DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0146
V Κ 1917
τερα και απλούστερα ενδύματα' ή άπόδοσις της
νεανίδος είναι τελειότερα, μετά πολλής δ επιτυ-
χίας ό τεχνίτης άπέδωκε τήν άπλήν κομψότητα
καϊ φυσικήν χάριν αγροτικής καλλονής, ήν δεν
επηρέασαν ετι αί κακουχία;. Έν γένει είναι άξιον
παρατηρήσεως το οτι ό επαρχιώτης μέν ίσως, άλλα
λίαν ήσκημένος έκεΐνος τε/νίτης, οξυδερκής εις τήν
μελέτην τοϋ εξωτερικού κόσμου, και ευσυνείδητος
εις τήν έκτέλεσιν μέχρι τοΰ άκρου δυνατού" ορίου
της πραγματικής αύτοΰ δυνάμεως, κατώρβωσε νά
άποδώση δια μεγάλων και άδρομερών γραμμών
τοσαύτην εύγένειαν και τρυφερότητα εκφράσεως
εϊς δυο νεαρά, πλάσματα, ών έκάτερον και έκό-
σμησεν άρμονικώτατα καϊ σχετικώς προς το έαυ-
τοΟ φΰλον. Ταΰτα δέ πάντα δεν θά ήσαν λεπτομε-
ρώς ενσυνείδητα κα'ι προμεμελετημένα παρά τώ
τεχνίτη έκείνω, άλλ είναι έ-ακολουθήματα της
μερίμνης και φροντίδος αύτοΰ προς εϋσυνείδητον
καϊ οΰχί έπιπόλαιον έργασίαν, της έμφυτου, κατό-
πιν οξυδερκούς καϊ πολυχρονίου παρατηρήσεως,
τάσεως προς μετριόφρονα άπόδοσιν τών τελειοτέ-
ρων ανθρωπίνων ειδών, άτινα εκ τών πολυπληθών
όμοιων, υπ αύτοΰ όφθέντων μετά προσοχής, άπε-
κάμισεν έκ τών πέριξ.
Κατά ταΰτα νομίζομεν ότι τό έργον τοΰτο δέν
είναι τυχαϊον δημιούργημα πρωτόπειρου τινός βιο-
τέχνου, άλλ' ανθρώπου πεπειραμένου, έχοντος μέν
έμφυτον άγάπην κα'ι ζήλον έν τώ έργω αύτοΰ.
μορφωθέντος δ' έν τή πράξει παρά τινι σπουδαίω
έργαστηρίω. και λαβόντος έκείθεν τάς γενικάς
γραμμάς της τέχνης το ότι ήγοράσθη έκ κέντρου,
μακρότερον της Λαρίσης κειμένου, φαίνεται λίαν
άπίθανον' διότι ενέχει ιδιάζοντα θεσσαλικά χαρα-
κτηριστικά, κοινά, μετά πολλών όμοιων άναγλύ-
φων, τής Φαλάννης μάλιστα και της Λαρίσης,
περι ων ειπομεν εν Α Ε 1916 20. ^υαίιωνως τού-
τοις θεωροΰμεν το έργον ώς προελθόν έκ της το-
πικής θεσσαλικής Σχολής, ήν ίδρυσε και άνέπτυ-
ξεν ένταΰθα ό περίφημος Τηλεφάνης, τχεδόν ισά-
ξιος τώ Πολνκλείτω, τω Μνρωνι καϊ τώ Πυθα-
γόρα θεωρούμενος ύπό τών αρχαίων, όστις, έπϊ
μακρόν έργασθείς έν Θεσσαλία, καϊ πολλά ποιήσας
έν αύτη εργα, άφήκεν έργαστήριον τοπικόν, όπερ
έπϊ πολλάς δεκάδας ετών έξηκολούθησεν έργα-
ζόμενον κατά τον ίδιαίτερον έκείνου τρόπον και
χαρακτήρα, άνεπηρεάστως τά πολλά ές άλλων
κέντρων.
Διότι το έργον τούτο ώς προς τους χρόνους
απέχει ίκανόν άπό τών περί τό 4()( · πΧ, καθ ους
αναφέρεται άκμάσας ό Τηλεφάνης. καίτοι, αν εύ-
ρίσκετο έν Αθήναις ή άλλαχου. θά έζελαμβά-
νετο ώς κα'ι τοΰ σημείου τούτου έτι προγενέστερον
κατά τΓ δέον όμως νά λάβωμεν προ οφθαλμών
ότι έν ταΐς έπαρχίαις αί παραδόσεις έν γένει είναι
έμμονώτεραι καϊ διαρκέστερα:, οί δέ νεωτερισμοί,
και έν τη τέχνη έτι, άπαιτοΰσι χρονικον διάστημα
μιας τουλάχιστον γενεάς άπό τής πλήρους αύτον
έκδηλώσεως έν τοις κέντροις και τής έπικρατη
σε(ος. ίνα διαδοθώσιν εις μεμακρυσμένα σημεία, καϊ
ίνα γένωνται δεκτοί καϊ έκδηλωθώσιν έν ταϊς έπαρ-
χίαις. Τοΰτο ακριβώς δεικνύει καϊ τό περί ού ό
λόγος έργον, όπερ, καίτοι ένέχει σαφείς άναμνη-
σεις τοΟ ώρίμου αρχαϊσμού καϊ τής όλίγον προγε-
νεστέρας του Φειδίου τέχνης, όμως έν τισι λεπτο-
μερείαις, -.χ. κατά τήν άπόδοσιν τών λεπτομε-
ρειών του προσώπου και τήν διάθεσιν τών ένδυμά-
των, δεικνύει γνώσιν καϊ τής όλίγον μετά τό 430
πΧ έπικρατησάσης γενικής προόδου έκ τής τέχνης
τοΰ μεγάλου έκείνου τεχνίτου κα'ι τοΰ ισαξίου αύτώ
Πολυκλείτου.
Κατά ταΰτα νομίζομεν οτι τό έργον τοΟτο
έποιήθη κατά τό τελευταΐον τέταρτον τής Ε' πΧ
έκατονταετηρίδος. και πιθανώτατα ανήκει τώ ευθύς
κάτω περιγραα>ομένω έπιγεγραμμένω βάθρω ΰπ
αριθ. 349, όπερ αναφέρει αποθανόντα ΕύηΜοΊ/ν
καί τι θαυμαστον έργον έπϊ τοΰ τάφου αυτού ίδρυ-
σασαν Εππεδόμην. Ακριβώς δε το μέν βάθρον
έκεϊνο ποθεί έργον τέχνης τινός, ένθα παρίσταντο
τά δύο τουλάχιστον αναφερόμενα έν τη έπιγραοη
αύτοΰ πρόσωπα, τό δέ περί οΰ ό λόγος άνάγλυ-
φον, στερούμενον έπιγραφής, αναζητεί άρμοζου-
σας τοις έαυτοΰ χρόνοις λέξεις καϊ φράσεις προς
έκδήλωσιν έρμηνευτικήν τοΰ λόγου, δι όν έποιήθη.
και τών άνΟρώτιων. οίτινες παρίστανται δι αύτοΰ
επειδή δέ καϊ οί χρόνοι τοΰ ύπ αριθ. 349 επι-
γράμματος είναι περίπου οι αύτοί. οίτινες έκ τή:
ακριβούς εξετάσεως τοΰ άναγλύφου προκυπτουσι.
κα'ι τά πρόσωπα τά αύτά, κα'ι ή έκφρασις τοΰ επι-
γράμματος άπλοϊκή και χαρίεσσα εν τώ αρχαϊ-
σμοί αυτής, οία κα'ι ή δψις τών έν τώ άναγλύφω
26 β 17
τερα και απλούστερα ενδύματα' ή άπόδοσις της
νεανίδος είναι τελειότερα, μετά πολλής δ επιτυ-
χίας ό τεχνίτης άπέδωκε τήν άπλήν κομψότητα
καϊ φυσικήν χάριν αγροτικής καλλονής, ήν δεν
επηρέασαν ετι αί κακουχία;. Έν γένει είναι άξιον
παρατηρήσεως το οτι ό επαρχιώτης μέν ίσως, άλλα
λίαν ήσκημένος έκεΐνος τε/νίτης, οξυδερκής εις τήν
μελέτην τοϋ εξωτερικού κόσμου, και ευσυνείδητος
εις τήν έκτέλεσιν μέχρι τοΰ άκρου δυνατού" ορίου
της πραγματικής αύτοΰ δυνάμεως, κατώρβωσε νά
άποδώση δια μεγάλων και άδρομερών γραμμών
τοσαύτην εύγένειαν και τρυφερότητα εκφράσεως
εϊς δυο νεαρά, πλάσματα, ών έκάτερον και έκό-
σμησεν άρμονικώτατα καϊ σχετικώς προς το έαυ-
τοΟ φΰλον. Ταΰτα δέ πάντα δεν θά ήσαν λεπτομε-
ρώς ενσυνείδητα κα'ι προμεμελετημένα παρά τώ
τεχνίτη έκείνω, άλλ είναι έ-ακολουθήματα της
μερίμνης και φροντίδος αύτοΰ προς εϋσυνείδητον
καϊ οΰχί έπιπόλαιον έργασίαν, της έμφυτου, κατό-
πιν οξυδερκούς καϊ πολυχρονίου παρατηρήσεως,
τάσεως προς μετριόφρονα άπόδοσιν τών τελειοτέ-
ρων ανθρωπίνων ειδών, άτινα εκ τών πολυπληθών
όμοιων, υπ αύτοΰ όφθέντων μετά προσοχής, άπε-
κάμισεν έκ τών πέριξ.
Κατά ταΰτα νομίζομεν ότι τό έργον τοΰτο δέν
είναι τυχαϊον δημιούργημα πρωτόπειρου τινός βιο-
τέχνου, άλλ' ανθρώπου πεπειραμένου, έχοντος μέν
έμφυτον άγάπην κα'ι ζήλον έν τώ έργω αύτοΰ.
μορφωθέντος δ' έν τή πράξει παρά τινι σπουδαίω
έργαστηρίω. και λαβόντος έκείθεν τάς γενικάς
γραμμάς της τέχνης το ότι ήγοράσθη έκ κέντρου,
μακρότερον της Λαρίσης κειμένου, φαίνεται λίαν
άπίθανον' διότι ενέχει ιδιάζοντα θεσσαλικά χαρα-
κτηριστικά, κοινά, μετά πολλών όμοιων άναγλύ-
φων, τής Φαλάννης μάλιστα και της Λαρίσης,
περι ων ειπομεν εν Α Ε 1916 20. ^υαίιωνως τού-
τοις θεωροΰμεν το έργον ώς προελθόν έκ της το-
πικής θεσσαλικής Σχολής, ήν ίδρυσε και άνέπτυ-
ξεν ένταΰθα ό περίφημος Τηλεφάνης, τχεδόν ισά-
ξιος τώ Πολνκλείτω, τω Μνρωνι καϊ τώ Πυθα-
γόρα θεωρούμενος ύπό τών αρχαίων, όστις, έπϊ
μακρόν έργασθείς έν Θεσσαλία, καϊ πολλά ποιήσας
έν αύτη εργα, άφήκεν έργαστήριον τοπικόν, όπερ
έπϊ πολλάς δεκάδας ετών έξηκολούθησεν έργα-
ζόμενον κατά τον ίδιαίτερον έκείνου τρόπον και
χαρακτήρα, άνεπηρεάστως τά πολλά ές άλλων
κέντρων.
Διότι το έργον τούτο ώς προς τους χρόνους
απέχει ίκανόν άπό τών περί τό 4()( · πΧ, καθ ους
αναφέρεται άκμάσας ό Τηλεφάνης. καίτοι, αν εύ-
ρίσκετο έν Αθήναις ή άλλαχου. θά έζελαμβά-
νετο ώς κα'ι τοΰ σημείου τούτου έτι προγενέστερον
κατά τΓ δέον όμως νά λάβωμεν προ οφθαλμών
ότι έν ταΐς έπαρχίαις αί παραδόσεις έν γένει είναι
έμμονώτεραι καϊ διαρκέστερα:, οί δέ νεωτερισμοί,
και έν τη τέχνη έτι, άπαιτοΰσι χρονικον διάστημα
μιας τουλάχιστον γενεάς άπό τής πλήρους αύτον
έκδηλώσεως έν τοις κέντροις και τής έπικρατη
σε(ος. ίνα διαδοθώσιν εις μεμακρυσμένα σημεία, καϊ
ίνα γένωνται δεκτοί καϊ έκδηλωθώσιν έν ταϊς έπαρ-
χίαις. Τοΰτο ακριβώς δεικνύει καϊ τό περί ού ό
λόγος έργον, όπερ, καίτοι ένέχει σαφείς άναμνη-
σεις τοΟ ώρίμου αρχαϊσμού καϊ τής όλίγον προγε-
νεστέρας του Φειδίου τέχνης, όμως έν τισι λεπτο-
μερείαις, -.χ. κατά τήν άπόδοσιν τών λεπτομε-
ρειών του προσώπου και τήν διάθεσιν τών ένδυμά-
των, δεικνύει γνώσιν καϊ τής όλίγον μετά τό 430
πΧ έπικρατησάσης γενικής προόδου έκ τής τέχνης
τοΰ μεγάλου έκείνου τεχνίτου κα'ι τοΰ ισαξίου αύτώ
Πολυκλείτου.
Κατά ταΰτα νομίζομεν οτι τό έργον τοΟτο
έποιήθη κατά τό τελευταΐον τέταρτον τής Ε' πΧ
έκατονταετηρίδος. και πιθανώτατα ανήκει τώ ευθύς
κάτω περιγραα>ομένω έπιγεγραμμένω βάθρω ΰπ
αριθ. 349, όπερ αναφέρει αποθανόντα ΕύηΜοΊ/ν
καί τι θαυμαστον έργον έπϊ τοΰ τάφου αυτού ίδρυ-
σασαν Εππεδόμην. Ακριβώς δε το μέν βάθρον
έκεϊνο ποθεί έργον τέχνης τινός, ένθα παρίσταντο
τά δύο τουλάχιστον αναφερόμενα έν τη έπιγραοη
αύτοΰ πρόσωπα, τό δέ περί οΰ ό λόγος άνάγλυ-
φον, στερούμενον έπιγραφής, αναζητεί άρμοζου-
σας τοις έαυτοΰ χρόνοις λέξεις καϊ φράσεις προς
έκδήλωσιν έρμηνευτικήν τοΰ λόγου, δι όν έποιήθη.
και τών άνΟρώτιων. οίτινες παρίστανται δι αύτοΰ
επειδή δέ καϊ οί χρόνοι τοΰ ύπ αριθ. 349 επι-
γράμματος είναι περίπου οι αύτοί. οίτινες έκ τή:
ακριβούς εξετάσεως τοΰ άναγλύφου προκυπτουσι.
κα'ι τά πρόσωπα τά αύτά, κα'ι ή έκφρασις τοΰ επι-
γράμματος άπλοϊκή και χαρίεσσα εν τώ αρχαϊ-
σμοί αυτής, οία κα'ι ή δψις τών έν τώ άναγλύφω
26 β 17