DOI Artikel:
Leonardos, Basileios I.: Amphiareiou epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0247
ΑΕ 1*11
Άμφιαρείον έπιγραφαν νπδ Β. Λεονάρδου. 235
και το δέρμα ύποστρωσάμενοι καΰενδουοιν άναμέ-
νοντες δήλωοιν ϋνείρατος», Φιλοστρ. Απόλλων.
Τυαν. Β' 37 : τούτος (δηλ. Άμφιάρεως), ώ /?α-
οίλεί), ε^, μαντευόμενος εν τη Αττική νϋν όνεί-
ρατα επάγει τοις χρωμένοις, και λαβόντες οί ιερείς
τον χρησόμενον σίτου τε εϊργουσι μίαν ήμέραν και
οϊνον τοπς, ίνα διαλαμπονοη τη ψνχη των λογίων
απάση », πρβ άλλοθι Στρά[3. "2Μ : ι&ναγίζουσΐ
δ' αντω (δηλ. Κάλ/αντι1 μέλανα κριδν οί μαντενό-
μενοι, έγκοιμώμενοι έν τω δέρματι», 810 589 ,
Ζ«βλ«η 1.08 109 =10 ΧΙΙ8 338 πρβ «βη^βί
ΒΡ\ν 1907 ιο63) 119 σ. 203 291 309.
33 Θ' τοεΐς, ώς άνω οηλοΟται, κενά; θέσεις,
(Λΐ'α μέν ιχ,ετά το έκάοχου, μία. δέ έν άρν·ή τοΟ στ.
36 ποο του τοΰ, μία οέ μετά το ίερήον έττΈ του λί-
θου ού3έν το άπαληλιμμένον (πρβ 310 589").
30 εγχα&ενδειν πρβ εγχα&ενδον^τος, χοιμη-
νηρίο.^ι, χα&ενδειν^, τδ κοι μητήριονί7, έν.8κα-
#). εΰΛοιτας, έγκεκ οιμ. ,ημέ ν -, Β8Α 1911/2
145 άρ. 3 ένκοιμητήριον (πρβ Κΐ5 Ι914ιιι),
ΚΙ Χ Γ; 1030 του έν τώι ίερώι κ ο« 7μήσοντας ; ι.
ΌΙ IV τ. 88!! η62 έγκατακοιμη, ΰέντες, Ηβν-
Ιΰβνάβη Ι.8Β λ. έγκατεκοιμά\%] (=10 IV 951 <)
'·*.");! ι , πρβ έγχαταχοιμα&εϊσα 951 ι;> και εν-
κατακλίνεπίται και έγκοιταπΰέντος ι=ΙΟ IV 95 1 95),
ε;'Μ κοί μα&εϊ ο α ΙΟ IV 951 , έγκεκοιμιπμένων
Κι IV 951 90. έγχα&ενδειν 28--· έν [0 IV 951
952, π?β ο^ίίβ έν υι νι σ. ί:;ι, Ήροδ. α'
172 έτχιχαχαχοιμώνχαΐ' περί Άμφιαρείου πρβ ά.
έν τοις περί στ. 30/1, το πέρυσιν εύρεθέν άνάγλυ-
?0ν ΑΕ 1916Π8 ΠΑΕ Ι91666, ΑΛ 1916π 783).
Βεροάκης ΑΜ 19(«271· πε?} Επιδαύρου Α"«/?-
βαδίας Έπιδ. ίερ. Άσχλ. 121, Άραβαντινός
Άσχλ. 36 46 19-63 71 109· πρβ Όβηοηβν Ι)β
ίηοιιβ&Ιΐοηθ, 81βηρβΙ ΚιιΙΐιΐδδΙί,βιϊ. ;ν ΐνΜ&ΙΙβν
ΗΚΑ ν3)2 70, Καοτριώτης ΑΕ 1 9 I 7 227 2292.
37· -/-ας ό στί/ος πλην τοΰ 1ου γράμματος
επίτηοες έκκεκολαμμένος" ίο 10ν γράμμα εσφαλ-
μένως συναπηλείοθη, άλλ ευκρινώς φαίνεται ό'τι
ήτο ν το 2ον γράμμα ήτο μ1 το 3"ν είνε παντά-
πασιν άπαληλιμμένον' του 4ου φαίνονται τινα ώς
λοξής γραμμής ίχνη \, του οέ 50Μ λείψανόν τι
κάτω" έν τη της 6ι« θέσεως άρ/ή κάθετο; γραμμή,
προς η φ'ίορα ανω οεςια II , οηλ. μάλλον ι, οιοτι
και άλλοθι άπαντα τοιαύτη άτοπία, ή ρ" ήττον
πιθανόν γ, άπίθανον π, ού/Ί ε)' έ-'ι τέλει του στί-
χου σώζονται, ώς άνω δηλοΰται, εξ γραμμάτων
λείψανα.
33" άπας ό στίχος πλήν του πειΰόμ έ/.κε/.ο-
λαμμένος' τά πρώτα τρία γράμματα ήταν υαν
το οον, ώς έκ τοΟ κάτω λειψάνου καθέτου γραμ-
μής είκάσαι, ίσως ήν V έν τώ της 7^ θέσεως άρι-
στερώ ώσεϊ καθέτου γραμμής λείψανα' ωσαύτως
έν τώ κάτω άριστερώ της 9*1* θέσεως" έν τώ
κάτω της 10η! θέσεως ώσει ευθείας γραμμής ί/νη.
42' πετενροι- v\νίΙαιηοιοϋζ Ηβ 1886 961,
ΒβΰΜβΙ ένϋΐ5339Μ ν. 539, ΖϊβΗβη 1,08 6542
(σ. 20415) 80„ (σ. 242), πρβ ΌύντδαοΗ έν ΙΟ
Χΐ2 σ. 147, Ήοίίηιαηη έν 1)1 ΐ\' ο-. 884 "Γ>::
τι"*)· Λ/- δμοοάνχων άν^αγραψάχωσαν <>ι, ορχίζοντες
ίοτά ονόματα εις πετενρια (το ύποκοοιστικόν εν-
ταύθα το πρώτον) και χχπροοπερονήσαι προς την
στο,., 4 ην, ΨχΙΗρΛίπ ΒΟΙ 242, έν τη νέα Ελλη-
νική πέτανρον.
43' [Χ οΓ βολομένοι' έν τώ I".' γράμματι ό λι-
θοκόπος έπελαθετο την κνω κεραίαν ναράζαι.
44" αί επί τέλει του στί/ου τρεις θέσεις κεναί'
επί τοΰ λίθου οϋοέν ραίνεται άπαληλιμμένον.
44/5 εν χοΐκοιμηχηρίο^ι κα&ενδειν χωρίς
μεν τδς άνδρας χωρίς 15δε χάς γυναίκας ~ζΊ> ίοίουε
λουτρώνας 10 VII 4255, ΙαΙΙβνηιαηη Α Μ
191081)' πρβ ΑΕ 1905239 άναγράψαι δε χους
ΰιασώχας πά21νχας χωρίς χονς χε άνδρας καϊ τά^
γυναίκα:, Αριστοτ. ΛΙΙ ί / $ χωρίς μέν ονς - γ <ο·
ρις δε ονς - χωρίς δ ονς' πρβ άλλως Αριστοφ.
ΠλοΟτ. 668 κέ, ΖίβΛβη 1,08 65 σ. 204.
47 <§■ μετά το ρ//ς αμφίβολα γράμματος ι/νη"
ο-πο Ζίθϊίθη (Β80 σ. 204, πρ-5 Παυσ. Λ 34 .,.
Φιλοστρ. Άπολλ. Γυαν. Β 37, ά. έν τοις περί
στ. 30/1) προτείνεται47ρ»/ς [, παριέναι δε εις
τδ κοι μηχήριον ιούς ένίΆκα &εύδονχας (πρβ νψί-
ΙαιηοινίΙζ Ηθ 1886 93 σημ.).
48 έν τή 31ϊ θέσει άνω ευθεία γραμμή, ίσιος
του ε" του 32ου γράμματος σώζεται άνω τόςον
μείζον ή προς σύνηθες ο (τοΰ $ οήλον ό'τι μάλ-
λον)" του 33ου σώζονται άνω λείψανα ευθείας κα'ι
άαοί^ολον ί/νος ταύτη παραλλήλου ευθείας και το
άνω καθέτου, τοΰ γ οήλον ό'τι ή τοΰ ε" τοΰ 34ου
σώζεται άνω καμπύλη τοΰ ο ή τοΰ ω)· τό 350ν
εϊνε Λ
Άμφιαρείον έπιγραφαν νπδ Β. Λεονάρδου. 235
και το δέρμα ύποστρωσάμενοι καΰενδουοιν άναμέ-
νοντες δήλωοιν ϋνείρατος», Φιλοστρ. Απόλλων.
Τυαν. Β' 37 : τούτος (δηλ. Άμφιάρεως), ώ /?α-
οίλεί), ε^, μαντευόμενος εν τη Αττική νϋν όνεί-
ρατα επάγει τοις χρωμένοις, και λαβόντες οί ιερείς
τον χρησόμενον σίτου τε εϊργουσι μίαν ήμέραν και
οϊνον τοπς, ίνα διαλαμπονοη τη ψνχη των λογίων
απάση », πρβ άλλοθι Στρά[3. "2Μ : ι&ναγίζουσΐ
δ' αντω (δηλ. Κάλ/αντι1 μέλανα κριδν οί μαντενό-
μενοι, έγκοιμώμενοι έν τω δέρματι», 810 589 ,
Ζ«βλ«η 1.08 109 =10 ΧΙΙ8 338 πρβ «βη^βί
ΒΡ\ν 1907 ιο63) 119 σ. 203 291 309.
33 Θ' τοεΐς, ώς άνω οηλοΟται, κενά; θέσεις,
(Λΐ'α μέν ιχ,ετά το έκάοχου, μία. δέ έν άρν·ή τοΟ στ.
36 ποο του τοΰ, μία οέ μετά το ίερήον έττΈ του λί-
θου ού3έν το άπαληλιμμένον (πρβ 310 589").
30 εγχα&ενδειν πρβ εγχα&ενδον^τος, χοιμη-
νηρίο.^ι, χα&ενδειν^, τδ κοι μητήριονί7, έν.8κα-
#). εΰΛοιτας, έγκεκ οιμ. ,ημέ ν -, Β8Α 1911/2
145 άρ. 3 ένκοιμητήριον (πρβ Κΐ5 Ι914ιιι),
ΚΙ Χ Γ; 1030 του έν τώι ίερώι κ ο« 7μήσοντας ; ι.
ΌΙ IV τ. 88!! η62 έγκατακοιμη, ΰέντες, Ηβν-
Ιΰβνάβη Ι.8Β λ. έγκατεκοιμά\%] (=10 IV 951 <)
'·*.");! ι , πρβ έγχαταχοιμα&εϊσα 951 ι;> και εν-
κατακλίνεπίται και έγκοιταπΰέντος ι=ΙΟ IV 95 1 95),
ε;'Μ κοί μα&εϊ ο α ΙΟ IV 951 , έγκεκοιμιπμένων
Κι IV 951 90. έγχα&ενδειν 28--· έν [0 IV 951
952, π?β ο^ίίβ έν υι νι σ. ί:;ι, Ήροδ. α'
172 έτχιχαχαχοιμώνχαΐ' περί Άμφιαρείου πρβ ά.
έν τοις περί στ. 30/1, το πέρυσιν εύρεθέν άνάγλυ-
?0ν ΑΕ 1916Π8 ΠΑΕ Ι91666, ΑΛ 1916π 783).
Βεροάκης ΑΜ 19(«271· πε?} Επιδαύρου Α"«/?-
βαδίας Έπιδ. ίερ. Άσχλ. 121, Άραβαντινός
Άσχλ. 36 46 19-63 71 109· πρβ Όβηοηβν Ι)β
ίηοιιβ&Ιΐοηθ, 81βηρβΙ ΚιιΙΐιΐδδΙί,βιϊ. ;ν ΐνΜ&ΙΙβν
ΗΚΑ ν3)2 70, Καοτριώτης ΑΕ 1 9 I 7 227 2292.
37· -/-ας ό στί/ος πλην τοΰ 1ου γράμματος
επίτηοες έκκεκολαμμένος" ίο 10ν γράμμα εσφαλ-
μένως συναπηλείοθη, άλλ ευκρινώς φαίνεται ό'τι
ήτο ν το 2ον γράμμα ήτο μ1 το 3"ν είνε παντά-
πασιν άπαληλιμμένον' του 4ου φαίνονται τινα ώς
λοξής γραμμής ίχνη \, του οέ 50Μ λείψανόν τι
κάτω" έν τη της 6ι« θέσεως άρ/ή κάθετο; γραμμή,
προς η φ'ίορα ανω οεςια II , οηλ. μάλλον ι, οιοτι
και άλλοθι άπαντα τοιαύτη άτοπία, ή ρ" ήττον
πιθανόν γ, άπίθανον π, ού/Ί ε)' έ-'ι τέλει του στί-
χου σώζονται, ώς άνω δηλοΰται, εξ γραμμάτων
λείψανα.
33" άπας ό στίχος πλήν του πειΰόμ έ/.κε/.ο-
λαμμένος' τά πρώτα τρία γράμματα ήταν υαν
το οον, ώς έκ τοΟ κάτω λειψάνου καθέτου γραμ-
μής είκάσαι, ίσως ήν V έν τώ της 7^ θέσεως άρι-
στερώ ώσεϊ καθέτου γραμμής λείψανα' ωσαύτως
έν τώ κάτω άριστερώ της 9*1* θέσεως" έν τώ
κάτω της 10η! θέσεως ώσει ευθείας γραμμής ί/νη.
42' πετενροι- v\νίΙαιηοιοϋζ Ηβ 1886 961,
ΒβΰΜβΙ ένϋΐ5339Μ ν. 539, ΖϊβΗβη 1,08 6542
(σ. 20415) 80„ (σ. 242), πρβ ΌύντδαοΗ έν ΙΟ
Χΐ2 σ. 147, Ήοίίηιαηη έν 1)1 ΐ\' ο-. 884 "Γ>::
τι"*)· Λ/- δμοοάνχων άν^αγραψάχωσαν <>ι, ορχίζοντες
ίοτά ονόματα εις πετενρια (το ύποκοοιστικόν εν-
ταύθα το πρώτον) και χχπροοπερονήσαι προς την
στο,., 4 ην, ΨχΙΗρΛίπ ΒΟΙ 242, έν τη νέα Ελλη-
νική πέτανρον.
43' [Χ οΓ βολομένοι' έν τώ I".' γράμματι ό λι-
θοκόπος έπελαθετο την κνω κεραίαν ναράζαι.
44" αί επί τέλει του στί/ου τρεις θέσεις κεναί'
επί τοΰ λίθου οϋοέν ραίνεται άπαληλιμμένον.
44/5 εν χοΐκοιμηχηρίο^ι κα&ενδειν χωρίς
μεν τδς άνδρας χωρίς 15δε χάς γυναίκας ~ζΊ> ίοίουε
λουτρώνας 10 VII 4255, ΙαΙΙβνηιαηη Α Μ
191081)' πρβ ΑΕ 1905239 άναγράψαι δε χους
ΰιασώχας πά21νχας χωρίς χονς χε άνδρας καϊ τά^
γυναίκα:, Αριστοτ. ΛΙΙ ί / $ χωρίς μέν ονς - γ <ο·
ρις δε ονς - χωρίς δ ονς' πρβ άλλως Αριστοφ.
ΠλοΟτ. 668 κέ, ΖίβΛβη 1,08 65 σ. 204.
47 <§■ μετά το ρ//ς αμφίβολα γράμματος ι/νη"
ο-πο Ζίθϊίθη (Β80 σ. 204, πρ-5 Παυσ. Λ 34 .,.
Φιλοστρ. Άπολλ. Γυαν. Β 37, ά. έν τοις περί
στ. 30/1) προτείνεται47ρ»/ς [, παριέναι δε εις
τδ κοι μηχήριον ιούς ένίΆκα &εύδονχας (πρβ νψί-
ΙαιηοινίΙζ Ηθ 1886 93 σημ.).
48 έν τή 31ϊ θέσει άνω ευθεία γραμμή, ίσιος
του ε" του 32ου γράμματος σώζεται άνω τόςον
μείζον ή προς σύνηθες ο (τοΰ $ οήλον ό'τι μάλ-
λον)" του 33ου σώζονται άνω λείψανα ευθείας κα'ι
άαοί^ολον ί/νος ταύτη παραλλήλου ευθείας και το
άνω καθέτου, τοΰ γ οήλον ό'τι ή τοΰ ε" τοΰ 34ου
σώζεται άνω καμπύλη τοΰ ο ή τοΰ ω)· τό 350ν
εϊνε Λ