Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1917)

ακ 1917

Επιγραφαι έκ Πλαταιών νπο Ά. Σκιά. 159

άλλ έ-αναλαβάνω αύτην χαΐ πάλιν, επειδή νομίζω γραμμάτων, νομίζω δτι ή παροΟσα έπιγραφή είνε

5τι δύναται και το νόημα αυτής νά διενχρινηθη σύγχρονος προς έκείνας. ένδε/άμενον βέ καΐ αύτο

και το κείμενον νά άναγνωσθή κάλλιον. Εν στ. ·> το περί της ιδρύσεως των αναθημάτων εκείνων ψή-

άναγινώσκω: τόνδ' ε/&[ειαν) κατά το τυπιχον της φισμα των Πλαταιέων. Εύρετήριον Μουσείου θη-

Βοιωτικής διαλέκτου I ΜθϊβΙθγ, Οπβοΐι. ΌΊά\. I σ. βών χριθ. 1095.
2'/8). Εκ του ρήματος τούτου βεβαιοΰται ότι ή

έπιγραφή είνε αναθηματική έπιγεγραμμένη Ιπι ;

μνημείου ανατεθειμένου ΰπό πολλών ανθρώπων, Σ Δ I Ο Δ - ς Διοδ-

ώς φαίνεται και έκ τής έν στ· 2 πληθυντικής κατα- Κ Λ Ε Α Ρ Χ I Δ Κλεαρχίδ - -

λήξεως -ντες. Το δέ μετά την κατάληξιν ταύτην Σ Τ Ε Α Ο "Αρ]ιστέαο

Σ Δ

I

Ο

Δ





Κ

Λ

Ε

Α

Ρ

Χ I

! Σ

Τ

Ε

Α

ο



Τ

I

Γ

Ε

Ν

I Δ



Σ

Τ

Υ

Ρ

Ρ

κείμενον άεί δεικνύει ότι οί άναθέσαντες ώρμήθη- Τ I Γ Ε Ν I Δ Ά]ντιγενίδ - -

σαν εις τούτο ένεκα σπουδαίας τινός και α ίων (αν Σ Τ Υ Ρ Ρ -ς Τυρρ[αν - -
ισ/ϋν ε/ούσης αιτίας" το δ ανάθημα εξ άπαντος

ήτο τρίπους, ώς φαίνεται εκ του έν στ. 3 τόνδ{ε\. Τ& §νομα Άντιγενίδας είνε ένταϋθα οιαλεχτι-

Κατα ταύτα νομίζω ότι επιτρέπεται νά είχάσωμεν κώτερον γεγραμμένον μετά I. ένώ το έν ΙΟ VII

ότι το ανάθημα ήτο δημόσιον τών Πλαταιέων και ,(;7;. ' Αντιγενείδαο έγράφη μάλλον κατά την

δη άνατεθειμένον έκ των λαφύρων πολέμου τινός Κ^ν/ν. Έν δε τώ τελευταιω στί/ω άναγινώσκω

κατά των Θηβαίων, ως φαίνεται και έκ των λει- Λ ^ δν0μα Τνρρψός, γνωστόν ήδη και άλ-

ψάνων του στίχου I . Γνωστόν δ οτι οί Πλαταιεΐ: λοθεν. Πρβ κα, [(; ΤΤ 983. V. 128 Γ^νίς 4,/-

συνέπραξαν εις την κατχστροφην των Θηβών ΰπο μοκράτους Χολαργέως γυνή.
του Αλεξάνδρου (Άρριαν. Άνάβ. Λ'. 8,8 Ί.

Όθεν νομίζω ότι ή επιγραφή αύτη δύναται μ ε θ ^ (ΟΜ 1094)

ικανής πιθανότητος νά άναγνωσθή ούτω ' *"

», , . η, „ , Ιεμανιον στήλης λευκού αχρμαρου άκέοαιον

ακροοιν|ια πάρα Η|ηραιων 1 ' '· ι γ" γ ι

-ντες άεί ιαώνον π?οί ^ίάν· Ύψθ? 0 11, πλ. 008 πά/. 0 04.

τόνδ" ΙΌβιΓαν Γράμματα στοι/ηδόν διατεταγμένα των αυτών

περίπου χρόνων. Μέγεθος αύτών 0006. Εύρετή-

, ς» Υ Γ» ί ' 2^ν Μουσείου Θηβών άοιθ. 1094.
π εν στ. « χαταληςις -ΐ'ΐες βεβαίως ανήκει εις

μετο/ην αναφερομένων εις την ίστορικην ορασιν
των Πλαταιέων.

4 (ΘΜ 1905).



Υ

Κ

Η

Η

Γ

I

Ν

Ρ

Ε

Ν

Τ

Τ

Η

Ε

I

Ω

Σ

Κ

Η

—

Λ

Κ

α

Τεμάχιον λευκού μάρμαρου παντα/οθεν έλλιπές,
3ψ. 008, πλ. 0113, πα/. 007. Τά γράμματα

στοι/ηδόν πλην μιας μόνον εξαιρέσεως γεγραμ- Πλην του έν στ. 3 άριθμητικοΰ πέντ[ε ή πεν-

μένα έ'/ουσι μέγεθος Ο 000 και φέρουσιν έξωγκω- χ^ήκοντα κττ. νομίζω δ'τι δύνανται νά άναγνω-

μένα τά άκρα. Επειδή δέ τα έν τοις δύο προ του σθώσι μετά τίνος πιθανότητος κα'ι τά έξής' Έν στ.

τέλους στί/οις ονόματα άπαντώσι και έν ταΐς έπι- 5 ή κατάληξις -ως ονόματος τίνος κατα πληθυν-

γραφαϊς δύο έκ τών μεγάλων βάθρων τών φερόν- τικήν αίτιατικήν, μετ αυτήν δέ. και έν στ. 1 Ό

των άναθηματικάς έπιγραφάς τω Έλευθερίω Διί, σύνδεσμος κή=καί. Εν στ. 4 φαίνεται ότι κείται ή

ΙΟ VII 1672 1673= ΟοΙΜΙζ 8απιπι1ιιη£ 8Γ>.'1 ρηματική κατάληξις -τη=-ται. Έν στ. 2 κείται

864, δεν είνε δ άσύμφωνον οϋδέ το σχήμα τών πιθανώς τύπος τις τοΰ Βοιωτικού ^ίΐ'υ/ίαί=γίγνο-

21