DOI article:
Philadelpheus, Alexandros: Nikopoleōs anaskaphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0067
ΑΕ 1917
Νικοπόλεως ανάσκαψαν υπό Ά. Φιλαδελφέως. 55
βου), νήσσα (εντός κύκλου), (είχ. 2( 7), αλέ-
κτωρ (έντος ρόμβου), αλέκτωρ (έντός κύκλου).
Οί δύο ούτοι «λέκτορες άποτελοΰσιν οιονεί σύμπλε-
γμα (είχ. 8), διότι παρίστανται έναντι αλλή-
λων κα'ι μεθ' όρμής άντεπιτιβέμενοι. Ό καλλιτέ-
χνης εξήρε τήν αντίθεσιν οία της παραλλαγής
τοΰ χρώματος αυτών, διότι τοΰ ενός το πτέρωμα
είνε βαθυπράσινον και κυανοΰν, τοΰ ο'ετέρου '/ρυ-
σοειδές.
Μετά τους δύο τούτους αλέκτορας έπεται ρόμ-
βος 52x64 , έντος τοΰ όποιου παρίστανται τρεις
σικνοι (αγγούρια), είτα περαιτέρω δρνις (εντός κύ-
κλου δμ. 053) (είχ. 9) και τέλος εντός συνεχο-
μένου ρόμβου (είχ. 210^ αλέκτωρ, διότι μετά τοΟτον
το έπίλοιπον ψηΐΐδωτόν είνε τελείως κατεστραμ-
μένον. Μόνον πάλιν μετά κενόν τι διάστημα προς Α
(είχ. 1 12 νΛ) αναφαίνονται ολίγοι τινές κύκλοι και
ρόμβοι, έντος δέ δύο τούτοι διασώζονται δύο άριστα
ψηφιδωτά, ήτοι εντός τοΰ πρώτου ρόμβου μελεαγρίς
νονμιδικη (φραγκόκοττα) περαιτέρω δ' έντός κύκλου
παρδαλή δορκάς ή μάλλον άνΦήλωψ (αντιλόπη)
μετά μελαίνων καθέτων ραβδώσεων έπ'ι τοΟ σώμα-
τος. Τέλος κατά τήν ΒΛ γωνίαν, ακριβώς έναντι
της ΝΑ, ό'που σώζεται το ανωτέρω περιγραφέν ψη-
10: άμπελος εχφνομένη εκ μεγάλου εν τφ χέντρφ άμφορέως και εκατέρωθεν ταώς και πέντε έτερα Λΐηνα
, ραμψίζοντα τονς βότρνς.
Νικοπόλεως ανάσκαψαν υπό Ά. Φιλαδελφέως. 55
βου), νήσσα (εντός κύκλου), (είχ. 2( 7), αλέ-
κτωρ (έντος ρόμβου), αλέκτωρ (έντός κύκλου).
Οί δύο ούτοι «λέκτορες άποτελοΰσιν οιονεί σύμπλε-
γμα (είχ. 8), διότι παρίστανται έναντι αλλή-
λων κα'ι μεθ' όρμής άντεπιτιβέμενοι. Ό καλλιτέ-
χνης εξήρε τήν αντίθεσιν οία της παραλλαγής
τοΰ χρώματος αυτών, διότι τοΰ ενός το πτέρωμα
είνε βαθυπράσινον και κυανοΰν, τοΰ ο'ετέρου '/ρυ-
σοειδές.
Μετά τους δύο τούτους αλέκτορας έπεται ρόμ-
βος 52x64 , έντος τοΰ όποιου παρίστανται τρεις
σικνοι (αγγούρια), είτα περαιτέρω δρνις (εντός κύ-
κλου δμ. 053) (είχ. 9) και τέλος εντός συνεχο-
μένου ρόμβου (είχ. 210^ αλέκτωρ, διότι μετά τοΟτον
το έπίλοιπον ψηΐΐδωτόν είνε τελείως κατεστραμ-
μένον. Μόνον πάλιν μετά κενόν τι διάστημα προς Α
(είχ. 1 12 νΛ) αναφαίνονται ολίγοι τινές κύκλοι και
ρόμβοι, έντος δέ δύο τούτοι διασώζονται δύο άριστα
ψηφιδωτά, ήτοι εντός τοΰ πρώτου ρόμβου μελεαγρίς
νονμιδικη (φραγκόκοττα) περαιτέρω δ' έντός κύκλου
παρδαλή δορκάς ή μάλλον άνΦήλωψ (αντιλόπη)
μετά μελαίνων καθέτων ραβδώσεων έπ'ι τοΟ σώμα-
τος. Τέλος κατά τήν ΒΛ γωνίαν, ακριβώς έναντι
της ΝΑ, ό'που σώζεται το ανωτέρω περιγραφέν ψη-
10: άμπελος εχφνομένη εκ μεγάλου εν τφ χέντρφ άμφορέως και εκατέρωθεν ταώς και πέντε έτερα Λΐηνα
, ραμψίζοντα τονς βότρνς.