DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0137
ΑΕ 1917
Θεσσαλικοί βπιγραφαί' ύπδ Α. Αρβανιτοπονλου. 125
το Καίσαρος κρίμα, περίήςβλ. ΑΕ 1916 31, ενθα
αναφέρεται ο κύτος μετά της αύτής προσθήκης,
καΐ των Γόμφων ΙΟ ΙΧ2 287 β, είναι πιθανώτχτα
ό αύτός' αναγράφεται ομως έν έπιγραφη των -ΓΌ'ν-
νων και της Όλοοσσόνος ΙΟ IX» 1040 ϋ και
1297 VIII (βλ. κα'ι τον έν ΑΕ 1916 92 πίνακα)
στρατηγός Σώσανδρος ό Αριστονόον, δν ταυτί-
ζουσιν οί έρμηνευταί, μετ' αυτών δέ και έγώ έν
ΛΕ 1916 31 και σημ. 1, μετά του προειρημέ-
νου" άλλα το σχήμα των γραμμάτων, παραβαλ-
λάμενον, δηλοΐ οτι είναι διάφορος, καΐ δή μετα-
γενέστερος έκείνου, ίσον εγγονός. Το όνομα Λάζος
είναι Ίλλυρικόν, ώς δηλοΟσιν έθν.κά μετ αύτοϋ
έν τω έμω Καταλάγω τών στηλών Δημητριάδος-)
Παγασών 1909 σ. 300. Περί τοϋ' έλευθερωτοΟ
βλ. αριθ. 303 στ. 21-22 και 314 στ. 17.
339' στ. 4-7. Περί της οικογενείας Μνησιμά-
χον τον Άβρίου βλ. τά εις άριθ. 310 ττ. 8- 15'
ή Φανία είναι θυγάτηρ του Άσιδήμον και βεβαίως
σύζυγος του Μνησιμάχον καΐ μήτηρ του Αβρίου,
δι ον λαμβάνετα-, πρόνοια διά του ώσιε «ναι άπ-
ελεν&έραν κα'ι τούτου προς τήρησιν των νομί-
μων σ/έσεων τών άπελευθέρων προς τους έαυ-
τών έλευθερωτάς και τήν άποβυγην παραμονής
παρ' αύτώ. Εν στ. 7 μεταςύ Ω και Κ κατά τήν
τταΰλαν χφείθη μικρόν /.ενόν διάστημα. Περί τών
ΣΣ του έχάοστη και τής περιφράσεως εις τήν πάλιν
βλ. τά εις αριθ. 31 1 στ. 16-23 και άριθ. 342 το
Β στ. 5.
Άρι*. 340 (είκ. 31 ΜΕ 114). Πλάξ έπεν-
δύσεως, μαρμάρου λίαν ύττομέλανος, κάτω μόνον
άποκεκομμένη και ελλείπουσα' αί εκατέρωθεν εδραι
/.%\ ή όπισθεν έςειργάσθησαν άδρώς δια της σφύ-
οας, ή έμπροσθεν δια τοΟ κτενός.—"Τψ. 0455,
πλ. 070, πάχ. 0175.
Ή έπ'ι της έμπροσθεν μόνον έπιφανείας υπάρ-
χουσα επιγραφή έ/αράχθη άπο μεν στ. 1-8 άβα-
θώ; και επιμελώς· υψ. γραμμ. 0011-0017,
οιάστιχ. 0006, άπο δε στ. 9-12 £>©' έτερου τε-
'/νίτου, βαθέως κα'ι οΰ/Ί έπιμελώς" ΰψ. γραμμ.
0017-002, διάστιχ. 0009* άλλά, πατηθείσης
έπ'ι μακρόν /ρονον της έπιφανείας, τά πλείστα τών
γραμμάτων άπετρίβησαν οϊκτρώς. Έν μέσω τοΟ
στ. 2 ϋπάρ/ει παρεμβολή, αύτη ακριβώς παραστα-
θεϊσα ώς στ. 1, λέξεων τίνων και τών συμβόλων
τών 22 ' '2 δηναρίων, έξ ής εμφαίνεται οτι ύπηρχεν
έκεϊ προγενεστέρα άπελευθέρωσις ή Α, και έξηλεί-
τ,θη προς γραφήν της Ιί' το πλείστον δμως της
Α εκείτο επ'ι έτερου υπερκειμένου λίθου" ταύτης
ένεκα της έξαλείψεως συνεχύθησάν τίνα τών γραμ-
μάτων έν στ. 1-2.
31 (επιγρ. άοι&. 340): άπελενόιρώσει; έν Χνρετίαις επί σιρατηγον θεμισχογένον; (30-2!) πΧ πιϋανώς).
340 (εϊκ. ·'31)
Α ---................---
- - - - έδωκεν τήι πό]λι δι(νάρια) ΚΒ<'.—
Β Ταμιευοντος της πόλεως "Αντιγ]ό[ν]ου τ|ο]Γ> Άγ[η]σ[ικ - - - - την πρώ-
25 Η 17
Θεσσαλικοί βπιγραφαί' ύπδ Α. Αρβανιτοπονλου. 125
το Καίσαρος κρίμα, περίήςβλ. ΑΕ 1916 31, ενθα
αναφέρεται ο κύτος μετά της αύτής προσθήκης,
καΐ των Γόμφων ΙΟ ΙΧ2 287 β, είναι πιθανώτχτα
ό αύτός' αναγράφεται ομως έν έπιγραφη των -ΓΌ'ν-
νων και της Όλοοσσόνος ΙΟ IX» 1040 ϋ και
1297 VIII (βλ. κα'ι τον έν ΑΕ 1916 92 πίνακα)
στρατηγός Σώσανδρος ό Αριστονόον, δν ταυτί-
ζουσιν οί έρμηνευταί, μετ' αυτών δέ και έγώ έν
ΛΕ 1916 31 και σημ. 1, μετά του προειρημέ-
νου" άλλα το σχήμα των γραμμάτων, παραβαλ-
λάμενον, δηλοΐ οτι είναι διάφορος, καΐ δή μετα-
γενέστερος έκείνου, ίσον εγγονός. Το όνομα Λάζος
είναι Ίλλυρικόν, ώς δηλοΟσιν έθν.κά μετ αύτοϋ
έν τω έμω Καταλάγω τών στηλών Δημητριάδος-)
Παγασών 1909 σ. 300. Περί τοϋ' έλευθερωτοΟ
βλ. αριθ. 303 στ. 21-22 και 314 στ. 17.
339' στ. 4-7. Περί της οικογενείας Μνησιμά-
χον τον Άβρίου βλ. τά εις άριθ. 310 ττ. 8- 15'
ή Φανία είναι θυγάτηρ του Άσιδήμον και βεβαίως
σύζυγος του Μνησιμάχον καΐ μήτηρ του Αβρίου,
δι ον λαμβάνετα-, πρόνοια διά του ώσιε «ναι άπ-
ελεν&έραν κα'ι τούτου προς τήρησιν των νομί-
μων σ/έσεων τών άπελευθέρων προς τους έαυ-
τών έλευθερωτάς και τήν άποβυγην παραμονής
παρ' αύτώ. Εν στ. 7 μεταςύ Ω και Κ κατά τήν
τταΰλαν χφείθη μικρόν /.ενόν διάστημα. Περί τών
ΣΣ του έχάοστη και τής περιφράσεως εις τήν πάλιν
βλ. τά εις αριθ. 31 1 στ. 16-23 και άριθ. 342 το
Β στ. 5.
Άρι*. 340 (είκ. 31 ΜΕ 114). Πλάξ έπεν-
δύσεως, μαρμάρου λίαν ύττομέλανος, κάτω μόνον
άποκεκομμένη και ελλείπουσα' αί εκατέρωθεν εδραι
/.%\ ή όπισθεν έςειργάσθησαν άδρώς δια της σφύ-
οας, ή έμπροσθεν δια τοΟ κτενός.—"Τψ. 0455,
πλ. 070, πάχ. 0175.
Ή έπ'ι της έμπροσθεν μόνον έπιφανείας υπάρ-
χουσα επιγραφή έ/αράχθη άπο μεν στ. 1-8 άβα-
θώ; και επιμελώς· υψ. γραμμ. 0011-0017,
οιάστιχ. 0006, άπο δε στ. 9-12 £>©' έτερου τε-
'/νίτου, βαθέως κα'ι οΰ/Ί έπιμελώς" ΰψ. γραμμ.
0017-002, διάστιχ. 0009* άλλά, πατηθείσης
έπ'ι μακρόν /ρονον της έπιφανείας, τά πλείστα τών
γραμμάτων άπετρίβησαν οϊκτρώς. Έν μέσω τοΟ
στ. 2 ϋπάρ/ει παρεμβολή, αύτη ακριβώς παραστα-
θεϊσα ώς στ. 1, λέξεων τίνων και τών συμβόλων
τών 22 ' '2 δηναρίων, έξ ής εμφαίνεται οτι ύπηρχεν
έκεϊ προγενεστέρα άπελευθέρωσις ή Α, και έξηλεί-
τ,θη προς γραφήν της Ιί' το πλείστον δμως της
Α εκείτο επ'ι έτερου υπερκειμένου λίθου" ταύτης
ένεκα της έξαλείψεως συνεχύθησάν τίνα τών γραμ-
μάτων έν στ. 1-2.
31 (επιγρ. άοι&. 340): άπελενόιρώσει; έν Χνρετίαις επί σιρατηγον θεμισχογένον; (30-2!) πΧ πιϋανώς).
340 (εϊκ. ·'31)
Α ---................---
- - - - έδωκεν τήι πό]λι δι(νάρια) ΚΒ<'.—
Β Ταμιευοντος της πόλεως "Αντιγ]ό[ν]ου τ|ο]Γ> Άγ[η]σ[ικ - - - - την πρώ-
25 Η 17