Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1917)

74 Έπιπεδογλυφία.· νπυ Ά. Ξνγγοπούλον.

ΑΕ 1917

μείοις τη; περιόδου ταύτης, προ; δέ ή διάταξις πάντων των άνω το ούδεμίαν επιτρέπον άμφΐ-
των δύο πτηνών αντιμέτωπων ένθεν κα! ένθεν βολίαν περί τη; τοιαύτης χρονολογήσεως είναι
του σταυρού και ή στάσις αύτών είναι εντελώς αυτό τούτο το άρχιτεκτονικον μέλος, έφ ου ύπάρ-
άνάλογοι προς άλλα χριστιανικά μνημεία της χουσι τά κοσμήματα. Ίου επιθήματος δηλαδή ή
αυτής περιόδου, ως είναι αϊ σαρκοφάγοι της Ρα- χρονολογία, ώς και άλλαχοΰ απέδειξα (ΑΕ 1915
βέννης. Μεταξύ άλλων τοιούτων σαρκοφάγων 56), είναι απολύτως ασφαλής, αναγόμενη κυ-
(Καηίιηαηη Η&ηά&ιιοΐι άβι· οΐιπδΐΐίοΐίθη ΑγοΜο- ρίως εις τον 50ϊ αιώνα. Έκ της σχέσεως τέλος
1ο§ϊβ!, ΡεκΙθΛογπ 1913, εικ. "203) ϊδιαιτέραν τοΰ ημετέρου επιθήματος προς τά άλλα άρχιτε-
προς ημάς σημασίαν έχει μια τοιαύτη άποκει- κτονικά συντοίμματα τά εν τώ αύτώ '/ώρω του
μένη έν 8. ΑροΙΗηηΐ'β ϊη 01888Θ της Ραβέννης Ασκληπιείου ευρισκόμενα εξάγεται το συμπέρα-
καί αναγόμενη εις το τέλος του 5ου ή τάς άρχάς Τμα οτι και τοΟτο ανάγεται άκρφέστερον εις το
τοΰ 6ου αιώνος, χρησιμοποιηθείσα δέ κατά τον 70ν δεύτερον ήμισυ τοΟ 50Μ αιώνος,
αιώνα έκ νέου 5πως έν αύτη ταφή δ άρχιεπίσκο- Έκ τής άσφαλοΟς άρα χρονολογίας τοΰ έπιθή-

πο; Θεόδωρος (ΨηΙϊϊ ΑΙΙοΙιπβίΠοΙίθ ιιπά 1)γζβη- ματος εξάγεται το συμπέρασμα οτι το έπιπεδό-
ΙϊηϊδοΗβ ΚπηδΙ, ΒβιΊϊη-Νβηβ&ββΙδββΓ^, σ. 182) γλυφον ήτο έν χρήσει κατά τους χριστιανικούς
Επί τής μιας λοιπόν τών στενών πλευρών τής ήδη χρόνους. Άπο του ώρισμένου τούτου γεγονό-
σαρκοφάγου ταύτης βλέπομεν, έκτος τής διατά- χος λαβών άφορμήν ανεζήτησα μήπως ΰπήρχον
ςεως τών πτηνών άμφοτέρωθεν τοΟ σταυρού, και και άλλα αρχιτεκτονικά τεμάχια δι' ομοίου είδους
έλικας άποληγούσας εις τρίφυλλα ανάλογα πρός άναγλύφου κεκοσμημένα και ανήκοντα εις τους
τά του ημετέρου επιθήματος ("είκ. 2: ΚταΜβ αύτούς χρόνους. Πράγματι ο έν τω χώρω τοΰ

Ασκληπιείου, έν τή άκροπάλει κα'ι ιδία έν τή
συλλογή του θησείου εύρον τοιαΰτά τινα τεμάχια,
ών αναφέρω δύο μόνον. Το έν τούτων ευρίσκεται
έν τή συλλογή του θησείου και είναι τεμάχιον
έπιστυλίου ή Ουρώματος (είχ. 3). Ιο τεμάχιον

•9 τψ λ. Θηαείψ· λί&ου φωτογράφημα): επιοινλίον άπόιμημα.

τούτο έπ'ι τοΰ άνω μέρους φέρει έπίπεδον ταινίαν,
έφ' ής διασώζεται τμήμα επιγραφής εχον ούτιυ:

.....ΑΝΤΙΛΗΜΠΤυϋΡ ΗΜωΝ Ο ΘΕΟΟ I...........

2 (εν Ι'αβέννη- ΚταΜβ ΟΟΚ1268 είχ. 203):

οαρχοφάγον στενή πλευρά.

ΟθβοΗϊοΙιΙ,θ άβΓ οΐιπδΐϋοΐιβη ΚυηδΙ, ΕΓβίβιΐΓ§
1896-11*08, τόμ. I σ. 253, είκ. 203.) Ταΰτα
πάντα πει'Οουσιν περ'ι τής ανωτέρω χρονολογήσεως
τοΰ άπασχολοΰντος ήμας τεμαχίου. Άλλά πλην

Ή έν τή πρώτη λέξει τής έπιγραφής ταύτη;
παρατηρουμένη παρένΟεσις τοΰ γράμματος μ δεν
είναι μοναδική ένταΰθα. Άνάλογον παράδειγμα
εύρίσκομεν έν Βενετικώ κώδικι τής Παλ. Διαθή-
κης τοΰ 8ου ή 9ου αιώνος, δπου κείται ανλλήμψεως
αντί συλλήψεως {Τ/ιοηιρβοη Έγχειρίδιον Ελληνι-
κής και Λατινικής παλαιογραφίας, μετάφρ. Λάμ-