκαιοι είσελθόντων
λην (είχ. ίβ' 11) έν θέσει γ ύπάρχει επιγραφή δ[-
17 η ι: