Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1917)

ΑΕ 1917

φαίνονται ώς )ί' εν άριβ. ·>2.'ί στ. .'ί άπαντα από- πιθανόν δτι επίτηδες έςηλείφθη και άνεγράφη έκ

γόνος ίσως τούτου Παράμονος Παραμόνον. Περί νέου έν άριθ. 334 στ. 5-7" &πελε(φθησαν ί'μως

του επωνύμου ιππάρχου άντ;. του στρατηγού ρλ. αποκόμματα τίνα γραμμάτων,
τά εις αριθ. 334 στ. 1 -5 σημείου υ.· να. Τό εν στ.

3 Λ της θερσύλης είναι μεν σαφές, φέρει όμως Αριϋ: 327 ιεικ. 24' ΜΚ 1 17). Βάθρον λευ-

εκατερωθεν ούο μιχράς κεραίας ίν. τριβών το ΗΕ κού μαρμάρου, πανταχόθεν άποκεκομμένον και

αυτής έγράφη οιά συμπιλήματος. Σημειωτέον δτι μετεζειργασμένον υπο των νεωτέρων οιά της σφύ-

προ τοΟ ο6»ΊοςτοΟ στ. 2 διαχρίνονταί τινα ϊννη Χ. ρας- ή έπάνω Επιφάνεια διατηρεί τόρμον δεζιοΟ

326 στ. 4-6. Έ αυτή άπελευθέρωσις, δια σα- πέλματος άνοριάντος χαλκού τελείου άνθρωπου,

φεστερον εκπεφρασμένου τυπικού, άπαντα κάτω έν άφ' οδ τό μήκος τοΟ πέλματος είναι 022- τέσσα-

άριΟ. 334, ενθα λέγομεν την πιθανήν τοΟ συμβάν- ρες έτι μικροί τόρμοι κυκλοτερεΐί περί τον είρημέ-

τος τούτου, ήτοι της διπλής αναγραφής, έρμη- νον, και περαιτέρω δεξιά ούο μείζονες αυτών, δη-

νείαν. Τό I έν τέλει του Εύφράιν,α έχει τον άνω λοΟσι γόμφωσιν άκρων ενδύματος, κατερχομένου

έν άριθ. 305 στ. 1Η ύποτεθέντα λόγον. Τό έν στ. ένιαχου μέχρι τής έπιφανείας του βάθρου ή άνάθεσις

5 άπελευ&ερωΰέντα άντΐ άπελευ&ερωϋεΐσαι, άφ' οδ δέν περιεσώθη.— Υψ. 1*26, πλ. 075 πάχ. 049.
περί ούο γυναικών πρόκειται, λόγον έχει την ύπο- ΕπιγραφαΙ ίπεγράφησαν έπ'ι τής έπάνιυ έπιφα-

νόησιν του πώματα, περί ής βλ. Λ Ε 1910 σ. 35δ νείας. μετά τήν έξάντλησιν τών τεσσάρων έόρών.

στ 13, το δ έν στ. 6 έκαστος άντί εκάστη αϊτίαν ώς έν αριθ. 304-307, οδ βλ. τήν περιγραφήν'

έ'/ει τήν τυπικότητα. Εν τέλει του στ. 5 δικαίως υπέρ τον στ. I διακρίνονται σκιώδη ίχνη άποτε-

άμφέβαλλεν ό Κβιτι. διότι αετά τό Ρ υπάρχει τριμμένων έκ πατημάτων γραμμάτων, ών τινα

ίχνος Ο. άλλα προήλθεν ή έ-κ τριβής ή έκ σφάλ- · · · ΡΙΛΙΠΕΙ, ήτοι Απ ρ ί'λιος, συγκομίζονται*

ματος τοΟχαράκτου, συγχωνεΰσαντος δια οιορθώ- ίσως πρέρχονται εκ τίνος χρονογραφίας τών έν τη

σεως το ΥΟ του αναμφιβόλως υπάρχοντος Πυ&ο- εκκλησία του Αγίου I εωργίου παλαιών μοναχών.

κλέους, περί ου βλ. τά προειρημένα ει; άοιθ 306 Λί όέ άρχαιότεραι ίπιγραφαί, περί ών ό λόγος,

στ. 8-[ΐΝ έχαράχθησαν βαθέως κα· καλώς, εις δύο πιθανώς

326. στ. 6-8. II άπελευθέρωσις αύτη Γ είναι σελίδας" ύψ. γραμμ. 0015-004, διάστιχ. 0)111

ν.Ί (κικ. 24· πρ|ί. ΑΕ 191ο 14Η) βερωθεϊσα ί<πό Τελεσφόρου, ξενική,

ό ρ'δίοκε ιή πό(λει) (δηνάρια) ΚΒ<

2,ελις α

Α Ύαγεύον[τυς Μ]νησιμ«χον και ιαμιεΰ- Σβλΐς β

ονιος της πό(λεακ) κατά ψήφισμα- μηνός Όμ(ο· Β Τ[αμΐ€υοντος (αγβυοντος;) κτλ.......

λώοι>-στρ(ατηγοΰντος) Εΰπραξίδου- Ύμνίς, ή άπ(ελευ- «[;............-.....-