DOI Artikel:
Keramopulos, Antōnios D.: Peri tōn basilikōn taphōn tēs akropoleōs tōn Mykēnōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0068
58 Περί τών βασιλικών τάφων της άκροπόλεως των Μυκηνών υπό Α. Κεραμοπονλον. αε ιθιβ
ναι σ. 105 ^ΙιγΙο. 1895, 143 έξ.) χωμάτων, ή δ' αναμφιβόλως έν μέρει έπειτα μετά την σήψιν
δέ περιβάλλουσα τον χώρον τών τάρων περιφέρεια τών δοκών της στέγης τών τάφων, εξεΐ/ον πλην
διπλών όρθιων πλακών δεν ήτο κρηπίς του τύμ- του βωμού και αί επιτύμβιοι στήλαι τών τάφων,
βου, άλλ' άπλώς περίφραξις ή καθορισμός του εύρεθεΐσαι εις βάθος 4 μ., ώς λέγει δ ΒοΜβίϊΐαηη,
ήρω'ϊκοΟ τεμένους (πρβλ. Σ,ίβΜβηύβνρ Η&ΐΐδ,ϋοιΊ!, ήτοι περίπου εις το υψος της παρά τούς τάφους
8ί&άί 200 έξ.)» εις δ έτελουντο επί μάκρους αίώ- επιφανείας του βράχου. Τούτων τών στηλών τίνες
νας οί δημοτελεϊς έναγισμοί τών Μυκηναίων, όμοιοι έ'χουσιν, ώς γνωστόν, και γλυπτάς εικόνας ζώων,
προς τούς έν Μενιδίω μέχρι του Πελοποννησιακού ανθρώπων και κοσμημάτων. Αί εικόνες αύται ποός
πολέμου παραταθέντας, προς τούς έν θήβαις εις ουδέν τών έργων της τέχνης, τών ανηκόντων εις
τούς τάφους τών αναλόγως παλαιών ηρώων προσ- τούς τάφους, συμβιβάζονται" φαίνονται έντελώς
φερομένους (Παυσ. θ', 18,3 Αρχ. Δελτ. 1917, ξέναι προς πάσαν σπουδήν της φύσεως, ήν μαρτυ-
111 κ. ά.) ώς και τούς έν Δελφοΐς (ΓΙαυσ. I , 24, ρουσι τά έν τοις τάφοις ευρεθέντα ξίφη και άλλα
6) και ά. Έν τοις χώμασιν ευρέθη επιγραφή λέ- εργα τέχνης, άτινα (πρβλ. Τσούνταν ΑΕ 1891
γοΟσα (ΙΟ IV 495) «τον ήρωός είμ]ιι> και μαρτυ- 123 ες. Μνκήναι σ. 174, 185 έξ., Καββαδίαν ε.
ρούσα την άσκουμένην ήρωολατρείαν ίσως άπρόσω- ά. σ. 717, 723) είτε είνε εγχώρια όλως εργα, είτε
πον ή άνώνυμον. Άλλ' έπειδή δ βόθρος ήτο κεχω- Οπδ παρεπιδήμων αλλοδαπών τε/νιτών κατεσκευά-
σμένος από τών μυκηναϊκών χρόνων, ή ήρωολα- ζοντο (πρβλ. Ρθβΐιον ΒθγΙ. Ρΐιΐΐ. [Γοοίι. 1913,
τρεία, ήν μαρτυρεί τό δστρακον, είτε κατά συνέ- 542, Όμ. Ίλ. Δ 144 έξ.), διέπλαττον όμως άνε-
χειαν εκ της αρχεγόνου είτε κατ άνάληψιν μετα- πτυγμένην φιλοκαλίαν τών παραγγελιοδοτών, άσυμ-
γενεστέραν τελούμενη, θά ητό πως διάφορος της βίβαστον πρός τάς άτέχνους στήλας τών βασιλι-
τών μυκηναϊκών χρόνων 1. κών μάλιστα τούτων τάφων 3.
Πρός καθορισμόν του ήρωϊκου τεμένους τούτου Λεν είνε δε πιθανόν, ότι τόσον άσύμφωνος θά
είχε κτισθή Ό κυκλικός περίβολος και πρός είσοδον ήτο ή πρόοδος τών τεχνών έν τοις αύτοΐς χρόνοις.
είς αυτόν έποιηθη πρός Β τό πυλώδες άνοιγμα, ού Έπειδή δε έ'χομεν στηλην έπιτύμβιον μυκηναϊκήν
έρμηνείαν άλλην άποχρώσαν δυσκολεύεται και Ό (δ'ρ. Τσούνταν 'Αρχ. Έφ. 1896 σ. 4 έξ. 13 πίν.
Τσούντας («ΙίΐΙΐΓβ. 1895, 149) νά ευρη, αν μάλι- Καββαδία Προϊστ. 'Αρχ. 723) εκ του αύτου
στα δεχθώμεν, ό'τι ή γνώμη, καθ' ήν έχρησιμο- ψαμμίτου λίθου πεποιημένην, έξ ού και αί τών τά-
ποιεΐτο τό νεκροταφεΐον τούτο — ού ουδεμία στήλη ?ων της Ακροπόλεως τών Μυκηνών, φέρουσαν
έβλεπε πρός τήν είσοδον—και μετά τήν εύρυνσιν §' επίχρισμα άσβεστοκονιάματος και έπ' αύτου γρα-
του περιβόλου της άκροπόλεως και τήν κτίσιν της
πύλης τών λεόντίον καί τήν άλλαγήν δυναστείας, 2 Επιχείρημα περί της έπιτοπίας κατασκευής ε>γων έκ πολυτί-
% , % , , , / ο~ 71^ αου ^*1ί τταοέ/ει το ποοσοατον μιυκηναϊκόν εΰρηαα έν τή παρά την
είνε ουσπαοαοεκτος έριχηνεια ανάγκης (πορλ. Μνχ. ™, β -'^' „ , ·Λ ,, '101ί.
ι - ι ι i i i - \ ι ι 1 φυνΟα πεΟιαοι ιορα Φιλαοελψεα /ϊρ/. ΖίελΓ. 191ο, παράρτημα
109, 110). σ. 13, Άρβανιτοπουλλον Πρακτικά 1915, 201 έξ.). Ένταϋθαπλήν
τών συντετελεσμένων έργων καί κοσαημάίΐϋν πολυτιμοιν εκ "/ρυσοΰ
^ ^4^ ατηλαι.
ευρέθησαν /αϊ σύρματα -/ρυσα έκ τών ■/ρησιμοττοιηθεντ'ον προφανώς
πρός κατασκευήν τινών τών κοσμημα'τίον εκείνων. "Οτι το εύρημα δεν
άνηκεν εις τίνα -/ρυσο·/οον, άποοεικνύουσι τ^ έκ ποικίλων υλών καί
Εντός τοΰ περίκλειστου τούτου κυκλίκοΟ χω- διαφο'ρο:>ν επιτηδευμάτων προϊόντα, προσέτι ο'ε /αί δακτύλιοι έπί αα-
ρου, κατά πιθανότητα έπιπέοως πως δια χωμά-
κρόν νρησιμοποιηθέντες καί ίποτριβέντες. "Ωστε το εύρημα άνηκεν εις
ανακτά τίνα, όστις πλην τών τέλειων έργων χατεϊ/ε καί «πρώτην
των μεμορφωμένου, ίνα στηρίζωνταΐ καί αί πλά- 2λην», ήν παρέδιδε τοις τεννίταις, οίτινες άνελάμβανον να έκτελέ-
κες του περιβόλου, ή μάλλον έχοντος κλίμακηδόν σωσι παραγγελίαν τινά αύτοΰ (πρβ. Όμ. Όδυσ. γ 432-437). Αΰτό
, \ , , / ,- \ ο>>~^?' τοΰτο δ' ϊσνύει πεοί τοΰ ποασίνου άργιλλικου σνιστολίθου ι'Λον. Έο.
πως επι έκαστου τάφου ελατοας τυμ,ροειόεις εςογ- 1(ΛΑΠ 1Αο - - · < ' ~ - - ~' >
' ι ι · ι ι ι 1909 σ. ΐυϋ) και του επιμήκους εκ το^ν τριών τεαανιων της ορυ-
κώσείς έσχηματίσμένας Οΐά τών πλεοναζόντων έκ κτης κρυστάλλου του Καδμείου άνακτόρου (Πρακτικά 1911 σ. 146
της λαςεύσεω, αυτών χωμάτων, κατακαθισάντων 7), &»να φέΡου«ν*χνη πρίονος. δν οί, κατά συνήθεις γνωστή έν
Κρήτη άλλα και έν Θεσσαλία, ά~ετμή6η3αν μέρη αυτών, τοΰ υπο-
1 Λεν εινε δμως άπίθανον τό όστο,ακον έκεϊνο νά /ατο^λίσθησεν λοίπου παραμείναντος ει; τον ίδιοκτήτην διά μέλλουσαν ανάγκην,
άνωθεν έκ τοΰ ναοΰ' διότι καί έν Μεγάροις εις έρείπια ναοΰ ευρέθη λί- Πρβλ. Τσούντα Προϊστ. Άκρο-. 315, ΚαΤ0 ΕϋΙΐΓΘΙ' άαΐΌΐΐ άίβ
θο; φέρων, άν ή συμπλη'ρωσις είνε όρθή, «ήρω[ος» 1(3- VII, 3492· Κΐΐίΐΐβη νοη ΤϊΐΎΙΙϊϊ σ. 16 σημ. 2.
ναι σ. 105 ^ΙιγΙο. 1895, 143 έξ.) χωμάτων, ή δ' αναμφιβόλως έν μέρει έπειτα μετά την σήψιν
δέ περιβάλλουσα τον χώρον τών τάρων περιφέρεια τών δοκών της στέγης τών τάφων, εξεΐ/ον πλην
διπλών όρθιων πλακών δεν ήτο κρηπίς του τύμ- του βωμού και αί επιτύμβιοι στήλαι τών τάφων,
βου, άλλ' άπλώς περίφραξις ή καθορισμός του εύρεθεΐσαι εις βάθος 4 μ., ώς λέγει δ ΒοΜβίϊΐαηη,
ήρω'ϊκοΟ τεμένους (πρβλ. Σ,ίβΜβηύβνρ Η&ΐΐδ,ϋοιΊ!, ήτοι περίπου εις το υψος της παρά τούς τάφους
8ί&άί 200 έξ.)» εις δ έτελουντο επί μάκρους αίώ- επιφανείας του βράχου. Τούτων τών στηλών τίνες
νας οί δημοτελεϊς έναγισμοί τών Μυκηναίων, όμοιοι έ'χουσιν, ώς γνωστόν, και γλυπτάς εικόνας ζώων,
προς τούς έν Μενιδίω μέχρι του Πελοποννησιακού ανθρώπων και κοσμημάτων. Αί εικόνες αύται ποός
πολέμου παραταθέντας, προς τούς έν θήβαις εις ουδέν τών έργων της τέχνης, τών ανηκόντων εις
τούς τάφους τών αναλόγως παλαιών ηρώων προσ- τούς τάφους, συμβιβάζονται" φαίνονται έντελώς
φερομένους (Παυσ. θ', 18,3 Αρχ. Δελτ. 1917, ξέναι προς πάσαν σπουδήν της φύσεως, ήν μαρτυ-
111 κ. ά.) ώς και τούς έν Δελφοΐς (ΓΙαυσ. I , 24, ρουσι τά έν τοις τάφοις ευρεθέντα ξίφη και άλλα
6) και ά. Έν τοις χώμασιν ευρέθη επιγραφή λέ- εργα τέχνης, άτινα (πρβλ. Τσούνταν ΑΕ 1891
γοΟσα (ΙΟ IV 495) «τον ήρωός είμ]ιι> και μαρτυ- 123 ες. Μνκήναι σ. 174, 185 έξ., Καββαδίαν ε.
ρούσα την άσκουμένην ήρωολατρείαν ίσως άπρόσω- ά. σ. 717, 723) είτε είνε εγχώρια όλως εργα, είτε
πον ή άνώνυμον. Άλλ' έπειδή δ βόθρος ήτο κεχω- Οπδ παρεπιδήμων αλλοδαπών τε/νιτών κατεσκευά-
σμένος από τών μυκηναϊκών χρόνων, ή ήρωολα- ζοντο (πρβλ. Ρθβΐιον ΒθγΙ. Ρΐιΐΐ. [Γοοίι. 1913,
τρεία, ήν μαρτυρεί τό δστρακον, είτε κατά συνέ- 542, Όμ. Ίλ. Δ 144 έξ.), διέπλαττον όμως άνε-
χειαν εκ της αρχεγόνου είτε κατ άνάληψιν μετα- πτυγμένην φιλοκαλίαν τών παραγγελιοδοτών, άσυμ-
γενεστέραν τελούμενη, θά ητό πως διάφορος της βίβαστον πρός τάς άτέχνους στήλας τών βασιλι-
τών μυκηναϊκών χρόνων 1. κών μάλιστα τούτων τάφων 3.
Πρός καθορισμόν του ήρωϊκου τεμένους τούτου Λεν είνε δε πιθανόν, ότι τόσον άσύμφωνος θά
είχε κτισθή Ό κυκλικός περίβολος και πρός είσοδον ήτο ή πρόοδος τών τεχνών έν τοις αύτοΐς χρόνοις.
είς αυτόν έποιηθη πρός Β τό πυλώδες άνοιγμα, ού Έπειδή δε έ'χομεν στηλην έπιτύμβιον μυκηναϊκήν
έρμηνείαν άλλην άποχρώσαν δυσκολεύεται και Ό (δ'ρ. Τσούνταν 'Αρχ. Έφ. 1896 σ. 4 έξ. 13 πίν.
Τσούντας («ΙίΐΙΐΓβ. 1895, 149) νά ευρη, αν μάλι- Καββαδία Προϊστ. 'Αρχ. 723) εκ του αύτου
στα δεχθώμεν, ό'τι ή γνώμη, καθ' ήν έχρησιμο- ψαμμίτου λίθου πεποιημένην, έξ ού και αί τών τά-
ποιεΐτο τό νεκροταφεΐον τούτο — ού ουδεμία στήλη ?ων της Ακροπόλεως τών Μυκηνών, φέρουσαν
έβλεπε πρός τήν είσοδον—και μετά τήν εύρυνσιν §' επίχρισμα άσβεστοκονιάματος και έπ' αύτου γρα-
του περιβόλου της άκροπόλεως και τήν κτίσιν της
πύλης τών λεόντίον καί τήν άλλαγήν δυναστείας, 2 Επιχείρημα περί της έπιτοπίας κατασκευής ε>γων έκ πολυτί-
% , % , , , / ο~ 71^ αου ^*1ί τταοέ/ει το ποοσοατον μιυκηναϊκόν εΰρηαα έν τή παρά την
είνε ουσπαοαοεκτος έριχηνεια ανάγκης (πορλ. Μνχ. ™, β -'^' „ , ·Λ ,, '101ί.
ι - ι ι i i i - \ ι ι 1 φυνΟα πεΟιαοι ιορα Φιλαοελψεα /ϊρ/. ΖίελΓ. 191ο, παράρτημα
109, 110). σ. 13, Άρβανιτοπουλλον Πρακτικά 1915, 201 έξ.). Ένταϋθαπλήν
τών συντετελεσμένων έργων καί κοσαημάίΐϋν πολυτιμοιν εκ "/ρυσοΰ
^ ^4^ ατηλαι.
ευρέθησαν /αϊ σύρματα -/ρυσα έκ τών ■/ρησιμοττοιηθεντ'ον προφανώς
πρός κατασκευήν τινών τών κοσμημα'τίον εκείνων. "Οτι το εύρημα δεν
άνηκεν εις τίνα -/ρυσο·/οον, άποοεικνύουσι τ^ έκ ποικίλων υλών καί
Εντός τοΰ περίκλειστου τούτου κυκλίκοΟ χω- διαφο'ρο:>ν επιτηδευμάτων προϊόντα, προσέτι ο'ε /αί δακτύλιοι έπί αα-
ρου, κατά πιθανότητα έπιπέοως πως δια χωμά-
κρόν νρησιμοποιηθέντες καί ίποτριβέντες. "Ωστε το εύρημα άνηκεν εις
ανακτά τίνα, όστις πλην τών τέλειων έργων χατεϊ/ε καί «πρώτην
των μεμορφωμένου, ίνα στηρίζωνταΐ καί αί πλά- 2λην», ήν παρέδιδε τοις τεννίταις, οίτινες άνελάμβανον να έκτελέ-
κες του περιβόλου, ή μάλλον έχοντος κλίμακηδόν σωσι παραγγελίαν τινά αύτοΰ (πρβ. Όμ. Όδυσ. γ 432-437). Αΰτό
, \ , , / ,- \ ο>>~^?' τοΰτο δ' ϊσνύει πεοί τοΰ ποασίνου άργιλλικου σνιστολίθου ι'Λον. Έο.
πως επι έκαστου τάφου ελατοας τυμ,ροειόεις εςογ- 1(ΛΑΠ 1Αο - - · < ' ~ - - ~' >
' ι ι · ι ι ι 1909 σ. ΐυϋ) και του επιμήκους εκ το^ν τριών τεαανιων της ορυ-
κώσείς έσχηματίσμένας Οΐά τών πλεοναζόντων έκ κτης κρυστάλλου του Καδμείου άνακτόρου (Πρακτικά 1911 σ. 146
της λαςεύσεω, αυτών χωμάτων, κατακαθισάντων 7), &»να φέΡου«ν*χνη πρίονος. δν οί, κατά συνήθεις γνωστή έν
Κρήτη άλλα και έν Θεσσαλία, ά~ετμή6η3αν μέρη αυτών, τοΰ υπο-
1 Λεν εινε δμως άπίθανον τό όστο,ακον έκεϊνο νά /ατο^λίσθησεν λοίπου παραμείναντος ει; τον ίδιοκτήτην διά μέλλουσαν ανάγκην,
άνωθεν έκ τοΰ ναοΰ' διότι καί έν Μεγάροις εις έρείπια ναοΰ ευρέθη λί- Πρβλ. Τσούντα Προϊστ. Άκρο-. 315, ΚαΤ0 ΕϋΙΐΓΘΙ' άαΐΌΐΐ άίβ
θο; φέρων, άν ή συμπλη'ρωσις είνε όρθή, «ήρω[ος» 1(3- VII, 3492· Κΐΐίΐΐβη νοη ΤϊΐΎΙΙϊϊ σ. 16 σημ. 2.