DOI Artikel:
Sborōnos, Iōannēs N.: Asklēpiaka mnēmeia kai kionolatreia en Athēnais
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0102
90 Άσκληπιαχά μνημεία και κιονολατρεία εν Αθήναις ύπο I. Σβορώνου. αε ι»π
συγχρόνως νά Οαυμάση και τον προ-ρανώς παριστά· άπαραλλάκτου μέν τήν στάσιν και εχφρασιν προς το
μενον τω λαιμάργω κορασίω γέροντα, περί ού κατ έν λόγω ες Αγρας άγαλμάτιον της δρεγούσης τήν
άκολουΟίαν δυνάμεθα νά είκάσωμεν 5τι ήτο ό /.ρ*- ' όεξιάν παιδίσκης, άλλ' όλως γυμνον και άρρενος
των το τόσον ί»πό τη; Οεα; παιδος ποΟούμενον μή- γένους (ΑΕ 1909 σ. 163 ει/.. Κ! = είκ. Κα-
λόν. ΓοΟτο ο είναι τόσον προφανές έκ τη; θέσεως Οημενον όμοιω; χαμαί και έρειδόμενον επίσης διά
των λέξεων τοΟ κειμένου, ώστε πολλοί των έκοο- της αριστεράς έπ'ι τοΟ έδά^ους άνατείνει ομοίως
των και σχολιαστών του Ηρώνδα έζήτησαν νά την όεξιάν ζητοΟν τι μεΟ' όμοιου σφοδροΟ πίθου,
διορθώσουν τάς λέξεις τον γέροντα δια των λέξεων Γι δ'είναι το ζητούμενον κα'ι παρά τίνος ζητείται,
τον ορέγοντα ·, δηλαδή δρέγοντα τό ύπο της παι- όιδασκόμεΟα έξ ωραίου ανάγλυφου του Αατερανου
5ος ποθουμενον μήλον. Τούτο δέ, διότι ήγνόουν έν Μουσείου (ΑΕ 190!) σ. 162 είκ. 1"2 = εικ. .Ζ©),
τοις μύθοι; του Ασκληπιού γέροντα ορέγοντα μή-
λον θεα τι ν. παιδίσκη, πρό αύτοΟ ευρισκομένη. Ότι
όμως υπήρχε κα'ι δή διάσημον τοιοΟτον Ασκλη-
πιακόν σύμπλεγμα, μάλιστα δε ότι ήτο αύτο τοΰτο
τό έν τω Ασκληπείω της Κώ «καλόν έργον » τών
υιών του Πραξιτέλους, το υπό τών γυναικών τοΟ
μιμιάμβου τοΟ Ηρώνδα Οαυμαζόμενον, θέλω δεί-
ξει δ·.ά τών εξής πολλών άρχαίων απομιμήσεων
αϋτοΟ εν τίσι τών λοιπών Ασκληπιείων της Ελ-
λάδος.
Έν ετει 1878 άνεκαλύ?Οη έν τω Άακλη-
16 (ΑΕ 190!) 162 βίκ. 12): ' Αοχληπιος παις χαΐ γέρων Αντόλαοζ.
αναφερομένου εις τήν παιδικήν ήλικίαν αϋτοϋ του-
του του Ασκληπιού, ήτοι είκονίζοντος άπαραλλα-
κτον κατά πιστήν άντιγραφήν του έκ τών Ασκλη-
πιείων τών Αθηνών παιδιού τον παΐδα Άσκληπιόν,
όυιοίως ζητουντα καιλαβόντα ήδη μήλον (ΑΕ 1909
σ. 153 κα'ι 163) παρά του γέροντο; 6νητοΰ τρο'ροϋ
αύτοΰ Αύτολάου του Αρκάδος ή Αρεσθάνα του
Επιδαύρου Ιΐίαυσ. II, 26,4 και VIII, 25,11.—
ΑΕ Ι'.ΙΟ'.'σ. 161 κέξ.) Ί1 ταυτότη; τών σχημά-
των οϋδεμίαν άμιιβολίαν δύναται ν άςοήση εις τό
πνεύμα ήμών ότι τό τε άνάγλυφον του ΑατερανοΟ
κα'ι το σύμπλεγμα του Ασκληπιείου τών Αθηνών,
ει; ό άνήκεν ό έν λόγω παις, άντιγράφουσι τό έν
Κώ ΙΙραξιτέλειον σύμπλεγμα, έοαρμοζοντα όμως
το θέμα τής παρά τής παιόισ/.η; απαιτήσεως τοΟ
μήλου εις αυτόν τον παϊδα Ασκληπιόν και ού/ί
ει; μίαν τών μικρών αύτοΟ θυγατέρων.
ιιείω τών 'Α&ηνών και έδηαοσιεύΟη τό ποώτον ·υ - ' ·< ·, · ~ , >, ~\
' ' , . ' Ερωτάται ομως νυν, τις ο γέρων, ο ορεγων το
υπ έαοΰ έν ετει 1909 μαοαάρινον άγαλμα παιοιου <■> . λ < __„ »λ_.ι_,
■ · ι ■ ' 1 τόσον ποΟουμενον υπο του ^υγατριου του ΑσκΛη-
1 ΣβορώνοςΑΒΜ ο. 306. -'·θϋ μήλον το της ροδοπαρείου υγείας σύμβολον ;
Ια ( ΑΕ 1909 163 είχ. Άοχληπιος παις.
συγχρόνως νά Οαυμάση και τον προ-ρανώς παριστά· άπαραλλάκτου μέν τήν στάσιν και εχφρασιν προς το
μενον τω λαιμάργω κορασίω γέροντα, περί ού κατ έν λόγω ες Αγρας άγαλμάτιον της δρεγούσης τήν
άκολουΟίαν δυνάμεθα νά είκάσωμεν 5τι ήτο ό /.ρ*- ' όεξιάν παιδίσκης, άλλ' όλως γυμνον και άρρενος
των το τόσον ί»πό τη; Οεα; παιδος ποΟούμενον μή- γένους (ΑΕ 1909 σ. 163 ει/.. Κ! = είκ. Κα-
λόν. ΓοΟτο ο είναι τόσον προφανές έκ τη; θέσεως Οημενον όμοιω; χαμαί και έρειδόμενον επίσης διά
των λέξεων τοΟ κειμένου, ώστε πολλοί των έκοο- της αριστεράς έπ'ι τοΟ έδά^ους άνατείνει ομοίως
των και σχολιαστών του Ηρώνδα έζήτησαν νά την όεξιάν ζητοΟν τι μεΟ' όμοιου σφοδροΟ πίθου,
διορθώσουν τάς λέξεις τον γέροντα δια των λέξεων Γι δ'είναι το ζητούμενον κα'ι παρά τίνος ζητείται,
τον ορέγοντα ·, δηλαδή δρέγοντα τό ύπο της παι- όιδασκόμεΟα έξ ωραίου ανάγλυφου του Αατερανου
5ος ποθουμενον μήλον. Τούτο δέ, διότι ήγνόουν έν Μουσείου (ΑΕ 190!) σ. 162 είκ. 1"2 = εικ. .Ζ©),
τοις μύθοι; του Ασκληπιού γέροντα ορέγοντα μή-
λον θεα τι ν. παιδίσκη, πρό αύτοΟ ευρισκομένη. Ότι
όμως υπήρχε κα'ι δή διάσημον τοιοΟτον Ασκλη-
πιακόν σύμπλεγμα, μάλιστα δε ότι ήτο αύτο τοΰτο
τό έν τω Ασκληπείω της Κώ «καλόν έργον » τών
υιών του Πραξιτέλους, το υπό τών γυναικών τοΟ
μιμιάμβου τοΟ Ηρώνδα Οαυμαζόμενον, θέλω δεί-
ξει δ·.ά τών εξής πολλών άρχαίων απομιμήσεων
αϋτοΟ εν τίσι τών λοιπών Ασκληπιείων της Ελ-
λάδος.
Έν ετει 1878 άνεκαλύ?Οη έν τω Άακλη-
16 (ΑΕ 190!) 162 βίκ. 12): ' Αοχληπιος παις χαΐ γέρων Αντόλαοζ.
αναφερομένου εις τήν παιδικήν ήλικίαν αϋτοϋ του-
του του Ασκληπιού, ήτοι είκονίζοντος άπαραλλα-
κτον κατά πιστήν άντιγραφήν του έκ τών Ασκλη-
πιείων τών Αθηνών παιδιού τον παΐδα Άσκληπιόν,
όυιοίως ζητουντα καιλαβόντα ήδη μήλον (ΑΕ 1909
σ. 153 κα'ι 163) παρά του γέροντο; 6νητοΰ τρο'ροϋ
αύτοΰ Αύτολάου του Αρκάδος ή Αρεσθάνα του
Επιδαύρου Ιΐίαυσ. II, 26,4 και VIII, 25,11.—
ΑΕ Ι'.ΙΟ'.'σ. 161 κέξ.) Ί1 ταυτότη; τών σχημά-
των οϋδεμίαν άμιιβολίαν δύναται ν άςοήση εις τό
πνεύμα ήμών ότι τό τε άνάγλυφον του ΑατερανοΟ
κα'ι το σύμπλεγμα του Ασκληπιείου τών Αθηνών,
ει; ό άνήκεν ό έν λόγω παις, άντιγράφουσι τό έν
Κώ ΙΙραξιτέλειον σύμπλεγμα, έοαρμοζοντα όμως
το θέμα τής παρά τής παιόισ/.η; απαιτήσεως τοΟ
μήλου εις αυτόν τον παϊδα Ασκληπιόν και ού/ί
ει; μίαν τών μικρών αύτοΟ θυγατέρων.
ιιείω τών 'Α&ηνών και έδηαοσιεύΟη τό ποώτον ·υ - ' ·< ·, · ~ , >, ~\
' ' , . ' Ερωτάται ομως νυν, τις ο γέρων, ο ορεγων το
υπ έαοΰ έν ετει 1909 μαοαάρινον άγαλμα παιοιου <■> . λ < __„ »λ_.ι_,
■ · ι ■ ' 1 τόσον ποΟουμενον υπο του ^υγατριου του ΑσκΛη-
1 ΣβορώνοςΑΒΜ ο. 306. -'·θϋ μήλον το της ροδοπαρείου υγείας σύμβολον ;
Ια ( ΑΕ 1909 163 είχ. Άοχληπιος παις.