Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1918)

100 Αμφιαρείον έπιγραφαί. — ΙΟ II455.

ΑΕ 1918

των εΐ/ον ίσως ωδέ πως" αί2'Α\νδροχνδης Κν\δα- τοΰ Φερεκλείδου ήν μεν γνιυστόν οτε έγένετο στρα-

ΰηναιενς: ουλής Ι'^ (=πρωην 3^), α13Α^£κ?7ρατο[ς τηγός, άλλ' Ό γοόνοζ της τούτου στρατηγίας με-

Ξυπεταιών: 2αξ (=π7^), α1ίΗ]γησίας Λ[αμπτρενς: γρι τοΰδε δεν ήτο ακριβώς γνωστός" έκ δέ της έν-

3'«« (-π1ις)« «ΐ5: ^ηί' «ΐ6: 8η?> «ΐ7· 9ί«, «ι»: ^0η?' θάδε μνείας τοο Δικαιογένους, στρατηγησαντος δις,

α19: 1 1'-, α20: 12ι«, β2, α52: -ης> ρι2 : 6ης» τόν ~ ™.0 πΧ 324/3 ένιαυτον καί τον του 323/2,

ρι3: 7ηί* ρΐ4: 7ί« , ρι5: 8^, ρΐ6: 9^?, ρΐ7: 9^, ρΐ8: 10^, συνάγεται ότι εις τον έτερον άναβιβαστέα ή έπι-

Ρι9: Ό'0?, ρ20 : ίΟ^', ρ21 : II715, ρ22: '-Υ|? · Τ?α?ή' ούτος δέ πάλιν ό χρόνος περιορίζεται κατά

το τεταρτημόριον υπό της του ΛεωσΟένους μνείας"

Περί του χρόνου του μνημείου πρώτον μεν ει- επειδή γαρ ό Λεωσθένης έπεσε στρατηγών έν τώ

ρήσθω ότι σωφρονισταί (πρβ σωφρονιοτήν 96 ρ2) χειμώνι του 323/2, εις τον χειμώνα τούτον άνα-

τελευταΐον άπαντώσιν, μή έλλογουμένων τών Ρω- κτέος ό ύστατος της επιγραφής χρονικός όρος.

μαιϊκών χρόνων, τώ πΧ 303/2 (ΙΟ Πδ 565^, Επειδή δέ του Λεωσθένους μέχρι τούδε δεν ήτο

ά. σ. 93ρ). "Επειτα, επειδή δύο δήμοι, οί Αϊθα- άλλη παρά ταύτην ασφαλώς γνωστή στρατηγία,

λίδαι και οί Ποτάμιοι Δειραδιώται, τω πΧ 307/6 ώς χρόνος τής επιγραφής θα ώρίζετο ο προ του

μετετέθησαν έκ τής Λεωντίδος εις τήν Αντιγονίδα ΈλληνικοΟ πολέμου αρχομένου, ήγουν ό προ του

(ά, σ. 83α), ή επιγραφή, ώς και τους δύο τούτους φθινοπώρου του 323/2" άλλ' επειδή έκ τής ένθάδε

δήμους περιέχουσα (95 ρι5 ρι7), δεν εϊνε του έτους στεφανώσεως του Φιλοκλέους κοσμητεύοντος (ά.

τούτου νεωτέρα. Επειδή δέ οί ένθάδε άναγραφόμε- σ. 97α) συνάγεται οτι ό Λεωσθένης καί πρότερον,

νοι πάντες είσίν Αθηναίοι, οί δέ Ώρώπιοι επί Πο- ήγουν τον τοΰ 324/3 ένιαυτόν, έστρατήγησεν (ά.

λυπέρχοντος ηϋτονομοΰντο (ά. σ. 95ρ), ή επιγραφή σ. 96ρ), εις ταύτην τήν στρατηγίαν προσνεμητέον·

δεν είνε ουδέ του χρόνου έκείνρυ νεωτέρα" από τού- τήν έπιγραφήν" επειδή δέ ό Φιλοκλής έν τώ χει-

του δέ του πορίσματος καί το σχ_ήμα τών γραμμάτων μώνι του 324/3, ότε ό Δείναρχου λόγος έρρήθη,

καί τά γραμματικά τής επιγραφής δεν άπάόουσι. οΰκέτι έκοσμήτευεν, ό χρόνος τής επιγραφής συ-

"Αλλα δέ τεκμήρια προς ορισμον τοΰ τής έπιγραφής στέλλεται εις τον μεταξύ τής χειροτονίας καί τής

χρόνου πορίζει ή έν αύτη μνεία γνωστών ανδρών, άποχειροτονίας του Ψιλοκλέους" πέρας δέ, επειδή

Φρυναίου του περί τό πΧ 342/1 τριηράρχου, οΰ, ό τής εφηβείας ένιαυτός ήρχετο, ώς εικάζεται, έν

ώς είκάσαι, υιός εινε ό έν 95 α 22 αναγραφόμενος τώ βοηδρομιώνι μηνί (ά. σ. 81α), φαίνεται ότι

έφηβος, καί τών στρατηγών Φερεκλείδου (97 ρ2.6| τότε υπό τών έφηβων έγένετο ή στεφάνωσις.
καί Δικαιογένους (97 α2.6) καί Αεωσθένους (96 ΒΜ)

και του κοσμητου Φιλοκλέους (97 α7.10)' καί περί μέν Βασίλειος Λεονάρδος.

ΙΘ II 435

υπο

Βασιλείου Λεονάρδον.

πολιτεία Μενεσ&εϊ Απολλώνιου Μιλησίω. Στήλη 0 003-0 005. ηύρέθη έν ταΐς πρό του Παρθενώνος

λευ/.ου μαρμάρου (ΕΜ 7587), άνω καί δεξιά καί σκαφαΐς τή 2? άπριλίου 1839. όρ. ε*κ. σ. 101.

κάτω έλλιπης, τά αριστερά (όσον σώζεται) άκέ- Οί στίχοι 8-15 εχουσι πλείω τών άλλων γράμ-

ραιος, πλήν οτι τά πρώτα τών στίχων εκάστων ματα (πρβ γρ. υψ.}. Η άναπλήρωσις τοΰ στίχου

γράμματα, είσιν άποκεκρουμένα, υψ.ώς 0 45,πλ.ώς εκάστου έγένετο κατά λόγον τοΰ άριθμοΰ τών γραμ-

0 27, πά/. 009" γρ. υψ. 00085 (στ. 1-7 16-19) μάτων τοΰ σωζόμενου τμήματος τοΰ οικείου στί-

καί 0007 (στ. 8-15], μτγρ. ώς 0 004, μτστ. χου (έν έβλαμμένων έπιγραφών κειμένοις τηρητέον