DOI Artikel:
Staēs, Balerios N.: Souniou anaskaphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0218
Μ. :κ·
οαλοΟ» τοϋ ήμετέοου Μουσείου. Αλλά ή προς
άλλα εργα και οή προηγμένης άττικης τέ/νη;, θά
ήδύνατο νά παραβληθη ό ημέτερος εφηβο.ς ώς προς
τήν πλαστικήν οιαμόρφωσιν τού κορμοΟ και δή και
προς τον ανωτέρω μνημονευθέντα εφηβον έ; Αίγί-
νης, εάν μη έσώζετο ή κεφαλή" έν χύτη όμως
διετηρήθησαν τόσον έμφανή τά ίχνη το0 άρχαϊσμοΟ,
ίοία εν τη διαμορφώσει του οφθαλμού, τοΟ στόμα-
τος, τοΟ πώγωνος καϊ έν μέρει τη; κόμη;, ωστε
παρ δλην την τελειότητα, δυνάμεθα νά είπωμεν,
τού κορμοΟ και των άκρων, το έργον δεν δύναται
ή νά ταχθή' εις την προτελευταίαν βαθμίδα τη;
κλίμακας τον αρχαϊσμού. Κίνε το έργον ό πρόδρο-
μος, ούτως ειπείν, της φειόιακή; τεχνοτροπίας,
άλλα καθηλωμένον ετι εί; τον τύπον και την έπί-
δρασίν των προφειδιακών έργαστηρίών. Κατά ταΟτα
το έργον είνε περισπούδαστον ώς άποτελοΟν οίονεϊ
κρίκον των δύο ρυθμών, δύναται δε και ώς έκ τού-
του ασφαλώς νά χρονολογηθη, ώ; έργον του δευ-
τέρου τετάοτου του Ε°" πΧ αΙώνος. Γο άνάγλυφον
ήμών, μη ύπάρχοντος άλλου πλαστικοΟ έργου
ομοίου έντελώ; τήν τεχνοτροπίαν. διότι ούτε ό
έφηβος τη; Ακροπόλεως ( 8ο1πή<Ιθγ Αιΐ8\να1ιΙ
3γοΗ. βουΐρΐ. ΐιιι Αία-ορ. Μιιβθπιιι σ. ·'ί!* Πίν.
Χνΐ-Χνί] ούτε ή έν τω αύτω Μουσείω θαυμάσια
κεφαλή νεανίου (βοΙίΓβάθΓ, αύτόθι είκ. 60) ούτε
άλλο κάνέν των διασωθέντων ήμΐν αρχαϊκών έργων
την αυτήν του ημετέρου άναγλύφου έχει τεχνικήν
διαμόρΦωσιν, δυνατόν μόνον προς γραπτάς απεικο-
νίσεις μεγάλων αγγειογράφων νά συσχετισθη. Εις
έργα λχ. του Ευφρονίου (τά νεώτερα,' και εϊ; έργα
του ΒρύςΌυ τοΟ Ονεσίμου τοΟ Εύθυμίδου, και τών
του κύστηροΟ ρυθμού άλλων αγγειογράφων του
πρώτου ήμίσεο; τή; Ε*" έκατονταετηρίοο; εύρί-
σκομεν στοιχεΤα τινά αναλογούντα προς τα του
ανάγλυφου ήμών. Ιδιω; εις τήν οιάταξιν της κό-
μη; των διάδημα φερόντων έφήζων εύρίσκομεν,
παρ ϊπασι τοΐ; άγγειογράφοις τούτο1.;, αναλογίας
τινάς και δμοιότητας λίαν έμφαντικάς. ποό του
μετώπου και υπό το διάδημα έζέχων πλοκαμοειδής
κόρυμβος (πρβ. άγγεϊον Λούβρου: Αββοοϊβίϊοη
ροΟΓ Ι'βηο. κτλ. Τ. 2ου Πίν. V) καϊ τον άμφορέα
Εύθυμίδου ( ΡαΓΐ\ν;ίΐ)^Ιβΐ' - Κβϊοΐιοΐοΐ Οι\ νβββη-
ιηαΙθΓθϊ Πίν. 14 κα'; άλλα) και ή άπό των κρο-
τάφων κύκλω προ; τον αύ/ένα καταπίπτουσα βο-
στρυνοειδής κόμη, ή καλύπτουσα τα ώτα, εινε
συνήθεια και τρόπο; κομώσεως άπαντών παο άπασι
τοις αγγειογράφοι; του αυστηρού ρυθμού. Αλλο
και έν τη διατυπώσει του οφθαλμού και τού στο-
ματο; και έν τή διαπλάσει τού εφηβικού κορμού
πολλαϊ ύπάρχουσιν άναλογίαι έν το7.; σωζομένοις
εργοι; τών τεχνιτών τούτιυν προ; τό ήμέτερον
άνάγλυφον. Και αϊ άναλογίαι αύται παρέχουτ
στοιχεία χρονολογικής συγκρίσεω; μη δυνάμενα
νά παρορα.Οώσιν.
Επί τού άναγλύφου ήμών παρατηρείται τε-
χνητή τι; λείανσις τού μαρμάρου, χαρακτηριστική
καϊ άλλων αρχαϊκών έργο^ν (ω; λ. χ. τή; έβηβ -
κής κεφαλής τού Μουσείου τή; Ακροπόλεως)
ήτι; δέον ν' άποδοΟη ει; προπαρασκευην έλαφρδς
έπιχρίσεως διά καταλλήλου χοώματος. Κατά τήν
άνευρεσιν τού άναγλύφου διεσώ'έ!οντο έτι ίχνη
κυανού επί τή; πλακός και κιρροΟ έπϊ τού σώμα-
τος, κατά τά στέονα, έίαλει^Οέντα τέλεον «,ετο
πάροδον ήμερών τίνων, καθ' ά; δέν ήδυνηΟημεν,
έλλείψει μέσων, νά διασώσοιμεν αυτά. Ο έκ με-
τά"/."/.ου στέφανο; έστερεούτο δι ήλων εντο; ένδεκα
οπών, ορατών και έν τη είκόνι. II υπερβολική
αύτη προ; στερέιυσιν τοΟ στεφάνου πρόνοια δυνα-
τόν νά έρμηνευΟη ίο; προδίδουσα το πολύτιαον
τού στεφάνου, ουσχερού; ούτω καθισταμένης τή;
άποσπάσεω; και κλοπής αύτού. Εντός τών οπών
οπήρχον λείψανα μεταλλικά, άτινα, έ;ετασΟεν->
παρα τού παρ ήμΐν χημικοΟ κ. Οθ. Ι'ουσσοπου-
λου, έόείχΟησαν όντα μόλυβδο; καϊ χαλκός. Ό
πρώτο; έχρησιμευσε πάντω; προ; σύνδεσιν, ά./ / ο
χαλκός αρά γε ύποδηλοϊ τήν ύ/.ην έ; ής έποιήθη
ό στέφανο; : ή άπετέλει ούτο; αόνον τό στέλεχο;
τα οε φύλλα τού κλάδου ήσαν έκ χρυσού, ω; ζμοια
δείγματα ύπάρχουσιν έν τη συλλογή τού Εθν.
ήμών Μουσείου; Π στέφανος δε ούτο; κατεσκευά-
σθη καϊ έτέθη έπί τού ανάγλυφου κατά τήν διάο-
κειαν της έπεςεργασίας αύτού, ώ; μαρτυρεί το
άνεπεεεργαστον τή; κόμης έπί τού τμήματος αυ-
τής, τού μέλλοντος νά καλυφΟη ύπό τών φύλλων
τού στεφάνου. Ύψ. πλακός 061, πλατ. 049, 5ψ
μορφή; άπό κεφαλή; μέχρις ομφαλού 03ν ·.
1 ΙΙίοί ΓΟΜ άναγλύφου τούτου έγράψααίν ζ»ί ίν Άρτ· Δίλτίω
Τό[Α. Β 1ί)1β 177 Ιΐίχοαρτήαατο;) σύν τοϊ; ιορΐ Τ(">ν τιλινταίΑΜί
ΚβοβΧΤη^ιάτων τοΰ Έθν. Μουσϊίου.
ίί? /ο /γ
οαλοΟ» τοϋ ήμετέοου Μουσείου. Αλλά ή προς
άλλα εργα και οή προηγμένης άττικης τέ/νη;, θά
ήδύνατο νά παραβληθη ό ημέτερος εφηβο.ς ώς προς
τήν πλαστικήν οιαμόρφωσιν τού κορμοΟ και δή και
προς τον ανωτέρω μνημονευθέντα εφηβον έ; Αίγί-
νης, εάν μη έσώζετο ή κεφαλή" έν χύτη όμως
διετηρήθησαν τόσον έμφανή τά ίχνη το0 άρχαϊσμοΟ,
ίοία εν τη διαμορφώσει του οφθαλμού, τοΟ στόμα-
τος, τοΟ πώγωνος καϊ έν μέρει τη; κόμη;, ωστε
παρ δλην την τελειότητα, δυνάμεθα νά είπωμεν,
τού κορμοΟ και των άκρων, το έργον δεν δύναται
ή νά ταχθή' εις την προτελευταίαν βαθμίδα τη;
κλίμακας τον αρχαϊσμού. Κίνε το έργον ό πρόδρο-
μος, ούτως ειπείν, της φειόιακή; τεχνοτροπίας,
άλλα καθηλωμένον ετι εί; τον τύπον και την έπί-
δρασίν των προφειδιακών έργαστηρίών. Κατά ταΟτα
το έργον είνε περισπούδαστον ώς άποτελοΟν οίονεϊ
κρίκον των δύο ρυθμών, δύναται δε και ώς έκ τού-
του ασφαλώς νά χρονολογηθη, ώ; έργον του δευ-
τέρου τετάοτου του Ε°" πΧ αΙώνος. Γο άνάγλυφον
ήμών, μη ύπάρχοντος άλλου πλαστικοΟ έργου
ομοίου έντελώ; τήν τεχνοτροπίαν. διότι ούτε ό
έφηβος τη; Ακροπόλεως ( 8ο1πή<Ιθγ Αιΐ8\να1ιΙ
3γοΗ. βουΐρΐ. ΐιιι Αία-ορ. Μιιβθπιιι σ. ·'ί!* Πίν.
Χνΐ-Χνί] ούτε ή έν τω αύτω Μουσείω θαυμάσια
κεφαλή νεανίου (βοΙίΓβάθΓ, αύτόθι είκ. 60) ούτε
άλλο κάνέν των διασωθέντων ήμΐν αρχαϊκών έργων
την αυτήν του ημετέρου άναγλύφου έχει τεχνικήν
διαμόρΦωσιν, δυνατόν μόνον προς γραπτάς απεικο-
νίσεις μεγάλων αγγειογράφων νά συσχετισθη. Εις
έργα λχ. του Ευφρονίου (τά νεώτερα,' και εϊ; έργα
του ΒρύςΌυ τοΟ Ονεσίμου τοΟ Εύθυμίδου, και τών
του κύστηροΟ ρυθμού άλλων αγγειογράφων του
πρώτου ήμίσεο; τή; Ε*" έκατονταετηρίοο; εύρί-
σκομεν στοιχεΤα τινά αναλογούντα προς τα του
ανάγλυφου ήμών. Ιδιω; εις τήν οιάταξιν της κό-
μη; των διάδημα φερόντων έφήζων εύρίσκομεν,
παρ ϊπασι τοΐ; άγγειογράφοις τούτο1.;, αναλογίας
τινάς και δμοιότητας λίαν έμφαντικάς. ποό του
μετώπου και υπό το διάδημα έζέχων πλοκαμοειδής
κόρυμβος (πρβ. άγγεϊον Λούβρου: Αββοοϊβίϊοη
ροΟΓ Ι'βηο. κτλ. Τ. 2ου Πίν. V) καϊ τον άμφορέα
Εύθυμίδου ( ΡαΓΐ\ν;ίΐ)^Ιβΐ' - Κβϊοΐιοΐοΐ Οι\ νβββη-
ιηαΙθΓθϊ Πίν. 14 κα'; άλλα) και ή άπό των κρο-
τάφων κύκλω προ; τον αύ/ένα καταπίπτουσα βο-
στρυνοειδής κόμη, ή καλύπτουσα τα ώτα, εινε
συνήθεια και τρόπο; κομώσεως άπαντών παο άπασι
τοις αγγειογράφοι; του αυστηρού ρυθμού. Αλλο
και έν τη διατυπώσει του οφθαλμού και τού στο-
ματο; και έν τή διαπλάσει τού εφηβικού κορμού
πολλαϊ ύπάρχουσιν άναλογίαι έν το7.; σωζομένοις
εργοι; τών τεχνιτών τούτιυν προ; τό ήμέτερον
άνάγλυφον. Και αϊ άναλογίαι αύται παρέχουτ
στοιχεία χρονολογικής συγκρίσεω; μη δυνάμενα
νά παρορα.Οώσιν.
Επί τού άναγλύφου ήμών παρατηρείται τε-
χνητή τι; λείανσις τού μαρμάρου, χαρακτηριστική
καϊ άλλων αρχαϊκών έργο^ν (ω; λ. χ. τή; έβηβ -
κής κεφαλής τού Μουσείου τή; Ακροπόλεως)
ήτι; δέον ν' άποδοΟη ει; προπαρασκευην έλαφρδς
έπιχρίσεως διά καταλλήλου χοώματος. Κατά τήν
άνευρεσιν τού άναγλύφου διεσώ'έ!οντο έτι ίχνη
κυανού επί τή; πλακός και κιρροΟ έπϊ τού σώμα-
τος, κατά τά στέονα, έίαλει^Οέντα τέλεον «,ετο
πάροδον ήμερών τίνων, καθ' ά; δέν ήδυνηΟημεν,
έλλείψει μέσων, νά διασώσοιμεν αυτά. Ο έκ με-
τά"/."/.ου στέφανο; έστερεούτο δι ήλων εντο; ένδεκα
οπών, ορατών και έν τη είκόνι. II υπερβολική
αύτη προ; στερέιυσιν τοΟ στεφάνου πρόνοια δυνα-
τόν νά έρμηνευΟη ίο; προδίδουσα το πολύτιαον
τού στεφάνου, ουσχερού; ούτω καθισταμένης τή;
άποσπάσεω; και κλοπής αύτού. Εντός τών οπών
οπήρχον λείψανα μεταλλικά, άτινα, έ;ετασΟεν->
παρα τού παρ ήμΐν χημικοΟ κ. Οθ. Ι'ουσσοπου-
λου, έόείχΟησαν όντα μόλυβδο; καϊ χαλκός. Ό
πρώτο; έχρησιμευσε πάντω; προ; σύνδεσιν, ά./ / ο
χαλκός αρά γε ύποδηλοϊ τήν ύ/.ην έ; ής έποιήθη
ό στέφανο; : ή άπετέλει ούτο; αόνον τό στέλεχο;
τα οε φύλλα τού κλάδου ήσαν έκ χρυσού, ω; ζμοια
δείγματα ύπάρχουσιν έν τη συλλογή τού Εθν.
ήμών Μουσείου; Π στέφανος δε ούτο; κατεσκευά-
σθη καϊ έτέθη έπί τού ανάγλυφου κατά τήν διάο-
κειαν της έπεςεργασίας αύτού, ώ; μαρτυρεί το
άνεπεεεργαστον τή; κόμης έπί τού τμήματος αυ-
τής, τού μέλλοντος νά καλυφΟη ύπό τών φύλλων
τού στεφάνου. Ύψ. πλακός 061, πλατ. 049, 5ψ
μορφή; άπό κεφαλή; μέχρις ομφαλού 03ν ·.
1 ΙΙίοί ΓΟΜ άναγλύφου τούτου έγράψααίν ζ»ί ίν Άρτ· Δίλτίω
Τό[Α. Β 1ί)1β 177 Ιΐίχοαρτήαατο;) σύν τοϊ; ιορΐ Τ(">ν τιλινταίΑΜί
ΚβοβΧΤη^ιάτων τοΰ Έθν. Μουσϊίου.
ίί? /ο /γ