DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Hē Archaïkē Sympoliteia: kat´ epigraphas ek tōn anaskaphōn Epidaurou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0156
146 Η "Αχαϊκή Συμπολιτεία κατ έπιγραφάς έξ Επιδαύρου" Π. Καββαδία.
ΑΕ 1918
ελεύσεως των Αχαιών (οοηοϊΚαπι) έν Σικυώνι
(τω 198), εις ήν προσελθόντες πρέσβεις των Ρω-
μαίων προέτειναν τοις τέως συμμάχοις των Μακε-
δόνων Άχαιοΐς (πρβ. σ. 118) νά άποστώσιν από
τούτων και προσχωρήσωσιν εις την μετά της
Ρώμης συαμαχίαν κατά του Φιλίππου. Εις μεγά-
λην, λέγει, άμηχανίαν περιήλθον οί έν τη συνε-
λευσει Αχαιοί, ηπορει ο έκαστος αυτών τι να
άποφασίση και ώς μέλος της έν τη εαυτού πόλει
συνόδου και ώς μέλος της του κοινού των
Αχαιών συνελεύσεως — *Αν δέ πάντες οί έν ταΐς
πόλεσι σύνεδροι άπεστέλλοντο και ώς σύνεδροι έν
τη Συμπολιτεία ή τινές μόνον, άγνοουμεν.
— Στ. 22-23. προέ δρους δε εΐναι πέντε εκ
των σ\υν]έδρων, οι αν λάχωοίν, βταν ό πόλεΐμος
ένδη]μηι: Από του στ. 22 μέχρι του στ. 36 γίνε-
ται λόγος περί του συνεδρίου έν όλως εξαιρετική
περιπτώσει, ουχί δηλ. έν περιπτώσει πολέμου και
έν περιπτώσει ειρήνης, ώς έν τοις προηγουμένοις
στίχοις, 'άλλά μόνον έν περιπτώσει πολέμου και
δή πολέμου ενδημούντος (γινομένου δηλ. έν Πελο-
ποννήσω). Προς διεςαγωγήν τών υποθέσεων γίνε-
ται συνοπτική διαδικασία, Διά κλήρου ορίζονται
εκ τών συνέδοων πέντε πρόεδροι, οΐτινες διά κλή-
ρου ωσαύτως λαμβάνουσιν (άποκληρίουΧωσαν) άνα-
λογουντας έκάστω αυτών ή άπασιν όμου νομογρά-
ψους (πρβ. τά έν σ. 126 και 12/) και άποτελου-
σιν ούτω αρχήν, άσκουσι δηλ. έκτελεστικήν έςου-
σίαν (γίνονται, ούτως ειπείν, υπουργοί). Είνε δέ
υπεύθυνοι επί ταΐς πράςεσιν αυτών, ώς έκ τών έν
στ. 32-33 εξάγεται.
— Άπο στ. 23 : —Ακατάληπτα εϊνε κατά τό
πλεΐστοντά από του τέλους του στ. 23, μέχρι του
στ- 36 ένεκα τών πολλών έν τω λίθω κενών, ων
δυσχερής και άούνατος εΐνε ή συμπλήρωσις—.
Στ. 23-24. Τους προέδρους & ά\γαγεϊν:— Ή
άνάγνωσις του άρθρου τουΣ είνε ασφαλής, διότι
του Σ σώζονται ίχνη έν τώ άποκεκου.υ.ένω λίθω.
Διά τούτο συμπληρώ: «τους προέδρους δ' άγα-
γεΐν (ή τους <5έ άρχοντας, όπερ ταύτόν έστι). 'Αντί
1 Σίν. (32,19,6—9): «8ίογοηβ ά3ίιιιιι β8ΐ Π8 βοηοίΐίιιηι.
βΓ&ί 3ΐιΙβιη ηοη αάπιοάηιη δΐπιρίβχ 1ΐ3ΐ>ϊ1;ιΐ8 ίηίβι-Αο1ΐ3βθ8
ΗηϊιηοΓυπι... ηβηιΐθ δοΐιιιη, ςιιϊά ΐη 8βη3ία ςαϊβ^αβ οϊνί-
Ι3ίΐδ δΐΐ3β 3ΐιί ίη οοπιιηαηίβιΐδ οοηοϊΐπθ £βιιΙΪ8 ρτο 8βη-
ΙβηΙΪ3 άϊοθΓβηΙ, ϊοίιογ31)3ιιΙ>.
ά]γαγεΐν θά προετίμων νά συμπληρώσω <η>να]γα-
γεΐν» αλλά τό όλον έν τω λίθω κενόν δεν φαίνε-
ται μοι δτι έδύνατο νά άνέρχηται υπέρ τά 12
γράμματα.
Στ. 25. προτιϋέναι: Καλουμένης συνεδρίας,
έξεδίδετο υπό τών προέδρων (άρχόντων) πρόγραμ-
μα περιέχον άναγραφήν τών συζητητέων θεμάτων
(πρβ. τά είρημένα περί τών έν στ. 14-15) 2. Πάσα
δέ συζήτησις περί θέματος μή άναγεγραμμένου £ν
τω προγράμματι άπηγορεύετο 3.— Πρβ. στ. 32.
Στ. 23. κ[οινψ] δόξη[ι: — Πρβ. τά παρά Πο-
λυβίω (2,37) περί Αχαιών «τάλλα δ' είναι και
κοινγι και κατά πόλεις έκάστοις ταύτά και παρα-
πλήσια». Έκ της άντίθέσεως ταύτης του κοινοϋ
και έκάστης τών πόλεων φανερά γίνεται ή έννοια
των κατα Πολύβιον (22,10,3) και κατα την προ-
κειμένην έπιγραφήν (στ. 37" 38) κοινών συνόδων.
"Ιδε τά περί τών έν τοις στ. 19-20 και 37-38.
Στ. 26. άν]τίγροφα: — Παρατηρητέος ό δωρι-
κός τύπος «γροφα». Έν στίχω ό'μως 33 άπαντα
«γοα^ας» .
Στ. 29. συμφερόντων τοις βασιλεϋσιν: (πρβ. σ.
148 στ. 16β). Κατά Λίβιον (32,22) , νόμος άπηγό-
ρευεν εις τους άρχοντας τών Αχαιών νά είσάγω-
σιν εις την συνέλευσιν πρότασιν άντικειμένην εις
τά συμφέροντα του βασιλέως της Μακεδονίας. — Έν
ταΐς ένταυθα σωζομέναις λέςεσι και ταΐς : «είσα-
γ[έτωσαν τους τά ύ\πεναντία πράττοντας τοις συμ-
μά[χοις» (στ. 30) υποκρύπτεται ισως Ό περί ού Ό
λόγος νόμος, Ό έςασφαλίζων τά συμφέροντα τών
βασιλέων, ηγεμόνων της συμμαχίας, και φροντίζων
περί τιμωρίας τών προξενούντων βλάβην εις τους
συμμάχους.
Στ. 32. προτιϋέτωσαν εις τους συ\νέδρους:ΙΙζ$.
στ. 25.
Στ. 32 -33: υπευθύνους [δέ είναι και ? τους]
προέδρους ών αν πράξωσιν: Δεκτής γενομένης της
συμπληρώσεως του έν τω λίθω έκ 16 περίπου
2 "Ιδε λ. χ. Πολύβιον (24,5,16): « Έπεί δέ (Τίτος Φλαρ,ινΐνος
η έγραψε τω στρατηγώ και τοις δημιουργοί; τών Άγ αιών χελεύων
» συνάγειν τοϋς Ά/αιοϋς εις εκκλησίαν, αντέγραψαν αΰτώ διότι ποιη'-
» σουσιν, άν γράψη περί τίνων βούλεται διαλε/Οηναι τοις Ά'/αιοϊς·
» τους γαρ νόμους ταντα τοις αρχουοιν επιτάττειν».
3 Σίν. (31,25): «Νοη Ιϊοθγο Ιβ^ίβιΐδ Αοίΐ3βοπιηι άθ 3ΐϋδ
ΓβΙ)118 ΓβίβΓΓβ (1113111 ρΐ'ΟρΐβΓ 0[1138 Ο01ΐνθ03ίϊ βδ8βηΙ».
30 6 20
ΑΕ 1918
ελεύσεως των Αχαιών (οοηοϊΚαπι) έν Σικυώνι
(τω 198), εις ήν προσελθόντες πρέσβεις των Ρω-
μαίων προέτειναν τοις τέως συμμάχοις των Μακε-
δόνων Άχαιοΐς (πρβ. σ. 118) νά άποστώσιν από
τούτων και προσχωρήσωσιν εις την μετά της
Ρώμης συαμαχίαν κατά του Φιλίππου. Εις μεγά-
λην, λέγει, άμηχανίαν περιήλθον οί έν τη συνε-
λευσει Αχαιοί, ηπορει ο έκαστος αυτών τι να
άποφασίση και ώς μέλος της έν τη εαυτού πόλει
συνόδου και ώς μέλος της του κοινού των
Αχαιών συνελεύσεως — *Αν δέ πάντες οί έν ταΐς
πόλεσι σύνεδροι άπεστέλλοντο και ώς σύνεδροι έν
τη Συμπολιτεία ή τινές μόνον, άγνοουμεν.
— Στ. 22-23. προέ δρους δε εΐναι πέντε εκ
των σ\υν]έδρων, οι αν λάχωοίν, βταν ό πόλεΐμος
ένδη]μηι: Από του στ. 22 μέχρι του στ. 36 γίνε-
ται λόγος περί του συνεδρίου έν όλως εξαιρετική
περιπτώσει, ουχί δηλ. έν περιπτώσει πολέμου και
έν περιπτώσει ειρήνης, ώς έν τοις προηγουμένοις
στίχοις, 'άλλά μόνον έν περιπτώσει πολέμου και
δή πολέμου ενδημούντος (γινομένου δηλ. έν Πελο-
ποννήσω). Προς διεςαγωγήν τών υποθέσεων γίνε-
ται συνοπτική διαδικασία, Διά κλήρου ορίζονται
εκ τών συνέδοων πέντε πρόεδροι, οΐτινες διά κλή-
ρου ωσαύτως λαμβάνουσιν (άποκληρίουΧωσαν) άνα-
λογουντας έκάστω αυτών ή άπασιν όμου νομογρά-
ψους (πρβ. τά έν σ. 126 και 12/) και άποτελου-
σιν ούτω αρχήν, άσκουσι δηλ. έκτελεστικήν έςου-
σίαν (γίνονται, ούτως ειπείν, υπουργοί). Είνε δέ
υπεύθυνοι επί ταΐς πράςεσιν αυτών, ώς έκ τών έν
στ. 32-33 εξάγεται.
— Άπο στ. 23 : —Ακατάληπτα εϊνε κατά τό
πλεΐστοντά από του τέλους του στ. 23, μέχρι του
στ- 36 ένεκα τών πολλών έν τω λίθω κενών, ων
δυσχερής και άούνατος εΐνε ή συμπλήρωσις—.
Στ. 23-24. Τους προέδρους & ά\γαγεϊν:— Ή
άνάγνωσις του άρθρου τουΣ είνε ασφαλής, διότι
του Σ σώζονται ίχνη έν τώ άποκεκου.υ.ένω λίθω.
Διά τούτο συμπληρώ: «τους προέδρους δ' άγα-
γεΐν (ή τους <5έ άρχοντας, όπερ ταύτόν έστι). 'Αντί
1 Σίν. (32,19,6—9): «8ίογοηβ ά3ίιιιιι β8ΐ Π8 βοηοίΐίιιηι.
βΓ&ί 3ΐιΙβιη ηοη αάπιοάηιη δΐπιρίβχ 1ΐ3ΐ>ϊ1;ιΐ8 ίηίβι-Αο1ΐ3βθ8
ΗηϊιηοΓυπι... ηβηιΐθ δοΐιιιη, ςιιϊά ΐη 8βη3ία ςαϊβ^αβ οϊνί-
Ι3ίΐδ δΐΐ3β 3ΐιί ίη οοπιιηαηίβιΐδ οοηοϊΐπθ £βιιΙΪ8 ρτο 8βη-
ΙβηΙΪ3 άϊοθΓβηΙ, ϊοίιογ31)3ιιΙ>.
ά]γαγεΐν θά προετίμων νά συμπληρώσω <η>να]γα-
γεΐν» αλλά τό όλον έν τω λίθω κενόν δεν φαίνε-
ται μοι δτι έδύνατο νά άνέρχηται υπέρ τά 12
γράμματα.
Στ. 25. προτιϋέναι: Καλουμένης συνεδρίας,
έξεδίδετο υπό τών προέδρων (άρχόντων) πρόγραμ-
μα περιέχον άναγραφήν τών συζητητέων θεμάτων
(πρβ. τά είρημένα περί τών έν στ. 14-15) 2. Πάσα
δέ συζήτησις περί θέματος μή άναγεγραμμένου £ν
τω προγράμματι άπηγορεύετο 3.— Πρβ. στ. 32.
Στ. 23. κ[οινψ] δόξη[ι: — Πρβ. τά παρά Πο-
λυβίω (2,37) περί Αχαιών «τάλλα δ' είναι και
κοινγι και κατά πόλεις έκάστοις ταύτά και παρα-
πλήσια». Έκ της άντίθέσεως ταύτης του κοινοϋ
και έκάστης τών πόλεων φανερά γίνεται ή έννοια
των κατα Πολύβιον (22,10,3) και κατα την προ-
κειμένην έπιγραφήν (στ. 37" 38) κοινών συνόδων.
"Ιδε τά περί τών έν τοις στ. 19-20 και 37-38.
Στ. 26. άν]τίγροφα: — Παρατηρητέος ό δωρι-
κός τύπος «γροφα». Έν στίχω ό'μως 33 άπαντα
«γοα^ας» .
Στ. 29. συμφερόντων τοις βασιλεϋσιν: (πρβ. σ.
148 στ. 16β). Κατά Λίβιον (32,22) , νόμος άπηγό-
ρευεν εις τους άρχοντας τών Αχαιών νά είσάγω-
σιν εις την συνέλευσιν πρότασιν άντικειμένην εις
τά συμφέροντα του βασιλέως της Μακεδονίας. — Έν
ταΐς ένταυθα σωζομέναις λέςεσι και ταΐς : «είσα-
γ[έτωσαν τους τά ύ\πεναντία πράττοντας τοις συμ-
μά[χοις» (στ. 30) υποκρύπτεται ισως Ό περί ού Ό
λόγος νόμος, Ό έςασφαλίζων τά συμφέροντα τών
βασιλέων, ηγεμόνων της συμμαχίας, και φροντίζων
περί τιμωρίας τών προξενούντων βλάβην εις τους
συμμάχους.
Στ. 32. προτιϋέτωσαν εις τους συ\νέδρους:ΙΙζ$.
στ. 25.
Στ. 32 -33: υπευθύνους [δέ είναι και ? τους]
προέδρους ών αν πράξωσιν: Δεκτής γενομένης της
συμπληρώσεως του έν τω λίθω έκ 16 περίπου
2 "Ιδε λ. χ. Πολύβιον (24,5,16): « Έπεί δέ (Τίτος Φλαρ,ινΐνος
η έγραψε τω στρατηγώ και τοις δημιουργοί; τών Άγ αιών χελεύων
» συνάγειν τοϋς Ά/αιοϋς εις εκκλησίαν, αντέγραψαν αΰτώ διότι ποιη'-
» σουσιν, άν γράψη περί τίνων βούλεται διαλε/Οηναι τοις Ά'/αιοϊς·
» τους γαρ νόμους ταντα τοις αρχουοιν επιτάττειν».
3 Σίν. (31,25): «Νοη Ιϊοθγο Ιβ^ίβιΐδ Αοίΐ3βοπιηι άθ 3ΐϋδ
ΓβΙ)118 ΓβίβΓΓβ (1113111 ρΐ'ΟρΐβΓ 0[1138 Ο01ΐνθ03ίϊ βδ8βηΙ».
30 6 20