DOI Artikel:
Angeliai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0121
ΑΕ 1918
Α γγελίαι: Ή) Άμφιάρειον. 114
χαράδρα —προς τον Ενβοϊκόν κόλπον.
(έν τη περιγραφή άνατολικόν νοείται άπάντοτε τό βορρανατολικόν, αναλόγως δέ και τάλλα.)
χρήνη·
1: ιχνογραφία.
2: άνατολόι%ν όρϋογραφία και της δεξαμενής και τον λίΰον τ τομή.
3: πωρίνον τοίχου (φχ) κλπ νοτόϋ·εν όρ&ογραφία.
μαλότητας, αίς και άκολουθεΐ κατά δο'αους το νρϊαα. Ή είρημένη
Οιαφορά ε 1νε έλάσσων μ,εν έν τη ανατολική πλευρά, ής καί πο>ς εύθύ-
τομος εστί με·/ρι πυθμενος ή παρειά, προφανεστέρα δε έν τη βορείω και
τη δυσμικη, ής και μάλλον άπέΕεσται εΐ'σω βαθμηδόν εκ των κάτω
προς τά άνω ό 4ος νόμος ή'γουν ό άνώτατος λίθος (είκ.1, και 4, «). "Ο
βόρειος τοίχος είνε τό -άγος έλάττων των άλλων ό μεν γαρ εχει
πάχος έν ρ/εν τω 1&> νόμω 0 335, έν δέ τω 3ω (0 275-0 345 (είκ. 4),
οι δε 0 35-0 44 0 415 0 47. Τό Ιπίχριμα έπί μέν του πυθμένος εί-
νε, ώς εικάσαι, ± 0 02, έπί δετών παρειών έ'λαττον, τό δέ υπό τό έπί-
■/ ο ιμα δάπεδον 'είνε, ώς έκτου της βορείου διόδου, περί ου έν τοις έξης,
εικάσαι, |διά μεγάλοι πλακών έστρωματισμένον. Ό κρουνός κείται έν
τω κατωτάτορ του βορείου τοίχου νόμω, δστις κατά μήκος σύγκειται ϊν.
21 3 19
δύο λίθων (υψ. 0 465, πλ. η μήκ. 1 335 + 0 903ζ=2 238, πάχ.
0335· ούτως γρ. έν ΑΕ 1916 ιΐ9α22 11 ΑΕ 191 6 65 κάτ. 2), είνε
δέ 'ογεζός σωληνοειδής δια του τών δύο λίθων άρμου ήγμένος, έ'/ων
διάρρουν ± 0 09 και περιε'.λημμένος -/αλκώ έλάσματι, δπερ, προς Β
κεκλειμένον, εχει θυείας σχήμα {είκ. 3, 4, 5' έν είκ. 1 και 2
ύποδηλουται στικταϊς γραμμαΐς)' και ή μεν αρχή αύτού' (είκ. 5 Γ^)
δεν εΤχεν εύθϋς έπί του -/ρίματος του πυθμένος τό κάτω άκρον, άλ-
λ' υψίτερον (άζ 0 15), τό δέ έξωτεοικόν του χαλκώματος άκρον (είκ. 5
Β) ΰπόκυρτον όν δέν έξικνεΐται μέ"/ρι της έξωτερικής τών δύο λίθων
επιφανείας, άλλα 0 115 νοτόθεν αυτής, ένταυθα δέ]οί δύο λίθοι, έχον-
τες τόν άρμόν άντιστοί'/ως τω κέντρω του κρουνού, εϊσίν έλλειψιοσχή-
μως περί τό άκρον του κρουνού κεκοιλαμμένοι και χρίματι ύ'ψος σχε-
Α γγελίαι: Ή) Άμφιάρειον. 114
χαράδρα —προς τον Ενβοϊκόν κόλπον.
(έν τη περιγραφή άνατολικόν νοείται άπάντοτε τό βορρανατολικόν, αναλόγως δέ και τάλλα.)
χρήνη·
1: ιχνογραφία.
2: άνατολόι%ν όρϋογραφία και της δεξαμενής και τον λίΰον τ τομή.
3: πωρίνον τοίχου (φχ) κλπ νοτόϋ·εν όρ&ογραφία.
μαλότητας, αίς και άκολουθεΐ κατά δο'αους το νρϊαα. Ή είρημένη
Οιαφορά ε 1νε έλάσσων μ,εν έν τη ανατολική πλευρά, ής καί πο>ς εύθύ-
τομος εστί με·/ρι πυθμενος ή παρειά, προφανεστέρα δε έν τη βορείω και
τη δυσμικη, ής και μάλλον άπέΕεσται εΐ'σω βαθμηδόν εκ των κάτω
προς τά άνω ό 4ος νόμος ή'γουν ό άνώτατος λίθος (είκ.1, και 4, «). "Ο
βόρειος τοίχος είνε τό -άγος έλάττων των άλλων ό μεν γαρ εχει
πάχος έν ρ/εν τω 1&> νόμω 0 335, έν δέ τω 3ω (0 275-0 345 (είκ. 4),
οι δε 0 35-0 44 0 415 0 47. Τό Ιπίχριμα έπί μέν του πυθμένος εί-
νε, ώς εικάσαι, ± 0 02, έπί δετών παρειών έ'λαττον, τό δέ υπό τό έπί-
■/ ο ιμα δάπεδον 'είνε, ώς έκτου της βορείου διόδου, περί ου έν τοις έξης,
εικάσαι, |διά μεγάλοι πλακών έστρωματισμένον. Ό κρουνός κείται έν
τω κατωτάτορ του βορείου τοίχου νόμω, δστις κατά μήκος σύγκειται ϊν.
21 3 19
δύο λίθων (υψ. 0 465, πλ. η μήκ. 1 335 + 0 903ζ=2 238, πάχ.
0335· ούτως γρ. έν ΑΕ 1916 ιΐ9α22 11 ΑΕ 191 6 65 κάτ. 2), είνε
δέ 'ογεζός σωληνοειδής δια του τών δύο λίθων άρμου ήγμένος, έ'/ων
διάρρουν ± 0 09 και περιε'.λημμένος -/αλκώ έλάσματι, δπερ, προς Β
κεκλειμένον, εχει θυείας σχήμα {είκ. 3, 4, 5' έν είκ. 1 και 2
ύποδηλουται στικταϊς γραμμαΐς)' και ή μεν αρχή αύτού' (είκ. 5 Γ^)
δεν εΤχεν εύθϋς έπί του -/ρίματος του πυθμένος τό κάτω άκρον, άλ-
λ' υψίτερον (άζ 0 15), τό δέ έξωτεοικόν του χαλκώματος άκρον (είκ. 5
Β) ΰπόκυρτον όν δέν έξικνεΐται μέ"/ρι της έξωτερικής τών δύο λίθων
επιφανείας, άλλα 0 115 νοτόθεν αυτής, ένταυθα δέ]οί δύο λίθοι, έχον-
τες τόν άρμόν άντιστοί'/ως τω κέντρω του κρουνού, εϊσίν έλλειψιοσχή-
μως περί τό άκρον του κρουνού κεκοιλαμμένοι και χρίματι ύ'ψος σχε-