DOI article:
Staēs, Balerios N.: Souniou anaskaphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0220
"^1)8 Σουνίου άνασκαφαί νπο Β. Στάι/.
αε 191?
μικροτεχνήματα, οίον τριποοίσκοι, λερητοειοη
δισκάρια, πόρπαι, συσφίγκτήρες κόμης, αναθημα-
τικά μικρά ζωάρια κ.τ.τ. Οπλα ένταΰθα έκ χαλ-
κού* δέν ευρέθησαν, άλλα μόνον έκ σιδήρου ώ:
λ./. ζίφη και χϊχμαί δοράτων.
Αναρίθμητα ήσαν τα έν τη έπι/ώσε·. ταύτη εΰρή-
ιχατα έξ δπτής γης, και ιδίως τά μικρά αγγεία, τα
οποία εις σωρού; άπεκαλύ-τομεν -ολλα/ου τηςέπι-
νώσεως, όμου μετά πηλίνων αρχαϊκών ειδωλίων
καί προτομών γυναικεία: Οεοτητο:. Επίσης πάμ-
πολλα έζή/θησαν και έκ του ύπό την έπίχωσιν ορύγ-
ματος, οπερ, (υ; είπομεν, έχρησιμοποιήθη (ο; βόθρος·
I 7. αγγεία ταΟτα, ων παρέ/ομεν δείγματα έν πίνακι
Ν είνε ά.-αντα μικροΟ σχήματος καΐτή: χυτής περίπου
χρονικής περιόδου ι /βί 60< πΧ χιών). I ίμοια ήσαν και
τα εν τω βόΟρω του Ποσειδωνίου τεμένους άνευρε-
θέντα. Ιο σχήμα τών αγγείων τούτων, κοινότατον,
είνε το τών καλουμένων άουβαλλοειδών βομβυλίων,
έν οί: καί τινα πρωτοκορινθιακά οϊνοχοίδια. Διακό-
σμησιν έ/ουσι την συνήθη δια χρώματος (του μέλα-
νος κυριαρνοΟντος άλλα και του ερυθρού καί ιό"/ρου
έπί κιρροΟ έοαοου;) μετά μερικής έγναράζεως λε-
πτομερειών. Εικονίζονται οέ έπ αυτών, ώ: συνή-
θως, £ώα, πτηνά, Σφίγγες, ενίοτε δε και άνΟρω
ποι, κυρίως όπλΐται γέροντες βοιωτικάς άσπίδα:
και δόρατα. Ιο εδαΦος έ~ληροϋτο ύπο διαφόρων
κοσμημάτων, οίον ροοάκων, άστερων, ρόυ.ρ\υν, καί
γραμμών άκτινοειδώ: περί τον λαιμόν και τ'ο στό-
μιον διατεταγμένων. ΊΙ τεχνοτροπία αυτών ανά-
γεται εί: τον παλαιον κορινθιακον ρυθμόν, κατε-
σκευα.!οντο όμως τοιαύτα αγγεία καί έν Βοιωτία *,
πιθανώς οέ καί έν Αττική, διότ: το πλήθος τών
ευρεθέντων έν Σουνίω καί άλλαχοΟ τή: Αττικής,
οντ/.ολον είνε ν' άποδοΟη εις έςωΟεν της χώρα;
προμήθειαν. Φαίνεται οέ ότι -ροσε:>έροντο ταύτα
εί: το ιερόν πλήρη έλαίου. Διότι κενά βεβαίως δεν
άνετίθεντο ού'τε καί πλήρη μύρων ή άλλου τινός
ύγροΟ. Ιο ελαιον, εστοι εις μικοάν ποσότητα, ώς
1 Τα £Χ σιδήρου ςίζη είηοεθησαν χυρίαις εν τώ οούγ;αατι. τι·) ϋ"6
την τε/νητήν ΙκΐΥφφαιν, πεοϊ. ου άνο>τ ε οη>. Ήπίση; εν τώ αύτο> όνΰ"-
;ιατι. /.ιί ε'; βάθος 15 μέτρων, ιΰρίβησα* μΙ τά έν τώ πίναχι (άριί.
18) 8*|{Αθαιιυθ'μινα ουο ;'φη. τα χεροντα την ουμφυα τη λε-ίοι λαβι*ν,
χα: τών όκοίων '<ιι.ο'.α έχ /αλχοϋ ι&ρίΙηΜΜ "ν Μυζηνα;; (8οΙιΜβιιι;ιιιιι,
ΜνοβιιβΒ Ν" 221) άνη'ζοντα εί; την τελευταίαν τοδ ΜλιΤΜΙΜΕ ταύ-
τη; περίοοον. τήν σ/εοον γιωμιτριχην ΑΕ 18ί·7 111).
2 Π·βϊ τη; τεχνοτροπία; χαί χρονολογίας χυτών >;ββ (7ιβ, .ΙΗ8,
XXIX 309 /.I;. χαί ΑΕ 1912 112 χΐξ.
έκ της άφθονου προσφοράς, θά ήτό και νρήσιμον
καί εύτ:ρόσδεκτον εις του: ιερείς καί την ύπηρε-
σίαν του τευ,ένου;.
γ
I ά έν τη έπιχώσει ταύτη ευρεθέντα πήλινα
ειδώλια διαιροΟνται εί: δυο κατηγορία:: εί: ξοανο-
ειδη ειδώλια, ώς τά πολλά πτηνοποότωπα, και εις
άναθηματικάς προτοαά;. Ο πίνας ημών άο.." παοέ-
'/ει ίοέαν τινα τών πηλίνων τούτο;ν άντικειμένων,
ων πολυάριθμα έκ τή: έπιχώσεως ταύτη: έξήνθη-
σαν, ενια οέ και έκ του ορύγματος. I ά σανιοοειδη
εΐοώλια (έν οί: καί ζώων τινίον τοιαύτα, κυρίως
ΐππαρίοίν) δέικνύουσι διαφόρους έςελίςεω: τύπους
υ,έ^ρι τή: αποκαταστάσεως αυτών ει: άνΟοιοπίνην
υ,οροήν καί δή τοιαύτην εις σνήμα κούρου, ώς
δεικνύει το έν τη είκόνι ημών (κατά τδ δες. άκρον
τή: πρώτη: σειρά: ι παρεμβεβλημένον εΐδώλιον
άρχαϊκοΟ τΰπου. Αξιολογωτέρα είνε ή συλλογή
τών γυναικείων προτομών, ών -/.ει'στα, ώς είπο-
μεν, ευρέθησαν άντίτυττα. II εΐκών ημών (πίν. 9)
παρέ/ει έκλογήν τών αναθηματικών τούτιον προ-
τομών, άρχαϊκοΟ ρυθμού του 60Μ πΧ αιώνος,
μεταςϋ τών όποίίον εύρίσκομεν ένδεκα διαφόρου;
τΰπου: μετά παοαλλαγών έν ταϊς λεπτομερείίχις
μαρτυρουσών την ετ:ί διαφόρων μητρών άποτΰπω-
σιν αυτών. ') καθόλου ρυθμός τών προτομών τού-
των είνε ό αύτός καί ή νρονολογικη αυτών -ροε-
λευσις περίπου ταϋτό/ρονος, διαιέρουσιν ιμως
άλλήλων έν ταϊς λεπτομεοείαις ιδία τή: κομώσεως
καί τών χαρακτηριστικών του -ροσίυπου, ούτ<.·;ς
ίΰττε νά δύναται τι: άσφαλώς νά διακρίνη έξέλιςίν
του τύπου έπί τδ βέλτιον. I ί είκονίζουσιν αί προ-
τοααί αύται είνε άδηλον—πάντως όμως, ώς έκ τής
πληΟύος αυτών, θεάν τινα, πιθανώς τήν Αθηναν
ύπο τον συνήθη τοις '/ρονοις εκείνοι: τύπον β τών
κορών» τον γενικδν δηλ. τύπον τή: γυναικεία;
μορφής, άνθρωπίνης ή θεϊκής.
Γραπτοί πίνακες (είκ. 19). Εις τά έ: όπτη;
γής εύρηματα καταλέγονται καί οί γραπτοί κοριν-
θιακοί πίνακες, έξ ών άνεύρομεν περί τους τριά-
κοντα εί: τεμά.·/ια ή πλήρεις. Δυστυχώς έπί τών
τελευταίων τούτων ούδέν ί/νο: γραφής οιεσώθη,
πλην έπί του δημοσιευομένου έν τή είκόνι ήμών,
έπί του όποιου διακρίνεται άμυδρώς ή μορφή
γος. ΓίΛα'/ιστα οε εινε και τα τεμάχια τα οιασω-
σαντα τμήματα τών γραφών αϋτών. Γρία οε του-
αε 191?
μικροτεχνήματα, οίον τριποοίσκοι, λερητοειοη
δισκάρια, πόρπαι, συσφίγκτήρες κόμης, αναθημα-
τικά μικρά ζωάρια κ.τ.τ. Οπλα ένταΰθα έκ χαλ-
κού* δέν ευρέθησαν, άλλα μόνον έκ σιδήρου ώ:
λ./. ζίφη και χϊχμαί δοράτων.
Αναρίθμητα ήσαν τα έν τη έπι/ώσε·. ταύτη εΰρή-
ιχατα έξ δπτής γης, και ιδίως τά μικρά αγγεία, τα
οποία εις σωρού; άπεκαλύ-τομεν -ολλα/ου τηςέπι-
νώσεως, όμου μετά πηλίνων αρχαϊκών ειδωλίων
καί προτομών γυναικεία: Οεοτητο:. Επίσης πάμ-
πολλα έζή/θησαν και έκ του ύπό την έπίχωσιν ορύγ-
ματος, οπερ, (υ; είπομεν, έχρησιμοποιήθη (ο; βόθρος·
I 7. αγγεία ταΟτα, ων παρέ/ομεν δείγματα έν πίνακι
Ν είνε ά.-αντα μικροΟ σχήματος καΐτή: χυτής περίπου
χρονικής περιόδου ι /βί 60< πΧ χιών). I ίμοια ήσαν και
τα εν τω βόΟρω του Ποσειδωνίου τεμένους άνευρε-
θέντα. Ιο σχήμα τών αγγείων τούτων, κοινότατον,
είνε το τών καλουμένων άουβαλλοειδών βομβυλίων,
έν οί: καί τινα πρωτοκορινθιακά οϊνοχοίδια. Διακό-
σμησιν έ/ουσι την συνήθη δια χρώματος (του μέλα-
νος κυριαρνοΟντος άλλα και του ερυθρού καί ιό"/ρου
έπί κιρροΟ έοαοου;) μετά μερικής έγναράζεως λε-
πτομερειών. Εικονίζονται οέ έπ αυτών, ώ: συνή-
θως, £ώα, πτηνά, Σφίγγες, ενίοτε δε και άνΟρω
ποι, κυρίως όπλΐται γέροντες βοιωτικάς άσπίδα:
και δόρατα. Ιο εδαΦος έ~ληροϋτο ύπο διαφόρων
κοσμημάτων, οίον ροοάκων, άστερων, ρόυ.ρ\υν, καί
γραμμών άκτινοειδώ: περί τον λαιμόν και τ'ο στό-
μιον διατεταγμένων. ΊΙ τεχνοτροπία αυτών ανά-
γεται εί: τον παλαιον κορινθιακον ρυθμόν, κατε-
σκευα.!οντο όμως τοιαύτα αγγεία καί έν Βοιωτία *,
πιθανώς οέ καί έν Αττική, διότ: το πλήθος τών
ευρεθέντων έν Σουνίω καί άλλαχοΟ τή: Αττικής,
οντ/.ολον είνε ν' άποδοΟη εις έςωΟεν της χώρα;
προμήθειαν. Φαίνεται οέ ότι -ροσε:>έροντο ταύτα
εί: το ιερόν πλήρη έλαίου. Διότι κενά βεβαίως δεν
άνετίθεντο ού'τε καί πλήρη μύρων ή άλλου τινός
ύγροΟ. Ιο ελαιον, εστοι εις μικοάν ποσότητα, ώς
1 Τα £Χ σιδήρου ςίζη είηοεθησαν χυρίαις εν τώ οούγ;αατι. τι·) ϋ"6
την τε/νητήν ΙκΐΥφφαιν, πεοϊ. ου άνο>τ ε οη>. Ήπίση; εν τώ αύτο> όνΰ"-
;ιατι. /.ιί ε'; βάθος 15 μέτρων, ιΰρίβησα* μΙ τά έν τώ πίναχι (άριί.
18) 8*|{Αθαιιυθ'μινα ουο ;'φη. τα χεροντα την ουμφυα τη λε-ίοι λαβι*ν,
χα: τών όκοίων '<ιι.ο'.α έχ /αλχοϋ ι&ρίΙηΜΜ "ν Μυζηνα;; (8οΙιΜβιιι;ιιιιι,
ΜνοβιιβΒ Ν" 221) άνη'ζοντα εί; την τελευταίαν τοδ ΜλιΤΜΙΜΕ ταύ-
τη; περίοοον. τήν σ/εοον γιωμιτριχην ΑΕ 18ί·7 111).
2 Π·βϊ τη; τεχνοτροπία; χαί χρονολογίας χυτών >;ββ (7ιβ, .ΙΗ8,
XXIX 309 /.I;. χαί ΑΕ 1912 112 χΐξ.
έκ της άφθονου προσφοράς, θά ήτό και νρήσιμον
καί εύτ:ρόσδεκτον εις του: ιερείς καί την ύπηρε-
σίαν του τευ,ένου;.
γ
I ά έν τη έπιχώσει ταύτη ευρεθέντα πήλινα
ειδώλια διαιροΟνται εί: δυο κατηγορία:: εί: ξοανο-
ειδη ειδώλια, ώς τά πολλά πτηνοποότωπα, και εις
άναθηματικάς προτοαά;. Ο πίνας ημών άο.." παοέ-
'/ει ίοέαν τινα τών πηλίνων τούτο;ν άντικειμένων,
ων πολυάριθμα έκ τή: έπιχώσεως ταύτη: έξήνθη-
σαν, ενια οέ και έκ του ορύγματος. I ά σανιοοειδη
εΐοώλια (έν οί: καί ζώων τινίον τοιαύτα, κυρίως
ΐππαρίοίν) δέικνύουσι διαφόρους έςελίςεω: τύπους
υ,έ^ρι τή: αποκαταστάσεως αυτών ει: άνΟοιοπίνην
υ,οροήν καί δή τοιαύτην εις σνήμα κούρου, ώς
δεικνύει το έν τη είκόνι ημών (κατά τδ δες. άκρον
τή: πρώτη: σειρά: ι παρεμβεβλημένον εΐδώλιον
άρχαϊκοΟ τΰπου. Αξιολογωτέρα είνε ή συλλογή
τών γυναικείων προτομών, ών -/.ει'στα, ώς είπο-
μεν, ευρέθησαν άντίτυττα. II εΐκών ημών (πίν. 9)
παρέ/ει έκλογήν τών αναθηματικών τούτιον προ-
τομών, άρχαϊκοΟ ρυθμού του 60Μ πΧ αιώνος,
μεταςϋ τών όποίίον εύρίσκομεν ένδεκα διαφόρου;
τΰπου: μετά παοαλλαγών έν ταϊς λεπτομερείίχις
μαρτυρουσών την ετ:ί διαφόρων μητρών άποτΰπω-
σιν αυτών. ') καθόλου ρυθμός τών προτομών τού-
των είνε ό αύτός καί ή νρονολογικη αυτών -ροε-
λευσις περίπου ταϋτό/ρονος, διαιέρουσιν ιμως
άλλήλων έν ταϊς λεπτομεοείαις ιδία τή: κομώσεως
καί τών χαρακτηριστικών του -ροσίυπου, ούτ<.·;ς
ίΰττε νά δύναται τι: άσφαλώς νά διακρίνη έξέλιςίν
του τύπου έπί τδ βέλτιον. I ί είκονίζουσιν αί προ-
τοααί αύται είνε άδηλον—πάντως όμως, ώς έκ τής
πληΟύος αυτών, θεάν τινα, πιθανώς τήν Αθηναν
ύπο τον συνήθη τοις '/ρονοις εκείνοι: τύπον β τών
κορών» τον γενικδν δηλ. τύπον τή: γυναικεία;
μορφής, άνθρωπίνης ή θεϊκής.
Γραπτοί πίνακες (είκ. 19). Εις τά έ: όπτη;
γής εύρηματα καταλέγονται καί οί γραπτοί κοριν-
θιακοί πίνακες, έξ ών άνεύρομεν περί τους τριά-
κοντα εί: τεμά.·/ια ή πλήρεις. Δυστυχώς έπί τών
τελευταίων τούτων ούδέν ί/νο: γραφής οιεσώθη,
πλην έπί του δημοσιευομένου έν τή είκόνι ήμών,
έπί του όποιου διακρίνεται άμυδρώς ή μορφή
γος. ΓίΛα'/ιστα οε εινε και τα τεμάχια τα οιασω-
σαντα τμήματα τών γραφών αϋτών. Γρία οε του-