DOI Artikel:
Keramopulos, Antōnios D.: Peri tōn basilikōn taphōn tēs akropoleōs tōn Mykēnōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0066
56 Περί χά)ν βαοιλιχών ζάφ(ον της άκροττόλείος τόάν Μυκηνών ντιο Α. Κεραμοιτούλου.
ΑΕ 1918
5: "Οστρακα δ&εν και τα της είκ. 1.
λαιον ήτο άνοικτόν άνωθεν και έχρησίμευεν ώς βό- Α' τάφου, άλλα πάντες δέχονται, δτι αί βεβαιώ-
Ορος προς έναγισμούς, είττον οέ έν τή Αρν. Έφ. σεις αύτου περί πολλών λεπτομερειών τών άνασκα-
1910 σ. 170 ές. (δρ. μάλιστα αύτ. την σημ. 1 φών τούτων είνε ανακριβείς ή «ασαφείς και άντι-
τής σελ. 181) ίκανά περί τοιούτων βόθρων και φατικαί». Επειδή οέ το στόμιον του βόθρου κατη-
παρέθεσα (πρβλ. τους έν Κεφαλληνία Καββαδία δαφίσθη προβαινουσών τών ανασκαφών εις βάθος,
77(0. Αρχ. σ. 371 και τους έν Μιλήτω ^ίβραηά ήτο εύκολον να πλανηθη ό άνασκάπτων — ώς μά-
8θθ1ΐ8ίθΓ νοΗ. Βθγ. 1908, 27) παραδείγματα άπό λίστα έγίνρντο τότε αί άνασκαφαί — και να βε-
τών ποοϊστοοικών, τών αυκηναϊκών, τών ^'εωυ.ετρι- 3αιώση έπειτα, κατ' άνααέτοησιν τών ποαγαάτων
κών και τών ιστορικών χρόνων είλημμένα. Έκτων ές άναμνήσεως, δτι ό βόθρος ήτο επί του τάφου,
παραδειγμάτων τούτων εινε και Ό περιφερικός ή πως έν ώ κατά την γνώμην μου ήτο πιθανώτατα παρά
ελλειψοειδής (και έν Αΐγινη οέ τοιούτοι το σ/ήμα' το βόρειον άκρον αύτοΟ, εκεί που, ένθα κατέληγεν
πρβ. ΑΕ ενθ' άνω), ό ευρεθείς επί του Δ' τών τά- ή στέγη του σπηλαίου.
φων τούτων τών Μυκηνών, τοΟ γείτονος δηλ. προς Εις τό "/άσμα λοιπόν τούτο της στέγης του σπη-
τό σπήλαιον, περί ού ό λόγος [Τσούντας Μυκήναι λαίου δένομαι, ότι κατηυθύνετο ό βόθρος.
106, 107, 115, 149 κέ., Ρβτνοί - Ο/ιίρϊβζ ΗΐδΙ. 'Ενταυθα κατεχέοντο οί άναίμακτοι έναγισμοί,
άθ ΓβγΙ; VI, 323 κέ., Καββαδίας IIροϊστ. Άρχαιολ. ένταΰθα τό αίμα τών σφαγίων τών προσφερομένων
220, Όιΐ88αιιά Οΐνίΐίβ. ρι-βΐΐθΐΐβιι. 308 κέ.). εις τους ήρωας νεκρούς και μόνη υπερβολή θά
Περί του βόθρου τούτου λέγεται, ότι ειχε φρεατο- ήτο αν κατά τάς τυράς έλέγομεν, ότι ενταύθα και
ειδή κοιλότητα έν μέσω, άλλ'ούδείς ήρώτησε μέ/ρι έκαίοντο θύματα" το σπήλαιον προσήγγιζε πιθα-
τίνος βάθους προυχώρει αύτη. Ό 8ο1ιΠθπι&ηη (Μι/- νώς προς τον Δ' τάφον ώς προσεγγίζει προς τον Α ,
067165 293 έξ. πίν. Ρ) λέγει, ότι έ'κειτο επί του αί αυτοφυείς παρειαί και ή στέγη αύτου, περί την
22 1 19
ΑΕ 1918
5: "Οστρακα δ&εν και τα της είκ. 1.
λαιον ήτο άνοικτόν άνωθεν και έχρησίμευεν ώς βό- Α' τάφου, άλλα πάντες δέχονται, δτι αί βεβαιώ-
Ορος προς έναγισμούς, είττον οέ έν τή Αρν. Έφ. σεις αύτου περί πολλών λεπτομερειών τών άνασκα-
1910 σ. 170 ές. (δρ. μάλιστα αύτ. την σημ. 1 φών τούτων είνε ανακριβείς ή «ασαφείς και άντι-
τής σελ. 181) ίκανά περί τοιούτων βόθρων και φατικαί». Επειδή οέ το στόμιον του βόθρου κατη-
παρέθεσα (πρβλ. τους έν Κεφαλληνία Καββαδία δαφίσθη προβαινουσών τών ανασκαφών εις βάθος,
77(0. Αρχ. σ. 371 και τους έν Μιλήτω ^ίβραηά ήτο εύκολον να πλανηθη ό άνασκάπτων — ώς μά-
8θθ1ΐ8ίθΓ νοΗ. Βθγ. 1908, 27) παραδείγματα άπό λίστα έγίνρντο τότε αί άνασκαφαί — και να βε-
τών ποοϊστοοικών, τών αυκηναϊκών, τών ^'εωυ.ετρι- 3αιώση έπειτα, κατ' άνααέτοησιν τών ποαγαάτων
κών και τών ιστορικών χρόνων είλημμένα. Έκτων ές άναμνήσεως, δτι ό βόθρος ήτο επί του τάφου,
παραδειγμάτων τούτων εινε και Ό περιφερικός ή πως έν ώ κατά την γνώμην μου ήτο πιθανώτατα παρά
ελλειψοειδής (και έν Αΐγινη οέ τοιούτοι το σ/ήμα' το βόρειον άκρον αύτοΟ, εκεί που, ένθα κατέληγεν
πρβ. ΑΕ ενθ' άνω), ό ευρεθείς επί του Δ' τών τά- ή στέγη του σπηλαίου.
φων τούτων τών Μυκηνών, τοΟ γείτονος δηλ. προς Εις τό "/άσμα λοιπόν τούτο της στέγης του σπη-
τό σπήλαιον, περί ού ό λόγος [Τσούντας Μυκήναι λαίου δένομαι, ότι κατηυθύνετο ό βόθρος.
106, 107, 115, 149 κέ., Ρβτνοί - Ο/ιίρϊβζ ΗΐδΙ. 'Ενταυθα κατεχέοντο οί άναίμακτοι έναγισμοί,
άθ ΓβγΙ; VI, 323 κέ., Καββαδίας IIροϊστ. Άρχαιολ. ένταΰθα τό αίμα τών σφαγίων τών προσφερομένων
220, Όιΐ88αιιά Οΐνίΐίβ. ρι-βΐΐθΐΐβιι. 308 κέ.). εις τους ήρωας νεκρούς και μόνη υπερβολή θά
Περί του βόθρου τούτου λέγεται, ότι ειχε φρεατο- ήτο αν κατά τάς τυράς έλέγομεν, ότι ενταύθα και
ειδή κοιλότητα έν μέσω, άλλ'ούδείς ήρώτησε μέ/ρι έκαίοντο θύματα" το σπήλαιον προσήγγιζε πιθα-
τίνος βάθους προυχώρει αύτη. Ό 8ο1ιΠθπι&ηη (Μι/- νώς προς τον Δ' τάφον ώς προσεγγίζει προς τον Α ,
067165 293 έξ. πίν. Ρ) λέγει, ότι έ'κειτο επί του αί αυτοφυείς παρειαί και ή στέγη αύτου, περί την
22 1 19