DOI Artikel:
Philadelpheus, Alexandros: Nikopoleōs anaskaphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0077
ΑΕ 1917
Νικοπόλεως άνασκαφαί' νπυ Α. Φάαδελψέως. 65
20: ξιοα τετράποδα, πτηνά, ίχϋ·νες, αν&η, φυτά καϊ κοσμήματα- πέριξ πολύχρωμος πλογμος και οπειρομαίανδρος
νά άναπτύςω ένταθ6α τήν σημασίαν αυτής παρά
τοις ^ριστιανοϊς. Αυτός ό θεάνθρωπος Ιησούς
είκονικώτατα παρέραλεν έαυτόν προς τήν άμπε-
λον, εκτ-,τε δέ, ιδίως κατά τους πρώτους αιώνας,
απειράριθμα είσι τά μνημεία της τέ/νης τάπεικο-
νίζοντα τήν άμπελον μετά των βοτρύων. Ηδη έν
αύτη ταύτη τη βασιλική Δουμετίου άπηντήσχμεν
οιπλοΟν παράδειγμα τής συμβολικής ταύτης παρα-
στάσεως κα'ι δή μετά τών ταών, οιτινες επίσης
εΐο*ί τοσούτον προσφιλή πτηνά παοά τοϊς πρώτοις
/ριστιανοϊς.
Λιά τοΰτο, ε; και ο: όλου του ψηφιδωτού δα-
πέδου τής αρχαιότατης ταύτης βασιλικής διήκει
πνεύμα εις άκρον καλλιτεχνικόν και σχεδόν ειπείν
«έθνικόν», οϋ'/ ήττον δεν δύναται τις αποβλέπων
εις τάς έπανειλημμένας ταύτας παραστάσεις τών
ταών μετά του άμφορέως (κανθάρου) κα'ι τής
αμπέλου και δή έν θέσεσιν έςόχως σημαντικαϊς του
ναού νά άρνηθή τον βαΟύν τούτων συμβολισμών.
Ό καλλιτέχνης έτοποθετησε τούτους έκεϊ ακρι-
βώς, όπου οί πόδες τών βέβηλων έλάχιστα θά έθι-
γον αυτούς, οίον εκατέρωθεν του ίεροΟ βήματος
ποό τής σωλέας, εϊτα άμφ'ι τήν μεγάλην του κυ-
ρίως ναοϋ πύλην καϊ τέλος έν τή κόγχίΓ] του νάρ-
θηκος. Περιττόν δέ νά τονίσωμεν τήν ύπαρςιν του
σημείου του σταυρού άνωθεν ένός τούτων. Περί
τών παραστάσεων τούτων βλ. Η. ΕβηΙαΊ] έν λ.
«Αποοπθ» ΒϊοΙϊοπη. άβ Ι'απ;Ηέθ1. οίη'βΐ. σ. ΐ!'ί·.*>
είκ..>ί/)ϋ,Κβνιιβ 3ΐ·ο1ιβο1. 1865, Καιιΐτηαηη ΗΆηάΙο.
άβν βΐιπδΐΐ. ΑγοΙιηοΙ. σ. 28·5 κλπ.
Τοιούτον συμβολισμόν κρύπτει κα'ι το έν τώ
κέντρω του μεγάλου τετραγωνικού ψηφιδωτού τής
αυτής μεσημβρινής πτέρυγος. του διηρημένου, ώς
είδομεν, εις πολυπληθή τετραγωνίδια, χρνσονν
ποτήριον, το ©ερόμενον έν τή ανωτέρω περιγραφή
αύτου ύπ άρ. 53 (είχ. 1 ι) Λεν ύπάρ/ει αμφι-
βολία οτι τοΰτο και έκ του /ρώματος τών ψηφί-
δων καϊ έκ του σ/ήαατος, άλλά και έκ τής ση-
μαντικωτάτης θέσεως, οπου άπεικονίσθη, εινε οΰ/ϊ
άπλουν κύπελλον, άλλ' ή ιερά κνλιξ, το δισ/.ο-
πότηρον τής θειας ευχαριστίας.
/ί^ Βόρειος πτέρνξ νάρϋ·ηχος.
Ταύτην άνέσκαψα ές ολοκλήρου κατά το παρελ-
θόν φθινόπωρον, περιέγραψα δέ το σ/ήμα τής
πτέουγος ταύτης έν τοις ΠΑΕ του έτους 1916 σ.
49-ίί2, οπου παρέθηκα κα'ι εικόνας τής άνασκαφεί-
σης πτέρυγος και τοΟ ψηφιδωτού. Τούτο αποτελεί-
ται εξ άπλοΟ διακοσμητικού πολύχρωμου πλοχμου
όμοιου το σ/ήμα προς τάς έν τώ κεντρικώ κλίτει
του κυρίως ναοϋ κα'ι άλλα/ου τούτου απαντώντας.
Νικοπόλεως άνασκαφαί' νπυ Α. Φάαδελψέως. 65
20: ξιοα τετράποδα, πτηνά, ίχϋ·νες, αν&η, φυτά καϊ κοσμήματα- πέριξ πολύχρωμος πλογμος και οπειρομαίανδρος
νά άναπτύςω ένταθ6α τήν σημασίαν αυτής παρά
τοις ^ριστιανοϊς. Αυτός ό θεάνθρωπος Ιησούς
είκονικώτατα παρέραλεν έαυτόν προς τήν άμπε-
λον, εκτ-,τε δέ, ιδίως κατά τους πρώτους αιώνας,
απειράριθμα είσι τά μνημεία της τέ/νης τάπεικο-
νίζοντα τήν άμπελον μετά των βοτρύων. Ηδη έν
αύτη ταύτη τη βασιλική Δουμετίου άπηντήσχμεν
οιπλοΟν παράδειγμα τής συμβολικής ταύτης παρα-
στάσεως κα'ι δή μετά τών ταών, οιτινες επίσης
εΐο*ί τοσούτον προσφιλή πτηνά παοά τοϊς πρώτοις
/ριστιανοϊς.
Λιά τοΰτο, ε; και ο: όλου του ψηφιδωτού δα-
πέδου τής αρχαιότατης ταύτης βασιλικής διήκει
πνεύμα εις άκρον καλλιτεχνικόν και σχεδόν ειπείν
«έθνικόν», οϋ'/ ήττον δεν δύναται τις αποβλέπων
εις τάς έπανειλημμένας ταύτας παραστάσεις τών
ταών μετά του άμφορέως (κανθάρου) κα'ι τής
αμπέλου και δή έν θέσεσιν έςόχως σημαντικαϊς του
ναού νά άρνηθή τον βαΟύν τούτων συμβολισμών.
Ό καλλιτέχνης έτοποθετησε τούτους έκεϊ ακρι-
βώς, όπου οί πόδες τών βέβηλων έλάχιστα θά έθι-
γον αυτούς, οίον εκατέρωθεν του ίεροΟ βήματος
ποό τής σωλέας, εϊτα άμφ'ι τήν μεγάλην του κυ-
ρίως ναοϋ πύλην καϊ τέλος έν τή κόγχίΓ] του νάρ-
θηκος. Περιττόν δέ νά τονίσωμεν τήν ύπαρςιν του
σημείου του σταυρού άνωθεν ένός τούτων. Περί
τών παραστάσεων τούτων βλ. Η. ΕβηΙαΊ] έν λ.
«Αποοπθ» ΒϊοΙϊοπη. άβ Ι'απ;Ηέθ1. οίη'βΐ. σ. ΐ!'ί·.*>
είκ..>ί/)ϋ,Κβνιιβ 3ΐ·ο1ιβο1. 1865, Καιιΐτηαηη ΗΆηάΙο.
άβν βΐιπδΐΐ. ΑγοΙιηοΙ. σ. 28·5 κλπ.
Τοιούτον συμβολισμόν κρύπτει κα'ι το έν τώ
κέντρω του μεγάλου τετραγωνικού ψηφιδωτού τής
αυτής μεσημβρινής πτέρυγος. του διηρημένου, ώς
είδομεν, εις πολυπληθή τετραγωνίδια, χρνσονν
ποτήριον, το ©ερόμενον έν τή ανωτέρω περιγραφή
αύτου ύπ άρ. 53 (είχ. 1 ι) Λεν ύπάρ/ει αμφι-
βολία οτι τοΰτο και έκ του /ρώματος τών ψηφί-
δων καϊ έκ του σ/ήαατος, άλλά και έκ τής ση-
μαντικωτάτης θέσεως, οπου άπεικονίσθη, εινε οΰ/ϊ
άπλουν κύπελλον, άλλ' ή ιερά κνλιξ, το δισ/.ο-
πότηρον τής θειας ευχαριστίας.
/ί^ Βόρειος πτέρνξ νάρϋ·ηχος.
Ταύτην άνέσκαψα ές ολοκλήρου κατά το παρελ-
θόν φθινόπωρον, περιέγραψα δέ το σ/ήμα τής
πτέουγος ταύτης έν τοις ΠΑΕ του έτους 1916 σ.
49-ίί2, οπου παρέθηκα κα'ι εικόνας τής άνασκαφεί-
σης πτέρυγος και τοΟ ψηφιδωτού. Τούτο αποτελεί-
ται εξ άπλοΟ διακοσμητικού πολύχρωμου πλοχμου
όμοιου το σ/ήμα προς τάς έν τώ κεντρικώ κλίτει
του κυρίως ναοϋ κα'ι άλλα/ου τούτου απαντώντας.