DOI article:
Skias, Andreas: Epigraphai ek Plataiōn
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0174
1
162 Έπιγραφαι έκ ΙΙλαταιών υπό 'Α. Σκιά. αε 1917
άρ. 12224 μετ' άλλων πήλινων κεραμίδων εκ της 3 ίσως είνε ή άρ/η επιθέτου θεότητος, οίον Καλ\λι-
έν Πλαταιαΐς άνασκαΐ/ής. Φέρε·, τήν άκόλουθον γενεία.
σφραγίδα.
10 (ΘΜ 1080).
Γοργίας.
Γεμάχιον μαρμάρου μεταπεποιημένον εις έπί-
Γο εν τω μέσω των γραμμάτων σημεϊον ραίνε- κρανον ήμικιονίου παραθύρου Βυζαντινής έκκλη-
ται βτι είνε το γραμματοσύμπλεγμα α>. αίας, φέρον τά λείψανα της έπιγραφής έπϊ της άνω
επιφανείας; Ύψ. 0 33, πλ. 0 24, πάχ. 018.
9 (ΘΜ 1084). Γράμματα μεγάλα Ρωμαϊκών '/ρονων. Εύρετ.
Μουσ. θηβ.' 4ριθ. 1080.
Γεμάχιον μαρμάρου λευκού σχήματος κυλινδρι-
κοΟ, πιθανώς αναθηματικού βωμιδίου, ύψους 0 16,
διαμέτρου περίπου 015. Έκ της επιγραφής διε-
σώθη μόνον το προς άριστεράν μέρος. Γράμματα
μεγάλα Ρωμαϊκών χρόνων. Εύρετ. Μουσ. Θηβών
αριθ. 1084.
Δ I Ο ι
Χ α ι ι
ρακαγ
Λ ΓΤΟΛΛ
ΟΥ
Λεςιοθεν τών έν τώ τελευταίω στίχω γραμμά-
τ<ον άγραφος χώρος.
ΘΕΙΟΔΙ
πασ!
κ α λ 11 (ΘΜ 1443- είκ. 6).
Εν στ· 1 κείται ές άπαντος το όνομα του Βάθρον τετραγιονικόν μαρμαρινον μετά ιχνών
άναθέσαντος, όπερ δύναται νά άναγνωσθή θεό· ποδών άνδριάντος άνωθεν. Ύψ. 045, πλ. 077,
δι[κος ή θεόδι[ππος, το δ όνομα του πατρός αύ- πάχ. 057. Εμνημονεύθη έν ΠΑΕ 1899 55. Εύ-
τοΟ έν στ. 2. Γά δέ σωζόμενα γράμματα τοΟ στ· ρετηρ. Μουσ. θηβ. άρ. 1143.
β (ίχτνμματηι: όπιπΰία βφα' &Μ II4Η >πιγο. ηο. 11): ανά&εοι: (Άδριηνήν)
Αυτοκράτορα Τραίανον καλλω Κηλλώ
Άδριανον Όλΰμπιον ΕΠΙ Ιπί
ή πόλι: ή Πλ«τ«ΐρο>ν μακαρια Μακαρία
τον κτίστην.
12 (ΘΜ. 1079).
13 (ΘΜ 1067).
Στήλη ες ασβεστόλιθου λευκού μετά άνθεμίου
Γεαάχιον στήλης έκ ψαμμίτου λίθου χκέραιον άνωθεν, ελλιπής κάτωθεν κα'ι προς δε£ιάν. Ύψ.
αόνον προς άριστεράν Γψ. Π 30, πλ. 033, ~νγ. I 18, μέγιστον πλ. 050, πάν. 025. Εύρέθη εζω
011 Εύρετ. Μουσ. Ηηβών άριθ. 1079. του τείχους προς ανατολάς της πόλεως. Γράμματα
162 Έπιγραφαι έκ ΙΙλαταιών υπό 'Α. Σκιά. αε 1917
άρ. 12224 μετ' άλλων πήλινων κεραμίδων εκ της 3 ίσως είνε ή άρ/η επιθέτου θεότητος, οίον Καλ\λι-
έν Πλαταιαΐς άνασκαΐ/ής. Φέρε·, τήν άκόλουθον γενεία.
σφραγίδα.
10 (ΘΜ 1080).
Γοργίας.
Γεμάχιον μαρμάρου μεταπεποιημένον εις έπί-
Γο εν τω μέσω των γραμμάτων σημεϊον ραίνε- κρανον ήμικιονίου παραθύρου Βυζαντινής έκκλη-
ται βτι είνε το γραμματοσύμπλεγμα α>. αίας, φέρον τά λείψανα της έπιγραφής έπϊ της άνω
επιφανείας; Ύψ. 0 33, πλ. 0 24, πάχ. 018.
9 (ΘΜ 1084). Γράμματα μεγάλα Ρωμαϊκών '/ρονων. Εύρετ.
Μουσ. θηβ.' 4ριθ. 1080.
Γεμάχιον μαρμάρου λευκού σχήματος κυλινδρι-
κοΟ, πιθανώς αναθηματικού βωμιδίου, ύψους 0 16,
διαμέτρου περίπου 015. Έκ της επιγραφής διε-
σώθη μόνον το προς άριστεράν μέρος. Γράμματα
μεγάλα Ρωμαϊκών χρόνων. Εύρετ. Μουσ. Θηβών
αριθ. 1084.
Δ I Ο ι
Χ α ι ι
ρακαγ
Λ ΓΤΟΛΛ
ΟΥ
Λεςιοθεν τών έν τώ τελευταίω στίχω γραμμά-
τ<ον άγραφος χώρος.
ΘΕΙΟΔΙ
πασ!
κ α λ 11 (ΘΜ 1443- είκ. 6).
Εν στ· 1 κείται ές άπαντος το όνομα του Βάθρον τετραγιονικόν μαρμαρινον μετά ιχνών
άναθέσαντος, όπερ δύναται νά άναγνωσθή θεό· ποδών άνδριάντος άνωθεν. Ύψ. 045, πλ. 077,
δι[κος ή θεόδι[ππος, το δ όνομα του πατρός αύ- πάχ. 057. Εμνημονεύθη έν ΠΑΕ 1899 55. Εύ-
τοΟ έν στ. 2. Γά δέ σωζόμενα γράμματα τοΟ στ· ρετηρ. Μουσ. θηβ. άρ. 1143.
β (ίχτνμματηι: όπιπΰία βφα' &Μ II4Η >πιγο. ηο. 11): ανά&εοι: (Άδριηνήν)
Αυτοκράτορα Τραίανον καλλω Κηλλώ
Άδριανον Όλΰμπιον ΕΠΙ Ιπί
ή πόλι: ή Πλ«τ«ΐρο>ν μακαρια Μακαρία
τον κτίστην.
12 (ΘΜ. 1079).
13 (ΘΜ 1067).
Στήλη ες ασβεστόλιθου λευκού μετά άνθεμίου
Γεαάχιον στήλης έκ ψαμμίτου λίθου χκέραιον άνωθεν, ελλιπής κάτωθεν κα'ι προς δε£ιάν. Ύψ.
αόνον προς άριστεράν Γψ. Π 30, πλ. 033, ~νγ. I 18, μέγιστον πλ. 050, πάν. 025. Εύρέθη εζω
011 Εύρετ. Μουσ. Ηηβών άριθ. 1079. του τείχους προς ανατολάς της πόλεως. Γράμματα