DOI Artikel:
Staēs, Balerios N.: Souniou anaskaphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0188
17·» Σουνίου άναοχαφαί· ΰπ<> Β. Στάη.
ΑΕ 1917
κημάτων τούτων απεκαλύφθη /.αϊ φρέαρ, δε/όμε- φρουρίου διαφαίνονται λείψανα οικοδομημάτων
νον πιθανώς έχ της στέγης τό ύέτιον ύδωρ Εν ευτελών μέν, άλλ' οπωσδήποτε κατοικήσιμων,
άλλω τινί οϊκήματι, πέραν της άνασκαφείσης δδοΟ Πλείστα δέ ιρέατα και δες"αμενα< πολλαν-οΰ του
χειμένω (-/. Λ.) εύρομεν, εν αίσιο εν'ος των δω- φρουρίου μαρτυροϋσι περί της ανάγκης της άπο-
ματίων αύτου, λεκάνην πηλίνην, μήκους έν'ος μέ- ταμιεύσεως αφθόνου ύδατος. Είνε άλλως τε γνω-
τρου και πλάτους 0,60, τοποΟετηαένην επιμε/.ώς στον, ώς εϊπομεν ήθη και ώς βεο'αιοϋσιν αί εν τω
έπί το0 έδά:>ους, έμπροσθεν δέ αύτης το έν είκόνι φρουρίω εύρεΟεϊσαι έπιγραφαί, ότι διέμενεν έχει
I"~ δημοσιευόμενον άνάγλυοον, το εΐκονίζον γυ- μονίμως πολυμελής φρουρά ύπο στρατηγον Αθη-
ναϊκά, Οεάν τιν« πάντως, κοατοΟσαν παιδίον έπι τον ναί'ον. Πάντως οέ καί το ίερον του Ποσειδώνος, πι-
άριστεροϋ βραχίονος, καί έρειδομένην τη δεξιά έπί θανώς οέ /.αϊ το έξωθεν του φρουρίου κείμενον ίερον
κίονος, άκολουθουμένην οέ ύπο κατοικίδιου πτηνοΟ, "ης Αθήνας και τά άλλα £ν τω φρουρίω υπάρχοντα
πιθανώς νήσσης. Τά οικήματα ταΰτα είνε Φυσικώς '·ί?ά (~ρ6'. ΑΕ 1900 σ. 140) Οά εϊχον μόνιμον
εύτελοΟς κατασκευής *, πηλόχτιστα δέ καί διά μι- ύπηρεσίαν έγκατεστημένην έν τω ρρουρίω, διότι
κρών λίθων, ών τίνες καί εκ παλαιοτέοών οΐκοδο- έξωθεν αύτοϋ ούδαμοΟ φαίνονται ίχνη καν οίουδή-
μημάτων είλημμένοι, ωκοδομημένα. Μόνον τά ~οτε κτιρίου. Αλλ έκτος των μονίμων, ούτως
τμήματα της όδοΟ, τά διασώζοντα έρείπια παλαιό- ειπείν, κατοίκων του φρουρίου, Ίπήρχί πάντως
τέρων οικημάτων (των περί τον 6ον πΧ αιώνα) παρέ- κα>! κινητός πληθυσμός, ίδια κατά τάς έορτάς καί
χουσι δείγματα πολυγωνικής τοιχοδομίας άξια λό- πανηγύρεις·», δστις, φυσικώς, θά εζήτει άσυλον
γου. Παρατηρείται δηλαδή καί ένταΟθα τό σύστημα *«τά του ψύχους ή και τοΟ καύσωνος έν ώρα θε-
τή; τειχοδομίας των πύργων τού παλαιοτέρου Ρ°υ?ι «?θί δε και στέγην προς διανυκτέρευσιν. Ή
Φρουρίου, τό έν /ρήσε-, κατά τους αυτούς χρόνους προς δυσμάς τών προπυλαίων υπάρχουσα στοά
έν Άττικη, ώς πολλαχοΟ τοιαϋτα δείγματα διε- Γ"κ· "ε?'! ήί εν τΤι πρώτη ήμών εκθέσει
σώθησαν καί δη καί έν Αθήναις έπΐ οικημάτων (ε. ά. σ. 120) ·, δέν δύναται νά θεωρηθη ώς έπαρ-
τής πομπικής όδοϋ, παρά τον Άρειον ίΐάγον :{ Σύ- *ήί προς όλας τάς άνάγκας ταύτας, πάντως δέ δέν
νίσταται δέ το πολυγωνιχον τούτο σύστημα τοίχο- έχρησίμευσεν εις κατοικίαν του προσωπικού του
δομίας εις άσύνδ-τον έπι'Οεσιν μεγάλων σχετικώς
λίθων, πεπλατυσμένων ώς τά πολλά, τών μεταξύ χ β«. "Αν. τής όδοΰ, μή σημειούμενα ίν τω β/ιδίω, διακρίνονται
κενών πληρουμένων δ·.ά μικρών, διαφόρου σ/ημα- »«ι»έλι« μεγάλου οικοδομήματος πολυγων.κοΰ, τη; άρ/α>.χής /Ρ. πε-
- Λ Υ , . διόδου το όποιον ώ; ε/, τών διαστάσεων αύτοΰ. Οά ηδύνατο να ύπο·
τος, λιθαριών, οεςιωτατα ίφηρμοσμένων. λν,(|. ώ. ... ?ινών
Τό φρούοιον κατά ταΰτα, έκτάσεως πεοίπου .» Γνωβτόν ϊ\ ί.τιγραφών τυγχ«ν«ι (πρβ χ*1 Λυ». Άπολ. Δωρ,
- ι '/-ι« 21, 5) οτ; έτιλοΰντο ίν ϊουνίι·> λεαίοοοοαία1., /.ατ' ά/.ολουΟίαν ί'ε καί
τριάκοντα και πέντε στρεμμάτων (εν κα·. ήμισυ .....
άγγΛ. μίλίΟν /.ατα τόν ί,03ΐ<β: ϋβηΐ. V. ΑII. σ. <>'< , « || ,τ„ά Βδτη, ί) δεξιά τω είσιόντι κειο-ίνη χαί άποτελοϋβ»
κατωκεΐτο. ώς φαίνεται, πυκνώς, διότι έκτος τών »»ίχ«« «β» Προπυλαίων, ί, δι' έ'= αέν χιόνων ,.χ-.χ τό ^«ον δ·.·
' Λ ' , εννέα δ*ε, "ϊθανώ;, τοιούτον χατΐ τήν ποόσούιν κε/.οσ'χηυ.ενη, οαοιά-
έπί της όοου οικημάτων καί του μνημονευθέντος -,,_,„ ο5.„, _ρύς ^ ·£ν ·ΑΜΜφ.{, τοί 'Ο^χΛ τ**ίζψ (ΑΚ
ΰπερΟεν του τείνους ·-/· 1)> Χαΐ άλλαΤΌΰ τοΰ 1908 Πιν. 11-12) έ/^ησίαευσεν ίπλώς προ/ειρον Ε·»λη τών
Γ.ιοσερ/ομίνί.ιν ;ν ήμέρ»!; ίορίΟν. Κατεα'.εκάσΟη δε, ώ; έπισταμιεντ,
1 Τό ΐοέαρ τοϋτο δέν ητο ΐκηλ*ιμ|ϋνον δια /ρίσματο; άσόίίτου τοΰ πράγματος έξετασις έδεβαίιοσεν, συγ/ρόνοςτη δ·.α μαρμάρου »ποι-
ζαί αμαου. ώς αλλα τοΰ φρουρίου φρίατα η μάλλον οεξαμεναί. 11 τ ο κοδομη (ΐϊρ6. ΑΚ 1900 σ. 120) τώ» προπυλαί'.)/, ίιίτι Ιριίδιται
ί>·ΐΜς λελαξευμ-'νον ϊν τώ Γιρά/ω καί οϋτο), ϊσ">;, χαθίϊτατο οτεγανόν. έπί ααρμαρίνου ζοηπιδιόματος, ζαί οί σ'.>ζομενοι δε ιπόνδυλοι της
Ν'ΰν τό ίοεαρ τοΰτο είνε ?ηρόν. ΙΙηγαϊον ύδωρ βεβαίως δεν ήδύνατο. ε7*.>τερ[Ζ.τ]ς αυτής κ·.ονοστοι/ίας, ποίρινο·. ούτοι /.αΐ δ:' έπτ/ρΐσματο;
·'·>ί Ιχ της1θεοεώς του, να περιίϊ/εν οϋδ' εν τη άρ/α·ότητ·.. ίπηλε'.μμίνοι. προε'ρ/ονται εζ της ΐίωτεριζης χιονοστοι/ίας τοΰ ύπο
2 Μόνον τό ίν τω 3/εδίω ϋπό το στοι/Ξ:ον I δηλούμενον οίζοδό- το_>ν ΙΙεραών ζαταϊτραφέντος πώρινου ναοϋ. Α'' διαστάσεις τουλά/.-
•ιηυια, δε'.χνύει ίπιαελεατίραν ζαταίχευη'ν, δι» μεγάλων ο/ετ·ζων λί- ατον των σπονδύλων τούτων (διαμ, 0,60) ταυτίζονται προς τάς δια-
θων ίζτισμενον ζαϊ εις πλείονα διαμερίσματα ζε7ΐ')ριθ"μενον. τον προο- στάσεις άλλων σπονδύλων της αυτής του ναοΰ χιονοατοι/ιας, σωζο-
ρισμόν τοΰ όποιου δεν ήδυνήβημεν νά έςαχριβ'όσωμεν. Κς>.>βεν αύτοΰ μένων έ;ι·)6εν τοΰ ναοΰ. (ϋ/εδ. Γ) μ-σημόρινώς, έπηλειμμινων δέ
εύρίΟϊ, ζίι·»ν άνευ ραβδίόσειον, μετ. χρόνων ζαΐ βάΟρυν εφ* ου κε/α- ομοίως δι' ίπι/ρίσματος. Εΐνε προφανές κατά ταΰτα, οτι η στοα
ραγμενον ΑΠΟ|ΛΛΩΝΟΣ. γράμμασι μεταγενεοτέρων /ρόνων (Πρακτ. ίκτίσΟη μετα τί,ν καταστροφήν τοΰ πΐιΐρίνου ναοΰ καί κατά την άνα-
1900, Γ)2|. χαίνισι» των πώρινων προπυλαίων διά μαρμάρινης επενδύσει.) ς. Οί
'Λ Ί2ς ζαί ίν ΚίραιΜΜβ (ίε^όν Τειτοπατοεων). έ;<.)Τεριχοί κίονε; τοΰ πώρινου ναοΰ εΤ/ον διίμετρον σπονδύλου 0,75
ΑΕ 1917
κημάτων τούτων απεκαλύφθη /.αϊ φρέαρ, δε/όμε- φρουρίου διαφαίνονται λείψανα οικοδομημάτων
νον πιθανώς έχ της στέγης τό ύέτιον ύδωρ Εν ευτελών μέν, άλλ' οπωσδήποτε κατοικήσιμων,
άλλω τινί οϊκήματι, πέραν της άνασκαφείσης δδοΟ Πλείστα δέ ιρέατα και δες"αμενα< πολλαν-οΰ του
χειμένω (-/. Λ.) εύρομεν, εν αίσιο εν'ος των δω- φρουρίου μαρτυροϋσι περί της ανάγκης της άπο-
ματίων αύτου, λεκάνην πηλίνην, μήκους έν'ος μέ- ταμιεύσεως αφθόνου ύδατος. Είνε άλλως τε γνω-
τρου και πλάτους 0,60, τοποΟετηαένην επιμε/.ώς στον, ώς εϊπομεν ήθη και ώς βεο'αιοϋσιν αί εν τω
έπί το0 έδά:>ους, έμπροσθεν δέ αύτης το έν είκόνι φρουρίω εύρεΟεϊσαι έπιγραφαί, ότι διέμενεν έχει
I"~ δημοσιευόμενον άνάγλυοον, το εΐκονίζον γυ- μονίμως πολυμελής φρουρά ύπο στρατηγον Αθη-
ναϊκά, Οεάν τιν« πάντως, κοατοΟσαν παιδίον έπι τον ναί'ον. Πάντως οέ καί το ίερον του Ποσειδώνος, πι-
άριστεροϋ βραχίονος, καί έρειδομένην τη δεξιά έπί θανώς οέ /.αϊ το έξωθεν του φρουρίου κείμενον ίερον
κίονος, άκολουθουμένην οέ ύπο κατοικίδιου πτηνοΟ, "ης Αθήνας και τά άλλα £ν τω φρουρίω υπάρχοντα
πιθανώς νήσσης. Τά οικήματα ταΰτα είνε Φυσικώς '·ί?ά (~ρ6'. ΑΕ 1900 σ. 140) Οά εϊχον μόνιμον
εύτελοΟς κατασκευής *, πηλόχτιστα δέ καί διά μι- ύπηρεσίαν έγκατεστημένην έν τω ρρουρίω, διότι
κρών λίθων, ών τίνες καί εκ παλαιοτέοών οΐκοδο- έξωθεν αύτοϋ ούδαμοΟ φαίνονται ίχνη καν οίουδή-
μημάτων είλημμένοι, ωκοδομημένα. Μόνον τά ~οτε κτιρίου. Αλλ έκτος των μονίμων, ούτως
τμήματα της όδοΟ, τά διασώζοντα έρείπια παλαιό- ειπείν, κατοίκων του φρουρίου, Ίπήρχί πάντως
τέρων οικημάτων (των περί τον 6ον πΧ αιώνα) παρέ- κα>! κινητός πληθυσμός, ίδια κατά τάς έορτάς καί
χουσι δείγματα πολυγωνικής τοιχοδομίας άξια λό- πανηγύρεις·», δστις, φυσικώς, θά εζήτει άσυλον
γου. Παρατηρείται δηλαδή καί ένταΟθα τό σύστημα *«τά του ψύχους ή και τοΟ καύσωνος έν ώρα θε-
τή; τειχοδομίας των πύργων τού παλαιοτέρου Ρ°υ?ι «?θί δε και στέγην προς διανυκτέρευσιν. Ή
Φρουρίου, τό έν /ρήσε-, κατά τους αυτούς χρόνους προς δυσμάς τών προπυλαίων υπάρχουσα στοά
έν Άττικη, ώς πολλαχοΟ τοιαϋτα δείγματα διε- Γ"κ· "ε?'! ήί εν τΤι πρώτη ήμών εκθέσει
σώθησαν καί δη καί έν Αθήναις έπΐ οικημάτων (ε. ά. σ. 120) ·, δέν δύναται νά θεωρηθη ώς έπαρ-
τής πομπικής όδοϋ, παρά τον Άρειον ίΐάγον :{ Σύ- *ήί προς όλας τάς άνάγκας ταύτας, πάντως δέ δέν
νίσταται δέ το πολυγωνιχον τούτο σύστημα τοίχο- έχρησίμευσεν εις κατοικίαν του προσωπικού του
δομίας εις άσύνδ-τον έπι'Οεσιν μεγάλων σχετικώς
λίθων, πεπλατυσμένων ώς τά πολλά, τών μεταξύ χ β«. "Αν. τής όδοΰ, μή σημειούμενα ίν τω β/ιδίω, διακρίνονται
κενών πληρουμένων δ·.ά μικρών, διαφόρου σ/ημα- »«ι»έλι« μεγάλου οικοδομήματος πολυγων.κοΰ, τη; άρ/α>.χής /Ρ. πε-
- Λ Υ , . διόδου το όποιον ώ; ε/, τών διαστάσεων αύτοΰ. Οά ηδύνατο να ύπο·
τος, λιθαριών, οεςιωτατα ίφηρμοσμένων. λν,(|. ώ. ... ?ινών
Τό φρούοιον κατά ταΰτα, έκτάσεως πεοίπου .» Γνωβτόν ϊ\ ί.τιγραφών τυγχ«ν«ι (πρβ χ*1 Λυ». Άπολ. Δωρ,
- ι '/-ι« 21, 5) οτ; έτιλοΰντο ίν ϊουνίι·> λεαίοοοοαία1., /.ατ' ά/.ολουΟίαν ί'ε καί
τριάκοντα και πέντε στρεμμάτων (εν κα·. ήμισυ .....
άγγΛ. μίλίΟν /.ατα τόν ί,03ΐ<β: ϋβηΐ. V. ΑII. σ. <>'< , « || ,τ„ά Βδτη, ί) δεξιά τω είσιόντι κειο-ίνη χαί άποτελοϋβ»
κατωκεΐτο. ώς φαίνεται, πυκνώς, διότι έκτος τών »»ίχ«« «β» Προπυλαίων, ί, δι' έ'= αέν χιόνων ,.χ-.χ τό ^«ον δ·.·
' Λ ' , εννέα δ*ε, "ϊθανώ;, τοιούτον χατΐ τήν ποόσούιν κε/.οσ'χηυ.ενη, οαοιά-
έπί της όοου οικημάτων καί του μνημονευθέντος -,,_,„ ο5.„, _ρύς ^ ·£ν ·ΑΜΜφ.{, τοί 'Ο^χΛ τ**ίζψ (ΑΚ
ΰπερΟεν του τείνους ·-/· 1)> Χαΐ άλλαΤΌΰ τοΰ 1908 Πιν. 11-12) έ/^ησίαευσεν ίπλώς προ/ειρον Ε·»λη τών
Γ.ιοσερ/ομίνί.ιν ;ν ήμέρ»!; ίορίΟν. Κατεα'.εκάσΟη δε, ώ; έπισταμιεντ,
1 Τό ΐοέαρ τοϋτο δέν ητο ΐκηλ*ιμ|ϋνον δια /ρίσματο; άσόίίτου τοΰ πράγματος έξετασις έδεβαίιοσεν, συγ/ρόνοςτη δ·.α μαρμάρου »ποι-
ζαί αμαου. ώς αλλα τοΰ φρουρίου φρίατα η μάλλον οεξαμεναί. 11 τ ο κοδομη (ΐϊρ6. ΑΚ 1900 σ. 120) τώ» προπυλαί'.)/, ίιίτι Ιριίδιται
ί>·ΐΜς λελαξευμ-'νον ϊν τώ Γιρά/ω καί οϋτο), ϊσ">;, χαθίϊτατο οτεγανόν. έπί ααρμαρίνου ζοηπιδιόματος, ζαί οί σ'.>ζομενοι δε ιπόνδυλοι της
Ν'ΰν τό ίοεαρ τοΰτο είνε ?ηρόν. ΙΙηγαϊον ύδωρ βεβαίως δεν ήδύνατο. ε7*.>τερ[Ζ.τ]ς αυτής κ·.ονοστοι/ίας, ποίρινο·. ούτοι /.αΐ δ:' έπτ/ρΐσματο;
·'·>ί Ιχ της1θεοεώς του, να περιίϊ/εν οϋδ' εν τη άρ/α·ότητ·.. ίπηλε'.μμίνοι. προε'ρ/ονται εζ της ΐίωτεριζης χιονοστοι/ίας τοΰ ύπο
2 Μόνον τό ίν τω 3/εδίω ϋπό το στοι/Ξ:ον I δηλούμενον οίζοδό- το_>ν ΙΙεραών ζαταϊτραφέντος πώρινου ναοϋ. Α'' διαστάσεις τουλά/.-
•ιηυια, δε'.χνύει ίπιαελεατίραν ζαταίχευη'ν, δι» μεγάλων ο/ετ·ζων λί- ατον των σπονδύλων τούτων (διαμ, 0,60) ταυτίζονται προς τάς δια-
θων ίζτισμενον ζαϊ εις πλείονα διαμερίσματα ζε7ΐ')ριθ"μενον. τον προο- στάσεις άλλων σπονδύλων της αυτής του ναοΰ χιονοατοι/ιας, σωζο-
ρισμόν τοΰ όποιου δεν ήδυνήβημεν νά έςαχριβ'όσωμεν. Κς>.>βεν αύτοΰ μένων έ;ι·)6εν τοΰ ναοΰ. (ϋ/εδ. Γ) μ-σημόρινώς, έπηλειμμινων δέ
εύρίΟϊ, ζίι·»ν άνευ ραβδίόσειον, μετ. χρόνων ζαΐ βάΟρυν εφ* ου κε/α- ομοίως δι' ίπι/ρίσματος. Εΐνε προφανές κατά ταΰτα, οτι η στοα
ραγμενον ΑΠΟ|ΛΛΩΝΟΣ. γράμμασι μεταγενεοτέρων /ρόνων (Πρακτ. ίκτίσΟη μετα τί,ν καταστροφήν τοΰ πΐιΐρίνου ναοΰ καί κατά την άνα-
1900, Γ)2|. χαίνισι» των πώρινων προπυλαίων διά μαρμάρινης επενδύσει.) ς. Οί
'Λ Ί2ς ζαί ίν ΚίραιΜΜβ (ίε^όν Τειτοπατοεων). έ;<.)Τεριχοί κίονε; τοΰ πώρινου ναοΰ εΤ/ον διίμετρον σπονδύλου 0,75