Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1917)

ΑΕ 1917

γιγνωσκομένης έν στί/. 2<Ί Νικολαΐόος Οεωρούμεν άξων του άνδριάντος και τα άκρα τού ενδύματος

πιθανή ν την συμπλήρωσιν τού πχτρος χύτη; Μ- αύτοΟ' το βάΟρον φέρει το σύνηθες έν τοις περί

λάου, λόγω της πολλαχόθεν Βεβαιούμενη; όμοιο- το 300-200 -Χ /ρόνοις μέτωπον και γεϊσον

τητος των Ονομάτων -ινών ιών θυγατέρων προς καταπεσόντος δε τού άνδριάντος τούτου, έπεγρά-

τά των πατέρων -ρησαν δύο τουλάχιστον των εδρών αύτου δι

330" στ 26-30. Κα; την άπελευθέρωσιν ταυ- άπελευθερώσεων κατά το σύνηθες" μετα χρονι-

την, άφ ου διέρ/ωμεν ασφαλώς τά άπαραίτητα. κον δέ διάστημα ενός ίσως και πλέον αιώνος έγέ-

συνεπληρώσαμεν τη Βοηθείβρ του άριθ. 31(5 στ. νετο τρίτη χρήσις αύτου, προς άρμογήν άνδριάν-

2")-!>;2· ό εκεί αναφερόμενος έλευθερίοτής Μνησί- τος του αϋτοκράτορος Σευτ,ρου. ου χάριν ηύ-

μαχος άνευ ΙτατρικοΟ, ορίζεται ένθάδε ών του Φί ρύνΟη ό άρχηθεν τόρμοί διά συγχωνεύσεως τών

λώζον, ες ού και ό εκεί Πνλάδης αναγνωρίζεται ιχνών τών πελμάτων. Γψ. 0 22, πλ. 0 72.

ών άδελιο; χύτοΟ. πά^. 0 55.

Έπϊ της έμπροσθεν έδρας α εχαράνθη ή υπ

' Αρι&. 331'332'333 (ΜΕ I 19 το α, β, γ άρ. 33ι επιγραφή, άβαθώς και καλώς' ύψ. γραμμ.
ΗάΟρον. εν είδει κιονόκρανου παραστάόος. μαρμά- 0 008-0 014, διάστίχ. 0 006, έπ'ι δέ της αριστε-
ρού λευκοφαίου, την όεςιάν μόνον έδραν άποκεκομ- ρδζ /β ή υπ άρ. ΛΆ2, μάλλον άβαθώς και σχεδόν
μένον καί έλλεΐπον' ε- αυτής θά ύπήρ/εν ή πρώτη καλώς, ίσως ύπό του αύτου τη προηγουμένη τε-
άναθεσις/αλκοΰ άνόριαντος ένόεόυμένου άνθρωπου, /νίτου ύψ. γραμμ. 0 008-0 01.), έπϊ δέ της οπι-
ώς μηνύουσιν ε—ι της επάνω έπιφανείας δώδεκα σΟεν γ ή ύπ' άρ. ·!·>)!, βαθέως καί επιμελώς1 ύψ
μικροί τορμοι περί κοιλότητα, ένθα έγομβοΟτο ό γραμμ. 0015-0 02, όιάστι/ 0003.

ο (331- πρβ. Α Κ 1913 152)

Λ Άβρ]ίο[ν ι]('Γ· Μν[ΐ|σψ|<<χυ[ι> ταμιειίοντος της πόλε·»;

Κϊσιάς, ή «πήλευθε[ρωμένη, ξενιχηι, ΰπό δεινός, Πυ-

Θοιαστοΰ, καί "Ερμιόν[ης τή]ς γυνα[ικός αύτοΰ και δεινός

τοϊ υΐοδ αυτών, εδωκεν ιή πό[λ]ει τά γβιν[όμενα δι(νάρια) ΚΒ< . μηνός
Γ> Λεοχανορ[ί]ΐ)»' α, έτους ζ Σεβαστο[ΰ, στρατηγού
ν]το[ς] Ί[π3ίά]ρχου.

β (332 πρβ. Λ Ε I ά.)

Α Άλεξ]άνδ[ρου| ι["Γ' - - - - |όμο[υ] Σε[βασ]τή[ου] τα[μ]ι[εΰοντος τ]ή[ν πρώιην έ£ιί-
μηνον, [Ιτ]ου; όγδ(όο|υ Σεβ[α]σι[ο]ΰ, στρατηγ(ο]ΰντος Μενεκ[ρ]άτους· [οι| απΐ|-
λευθ[ε]ρ[ω]μκν[ο]ι καί δεδ[ω]κ[ό]τες κατά το ψήφι.αμ[η] δι(νάρια) ΚΒ<'· Νι-
χηφ[ό]ρος απύ τών περί Μνησίμαχον Άβρίου' Σύρα «πο [Κ ]ριτο[λ<ί-
.") οι* τ|οΓ· [,Λ]γαθοχλέ[ο]υς.

γ (ϊϊ.ΥΛ πρβ. Α Κ ε. α.)

Αυτοκράτορα Καίσαρα Λούκ]ιον Σεπτίμιον Σευή-
ρον Περιίνακα Σεβαστόν, ή πόλ]ις ή Χυρετιαίων
£πιμεληΰέν]τος \ιονυσ[ί]ου τον Λυκώτου.

331 στ. I - Γ». Ιού ονόματος του ταμιου έσώθη ΰφον ή ομοίου, έσνηματισμένον κατά το Αζωρια-

ι/νος Ρ προ τοΟ I περί της οικογένεια: τών ύπο οτής, Φαλωρειαατης κττ. έθνικά της Αζώρον,

τά ονόματα ταύτα πολιτών 3λ. τα εις άρ. 310 Φαλωρείας. ΙΙρο τών περισωθέντων έν άρ/η του

στ. 8-15. Πνϋυιαστής -ραίνεται ον έΟνικον του στ ·'ι ά-ρηκεν ό /αράκτης κενόν' διότι, εί έπέγραφε

Πν&ίον της Περραιβικης Γριπόλεως έκ τύπου /7υ- τον χώρον τούτον, σωθέντος διαστήματος υπερτέ-

25 β /Γ