DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0126
114 θεσσαλικοί έπιγραφαί/ νπυ Α. Αρβανιτοποόλον.
τος λόγον πιθανώτατον έχει πολιτειακής μεταβο-
λήν έν τη κάτω ύπ' άρ. 327 επιγραφή άναγρά-
φεται ταγεύοντος και ταμιενοντος τής πόλεως κατά
ψήφισμα, ες ού δηλοΟται δτι υπήρχε μεν είς ταγός,
άλλ' ύ^ίστατο ετι εις ή δύο ταμίαι, ων έκπεσόντιυν
διά τινα λόγον κατά τό έτος έκεΐνο, άνέλαβε τά
της ταμιείας δι ειδικού διατάγματος τής πόλεως
ο ταγός· είχεν άρα έλαττωθή ό αριθμός των ιοιών
ταγών, περί ού βλ. τά προειρημένα ε·.: άρ. 301
στ. 4-8, εις ετα μόνον, ύπήρχεν δμως έτι είς του-
λάχιστον ταμίας" άλλ' ένθάδε ήλαττώθη ετι μάλ-
λον ό αριθμός αύτών, και αναγράφεται άπλώς ια-
νος, έκτελών καΐ καθήκοντα ταμίον άνευ ειδικού
διατάγματος· φαίνεται άρα βεβαία ή ύποτεθεϊσα
ώς γενομένη τότε έν Χυρετίαις πολιτειακή μετα-
βολή, λόγω της ολιγανθρωπίας. Περί τοϋ Ίππαρ-
χονντος, δι ου δηλοΰται οτι ένίοτε μετά του στρα-
τηγού, ή άνευ αυτοΟ, ίλογίζετο επώνυμος ό ίππαρ-
χος τοϋ κοινοί) τών Θεσσαλών, βλ. τά εις άρ. 334
τη μειούμενα.
323· στ. 8-10. ΓοΟ στρατηγοί) τό μέσον €
άπεδόθη διά συμπιλήματος έπι της οριζοντίου κε-
ραίας του Γ, μεθ' ό ύπάρχουσιν ίχνη I Τ, ε: ων
θά διεγιγνώσχετο Διογείτων άλλ' ή οριζόντιος
κεραία του Τ φαίνεται μάλλον έκ προσκρούσεως ή
τριβής σχηματισθείσα, ού ένεκα καθίσταται πιθα-
νώτερον το Ζΐίο^ενεί' νυν δέ το πρώτον γνωρίζεται
ήμιν ό στρατηγός ούτος, όστις φαίνεται ανήκων
πιθανώτατα τη Γ" μΧ εκατονταετηρίδι. I ήν δέ τοΰ
στ. 9 διάγνωσιν θεωρώ ασφαλή' διότι τό μεν συμ-
πΓλημα Π είναι σαφές, σώζεται ο' ευκρινώς τό ΒΕ
και ΗΕ τοΰ ΰείσης, ών μεταξύ ύπαρχε; συμπίλημα
10, σχεδόν ώς Κ άποδοθέν, βεβαιούνται δέ περαι-
τέρω τά γράμματα ΔΙΧΑΕΙ, ήτοι διχασμόν οτι δι
αύτών δηλοΟται ή εντός τής νομίμου προθεσμίας
πληρωμή τοϋ τιμήματος εις <)νο ίσα; δόσεις, ήτις
άλλως δεν ένεκρίθη έν τη προκειμένη περιπτώσει
υπό τής πόλεως, είπομεν έν άρ. 310 εις στ. 25-31 .
323- στ. 10-18. Του πατρός τοϋ στρατηγού
έλλείπουσιν άπό τής άρχής 2-3 γράμματα, ή και
4, επειδή θά άπεδόθησάν τινα διά συμπιλημάτων,
μεθ α ύπάρχουσιν ί/νη άρκούντως σαφή ΙΟΡ, ές
ών προκύπτει τέρμα - - >'ορ <>ς . ήτοι Κλεά-
Νικά-νορος κττ., ήττον δέ — τ ορ ος ή — ώ-
ρ ου ■ στρατηγό·/ Νικάνορα πιθανώτατον. τών αύ-
ΛΒ 1917
τών περίπου τώδε χρόνων, βλ. έν ΑΕ 1913 19.
Εν δέ στ. 11 έν τέλει μετά τό Α ύπάρχει ίχνος
I αύτοϋ τούτου τοϋ γράμματος. Εν στ. 17 εγρα-
ψεν ό χαράκτης Ο έν τώ έκαστος άντΐ €. Βλ.
άριθ. 338 το Β.
Άριϋ>. 326 (ΜΕ 81 ι. Βαθρον ύπολεύκου
μαρμάρου, έκ δύο τμημάτων, ανηκόντων άλλήλοις,
συναρμοσθέν, αριστερά μόνον άποκεκομμένον και
έΛλείπον οπίσω άπεκόπη νεωστί' ή ύποκάτω έπι-
φανεια φέρει άβαθες μέγα κοίλωμα προς άρμογήν
πλίνθοι», συμφυούς μαρμάρινου αγάλματος, ού ή
άνάθεσις θά ύπήρχεν επί τίνος τών μή διασωθει-
σών εδρών ή επάνω επιφάνεια έξειργάσθη λεία,
ίνα τεθη έπ'ι ύποβάθρου' μετά την πτώσιν τοϋ άν-
δριάντος, ανετέθη που άντεστραμμένον τό βάθρον
τοΰτο, κα'ι έπεγράφησαν έπ αύτοΰ απελευθερώσεις,
όπερ εύρίσκομεν συχνότατα τελούμενον έν Θεσσα-
λία! —Ύψ. 023, πλ. 049, πάχ. 020.
II επιγραφή τοϋ μεν στ. 1-4 έχαράχθη άβα-
θώς και άμελώς' ύψ. γραμμ. 0011-0028, διά-
στιχ. 001, τοϋ δέ στ. 4-6 υφ' έτερου τεχνίτου,
άβαθώς και καλώς· ύψ. γραμμ. 0013-0018,
διάστιχ. 0007, άπό δέ στ. 6-8 ύπό τρίτου, άβα-
θώς και επιμελώς ΰψ. γραμμ. 0011-0013,
διάστιχ. 0005 πανταχοϋ ύπάρχουσιν άποτριβαί,
άπό δέ στ. 6-8 και εξαλείψεις.
:?2« (πρβ. Α Ε 19] 3 146)
Λ (Ιίαραμόνου) τοΰ ΙΙ]αραμόνον ταμιευον-
τος της πόλεως, ίππαρχ]οΰντος Σωπάτρου [δεί-
■ιχ, ή άπελευ3ε]ρ[ω]θΐσα υπό Θερσύ[λ]ης, [εδ-
Η ωκε τηι πόλει] δι(νάρια) Κ Β <'. χαι Εΰφράνταϊ κα[ί
5 Λέαινα, άπ]ελευθερωθέντα, ξενική, ίιπό ΙΙ[υθ-
οκλέους τοΰ Λη]μο[κ]ράτου, έδωκαν τή πό[λι]
κ[κ]«σ[τ]ο[ς δι(ναρια) ΚΒ
Γ ----......-............<'. [Και
Ναΐ]ς, |ή άπελεΐ)θερο)Οεΐσα----(Ιξάλ£ΐψις)
------, εδω
10 χβν τήι| πό(λει) — δι(νάρια) ΒΚ<'.
320 στ. 1-4. Μρο τοΟ σχεδόν σαφούς ΤΤ τοϋ
πατρικού τού ταμίου ύπάρχουσιν ίχνη δύο γραμ-
μάτων, τοϋ άρθρου τοΰ πιθανώς, όπερ άναμένο-
μεν διεστράφησαν όμως ταύτα έκ τών τριβών και
τος λόγον πιθανώτατον έχει πολιτειακής μεταβο-
λήν έν τη κάτω ύπ' άρ. 327 επιγραφή άναγρά-
φεται ταγεύοντος και ταμιενοντος τής πόλεως κατά
ψήφισμα, ες ού δηλοΟται δτι υπήρχε μεν είς ταγός,
άλλ' ύ^ίστατο ετι εις ή δύο ταμίαι, ων έκπεσόντιυν
διά τινα λόγον κατά τό έτος έκεΐνο, άνέλαβε τά
της ταμιείας δι ειδικού διατάγματος τής πόλεως
ο ταγός· είχεν άρα έλαττωθή ό αριθμός των ιοιών
ταγών, περί ού βλ. τά προειρημένα ε·.: άρ. 301
στ. 4-8, εις ετα μόνον, ύπήρχεν δμως έτι είς του-
λάχιστον ταμίας" άλλ' ένθάδε ήλαττώθη ετι μάλ-
λον ό αριθμός αύτών, και αναγράφεται άπλώς ια-
νος, έκτελών καΐ καθήκοντα ταμίον άνευ ειδικού
διατάγματος· φαίνεται άρα βεβαία ή ύποτεθεϊσα
ώς γενομένη τότε έν Χυρετίαις πολιτειακή μετα-
βολή, λόγω της ολιγανθρωπίας. Περί τοϋ Ίππαρ-
χονντος, δι ου δηλοΰται οτι ένίοτε μετά του στρα-
τηγού, ή άνευ αυτοΟ, ίλογίζετο επώνυμος ό ίππαρ-
χος τοϋ κοινοί) τών Θεσσαλών, βλ. τά εις άρ. 334
τη μειούμενα.
323· στ. 8-10. ΓοΟ στρατηγοί) τό μέσον €
άπεδόθη διά συμπιλήματος έπι της οριζοντίου κε-
ραίας του Γ, μεθ' ό ύπάρχουσιν ίχνη I Τ, ε: ων
θά διεγιγνώσχετο Διογείτων άλλ' ή οριζόντιος
κεραία του Τ φαίνεται μάλλον έκ προσκρούσεως ή
τριβής σχηματισθείσα, ού ένεκα καθίσταται πιθα-
νώτερον το Ζΐίο^ενεί' νυν δέ το πρώτον γνωρίζεται
ήμιν ό στρατηγός ούτος, όστις φαίνεται ανήκων
πιθανώτατα τη Γ" μΧ εκατονταετηρίδι. I ήν δέ τοΰ
στ. 9 διάγνωσιν θεωρώ ασφαλή' διότι τό μεν συμ-
πΓλημα Π είναι σαφές, σώζεται ο' ευκρινώς τό ΒΕ
και ΗΕ τοΰ ΰείσης, ών μεταξύ ύπαρχε; συμπίλημα
10, σχεδόν ώς Κ άποδοθέν, βεβαιούνται δέ περαι-
τέρω τά γράμματα ΔΙΧΑΕΙ, ήτοι διχασμόν οτι δι
αύτών δηλοΟται ή εντός τής νομίμου προθεσμίας
πληρωμή τοϋ τιμήματος εις <)νο ίσα; δόσεις, ήτις
άλλως δεν ένεκρίθη έν τη προκειμένη περιπτώσει
υπό τής πόλεως, είπομεν έν άρ. 310 εις στ. 25-31 .
323- στ. 10-18. Του πατρός τοϋ στρατηγού
έλλείπουσιν άπό τής άρχής 2-3 γράμματα, ή και
4, επειδή θά άπεδόθησάν τινα διά συμπιλημάτων,
μεθ α ύπάρχουσιν ί/νη άρκούντως σαφή ΙΟΡ, ές
ών προκύπτει τέρμα - - >'ορ <>ς . ήτοι Κλεά-
Νικά-νορος κττ., ήττον δέ — τ ορ ος ή — ώ-
ρ ου ■ στρατηγό·/ Νικάνορα πιθανώτατον. τών αύ-
ΛΒ 1917
τών περίπου τώδε χρόνων, βλ. έν ΑΕ 1913 19.
Εν δέ στ. 11 έν τέλει μετά τό Α ύπάρχει ίχνος
I αύτοϋ τούτου τοϋ γράμματος. Εν στ. 17 εγρα-
ψεν ό χαράκτης Ο έν τώ έκαστος άντΐ €. Βλ.
άριθ. 338 το Β.
Άριϋ>. 326 (ΜΕ 81 ι. Βαθρον ύπολεύκου
μαρμάρου, έκ δύο τμημάτων, ανηκόντων άλλήλοις,
συναρμοσθέν, αριστερά μόνον άποκεκομμένον και
έΛλείπον οπίσω άπεκόπη νεωστί' ή ύποκάτω έπι-
φανεια φέρει άβαθες μέγα κοίλωμα προς άρμογήν
πλίνθοι», συμφυούς μαρμάρινου αγάλματος, ού ή
άνάθεσις θά ύπήρχεν επί τίνος τών μή διασωθει-
σών εδρών ή επάνω επιφάνεια έξειργάσθη λεία,
ίνα τεθη έπ'ι ύποβάθρου' μετά την πτώσιν τοϋ άν-
δριάντος, ανετέθη που άντεστραμμένον τό βάθρον
τοΰτο, κα'ι έπεγράφησαν έπ αύτοΰ απελευθερώσεις,
όπερ εύρίσκομεν συχνότατα τελούμενον έν Θεσσα-
λία! —Ύψ. 023, πλ. 049, πάχ. 020.
II επιγραφή τοϋ μεν στ. 1-4 έχαράχθη άβα-
θώς και άμελώς' ύψ. γραμμ. 0011-0028, διά-
στιχ. 001, τοϋ δέ στ. 4-6 υφ' έτερου τεχνίτου,
άβαθώς και καλώς· ύψ. γραμμ. 0013-0018,
διάστιχ. 0007, άπό δέ στ. 6-8 ύπό τρίτου, άβα-
θώς και επιμελώς ΰψ. γραμμ. 0011-0013,
διάστιχ. 0005 πανταχοϋ ύπάρχουσιν άποτριβαί,
άπό δέ στ. 6-8 και εξαλείψεις.
:?2« (πρβ. Α Ε 19] 3 146)
Λ (Ιίαραμόνου) τοΰ ΙΙ]αραμόνον ταμιευον-
τος της πόλεως, ίππαρχ]οΰντος Σωπάτρου [δεί-
■ιχ, ή άπελευ3ε]ρ[ω]θΐσα υπό Θερσύ[λ]ης, [εδ-
Η ωκε τηι πόλει] δι(νάρια) Κ Β <'. χαι Εΰφράνταϊ κα[ί
5 Λέαινα, άπ]ελευθερωθέντα, ξενική, ίιπό ΙΙ[υθ-
οκλέους τοΰ Λη]μο[κ]ράτου, έδωκαν τή πό[λι]
κ[κ]«σ[τ]ο[ς δι(ναρια) ΚΒ
Γ ----......-............<'. [Και
Ναΐ]ς, |ή άπελεΐ)θερο)Οεΐσα----(Ιξάλ£ΐψις)
------, εδω
10 χβν τήι| πό(λει) — δι(νάρια) ΒΚ<'.
320 στ. 1-4. Μρο τοΟ σχεδόν σαφούς ΤΤ τοϋ
πατρικού τού ταμίου ύπάρχουσιν ίχνη δύο γραμ-
μάτων, τοϋ άρθρου τοΰ πιθανώς, όπερ άναμένο-
μεν διεστράφησαν όμως ταύτα έκ τών τριβών και