Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1918)

ΑΕ 1918

Νικοπόλεως άνασκαφαί' νπό Α. Φιλαδελφέως. 35

νής και άτεχνος εξεργασία του ανάγλυφου, έστε- Άντωπος προς τον άμνόν τούτον παρίστατο έτερος

ρημένου οίαςδήποτε καλλιτεχνικής έκ του φυσικού τοιούτος αντιστοίχως έξ αριστερών βαδίζων, κατά

ακριβείας και πλαστικότητος. Αί έπ' αύτου μορ- το σύνηθες των «οίκοσήμων» καλούμενον σχήμα,

φαΐ και τα σχήματά είσι πάντα τελείως επίπεδα οδ διεσώθη μόνον ό ανυψούμενος προς τήν βάσιν

άνευ και της ελαχίστης πλαστικότητος και άνα- του σταυρού πούς * .

τομικής διαμορφώσεως ώς μαρτυρεί ό άπεικονιζό- Έπι της οπίσθιας όψεως του αυτού" άναγλύφου

μένος αμνός, ες* ο δ και ταύτα εκλήθησαν έπιτζεδό- (είκ. 1 α) παρίσταται κόσμημα μέγα ρομβοειδοΰς

γλυφά. σχήματος άποτελουμένου έκ παραλλήλων κανόνων

Λίαν έπίκαιρον μελέτην περι των χριστιανικών σχηματιζόντων οιονεί πλαίσια περί τον κεντρικόν

και βυζαντινών τούτων άναγλύφων δημοσιεύει έν ρόμβον, εφ ου παρίστανται δύο πτηνά μετά λόφου

ΑΕ 1917 72-77 ό κ. Α. Ξυγγόπουλος. Πρβ. έπι της κεφαλής εκατέρωθεν σταυροΟ, ο δ" διασωζε-

ίδίως και τά περί του θέματος τών άντωπών προ ται μόνον ή βάσις μετά του ετέρου τών πτηνών.

τοΟ σταυροΟ πτηνών και τήν χρονολογίαν τού- Έν πάσαις ταϊς γωνίαις τών κανόνων τοΟ £ομ-

των (αύτόθι'σελ. 74), επίσης και τήν διά τρυπά- βοειδους τούτου κοσμήματος παρίστανται φύλλα

νου έργασίαν, ώς εϊνε έξειργασμένα και πλείστα δένδρων, εντός δέ τών τεσσάρων πέριξ τριγώνων,

μέρη τών ημετέρων τεμαχίων, ιδίως ή άμπελος, οί εξ ών διασώζεται υ,όνον το κάτω προς τάριστερά,

βότρυες κλπ. Ώς προς τήν χρονολογίαν το ήμέτε- παρίστανται διάφορα ζώα, έν τω προκειμένω δέ

ρον μέγα έπιπεδόγλυφον ενισχύει λίαν οσα περί ί'/θύς εντός πλαισίου.

τούτων γνωματεύει ό κ. Ξυγγόπουλος. Τοιαύτην Κάτωθεν παρά τήν βάσιν το άνάγλυφον περι-

συμβολικήν παράστασιν του Ίησοΰ Χρίστου έ'χο- θέει κληματις έν σχήματι σπειρομαιάνδρου, ής τους

μεν συνηθέστατα έν τοις άρχαιοτάτοις χριστιανικούς βότρυς ραμφίζουσι πτηνά.

μνημείοις (πρβ.ϋίοί. ΑγοΙιθοΙ. οΙιγθΙ εν λ. «β^ΐϊδθ»). Τό έτερον τεμάχιον (είκ. 2 και 2 α) φέρει έπι μεν

2 2α: ανάγλυφα διαατύλου ή ατη&αίον

2: προοΰία οψις' 2α: όπισΰία δψις.

της μιας όψεως παραπλήσιον όομβοειδές κόσμημα ετέρας μέγα τρο/οειδές κόσμημα μετά όκτασκε-

πρΌς τό ανωτέρω περιγραφέν, άλλά μετά πλειόνων ι πΡβ. άκρ'φως ό'αοιον έν -ω Ζαΐ'$β/· ΡΗβάν. Μιΐδβηπι (Χριστ.

καΐ λεπτότερων κανόνων, έν δέ τω κέντρω σταυ- άρχαιοτ.) άΡ. 4771. β»; αίών. Παρά είκ. 128 σελ. 62. Έπί-

, -ν , , , , , λ, σης άο. 175-177 σελ. 60 Ιχ Μίλητου. Πρβ. και κιονοκρανον Άγ.

ρον ισοσκελή με τριγωνικας κεραίας, επι οε της Βΐτ«λίου 1ν Ραβέννη π«Ρ« 2Μ*Ι «λ. 180 ·!χ. 58.