DOI Artikel:
Skias, Andreas: Epigraphai ek Plataiōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0170
158 Επιγράφω, έκ Πλαταιών υπό Ά. Σκιά.
ακ 1917
/ (Ιί&ον φ'οτογράφημη- ΚΜ 108 ίνιγο. «ρ. 1 ): άνάΰχσκ:
Φα]νοχρίτα
ά]νέθηκεν
τοΐ]ς (θε)οκ
βου]θυιήσασ«
Έν στ· 1 προ τοΰ Ν σώζεται μικρότατον λείψα-
νον Α. Τοϋ δέ στ. 3 πολλά γράμματα εινε έφθαρ-
μένα ή αμυδρά, άλλα σώζονται ίκανά λείψανα αυ-
τών, πλην μόνου τοΟ πρώτου, ώστε ή άνάγνωσις
τοις ΰεοϊς εινε βεβαία. Ό στ. 4 πρέπει νά συμπλη-
ρωθή διαλεκτικώς βω /{Ηηήοασα, εάν ΐσ/ύη και διά
του; Βοιωτού; το περ'ι τών Αιολζων παραδεδομέ-
νον ότι έ'λεγον βώς (Οΐίο Ηοίίιτίίΐηιι Οπβοΐι. ΌϊλΙ.
II *ελ. 375 και 554).
2 (ΘΜ 1802)
Μεγάλη βάσις ύποφαίου υ,αρμαρου διερρηγμενη
εις όύο τεμάνια ευρεθείσα ένωκοδομημένη ώς βα-
Θμ'ις κλίμακο: μεταγενεστέρου οικοδομήματος. Ιδε
τά εν τή προηγουμένη επιγραφή σημειωθέντα και
Πρακτικά τη; ΑΕ εν. άν. σ. 48 και 50. Μήκος της
βάσεως 202, υψ. 0 18, πάχ. 069. Έπί της άνω
επιφανείας σώζονται τά ίχνη δύο ανδριάντων μεγέ-
θους μείζονος του φυσικοϋ. Τά γράμματα έ'χουσι
μέγεθος περίπου 002, τάς δέ κεραίας αυτών έςωγ-
κωμένας κατά τά άκρα. Φαίνονται ανήκοντα εϊς
ύστεοωτέοους Μακεδόνικους χρόνους. Ιά δύο τμή-
ματα τοΟ πρώτου στίγου άπέχουσι άπ αλλήλων
037, ήτοι όσον γώρον Θά κατελάμβανον 11 περί-
που γράμματα. Απόκειται έν τω έν Θήβαις Μου-
σειω καταγεγραμμένη υπ αρι θ. 1082.
ΠΙΘΙΝΟ* ΑΥΤΟΣΘΕΝΟΥ φΙΛΟΝΕΥΚ____ΙΟΣ
Τ Ο I 5 Θ Ε Ο I ί
I . Γό τρίτον άπό του τέλους γράμμα δέν σώ-
ζεται άκέραιον, ώστε δύναται νά άναγνωσθη ώς Ν.
ΙΙιθΐνος ΑύτοσΟενου Φίλων Εΰκ[τήμον]ος
τοις Οεοΐς
I Ό άντ'ι ει κείμενον άπλοϋν 4 έν τη πρώτη συλ-
λαβή τοΟ όνόματος Πιϋΐνος αναμφιβόλως δεν εινε
γεγραμμένον κατά την Βοιωτικήν διάλεκτον, άλλ'
ένεκα της συγχρόνου προφοράς τοΟ ει έν τη Κοινή.
Ορβ ΤΗιιηιδ Η.άϊϊΛΧ). Λ. §Τ. Όι&Ι τ. 233.
3 (ΙΟ ντί 1679- ΘΜ 1142 είκ. 2).
I εμάχιον βάσεως έκ μέλανος λίθου ελλιπές έκα-
τέρωΟεν. Ύψ. 0 225, πλ. 018, πάχ. 022. "Εξή-
χθη υπό τίνος χωρικοΟ έκ της έν Κόκλα εκκλησίας
και παρεδόθη εις τό έν θήβαις Μουσεϊον, έν ω κα-
τεγράφη ύπ άριθ. 1142. Τά γράμματα στοιχηδον
διατεταγμένα ε/ουσι μέγεθος 0 017, φαίνονται δέ
οία τά τοΟ Δ' πΧ αιώνος.
2 (ΙΟ νΠ 1679 έκτνμματος ηπιο&ία όψις ΘΜ 1142
ίπιγρ. άρ. .Ί): ανά&Βαις.
Στ. 1. 1 ό I είνε κατά τι ελλιπές άνωθεν, άλλα
φαίνεται βέβαιον.
Στ. 3. Τά έν τέλει λείψανα δύο γραμμάτων δύ-
νανται νά άνήκωσιν εις Ε και |.
Ή επιγραφή εινε εκδιδομένη ΙΟ VII 1679,
'έ » 17
ακ 1917
/ (Ιί&ον φ'οτογράφημη- ΚΜ 108 ίνιγο. «ρ. 1 ): άνάΰχσκ:
Φα]νοχρίτα
ά]νέθηκεν
τοΐ]ς (θε)οκ
βου]θυιήσασ«
Έν στ· 1 προ τοΰ Ν σώζεται μικρότατον λείψα-
νον Α. Τοϋ δέ στ. 3 πολλά γράμματα εινε έφθαρ-
μένα ή αμυδρά, άλλα σώζονται ίκανά λείψανα αυ-
τών, πλην μόνου τοΟ πρώτου, ώστε ή άνάγνωσις
τοις ΰεοϊς εινε βεβαία. Ό στ. 4 πρέπει νά συμπλη-
ρωθή διαλεκτικώς βω /{Ηηήοασα, εάν ΐσ/ύη και διά
του; Βοιωτού; το περ'ι τών Αιολζων παραδεδομέ-
νον ότι έ'λεγον βώς (Οΐίο Ηοίίιτίίΐηιι Οπβοΐι. ΌϊλΙ.
II *ελ. 375 και 554).
2 (ΘΜ 1802)
Μεγάλη βάσις ύποφαίου υ,αρμαρου διερρηγμενη
εις όύο τεμάνια ευρεθείσα ένωκοδομημένη ώς βα-
Θμ'ις κλίμακο: μεταγενεστέρου οικοδομήματος. Ιδε
τά εν τή προηγουμένη επιγραφή σημειωθέντα και
Πρακτικά τη; ΑΕ εν. άν. σ. 48 και 50. Μήκος της
βάσεως 202, υψ. 0 18, πάχ. 069. Έπί της άνω
επιφανείας σώζονται τά ίχνη δύο ανδριάντων μεγέ-
θους μείζονος του φυσικοϋ. Τά γράμματα έ'χουσι
μέγεθος περίπου 002, τάς δέ κεραίας αυτών έςωγ-
κωμένας κατά τά άκρα. Φαίνονται ανήκοντα εϊς
ύστεοωτέοους Μακεδόνικους χρόνους. Ιά δύο τμή-
ματα τοΟ πρώτου στίγου άπέχουσι άπ αλλήλων
037, ήτοι όσον γώρον Θά κατελάμβανον 11 περί-
που γράμματα. Απόκειται έν τω έν Θήβαις Μου-
σειω καταγεγραμμένη υπ αρι θ. 1082.
ΠΙΘΙΝΟ* ΑΥΤΟΣΘΕΝΟΥ φΙΛΟΝΕΥΚ____ΙΟΣ
Τ Ο I 5 Θ Ε Ο I ί
I . Γό τρίτον άπό του τέλους γράμμα δέν σώ-
ζεται άκέραιον, ώστε δύναται νά άναγνωσθη ώς Ν.
ΙΙιθΐνος ΑύτοσΟενου Φίλων Εΰκ[τήμον]ος
τοις Οεοΐς
I Ό άντ'ι ει κείμενον άπλοϋν 4 έν τη πρώτη συλ-
λαβή τοΟ όνόματος Πιϋΐνος αναμφιβόλως δεν εινε
γεγραμμένον κατά την Βοιωτικήν διάλεκτον, άλλ'
ένεκα της συγχρόνου προφοράς τοΟ ει έν τη Κοινή.
Ορβ ΤΗιιηιδ Η.άϊϊΛΧ). Λ. §Τ. Όι&Ι τ. 233.
3 (ΙΟ ντί 1679- ΘΜ 1142 είκ. 2).
I εμάχιον βάσεως έκ μέλανος λίθου ελλιπές έκα-
τέρωΟεν. Ύψ. 0 225, πλ. 018, πάχ. 022. "Εξή-
χθη υπό τίνος χωρικοΟ έκ της έν Κόκλα εκκλησίας
και παρεδόθη εις τό έν θήβαις Μουσεϊον, έν ω κα-
τεγράφη ύπ άριθ. 1142. Τά γράμματα στοιχηδον
διατεταγμένα ε/ουσι μέγεθος 0 017, φαίνονται δέ
οία τά τοΟ Δ' πΧ αιώνος.
2 (ΙΟ νΠ 1679 έκτνμματος ηπιο&ία όψις ΘΜ 1142
ίπιγρ. άρ. .Ί): ανά&Βαις.
Στ. 1. 1 ό I είνε κατά τι ελλιπές άνωθεν, άλλα
φαίνεται βέβαιον.
Στ. 3. Τά έν τέλει λείψανα δύο γραμμάτων δύ-
νανται νά άνήκωσιν εις Ε και |.
Ή επιγραφή εινε εκδιδομένη ΙΟ VII 1679,
'έ » 17