DOI Artikel:
Orlandos, Anastasios K.: Tou en Souniō naou tou Poseidōnos toichoi kai orophē
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0232
ϊ
κατεσκευάσθη υψηλότερο; εϊνε ό έςης : Κ-ε'.οή ό
θοανος τού πτεοοΟ /.χ* ό τού τοίχου του σηκού
ώφειλον να εύοίσκωνται έ-'. του κύτού ύψους, ί'νκ
στηρίξωσι τκς δοκού; τη; οροφής του πτεροΟ, Κ^7ξι^^3Ι^5Ώ^^||'ι {
εττετα.'. οτι ή μέ/ρ'· ~ηί άνω επιφανείας του Ορά- |^
νου τοΰ πτεοοΟ άπόστασις ήτοι το άθροισμχ των
Οψων κντιθήματος ίπιστυλίου 083ο, άντιθήματος
ζωφόρου 082ο κχ! θράνου του πτεροΟ 021ο, εν
δλω I 875, ώιρειλε νά ΐσοΟται πρός την χπο του
έπικοάνου ιχένρι τή; άνω επιφανείας του θράνου
του τοίχου άπο*τα«ν (ορχ ε·.κ. 2 . Επειδή ο ο ^'.,Ι/' )&'■'.'■. ' ]
θρανος του τοίνου εί/ε κατά το πρός την -ερίστα-
τ'.ν πρόσωπον αύτοΟ ύψος 0325, υπολείπεται διά- ^^»ί *οε τοίχο,.
στημα 1 55 ει; το όποιον ένώρουν μέν δυο κανονικοί
οόαο'. των ΙΠ>() και ε!; των 030 άλλ έπλεόναζον σηκοΟ. Εκ οέ των εγκαρσίων του μέν σηκοπισθο-
005, ατινα δια τούτο κατενεμήθησαν ει; τού; δύο δομίου διετηρήθησαν μόνον οί κατώτατοι των -<.»-
ύψηλοΰς δόμους, ών έκχτερος κατεσκευάσθη οιά ρινών θεμελίων ορίζοντες ήμϊν άσΦαλώς το άπα
τούτο υ.εΟ ύψους 0625 Ιεϊκ. 2). Εύρέθη δέ παρά παραστάδο; ει; παραστάοα μήκος τού σηκοΟ, τού
τον οπισθόναον και λίθος τοιούτου υψου;, είκο- οέ σηκοπροδομίου οί θεμέλιοι και εν μάρμαρον τού
νιζόμενος έν είχόνι 10. τοινοβάτου άκέραιον και κχτχ /ώραν ^είκ. ί-Ζ^
ΓοσαΟτα ώ; ποός τού; μακρού; τοί/ους τού Έτερον οέ πάλιν τού αύτοΟ τοιχοβάτου μάρμα-
/ /." λίί)ο; τοιγοβάτον τον ΰνράον τοίγον.
ρον, δμοιον καϊ τυμαετοικον τω πρώτω, άνεΟ- ο ό έτερο; των λίθων εύρητχι κχτχ νώοαν, εκείτο
ρον εν τω όπισθονάω κατεροιμμένον (είκ. 12) οέ το θύρωμα κχτχ τον άξονα τού νχού, δυνάμεθα
να ύπολογίσωμεν τό εξωτερικό ν -λχτο; τού περι-
βάλλοντος την Ούρχν πλαισίου, ϊπερ ήτο Ί 26. II
οε θυραία ήτο έλα.σο-ίυν των "2 74. Διότι ο κατά
χωράν σωζόμενος λίθος οέρει κχτχ την προς τον
άξονχ τού ναοΟ κεφαλήν συνδέσμους (είκ. II)
χπέ/οντχς τού άξονος της Ούρα; I 37, οίτινες βε-
βαίως Οχ έκαλύπτοντο Οπό των σταθα,ών τή; Ούρα.;.
Ϊ2.- λ/*οί ιοί τοιχοβάτον τον βνράσυ τοίχου. ιό υψο; τού θυρώματος οεν κατέστη δυνατόν νά
όρισθη. Λντ χυτού δμως εύρέθη κχτχ τον δπι-
Οί ουο τελευταίοι ούτοι λίθοι είνε σπουοαϊοι καθό- σθόναον τεμάχιόν τι, δπεο ανήκει άσφαλώς εις τό
τον διασφζουσιν έγκοπάς χρησίμους ει; ένσφήνω- ύπέρθυρον (ει«. 13^. Τό τεμάνιον τούτο είνε
σιν των ξυλίνων ύ-ενδυτεων της Ούρα.;. Κ-ειδη ουστυχως πολλανώς έφθαου,ένον, διασώζει ο έν
,11
κατεσκευάσθη υψηλότερο; εϊνε ό έςης : Κ-ε'.οή ό
θοανος τού πτεοοΟ /.χ* ό τού τοίχου του σηκού
ώφειλον να εύοίσκωνται έ-'. του κύτού ύψους, ί'νκ
στηρίξωσι τκς δοκού; τη; οροφής του πτεροΟ, Κ^7ξι^^3Ι^5Ώ^^||'ι {
εττετα.'. οτι ή μέ/ρ'· ~ηί άνω επιφανείας του Ορά- |^
νου τοΰ πτεοοΟ άπόστασις ήτοι το άθροισμχ των
Οψων κντιθήματος ίπιστυλίου 083ο, άντιθήματος
ζωφόρου 082ο κχ! θράνου του πτεροΟ 021ο, εν
δλω I 875, ώιρειλε νά ΐσοΟται πρός την χπο του
έπικοάνου ιχένρι τή; άνω επιφανείας του θράνου
του τοίχου άπο*τα«ν (ορχ ε·.κ. 2 . Επειδή ο ο ^'.,Ι/' )&'■'.'■. ' ]
θρανος του τοίνου εί/ε κατά το πρός την -ερίστα-
τ'.ν πρόσωπον αύτοΟ ύψος 0325, υπολείπεται διά- ^^»ί *οε τοίχο,.
στημα 1 55 ει; το όποιον ένώρουν μέν δυο κανονικοί
οόαο'. των ΙΠ>() και ε!; των 030 άλλ έπλεόναζον σηκοΟ. Εκ οέ των εγκαρσίων του μέν σηκοπισθο-
005, ατινα δια τούτο κατενεμήθησαν ει; τού; δύο δομίου διετηρήθησαν μόνον οί κατώτατοι των -<.»-
ύψηλοΰς δόμους, ών έκχτερος κατεσκευάσθη οιά ρινών θεμελίων ορίζοντες ήμϊν άσΦαλώς το άπα
τούτο υ.εΟ ύψους 0625 Ιεϊκ. 2). Εύρέθη δέ παρά παραστάδο; ει; παραστάοα μήκος τού σηκοΟ, τού
τον οπισθόναον και λίθος τοιούτου υψου;, είκο- οέ σηκοπροδομίου οί θεμέλιοι και εν μάρμαρον τού
νιζόμενος έν είχόνι 10. τοινοβάτου άκέραιον και κχτχ /ώραν ^είκ. ί-Ζ^
ΓοσαΟτα ώ; ποός τού; μακρού; τοί/ους τού Έτερον οέ πάλιν τού αύτοΟ τοιχοβάτου μάρμα-
/ /." λίί)ο; τοιγοβάτον τον ΰνράον τοίγον.
ρον, δμοιον καϊ τυμαετοικον τω πρώτω, άνεΟ- ο ό έτερο; των λίθων εύρητχι κχτχ νώοαν, εκείτο
ρον εν τω όπισθονάω κατεροιμμένον (είκ. 12) οέ το θύρωμα κχτχ τον άξονα τού νχού, δυνάμεθα
να ύπολογίσωμεν τό εξωτερικό ν -λχτο; τού περι-
βάλλοντος την Ούρχν πλαισίου, ϊπερ ήτο Ί 26. II
οε θυραία ήτο έλα.σο-ίυν των "2 74. Διότι ο κατά
χωράν σωζόμενος λίθος οέρει κχτχ την προς τον
άξονχ τού ναοΟ κεφαλήν συνδέσμους (είκ. II)
χπέ/οντχς τού άξονος της Ούρα; I 37, οίτινες βε-
βαίως Οχ έκαλύπτοντο Οπό των σταθα,ών τή; Ούρα.;.
Ϊ2.- λ/*οί ιοί τοιχοβάτον τον βνράσυ τοίχου. ιό υψο; τού θυρώματος οεν κατέστη δυνατόν νά
όρισθη. Λντ χυτού δμως εύρέθη κχτχ τον δπι-
Οί ουο τελευταίοι ούτοι λίθοι είνε σπουοαϊοι καθό- σθόναον τεμάχιόν τι, δπεο ανήκει άσφαλώς εις τό
τον διασφζουσιν έγκοπάς χρησίμους ει; ένσφήνω- ύπέρθυρον (ει«. 13^. Τό τεμάνιον τούτο είνε
σιν των ξυλίνων ύ-ενδυτεων της Ούρα.;. Κ-ειδη ουστυχως πολλανώς έφθαου,ένον, διασώζει ο έν
,11