DOI Artikel:
Kastriōtēs, Panagiōtēs: Trikkēs Asklēpieion
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0080
70 Τρίκκης Ασκληπιεΐον νπο II. Καστριώτου.
ΑΕ 1918
κεδόνων πολέμους κατά την πΧ. 2αν εκατονταετη-
ρίδα (τήν καταστροφήν της πόλεως αναφέρει και
νρησμός τις και ή Σίβυλλα" ιδέ παρ Εύσεβίω
«Ευαγγελική Προπαρασκευή» Γ'. 146, 6 και τα
ΟαοιιίΕΐ 8ίΙ>γ11ίαη», υπό &βίίβ\ϊβη, Ι,βίρζί^ 1901,
Βιβλ. ΙΑ', στίχ. 217) υπέστη ίκανάς καταστροφάς
και ερημώσεις. Τούτο έπιστώθη και δια των ήμε-
τέοων σκαφικών εργασιών, εν αίς ευρέθη επί των
ερειπίων της κλασσικής περιόδου ψηφωτόν δάπεδον
τών εσχάτων ρωμαϊκών χρόνων, ένδεικνύον δτι ήδη
κατά τους χρόνους τούτους ουδέν ίχνος του άνακα-
λυφθέντος οικοδομήματος έσώζετο, καϊ τά περισω-
θέντα ερείπια, αφανή δλως, έχρησίμευσαν ώς έδα-
φος, έφ' ου έστρώθη τό μεταγενέστερον οικοδόμημα
του ψηφωτού.
Αί έπισυμβασαι εις τήν θεσσαλικήν ταύτην πά-
λιν μεγάλαι καταστροφαί, ή έπισωρευθεΐσα άφθο-
νος ιλύς εκ του ρέοντος δια τής πόλεως Αηθαίου,
και επί τούτοις τά εκ τής ακροπόλεως κατερχόμενα
χώματα τοσαύτην μεταβολήν έπήνεγκαν, ώστε και
αυτά τά αρχαία ερείπια καταχ<.υσΟέντα κατέστη-
σαν άφανή και άγνωστα. Ούτου παντός ίχνους τής
αρχαίας πόλεως εμφανισθέντος, άπορουμεν ποΟ
εδει, ώς είπομεν, να βυθίσωμεν μετ' επιτυχίας τήν
σκαπάνην προς άνακάλυψιν του Ασκληπιείου τής
Τρίκκη;:, περί ου ό Στράβων τήν ανωτέρου μόνον
πενινοάν πληοο^οοίαν παοέδιοκεν ήμΐν. Αλλ οτι
ουκυς εν τοις ίστορικοΐς χρονοις ην έπίσημον τό ίε-
ρον του Ασκληπιού οηλουται και εκ των παρ
Ηρώνδα (II, 97) και έκ τών ποιημάτων του Επι-
δαυρίου Ίσύλλου, εν οί: μνημονεύεται το έν Ιρί/κη
ιερόν, ώς γνωστόν και άρχαΐόν τι ίορυμα :
«ούδε και Θεσσαλίας έν Τρίκκη πειραϋ'είης
εις άδυτ,ον καταβάς Ασκληπιού, ει μη έφ' άγνον
πρώτον 'Απόλλωνος βωμον ΰύσαις Μαλεάτα »
(Πρβ. 0ειννΗ(ϋ38 ΕοιιίΙΙβ8 εΓΕρίάαιινβ σελ. 34
αριθ. 1 στίχ. 29). Εννοείται οτι έκ τών απλών
τούτων μαρτυριών, ουδέν ήδυνήθην νά εύροο ασφα-
λές διδόμενον προς άνεύρεσιν του αρχαίου Ασκλη-
πιείου τής Ίρίκκης κοιτίδος τής λατρείας του Α-
σκληπιού, γεννηθέντος έν αυτή παρά τον Αηθαΐον
ποταμόν. (Στράβων ΙΛ'. 1)47. θ. 360).
Οί κατά τήν παρελθουσαν εκατονταετηρίδα τά
Τρίκκαλα έπισκεψάμενοι ουδέν άξιον λόγου άρχαιον
εύρον, έκτος ολίγων αρχιτεκτονικών μελών και τί-
νων έπιγραφών, ών ή μία διαιωνίζει τήν μνήμην
διασήμου ιατρού, του Κίμβερος Οπό τής συζύγου
αύτου Ανδρομάχης (\ν. Ιιβ&ΐίθ: ΤνανβΐΒ ίη Νον-
ίϊΐβτη Οτββοβ I σελ. 429 και εφεξής και IV, σελ.
279 και εφεξής.—IV, 285 πίν. XXXV Ν° 171.
—Κειίβθΐ ΕρΪ£γ&ρ1ι. Ν° 507. Και ό Ροιιηιΐθνίΐΐβ
νοϊ/α^β άαηβ Ια Οτβββ, Ραπδ 1820 άναφέρει οτι
είοε τήν έπιγραφήν ταύτην. Τίμεΐς εύρομεν αύτήν
κατακειμένην έν τή αυλή του Ελληνικού Σχολείου,
ήν και μετεκομίσαμεν εις τό Νομαρχεΐον). Και ό
υ38ΐιΐ£ {ΟΗββΜββ/ιβ Ββίββη η. 8ίηάίβη σελ. 66
κέ.) αναφέρει απλώς δτι ειδεν έν Τρικκάλοις έπι-
γραφήν ιερέως Ασκληπιού, οί δε Ζΐθΐίθη και Αιτιθ-
1ιΐϊΐ£ έπισκεψάμενοι τά Τρίκκαλα τω 1892, ώς ει-
πομεν, ουδέν ήδυνήθησαν νά εΰρωσι ουδέ νά καθο-
ρίσωσι που άκριβώς εκείτο τό Άσκληπιειον (ΑΜ
1892 σελ. 19ο κέ.), μόνον δ' εντός τής σημερινή-
πόλεους εύρον τά έξής πήλινα άντικείμενα: είδώ-
λιον Τελεσφόρου (ό Τελεσφόρος μόλις τή μΧ. 2?
έκατονταετηρίδι είσήλθεν εις τήν τέχνην, ίδέ \νβ1-
Κθγ Ονίββίι,ίδβΐιβ ΟδίίβνΙβΙινβ. Τόμ. Β'. σελ.740
— \ν&Γννΐο1ζ λΑΓοίΙι ΙΗ8 1882, 286,1884, 822ι,
άλέκτορα και βρέφος έσπαργανωμένον, άσααλή τεκ-
μήρια τής υπάρξεως έν Τρίκκη του Ασκληπιείου.
Ευρέθησαν δε ταΐίτα έν οίκίαις παρά το ύφ' ήμών
άνακαλυφθέν οικοδόμημα:
Έκ τών εύρημάτουν τούτων καίπερ άνη/.όντοον
εις τήν λατρείαν του Ασκληπιού (ό Τελεστόρος,
ώς γινώσκομεν εξ έπιγραφών, έλατρεύετο έν Έπι-
δαύρω. Πρβλ Ρ. Οίΐνναάί&δ, ΕοιύΙΙββ ά'Ερί-
άαιινβ [Ν° 143, 160, 165] και έκαλεΤτο σωτήρ.
Ν° 63 ι, α/ΙεΙ/πονος Ν° 78] και έπήκοος Ν° 1 63 !),
ούδέν σαΏες και ώρισαένον συνάγεται, ούδ άποδει-
κνύεταί τι περί τής ακριβούς θέσεως του περιφα-
νούς Ασκληπιείου" διότι τά ευρήματα ταύτα, μή
ευρεθέντα κατά χώραν, δεν παρέχουσιν ασφαλή
ενέγγυα ποός καθοοισμόν του τόπου, έν ώ εκείτο
το πεοίπυστον Γδουμα.
ι 1 1
Ούτως άπέμεινον ήμΐν μόνοι οδηγοί ή του Στρά-
βωνος μαρτυρία και ή του Ηρώνδα, όστις λέγει
οτι ή έν Κω λατρεία τοΟ Ασκληπιού εισήχθη έκ
του έν Τρίκκη τής Θεσσαλίας Ασκληπιείου (Ηρών-
δας II, 9/ «χώσκληπιδς πώς ήλΦεν ένϋάδ έκ Τρίκ-
κης» και VI 1 ; «χαίροις άναξ παι, ο μέδεις Τρικ-
ΑΕ 1918
κεδόνων πολέμους κατά την πΧ. 2αν εκατονταετη-
ρίδα (τήν καταστροφήν της πόλεως αναφέρει και
νρησμός τις και ή Σίβυλλα" ιδέ παρ Εύσεβίω
«Ευαγγελική Προπαρασκευή» Γ'. 146, 6 και τα
ΟαοιιίΕΐ 8ίΙ>γ11ίαη», υπό &βίίβ\ϊβη, Ι,βίρζί^ 1901,
Βιβλ. ΙΑ', στίχ. 217) υπέστη ίκανάς καταστροφάς
και ερημώσεις. Τούτο έπιστώθη και δια των ήμε-
τέοων σκαφικών εργασιών, εν αίς ευρέθη επί των
ερειπίων της κλασσικής περιόδου ψηφωτόν δάπεδον
τών εσχάτων ρωμαϊκών χρόνων, ένδεικνύον δτι ήδη
κατά τους χρόνους τούτους ουδέν ίχνος του άνακα-
λυφθέντος οικοδομήματος έσώζετο, καϊ τά περισω-
θέντα ερείπια, αφανή δλως, έχρησίμευσαν ώς έδα-
φος, έφ' ου έστρώθη τό μεταγενέστερον οικοδόμημα
του ψηφωτού.
Αί έπισυμβασαι εις τήν θεσσαλικήν ταύτην πά-
λιν μεγάλαι καταστροφαί, ή έπισωρευθεΐσα άφθο-
νος ιλύς εκ του ρέοντος δια τής πόλεως Αηθαίου,
και επί τούτοις τά εκ τής ακροπόλεως κατερχόμενα
χώματα τοσαύτην μεταβολήν έπήνεγκαν, ώστε και
αυτά τά αρχαία ερείπια καταχ<.υσΟέντα κατέστη-
σαν άφανή και άγνωστα. Ούτου παντός ίχνους τής
αρχαίας πόλεως εμφανισθέντος, άπορουμεν ποΟ
εδει, ώς είπομεν, να βυθίσωμεν μετ' επιτυχίας τήν
σκαπάνην προς άνακάλυψιν του Ασκληπιείου τής
Τρίκκη;:, περί ου ό Στράβων τήν ανωτέρου μόνον
πενινοάν πληοο^οοίαν παοέδιοκεν ήμΐν. Αλλ οτι
ουκυς εν τοις ίστορικοΐς χρονοις ην έπίσημον τό ίε-
ρον του Ασκληπιού οηλουται και εκ των παρ
Ηρώνδα (II, 97) και έκ τών ποιημάτων του Επι-
δαυρίου Ίσύλλου, εν οί: μνημονεύεται το έν Ιρί/κη
ιερόν, ώς γνωστόν και άρχαΐόν τι ίορυμα :
«ούδε και Θεσσαλίας έν Τρίκκη πειραϋ'είης
εις άδυτ,ον καταβάς Ασκληπιού, ει μη έφ' άγνον
πρώτον 'Απόλλωνος βωμον ΰύσαις Μαλεάτα »
(Πρβ. 0ειννΗ(ϋ38 ΕοιιίΙΙβ8 εΓΕρίάαιινβ σελ. 34
αριθ. 1 στίχ. 29). Εννοείται οτι έκ τών απλών
τούτων μαρτυριών, ουδέν ήδυνήθην νά εύροο ασφα-
λές διδόμενον προς άνεύρεσιν του αρχαίου Ασκλη-
πιείου τής Ίρίκκης κοιτίδος τής λατρείας του Α-
σκληπιού, γεννηθέντος έν αυτή παρά τον Αηθαΐον
ποταμόν. (Στράβων ΙΛ'. 1)47. θ. 360).
Οί κατά τήν παρελθουσαν εκατονταετηρίδα τά
Τρίκκαλα έπισκεψάμενοι ουδέν άξιον λόγου άρχαιον
εύρον, έκτος ολίγων αρχιτεκτονικών μελών και τί-
νων έπιγραφών, ών ή μία διαιωνίζει τήν μνήμην
διασήμου ιατρού, του Κίμβερος Οπό τής συζύγου
αύτου Ανδρομάχης (\ν. Ιιβ&ΐίθ: ΤνανβΐΒ ίη Νον-
ίϊΐβτη Οτββοβ I σελ. 429 και εφεξής και IV, σελ.
279 και εφεξής.—IV, 285 πίν. XXXV Ν° 171.
—Κειίβθΐ ΕρΪ£γ&ρ1ι. Ν° 507. Και ό Ροιιηιΐθνίΐΐβ
νοϊ/α^β άαηβ Ια Οτβββ, Ραπδ 1820 άναφέρει οτι
είοε τήν έπιγραφήν ταύτην. Τίμεΐς εύρομεν αύτήν
κατακειμένην έν τή αυλή του Ελληνικού Σχολείου,
ήν και μετεκομίσαμεν εις τό Νομαρχεΐον). Και ό
υ38ΐιΐ£ {ΟΗββΜββ/ιβ Ββίββη η. 8ίηάίβη σελ. 66
κέ.) αναφέρει απλώς δτι ειδεν έν Τρικκάλοις έπι-
γραφήν ιερέως Ασκληπιού, οί δε Ζΐθΐίθη και Αιτιθ-
1ιΐϊΐ£ έπισκεψάμενοι τά Τρίκκαλα τω 1892, ώς ει-
πομεν, ουδέν ήδυνήθησαν νά εΰρωσι ουδέ νά καθο-
ρίσωσι που άκριβώς εκείτο τό Άσκληπιειον (ΑΜ
1892 σελ. 19ο κέ.), μόνον δ' εντός τής σημερινή-
πόλεους εύρον τά έξής πήλινα άντικείμενα: είδώ-
λιον Τελεσφόρου (ό Τελεσφόρος μόλις τή μΧ. 2?
έκατονταετηρίδι είσήλθεν εις τήν τέχνην, ίδέ \νβ1-
Κθγ Ονίββίι,ίδβΐιβ ΟδίίβνΙβΙινβ. Τόμ. Β'. σελ.740
— \ν&Γννΐο1ζ λΑΓοίΙι ΙΗ8 1882, 286,1884, 822ι,
άλέκτορα και βρέφος έσπαργανωμένον, άσααλή τεκ-
μήρια τής υπάρξεως έν Τρίκκη του Ασκληπιείου.
Ευρέθησαν δε ταΐίτα έν οίκίαις παρά το ύφ' ήμών
άνακαλυφθέν οικοδόμημα:
Έκ τών εύρημάτουν τούτων καίπερ άνη/.όντοον
εις τήν λατρείαν του Ασκληπιού (ό Τελεστόρος,
ώς γινώσκομεν εξ έπιγραφών, έλατρεύετο έν Έπι-
δαύρω. Πρβλ Ρ. Οίΐνναάί&δ, ΕοιύΙΙββ ά'Ερί-
άαιινβ [Ν° 143, 160, 165] και έκαλεΤτο σωτήρ.
Ν° 63 ι, α/ΙεΙ/πονος Ν° 78] και έπήκοος Ν° 1 63 !),
ούδέν σαΏες και ώρισαένον συνάγεται, ούδ άποδει-
κνύεταί τι περί τής ακριβούς θέσεως του περιφα-
νούς Ασκληπιείου" διότι τά ευρήματα ταύτα, μή
ευρεθέντα κατά χώραν, δεν παρέχουσιν ασφαλή
ενέγγυα ποός καθοοισμόν του τόπου, έν ώ εκείτο
το πεοίπυστον Γδουμα.
ι 1 1
Ούτως άπέμεινον ήμΐν μόνοι οδηγοί ή του Στρά-
βωνος μαρτυρία και ή του Ηρώνδα, όστις λέγει
οτι ή έν Κω λατρεία τοΟ Ασκληπιού εισήχθη έκ
του έν Τρίκκη τής Θεσσαλίας Ασκληπιείου (Ηρών-
δας II, 9/ «χώσκληπιδς πώς ήλΦεν ένϋάδ έκ Τρίκ-
κης» και VI 1 ; «χαίροις άναξ παι, ο μέδεις Τρικ-