DOI Artikel:
Staēs, Balerios N.: Souniou anaskaphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0212
200 Σουνίου άνασκαφαί ύ.ττο Β. Στάη.
κοΟ σχήματος, μετ έμβόλου προς στερέωσιν έπΐ
βάθρου, άνάγλυφον, μεταγενεστέρων χρόνων και
ατελούς εργασίας, άΗιον οέ λόγου ού μόνον διά
τ/ν -αράοο:ον αύτοΟ παράστασιν, άλλα και διά
τήν θέσιν και τον τρόπον καθ ον ιόρυτο το πάλαι '.
ί.'; άνωτέρω έζεθέσαμεν το άνάγλυφον ευρέθη έν
οϊκίσκω τινι έλληνορωμαϊχών νρόνων κατά το
άκρότατον δυτικόν τμήμα του φρουρίου (ίδ. σ/εο.
Λ . Εκείτο οέ εν τώ υιέσω μικροΟ δωματίου και
έμπροσθεν πήλινης λεκάνη; εύμεγέθους. ιό άνά-
γλυφον εϊ^εν έκπεσε ι του παρακειμένου βάθρου
αυτού, άλλα προφανώς ήτο αρχικώς ίδρυμένον
έκεϊ ενθα ευρέθη και άπετέλει το προστατευτι-
κών, ούτω; ειπείν, «εικόνισμα» τη; οικίας, 5πως
/.αϊ τά νυν τούτο εθος. Ι ό πράγμα οέν είναι πρω-
τοφανές, ο'.ότ'. καΐ έκ θήρας και εκ Δήλου και
άλλων μερών αναφέρονται σχετικά ευρήματα, γε-
νόμενα έν ίδιωτικοΐς άρ-/αίο'.; οίκοι; *. Οπωσδή-
ποτε το σπάνιον του πράγματος χρήζει μνεία;.
Έν τετραγώνω πλαισίω (0,19x0,20) εικο-
νίζεται γυνή όρθια, φέρουσα ποδήρη νιτώνα έζω-
σαένον κατά την οσ^ϋν και ίαάτ'.ον άπό του αρι-
στείου ώαου δπισθεν καταττί-τον, στηρίζουσα όέ
την οε;ιάν έπΐ κίονος κα'; κρατοΟσα επί του άρι-
στεροΟ δρανίονός υ,'.κοόν παΐδα. Παοά τού; πό-
Γ Γ Γ Λ. 1 1 ι
δας αυτή; κατοικίδιον πτηνόν, πιθανώς νήσσα. Ιό
εοατ,ο; του άναγλύφου είνε τραχύ καΐ άνώμα-
λον, ώσανεί ήτο άνεπεςέργαστον, αλλά πιθανόν
να παρέμεινεν ούτως ίνα ύποδηλοΟται τό περιβάλ-
λον τήν μορφήν ώς τ; σπηλαιοειδβς ένδιαίτημα.
' Ιπωςδήποτε ή λεπτομέρεια αύτη μένει εντελώς
άσα^ή;. Ί ό έργον είνε άλλως τε τόσον άμελοΟς
εργασίας, έντελώ; χειρωνακτικής, ώστε οέν χρήζει
καν του κόπου μείζονος περί αΰτου' λόγου,
προς τήν -χράστασ'.ν μόνον αϋτοΰ οέον νά εΓπωμεν
κα'; ήμεΐ; γνώμην. Ο συνάδελφος κ. Σοορώνο; έν
πραγματεία αυτού δημοσιευθείση έν τώ περιοδικώ
1 Πρβ. Πρ«χτιχ« Λ. Κ. 193 ί. 14.
2 Πρβ Τΐιβπι Ιιίό ΗίΙΙβΓ ν ο 11 βιιβΓίίιι^ϋΐι ζαί λνίΐκ^.
3°5 Το;.ιο; τελ. 163 ζαί 173 ζα: έ;. ΤΙ αναφερόμενα ω< έν ο'.'ζοι;
Ευρεθέντα αγαλμάτια Ά<ρροδ(τ«κ, Αρτέμιδος, ΊΙραχλέου;, Τύνης
ζτλ. πιθανόν να ;λϊ, ηβ«ν πάντα λατρευτικά η προιτατευτιζά. <'·>; ζα·
τα εν Λν.'ο, άλλα μάλλον όεαζο^αητιζά (ώ; λ ν-, το έν τώ Έ&ν.
Μουσεί'ο ή'οη ο.ίταίερΟεν βύμίΕλβγμα Άφροοίτ/,; ζχ·. Μανός), άναυ.-
ϊιίόλο,; οαη>; ϋττηρ/ον ζαί λατρευτιζά το'.αϋτχ. ό»; μαρτυροΰΐι ζαί ο!
ευρεθέντες έν αύτοϊς β'ομοί. Ίί συνήθεια οε χύτη /ρονολογείται ά-ό
τ»ον έλλτ,νορί.>υ.α!ζ'ον /ρόν-,ν.
τούτω (ΑΕ Ι'-'Ι / ο-ε/.. 78) έκφράζει τήν γνώμην,
την πεποίθησιν μάλλον, δτι ή εικονιζόμενη μορφή
είνε ή Ηπιόνη και ό ύπ αυτή; κρατούμενο; παΐ;
ό Ιανίσκο;. Στηρίζει οέ τήν γνώμην του ταύτην
κυρίως έπϊ τοΟ παρακολουθοΟντος αυτήν -τηνού
— τή; νήσσης' — συμβόλου τή; συζύγου τού
Ασκληπιού. Λέν συμφωνοΟμεν όμως ήμεϊς προς
τήν γνώμην ταύτην, οιότ'. ούδαμοΟ, όσον ήμΐν
γνωστόν, είκονίσθη ποτέ μόνη, ώ; αυτοτελή; θεά
και αύθύπαρκτος, ή σύζυγος τού ΑσκληπιοΟ, ή
παριστάμενη πάντοτε μετά τού θεού τούτου και
της λοιπή; άκολουθίας του, ήτοι τού; Ασκληπιά-
δας και τήν Γγιείαν. Ιΐμεϊ; μάλλον έρμηνεύομεν
τήν εικόνα ώ; Τύχην κρατούσαν τον Πλούτον, ώς
εικονίζεται αύτη σχεδόν άπαραλλάκτως, ώ; βλέ-
πει τ·.; και έττΐ τού συνημμένου σκιαγραφήματος
(είκ. 12α) Ί~\ τού κυλινδρικοΟ μνημείου του ήμε-
/:'«:
τέρου Μουσείου, τού έκ Μήλου προερχομένου (πρβ
βιββΐ άρθ.586-7. Μουσ. άρΟ. 1744 κα· ΜβΓΪ)ΓΘ8
1 ΊΙ /ηνος ζατα τον χ. Σβορβνον,
κοΟ σχήματος, μετ έμβόλου προς στερέωσιν έπΐ
βάθρου, άνάγλυφον, μεταγενεστέρων χρόνων και
ατελούς εργασίας, άΗιον οέ λόγου ού μόνον διά
τ/ν -αράοο:ον αύτοΟ παράστασιν, άλλα και διά
τήν θέσιν και τον τρόπον καθ ον ιόρυτο το πάλαι '.
ί.'; άνωτέρω έζεθέσαμεν το άνάγλυφον ευρέθη έν
οϊκίσκω τινι έλληνορωμαϊχών νρόνων κατά το
άκρότατον δυτικόν τμήμα του φρουρίου (ίδ. σ/εο.
Λ . Εκείτο οέ εν τώ υιέσω μικροΟ δωματίου και
έμπροσθεν πήλινης λεκάνη; εύμεγέθους. ιό άνά-
γλυφον εϊ^εν έκπεσε ι του παρακειμένου βάθρου
αυτού, άλλα προφανώς ήτο αρχικώς ίδρυμένον
έκεϊ ενθα ευρέθη και άπετέλει το προστατευτι-
κών, ούτω; ειπείν, «εικόνισμα» τη; οικίας, 5πως
/.αϊ τά νυν τούτο εθος. Ι ό πράγμα οέν είναι πρω-
τοφανές, ο'.ότ'. καΐ έκ θήρας και εκ Δήλου και
άλλων μερών αναφέρονται σχετικά ευρήματα, γε-
νόμενα έν ίδιωτικοΐς άρ-/αίο'.; οίκοι; *. Οπωσδή-
ποτε το σπάνιον του πράγματος χρήζει μνεία;.
Έν τετραγώνω πλαισίω (0,19x0,20) εικο-
νίζεται γυνή όρθια, φέρουσα ποδήρη νιτώνα έζω-
σαένον κατά την οσ^ϋν και ίαάτ'.ον άπό του αρι-
στείου ώαου δπισθεν καταττί-τον, στηρίζουσα όέ
την οε;ιάν έπΐ κίονος κα'; κρατοΟσα επί του άρι-
στεροΟ δρανίονός υ,'.κοόν παΐδα. Παοά τού; πό-
Γ Γ Γ Λ. 1 1 ι
δας αυτή; κατοικίδιον πτηνόν, πιθανώς νήσσα. Ιό
εοατ,ο; του άναγλύφου είνε τραχύ καΐ άνώμα-
λον, ώσανεί ήτο άνεπεςέργαστον, αλλά πιθανόν
να παρέμεινεν ούτως ίνα ύποδηλοΟται τό περιβάλ-
λον τήν μορφήν ώς τ; σπηλαιοειδβς ένδιαίτημα.
' Ιπωςδήποτε ή λεπτομέρεια αύτη μένει εντελώς
άσα^ή;. Ί ό έργον είνε άλλως τε τόσον άμελοΟς
εργασίας, έντελώ; χειρωνακτικής, ώστε οέν χρήζει
καν του κόπου μείζονος περί αΰτου' λόγου,
προς τήν -χράστασ'.ν μόνον αϋτοΰ οέον νά εΓπωμεν
κα'; ήμεΐ; γνώμην. Ο συνάδελφος κ. Σοορώνο; έν
πραγματεία αυτού δημοσιευθείση έν τώ περιοδικώ
1 Πρβ. Πρ«χτιχ« Λ. Κ. 193 ί. 14.
2 Πρβ Τΐιβπι Ιιίό ΗίΙΙβΓ ν ο 11 βιιβΓίίιι^ϋΐι ζαί λνίΐκ^.
3°5 Το;.ιο; τελ. 163 ζαί 173 ζα: έ;. ΤΙ αναφερόμενα ω< έν ο'.'ζοι;
Ευρεθέντα αγαλμάτια Ά<ρροδ(τ«κ, Αρτέμιδος, ΊΙραχλέου;, Τύνης
ζτλ. πιθανόν να ;λϊ, ηβ«ν πάντα λατρευτικά η προιτατευτιζά. <'·>; ζα·
τα εν Λν.'ο, άλλα μάλλον όεαζο^αητιζά (ώ; λ ν-, το έν τώ Έ&ν.
Μουσεί'ο ή'οη ο.ίταίερΟεν βύμίΕλβγμα Άφροοίτ/,; ζχ·. Μανός), άναυ.-
ϊιίόλο,; οαη>; ϋττηρ/ον ζαί λατρευτιζά το'.αϋτχ. ό»; μαρτυροΰΐι ζαί ο!
ευρεθέντες έν αύτοϊς β'ομοί. Ίί συνήθεια οε χύτη /ρονολογείται ά-ό
τ»ον έλλτ,νορί.>υ.α!ζ'ον /ρόν-,ν.
τούτω (ΑΕ Ι'-'Ι / ο-ε/.. 78) έκφράζει τήν γνώμην,
την πεποίθησιν μάλλον, δτι ή εικονιζόμενη μορφή
είνε ή Ηπιόνη και ό ύπ αυτή; κρατούμενο; παΐ;
ό Ιανίσκο;. Στηρίζει οέ τήν γνώμην του ταύτην
κυρίως έπϊ τοΟ παρακολουθοΟντος αυτήν -τηνού
— τή; νήσσης' — συμβόλου τή; συζύγου τού
Ασκληπιού. Λέν συμφωνοΟμεν όμως ήμεϊς προς
τήν γνώμην ταύτην, οιότ'. ούδαμοΟ, όσον ήμΐν
γνωστόν, είκονίσθη ποτέ μόνη, ώ; αυτοτελή; θεά
και αύθύπαρκτος, ή σύζυγος τού ΑσκληπιοΟ, ή
παριστάμενη πάντοτε μετά τού θεού τούτου και
της λοιπή; άκολουθίας του, ήτοι τού; Ασκληπιά-
δας και τήν Γγιείαν. Ιΐμεϊ; μάλλον έρμηνεύομεν
τήν εικόνα ώ; Τύχην κρατούσαν τον Πλούτον, ώς
εικονίζεται αύτη σχεδόν άπαραλλάκτως, ώ; βλέ-
πει τ·.; και έττΐ τού συνημμένου σκιαγραφήματος
(είκ. 12α) Ί~\ τού κυλινδρικοΟ μνημείου του ήμε-
/:'«:
τέρου Μουσείου, τού έκ Μήλου προερχομένου (πρβ
βιββΐ άρθ.586-7. Μουσ. άρΟ. 1744 κα· ΜβΓΪ)ΓΘ8
1 ΊΙ /ηνος ζατα τον χ. Σβορβνον,