Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1918)

136 Η Αχαϊκή Συμπολαεία κατ' έπιγραφάς εξ Επιδαύρου· υπό Π. Καββαδία.

Α Ε 1913

έκληρουντο εκ των συνέδρων πέντε πρόεδροι, οιτί-
νες φαίνεται οτι μετεΐχον της διοικήσεως, διότι
ήσαν υπεύθυνοι, ων αν πράξωσιν (στ. 32—33).
Κατά ταύτα ύπήρχε διάκρισις της - βουλευτικής
άπο τής εκτελεστικής εξουσίας· οί του συνεδρίου
δηλ. πρόεδροι, ώς μέλη του συνεδρίου, ήσαν ανεύ-
θυνοι, ως πρόεδροι όμως (ως διοικητά! ή υπουργοί,
ούτως ειπείν) ήσαν υπεύθυνοι. Κατ' άκολουθίαν
εχομεν έν τω κατά τήν προκειμένην έπιγραφήν
συνεδοίω κοατούσας τοιαύτας διατάξεις, οία ι αί

1(1"

διακοίνουσαι τά σήμερον κατ εξοχήν φιλελεύ-
θερα κοινοβουλευτικά πολιτεύματα, δηλ. βουλήν
κυρίαρχόν, βουλευτικήν και νομοθετικήν δικαιδοσίαν
άνεύΟυνον και έκτελεστικήν έςουσίαν ύπεύΟυνον.

Έκ του περιεχομένου τούτου τής επιγραφής, έκ
τής άναλύσεως των έν αυτή και έκ των έν τοις έπο-
μένοις εκτιθεμένων δύναται ευλόγως νά έξαχθη
οτι ή επιγραφή θά προέρχεται έκ τής Αχαϊκής
συμπολιτείας, τής κατά Πολύβιον συμμαχικής
και φιλικής κοινωνίας πόλεων τής Πελοποννή-
σου και δημοκρατίας αληθινής (σ. 115), ότι δηλ.
οί ' Αχαιοί, ήτοι τό ε#τος των Αχαιών, το κοινδν
των Αχαιών (σ. 116 ση α. 1), έν καιρώ κοινού
μετά των συμμάχων πολέμου, όρμηθέντες ίσως
και έκ των όρων τής συμμαχίας, έξέδωκαν τον
έν τή προκειμένη επιγραφή νόμον ή κανονισμόν,
ήτοι ψήφισμα 1, έν ώ έψήφισαν διατάξεις άφορώ-

1 "Οτι ή επιγραφή ψήφισμα εΐνε και οΰχ'ι οίλΧο τι. οτι κυρίως
δέν εΐνε ή συνθήκη τής συμμαχίας, ώς δυνατόν ισως νά νομίση τις,
εΐνε φανερόν. Κείμενα συνθήκης συμμαχίας διεσώθησαν πολλά, άλ-
λοϊον δ'είνε τό περιεχόμενον αυτών οϋδ' αναγράφονται έν τοιαύ-
ταις συνθήκαις τοσαύται περί των καθέκαστα διατάξεις, οϊαι αί έν
τή προκειμένη έπιγραφή. "Αλλως οϋδ' εΐνε εφαρμόσιμοι αί διατάξεις
αύται ώς προς πάντας τους συμμάχους. Κατα τά έν τή έπιγραφή δηλ.
νομοθετεί τό έκ πόλεων αποτελούμενον όμόσπονδον κράτος, ήτοι
ή κοινή πολιτεία (συμπολιτεία), αί πόλεις δέ (ουχί πάντες οί σύμ-
'μαχοι) υποχρεούνται να άποστέλλωσι συνέδρους και να παρέχ_ωσι
στρατον καί αύται υφίστανται ποινήν έπί μή εκτελέσει τών υποχρεώ-
σεων τούτων.

"Οτι δε ψήφισμα του κοινού τών Αχαιών εΐνε ή έπιγραφή, δύνα-
ται τις νά συναγάγη αποβλέπων καί εις τήν έπιγραφήν άρ.3β(σ. 134),
έν ή (έν στ.21β1 άπαντα ή λ .Αχαιοί, καί εις τον τόπον τής ευρέσεως
τής επιγραφής (ή Επίδαυρος άπό του 242 άνήκεν εις τήν Άχαϊκήν
συμπολιτείαν. καί προς τούτοις εις τόν θεσμόν τών νομογράφων
τών Αχαιών, ώς έ νώσΟη έκ τής ύπ'άρ. 2 επιγραφής (πρβ. σ. 426
στ.2)' νομογράφων δέ γίνεται μνεία καί έν τή ύπ'έξέτασιν έπι,'ραφή
(στ. 23). Εις τας εικασίας ταύτας δύναται να προστεθή καί ή έξής :

Ώς καί έν σ. 1 24 σημ. 3 άνεκαίνωσα, ή υπ έξέτασιν έπιγραφή άρ. 3
ίϋρέθη σύν τή υπ άρ. 2 έπιγραφή τών νομογράφων (άμαότεραι ήσαν
έντετειχ_ισμέναι έν τω αυτώ τεινώματι, ή μία έπί τής άλλης. Πρβ.
σ. 128). Εκ του τόπου δέ καί του τρόπου τούτου τής εόρέσεως, καί

σας πολιτειακάς και στρατιωτικάς υποθέσεις τής
Συμπολιτείας, λαμβανομένων ύπ' όψει και τών
συμφερόντων τής όλης συμμαχίας.

Μετά τό συμπέρασμα τούτο υπολείπεται νά
έξακριβώσωμεν εις τίνα έποχήν τής "Αχαϊκής
συμπολιτείας αναφέρεται ή ύπ'έξέτασιν έπιγραφή,
τίνες δηλ. εΐνε οί έν αυτή μνημονευόμενοι βασι-
λείς και σύμμαχοι και τις Ό κοινός πόλεμος.

Ιστορική δέ έπισκόπησις τών κατά τους Αχαιούς
δύναται νά όδηγήση ήμάς εις λύσιν τών ζητημά-
των τούτων καί, κατ' άκολουθίαν, εις καθορισμόν
τής χρονολογίας τής επιγραφής.

Πολιτειακώς άμα τε και στρατιωτικώς οί

Αχαιό! εΐνε τελείους συγκεκροτημένοι, κατά τά
έν τή έπιγραφή, ισχυροί δέ πολεμικώς άφου ειχον
συμμάχους έκτος τής Πελοποννήσου (πρβ. σ. 13ο)
και δή συμμάχους βασιλείς- θά ήτο δέ σημαντ'.κή
ή συναφθείσα συμμαχία, και ισχυροί θά ήσαν και
οί σύμμαχοι και οί βασιλείς, άφου χάριν τούτοον
κανονίζοντες πολιτειακάς εαυτών ύποθέσεις οί
Αχαιοί έπέφερον εις κρατούσας διατάξεις μεταβο-
λάς ή προσέθετον νέας διατάξεις λαμβάνοντες ύπ'
οψιν τά συμφέροντα τών συμμάχων (στ.29—30),
παρεΐχον δηλ. τό δικαίωμα εις τον βασιλέα νά
όρίζη τον έπί τής ασφαλείας τής χώρας φρούραρ-
χον (στ. 13 — 14) καί, έν καιρώ κοινοϋ πολέμου,
νά όρίζη τόν στρατηγόν, ό στρατηγός δ' ούτος, ή
αυτός ό βασιλεύς, νά όρίζη προς τούτοις καί τόν
τόπον, εις ον έμελλε νά συνέρχηται το συνέδριον

(στ. 17—18):

Εκ τοιούτων σκέψεων ορμώμενος φρονώ ότι
προς λύσιν τών προκειμένων ζητημάτων δυνά-
μεθα ευλόγως νά άποβλέψωμεν ουχί εις τους
πρώτους χρόνους τής τω 280 ιδρυθείσης 'Αχαϊ-

έκ τών έν τή ΰπ'άρ. 2 έπιγραφή: «τόν νόμον» (πρβ. σ. 124), όομώμε-
νος 'έγραφον έν τώ ήμερολογίω μου, κατά Αύ'γουστον του 1918, τάδε:
Δύο άρα στήλαι ύπήρχ_ον έν τω Ίερώ Ίδρυμέναι πλησίον αλλήλων,
η μεν περιε'χεν αναγραφήν των ονομάτων των νομογράφων των
Αχαιών, η δε τόν νόμον, δν ούτοι έγραψαν καί εις τό Ιερόν ανέ-
βηκαν. Ή εϋρεσις δέ τής στήλης τών νομογράφων προτρέπει ήμάς
εις άναζήτησιν τής στήλης τής περιεχ^ούσης τον νόμον. Ή προ-
κειμένη άρα έπιγραφή (ή υπ 'άρ. 3),ή σύν τή έπιγραφή τών νομογράφων
ευρεθείσα, δυνατόν νά εΐνε ό ζητούμενος νόμος. "Οτι δέ ό νόμος
ούτος εινε συντεταγμένος ουχ_ί έν τή δωρική, άλλ' έν τή κοινή διαλε-
χτώ, δέν εΐνε παράδοςον. Δέν Ενδιαφέρει μόνον τοϋς έν Πελοποννή-
σω ό νόμος άλλά καί τούς έν τή λοιπή Ελλάδι, τους ονμμάχονς
καί τούς βαοιλεΐς, καί διά τούτο εΐνε συντεταγμένος έν τή κοινή δια-
λέκτω» (πρβ. τά έν σ. 124 κ. έ. έκτιθέμενα).

ι