DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Hē Archaïkē Sympoliteia: kat´ epigraphas ek tōn anaskaphōn Epidaurou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0139
Α Ε 191*
Είχ 3.
Διάγραμμα ενεπίγραφου στήλη.; πλάτους 0,70, πάχους 0.14
και νψους αγνώστου, ανερχομένου ίσως εις 1,60 η 1.70. Απο-
τελείται δ' ή οτήλ.η εκ των τεμαχίων £', γ', δ', ε', ζ', η', προ-
σαρμοζόμενων άλλήλοις και συναρμολογούμενων (ΐδε εικ. 4 εν
σ. 130) και εκ τοΰ τεμαχίου α', οϋτε προσαρμοζόμενου οϋτε
συναρμολογούμενου, φέροντος δ έπιγραωην εν άμφοτέραις ταΐς
επιφανείας (ΐδε εικ. 5 και 6 εν σ. 131).
Έν τοιαύτη 6ε περιπτώσει ή άλλη επιφάνεια του
τεμαχίου, έφ' ής ή επιγραφή 3β (είκ. 6), είνε
ή οπίσθια επιφάνεια. Ή επιγραφή άρα 3β είνε
άλλη επιγραφή, ήτις τήν αρχήν αυτής είχεν έν
αύτη ταύτη τή οπίσθια επιφάνεια, αποκλειόμενης
της εκδοχής δτι αύτη ήτο ίσως συνέχεια της
έν τή έτερα επιφάνεια επιγραφής ύπ' άρ. 3, άφου
ή τελευταία δεν βαίνει μέχρι τέλους του σωζόμε-
νου λίθου, άλλα λήγει έν τω στίχω 41, ύφ δν
καταλείπεται κενός χώρος (προς τα κάτω του λί-
θου) 0,08, ως ανωτέρω ειπομεν.
Αί διαστάσεις των επιγραφών εχουσιν ώς έξης:
Ή ύπ' άρ. 3 (είκ. 4} είνε μεν ελλιπής άνω και
κάτω, άρτια όμως κατά πλάτος ώστε παρέχει ήμΐν
το πλάτος της κατά τήν εικόνα 3 στήλης" έχει δε
πλάτος 0,70,πάχος 0,14 και σωζόμενον ύψος 0,60,
ύψος οέ της ύπο γραμμάτων κατεχόμενης έπιφα-
νείας 0,53.—Το δε τεμάχιον α (είκ. 3), έν ω
αί έπιγραφαϊ άρ. 3α και 3β , έχει το αύτό, έννοεΐ-
ται, πάχος 0, 14. Το ύψος δέ τής ύπο γραμμάτων
κατεχόμενης πρόσθιας επιφανείας (είκ. 5) είνε 0,47,
και τής οπίσθιας (είκ. 6) 0,45 — .Συνάγεται έκ
τούτων δτι ή δλη κατά τήν είκ. 3 στήλη, ής το
πλάτος 0,70 και το πάχο ς 0,14, είχεν ύψος πλέον
τοΟ 1,08' άν δέ παραβάλωμεν αύτήν κατ' άναλο-
γίαν πλάτους και πάχους προς άλλας στήλας εύ-
ρεθείσας έν τω Ιερώ, άρτιας καθ' ύψος, συνάγο-
μεν δτι έδύνατο νά εχη ύψος 1,60 και 1,70 πε-
ρίπου —. Εκ τής όλης άρα εύρεθείσης έν συντρίμ-
μασι στήλης έλλείπει καθ' ύψος περί το 1/3—. Ό
οέ άριθμδς των γραμμάτων, ες ών συνέστηκεν
έκαστοι των στίχων τής ύπ' άρ. 3 έπιγραφής
(είκ. 4) περιστρέφεται περί τον αριθμόν 57-63"
άλλ ύπήρχον και στίχοι έχοντες ίσως 55 γράμ-
ματα" έννοεΐται δ οτι ούτω θά είχον και οί στί-
χοι αμφοτέρων των επί του τεμαχίου α επι-
γραφών.
Το σχήμα οέ των γραμμάτων και των τριών
έπιγραφών ανάγει ημάς εις τους χρόνους τής ο1·5
εκατονταετή ρ ίοος π. Χ. Αλλ οχ ι μόνον το σχή-
μα, άλλά και το μέγεθος και ή νάραξις και ή διά-
θεσις αύτών και ή διάθεσις τών στίχων και ιδιάζον
σημεΐον στίξεως έχουσι τοιαύτην ομοιότητα, ώστε
νά φαίνηται οτι και αί τρεις έπιγραφαϊ έχαράχθη-
σαν συγχρόνως και δη ύπο τής αυτής χειρός. Μι-
κοά δηλ. οριζόντια γοαμμή —, καταλααβάνουσα
τον χώρον ενός περίπου γράμματος, είνε σημεΐον
στίξεως. Ομοιάζει δέ το σύστημα τούτο στίξεως
τω έν τή ύπ' άρ. 2 επιγραφή (πρβ. σ. 124) συν τή
διάφορα οτι έν έκε·ίνη μέν δ χώρος ενός γράμματος
μένει κενός, έν τούτοις δέ πληρούται διά του ση-
μείου—. Ύπεμφαίνεται ούτω και διά τάς προκει-
μένας έπιγραφάς χρονολογία άναγομένη πιθανώς
εις το δεύτερον ήμισυ τής 3Ϊ1? π. Χ. εκατονταε-
τή ρ ίδος.
Μικρόν δ' είνε το κείμενον τών επί του τε-
μαχίου α έπιγραφών 3α και 3Ρ και βραχύς ένεκα
τούτου θά είνε δ περί αυτών λόγος. Η κυρία επι-
γραφή, ή εις ίκανον μέγεθος σωζομένη και σχετι-
κώς καλώς διατηρούμενη, ή σημαντικά διδά-
σκουσα ήμάς περί τών κατά τήν Άχαϊκήν συμπο-
λιτείαν, ώς θά ίδωμεν, είνε ή άμέσως έν τοις όπι-
σθεν (σ. 130 και 132) επιγραφή άρ. 3, αύτη δέ
άποτελεΐ το κύριον θέμα τής πραγματείας ήμών.
Είχ 3.
Διάγραμμα ενεπίγραφου στήλη.; πλάτους 0,70, πάχους 0.14
και νψους αγνώστου, ανερχομένου ίσως εις 1,60 η 1.70. Απο-
τελείται δ' ή οτήλ.η εκ των τεμαχίων £', γ', δ', ε', ζ', η', προ-
σαρμοζόμενων άλλήλοις και συναρμολογούμενων (ΐδε εικ. 4 εν
σ. 130) και εκ τοΰ τεμαχίου α', οϋτε προσαρμοζόμενου οϋτε
συναρμολογούμενου, φέροντος δ έπιγραωην εν άμφοτέραις ταΐς
επιφανείας (ΐδε εικ. 5 και 6 εν σ. 131).
Έν τοιαύτη 6ε περιπτώσει ή άλλη επιφάνεια του
τεμαχίου, έφ' ής ή επιγραφή 3β (είκ. 6), είνε
ή οπίσθια επιφάνεια. Ή επιγραφή άρα 3β είνε
άλλη επιγραφή, ήτις τήν αρχήν αυτής είχεν έν
αύτη ταύτη τή οπίσθια επιφάνεια, αποκλειόμενης
της εκδοχής δτι αύτη ήτο ίσως συνέχεια της
έν τή έτερα επιφάνεια επιγραφής ύπ' άρ. 3, άφου
ή τελευταία δεν βαίνει μέχρι τέλους του σωζόμε-
νου λίθου, άλλα λήγει έν τω στίχω 41, ύφ δν
καταλείπεται κενός χώρος (προς τα κάτω του λί-
θου) 0,08, ως ανωτέρω ειπομεν.
Αί διαστάσεις των επιγραφών εχουσιν ώς έξης:
Ή ύπ' άρ. 3 (είκ. 4} είνε μεν ελλιπής άνω και
κάτω, άρτια όμως κατά πλάτος ώστε παρέχει ήμΐν
το πλάτος της κατά τήν εικόνα 3 στήλης" έχει δε
πλάτος 0,70,πάχος 0,14 και σωζόμενον ύψος 0,60,
ύψος οέ της ύπο γραμμάτων κατεχόμενης έπιφα-
νείας 0,53.—Το δε τεμάχιον α (είκ. 3), έν ω
αί έπιγραφαϊ άρ. 3α και 3β , έχει το αύτό, έννοεΐ-
ται, πάχος 0, 14. Το ύψος δέ τής ύπο γραμμάτων
κατεχόμενης πρόσθιας επιφανείας (είκ. 5) είνε 0,47,
και τής οπίσθιας (είκ. 6) 0,45 — .Συνάγεται έκ
τούτων δτι ή δλη κατά τήν είκ. 3 στήλη, ής το
πλάτος 0,70 και το πάχο ς 0,14, είχεν ύψος πλέον
τοΟ 1,08' άν δέ παραβάλωμεν αύτήν κατ' άναλο-
γίαν πλάτους και πάχους προς άλλας στήλας εύ-
ρεθείσας έν τω Ιερώ, άρτιας καθ' ύψος, συνάγο-
μεν δτι έδύνατο νά εχη ύψος 1,60 και 1,70 πε-
ρίπου —. Εκ τής όλης άρα εύρεθείσης έν συντρίμ-
μασι στήλης έλλείπει καθ' ύψος περί το 1/3—. Ό
οέ άριθμδς των γραμμάτων, ες ών συνέστηκεν
έκαστοι των στίχων τής ύπ' άρ. 3 έπιγραφής
(είκ. 4) περιστρέφεται περί τον αριθμόν 57-63"
άλλ ύπήρχον και στίχοι έχοντες ίσως 55 γράμ-
ματα" έννοεΐται δ οτι ούτω θά είχον και οί στί-
χοι αμφοτέρων των επί του τεμαχίου α επι-
γραφών.
Το σχήμα οέ των γραμμάτων και των τριών
έπιγραφών ανάγει ημάς εις τους χρόνους τής ο1·5
εκατονταετή ρ ίοος π. Χ. Αλλ οχ ι μόνον το σχή-
μα, άλλά και το μέγεθος και ή νάραξις και ή διά-
θεσις αύτών και ή διάθεσις τών στίχων και ιδιάζον
σημεΐον στίξεως έχουσι τοιαύτην ομοιότητα, ώστε
νά φαίνηται οτι και αί τρεις έπιγραφαϊ έχαράχθη-
σαν συγχρόνως και δη ύπο τής αυτής χειρός. Μι-
κοά δηλ. οριζόντια γοαμμή —, καταλααβάνουσα
τον χώρον ενός περίπου γράμματος, είνε σημεΐον
στίξεως. Ομοιάζει δέ το σύστημα τούτο στίξεως
τω έν τή ύπ' άρ. 2 επιγραφή (πρβ. σ. 124) συν τή
διάφορα οτι έν έκε·ίνη μέν δ χώρος ενός γράμματος
μένει κενός, έν τούτοις δέ πληρούται διά του ση-
μείου—. Ύπεμφαίνεται ούτω και διά τάς προκει-
μένας έπιγραφάς χρονολογία άναγομένη πιθανώς
εις το δεύτερον ήμισυ τής 3Ϊ1? π. Χ. εκατονταε-
τή ρ ίδος.
Μικρόν δ' είνε το κείμενον τών επί του τε-
μαχίου α έπιγραφών 3α και 3Ρ και βραχύς ένεκα
τούτου θά είνε δ περί αυτών λόγος. Η κυρία επι-
γραφή, ή εις ίκανον μέγεθος σωζομένη και σχετι-
κώς καλώς διατηρούμενη, ή σημαντικά διδά-
σκουσα ήμάς περί τών κατά τήν Άχαϊκήν συμπο-
λιτείαν, ώς θά ίδωμεν, είνε ή άμέσως έν τοις όπι-
σθεν (σ. 130 και 132) επιγραφή άρ. 3, αύτη δέ
άποτελεΐ το κύριον θέμα τής πραγματείας ήμών.