DOI Artikel:
Angeliai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0251
αε ι»ι: ' Αγγελίαι: Β) Ερέτριας. Γ) "Αρτι/ς. Δ') Άμφιαρείον. 2-38
οικοδομής και των ευρημάτων φαίνεται 8π ίκιίββη τούτο /.ατά τούς ενταύθα ευρήματα, πολλά πήλινα ειδώλια, ίν οίς /.αί /.εφαλαί πήλιναι
Αλεξανδρινούς '/ρόνους και είνε ίσως /.ατά τι παλαιότερον τοϋ μικρόν ;κανώς μεγάλα:, και τμήματα επιγραφών αναθηματικών, ιον^μία μνη-
άπε~/οντος Ισειου. Ή Βυθ|ΜΗ] γωνία της βορείου πλευράς τοϋ οίκο- μονεύει ί'σως τήν Είλείθυιαν, προσμαρτυροϋσιν 8τ» εις θεόν τινα ητο ό
δομηματος τούτου φαίνεται ότι ητο ειδός τι ΐερού' ένει τοΰλά/ιστον μικρός -/ώρος άφιερο'ο,ενος.
εν τώ μεσορ κρηπϊδά τινα ευμεγέθη, ώσεί κρηπίόα βωμού, και τα Κωνσταντίνος Κονροννιώτης.
Γ') Ήπείρον: "Αρτης.
Τελευταία δέ τις στερεώσεως εργασία εγένετο έν τώ ίν "Αρτη βυ-
ζαντιαχω ναώ της Ιίαρηγορητίσσης, έν ω τά έκπαλαι άνοι/.τά παρά-
θυρα των πέντε ουρανίσκων έ/.λείσθησαν διά ςυλίνων υαλοστασίων, βυ-
,αντιακοϋ σ/εδίου. Απομένει ήδη ενταύθα ή τοποθέτησις χαϊ των πα-
ράθυρων των δύο ορόφων, μάλιστα δ' η ανακατασκευή των έλλειπόν-
των εσωτερικών κιόνων* άμφότεραι δ" αύται αί λίαν άναγκαίαι εργασία
έλπίζομεν νά συντελεσθώσι κατά το προσε/ές έτος, εάν αί περιστάσεις
έπιτρέψωσιν.
Αναστάσιος Κ. Ορλάνδος.
Δ') Άμφιαρείον.
1ω 11)17 σκαφι/.ή εργασία έγένετο μάλιστα έπί της δεξιάς της /α· μη'ματα, ών ή έφέτειος σκαφιχή έρευνα ην, ώς ' ειπείν, τοπογραφική,
ράδρας ό'/θης και ιδία έν τω άγρώ τω δυσμόθεν τοϋ πΒαλσαμ.άκη ήγουν απέβλεπε μάλιστα εις το άκρίβωμα τοϋ διαγράμματος, ί'δρυνται
άγροΰ κειμίνω, όν ή Άρ/αιολογιχή εταιρεία ήγόρασεν έφ' έτος παρά κατά συστήματα, ων το χυριώτατον είνε τό έν. τω μέσω, ό και ένθεν
"Ι'·>. ΙΙροραταρη. μέν ύπο διαδρόμου (11) ένθεν δέ ·ΰπό όδοϋ (45) όρι^όμενον είνε συν-
ΙΰρευνηΟεντων των περί τήν πέρυσιν άποκαλυφθείσαν κρήνην, ή κρότημα τεσσάρων και δέκα οικημάτων μετά δισκελοΰς ή γαμμοειδοϋς
σκάφη προέβη 'πρός τά δυσμικοίτερα, ένθα έααίνετο ότι τά οίκοδοαή- στοάς δωρικού ρυθμού {ειπ. 1)' ταύτης τό μέν βρα^ύ σκέλος προστε-
ματα ε/ώρουν και εις τον πΠροβατάρη άγρόν. Τά ένταΜα οϊκοδο- γάζει τρία οικήματα (24-26). το δέ μακρόν τά πρόσλοιπα ένδεκα (12-
—χαράδρα - > ηρος ιόν Ενβοϊχΰν κόλ.-τον.
__45 10_______=-
_ ύ
»5
Ν
/ ; καταγωγίον ί/νογοαψία.
(Έν τϊι περιγρα(( Γ|, της π/.ευράς της τοϋ ναοί εισόδου /.αμ|ίανθ|ΐένης Ας Ανατολικής, ανατολικάν άείποτε νοείται τό ΒΑ, αναλόγως δέ και τάλλα.)
22)■ χα'ι τά μέν ενδεχα κείνται εύθύς προς τη χαράδρα έπί της αυτής
-•οαααής τεταγμένα (μήκ. 45 10). ησαν δέ πρός βορράν μέν, ώς εικός,
κεκλειμένα, προςνότον δέ χαι τήν στοάν τετραμμένα χαι', ΐ»ς ειπείν, αυ-
τοτελή όντα, ήγουν Ίδιον έχαστα θύρωμα (πλ. ±1 00) έ' /οντ». ησαν ευή-
λια και εϋσκια· των δέ τοΰ [ίρα/έος σκέλους οικημάτων τά μέν δύο (24
25) ε/ουσιν ωσαύτως ίδιον θύρωμα. προς τήν στοάν βλέπον, τό δέ νο-
τκότατον (26! προς μέν τά έξω ουδέν ένει θύρωμα, συνδεϊται δέ μετά
τού μέσου οικήματος διά θυρο'»ματος. Έχοντα δέ πάντα το αυτό που
μήκος και πλάτος, ±3 70, χάτω μέν είσι λιθίνω τοί/ω(ϋύ. σωζ. ±050,
πά/. 0 40. μετρίων τό μέγεθος λίθων), τά δέ άνω, ώς εί/.άσαι. ώμαίς
πλίνθοις ωκοδομημένα. Το μεταξύ των δύο κιοστο'./ιών και των οι-
κημάτων διάστημα είνε έπί έχατέρου τοϋ σκέλους ±3 03. τά-δέ δύο
σκέλη διείργει διάδρομος |28). μεταξύ τών βορειοτάτου τών τοϋ βρα·
/έος σκέλους οικημάτων και τοϋ άνατολικωτάτου τών τοϋ μακρού κεί-
μενος και εις οδόν (45) άγων. Αί δύβ κιοστοι/ίαι ϊδρυντο έπί στυ-
λο|ΐάτου ίιηνεκοϋς, μαλακού πώρου, οί δέ κίονες ηατΜ ένδεκα μέν (30-
40) έπί τοϋ μακρού σκέλους. ε-/οντες μεταξόνιον ± 3 03, δύο δέ (42
43) επί τοϋ βρα'/έος ενο>π:ου' επί τών άκρων τοϋ στυλοβάτου ίσταντο
παρασταδες, μία μέν έπί τοϋ δυσμιχοϋ άκρου (29) της αα/.ράς κιοστοι-
/ίας, μία δέ έπί τοϋ νοτίου (44) της βρα/είας, άλλη δέ κοινή. ό>ς
εί/.άσαι, ήγουν διπρόσωπος, έπί της τά δύο σχέλη ένούσης γωνίας (41).
Ο! κίονες ησαν άρράβδωτοι, έξ υψηλών δέ σφονδύλων συγκείμενοι (εις
τών ευρεθέντων σφονδύλων ε/ει ϋψος 169) είχον διάμετρον ± ^ :',
ύψος δέ ± 3ί*' του χίονο; έχάστου ένεργουμένου μόνα τά άκρα, τό
τε ύπο το χιό/.ρανον και το επί τοϋ στυλοβάτου, περιεγλύφοντο λεία (ύψ.
όσον έπί 0075), άπαν δέ τό λοιπόν ήφίετο άτελέστερον ένηργημέ-
νον. Ηριγζοϋ μέρη έπί τοϋ άνεσκαμμε'νου -/οίρου δέν ηΰρέθησαν, έκ τού-
του δ' εστίν είκάσαι ότι ην έκ ξύλου. Ή στέγη ην της στοάς τε άμα και
τών οικημάτων, ιος εί/.άσαι, κοινή ήγουν άμφικλινής. ΙΙρός άπο/έτευ-
σιν τών ύ«τίί·>ν υδάτων είσίν ο'.ωρυγμενοι δύο μεγάλοι ο/ετοί κρυπτοί,
λίθου πώρου πεποιημένοι. πειοσ/ημοι, έ'/οντες το μέν ο/ετόκρανον ύπο
τό νοτιον άκρον τού στυλοβάτου της στοάς, τον δέ έκρουν πρός τήν '/α-
ράδραν, διαρρουν δε ±0 32* τούτι·)ν ό μέν (α β) προς δυσμάς τής στοάς
έπικαρσίως ύπο τον δυσμι/.ον διάδρομον (11) φερόμ.ενος διω/έτευε τά
οικοδομής και των ευρημάτων φαίνεται 8π ίκιίββη τούτο /.ατά τούς ενταύθα ευρήματα, πολλά πήλινα ειδώλια, ίν οίς /.αί /.εφαλαί πήλιναι
Αλεξανδρινούς '/ρόνους και είνε ίσως /.ατά τι παλαιότερον τοϋ μικρόν ;κανώς μεγάλα:, και τμήματα επιγραφών αναθηματικών, ιον^μία μνη-
άπε~/οντος Ισειου. Ή Βυθ|ΜΗ] γωνία της βορείου πλευράς τοϋ οίκο- μονεύει ί'σως τήν Είλείθυιαν, προσμαρτυροϋσιν 8τ» εις θεόν τινα ητο ό
δομηματος τούτου φαίνεται ότι ητο ειδός τι ΐερού' ένει τοΰλά/ιστον μικρός -/ώρος άφιερο'ο,ενος.
εν τώ μεσορ κρηπϊδά τινα ευμεγέθη, ώσεί κρηπίόα βωμού, και τα Κωνσταντίνος Κονροννιώτης.
Γ') Ήπείρον: "Αρτης.
Τελευταία δέ τις στερεώσεως εργασία εγένετο έν τώ ίν "Αρτη βυ-
ζαντιαχω ναώ της Ιίαρηγορητίσσης, έν ω τά έκπαλαι άνοι/.τά παρά-
θυρα των πέντε ουρανίσκων έ/.λείσθησαν διά ςυλίνων υαλοστασίων, βυ-
,αντιακοϋ σ/εδίου. Απομένει ήδη ενταύθα ή τοποθέτησις χαϊ των πα-
ράθυρων των δύο ορόφων, μάλιστα δ' η ανακατασκευή των έλλειπόν-
των εσωτερικών κιόνων* άμφότεραι δ" αύται αί λίαν άναγκαίαι εργασία
έλπίζομεν νά συντελεσθώσι κατά το προσε/ές έτος, εάν αί περιστάσεις
έπιτρέψωσιν.
Αναστάσιος Κ. Ορλάνδος.
Δ') Άμφιαρείον.
1ω 11)17 σκαφι/.ή εργασία έγένετο μάλιστα έπί της δεξιάς της /α· μη'ματα, ών ή έφέτειος σκαφιχή έρευνα ην, ώς ' ειπείν, τοπογραφική,
ράδρας ό'/θης και ιδία έν τω άγρώ τω δυσμόθεν τοϋ πΒαλσαμ.άκη ήγουν απέβλεπε μάλιστα εις το άκρίβωμα τοϋ διαγράμματος, ί'δρυνται
άγροΰ κειμίνω, όν ή Άρ/αιολογιχή εταιρεία ήγόρασεν έφ' έτος παρά κατά συστήματα, ων το χυριώτατον είνε τό έν. τω μέσω, ό και ένθεν
"Ι'·>. ΙΙροραταρη. μέν ύπο διαδρόμου (11) ένθεν δέ ·ΰπό όδοϋ (45) όρι^όμενον είνε συν-
ΙΰρευνηΟεντων των περί τήν πέρυσιν άποκαλυφθείσαν κρήνην, ή κρότημα τεσσάρων και δέκα οικημάτων μετά δισκελοΰς ή γαμμοειδοϋς
σκάφη προέβη 'πρός τά δυσμικοίτερα, ένθα έααίνετο ότι τά οίκοδοαή- στοάς δωρικού ρυθμού {ειπ. 1)' ταύτης τό μέν βρα^ύ σκέλος προστε-
ματα ε/ώρουν και εις τον πΠροβατάρη άγρόν. Τά ένταΜα οϊκοδο- γάζει τρία οικήματα (24-26). το δέ μακρόν τά πρόσλοιπα ένδεκα (12-
—χαράδρα - > ηρος ιόν Ενβοϊχΰν κόλ.-τον.
__45 10_______=-
_ ύ
»5
Ν
/ ; καταγωγίον ί/νογοαψία.
(Έν τϊι περιγρα(( Γ|, της π/.ευράς της τοϋ ναοί εισόδου /.αμ|ίανθ|ΐένης Ας Ανατολικής, ανατολικάν άείποτε νοείται τό ΒΑ, αναλόγως δέ και τάλλα.)
22)■ χα'ι τά μέν ενδεχα κείνται εύθύς προς τη χαράδρα έπί της αυτής
-•οαααής τεταγμένα (μήκ. 45 10). ησαν δέ πρός βορράν μέν, ώς εικός,
κεκλειμένα, προςνότον δέ χαι τήν στοάν τετραμμένα χαι', ΐ»ς ειπείν, αυ-
τοτελή όντα, ήγουν Ίδιον έχαστα θύρωμα (πλ. ±1 00) έ' /οντ». ησαν ευή-
λια και εϋσκια· των δέ τοΰ [ίρα/έος σκέλους οικημάτων τά μέν δύο (24
25) ε/ουσιν ωσαύτως ίδιον θύρωμα. προς τήν στοάν βλέπον, τό δέ νο-
τκότατον (26! προς μέν τά έξω ουδέν ένει θύρωμα, συνδεϊται δέ μετά
τού μέσου οικήματος διά θυρο'»ματος. Έχοντα δέ πάντα το αυτό που
μήκος και πλάτος, ±3 70, χάτω μέν είσι λιθίνω τοί/ω(ϋύ. σωζ. ±050,
πά/. 0 40. μετρίων τό μέγεθος λίθων), τά δέ άνω, ώς εί/.άσαι. ώμαίς
πλίνθοις ωκοδομημένα. Το μεταξύ των δύο κιοστο'./ιών και των οι-
κημάτων διάστημα είνε έπί έχατέρου τοϋ σκέλους ±3 03. τά-δέ δύο
σκέλη διείργει διάδρομος |28). μεταξύ τών βορειοτάτου τών τοϋ βρα·
/έος σκέλους οικημάτων και τοϋ άνατολικωτάτου τών τοϋ μακρού κεί-
μενος και εις οδόν (45) άγων. Αί δύβ κιοστοι/ίαι ϊδρυντο έπί στυ-
λο|ΐάτου ίιηνεκοϋς, μαλακού πώρου, οί δέ κίονες ηατΜ ένδεκα μέν (30-
40) έπί τοϋ μακρού σκέλους. ε-/οντες μεταξόνιον ± 3 03, δύο δέ (42
43) επί τοϋ βρα'/έος ενο>π:ου' επί τών άκρων τοϋ στυλοβάτου ίσταντο
παρασταδες, μία μέν έπί τοϋ δυσμιχοϋ άκρου (29) της αα/.ράς κιοστοι-
/ίας, μία δέ έπί τοϋ νοτίου (44) της βρα/είας, άλλη δέ κοινή. ό>ς
εί/.άσαι, ήγουν διπρόσωπος, έπί της τά δύο σχέλη ένούσης γωνίας (41).
Ο! κίονες ησαν άρράβδωτοι, έξ υψηλών δέ σφονδύλων συγκείμενοι (εις
τών ευρεθέντων σφονδύλων ε/ει ϋψος 169) είχον διάμετρον ± ^ :',
ύψος δέ ± 3ί*' του χίονο; έχάστου ένεργουμένου μόνα τά άκρα, τό
τε ύπο το χιό/.ρανον και το επί τοϋ στυλοβάτου, περιεγλύφοντο λεία (ύψ.
όσον έπί 0075), άπαν δέ τό λοιπόν ήφίετο άτελέστερον ένηργημέ-
νον. Ηριγζοϋ μέρη έπί τοϋ άνεσκαμμε'νου -/οίρου δέν ηΰρέθησαν, έκ τού-
του δ' εστίν είκάσαι ότι ην έκ ξύλου. Ή στέγη ην της στοάς τε άμα και
τών οικημάτων, ιος εί/.άσαι, κοινή ήγουν άμφικλινής. ΙΙρός άπο/έτευ-
σιν τών ύ«τίί·>ν υδάτων είσίν ο'.ωρυγμενοι δύο μεγάλοι ο/ετοί κρυπτοί,
λίθου πώρου πεποιημένοι. πειοσ/ημοι, έ'/οντες το μέν ο/ετόκρανον ύπο
τό νοτιον άκρον τού στυλοβάτου της στοάς, τον δέ έκρουν πρός τήν '/α-
ράδραν, διαρρουν δε ±0 32* τούτι·)ν ό μέν (α β) προς δυσμάς τής στοάς
έπικαρσίως ύπο τον δυσμι/.ον διάδρομον (11) φερόμ.ενος διω/έτευε τά