DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Hē Archaïkē Sympoliteia: kat´ epigraphas ek tōn anaskaphōn Epidaurou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0158
148 Η Αχαϊκή Συμπολιτεία κατ έπιγραφάς έξ 'Επιδαύρου- ύπδ Π. Καββαδία.
Α Ε 191&
Στ. 22α Δεν αποτελείται λέξις τις, ες ών είνε
δυνατόν νά άναγνιυσθώσι γραμμάτων τινών.
Στ. 26α Ιχνη του Η διακρίνονται επί του -λίθου.
Σημείωσις περί της επιγραφής 30 134).
Γενικάς είοήσεις καί συμπεράσματα περί της
επιγραφής ίδε έν σ. 128-129. —Ή επιγραφή,
ώς φαίνεται,* δεν άπετέλει μέρος της εκ των χρό-
νοι του Κλεομενικου πολέμου και της συμμαχίας
των 'χΥ/αιών προς τους Μακεδόνας προερχομένης
επιγραφής άρ. 3, Οά έχαράχΟη όμως περί τούς αυ-
τούς χρόνους και εινε σχετική αυτή (ιδε σ. 128)·
-αρε/ει δ° ήμΐν κείμενον συνθήκης, ώς φαίνεται.
Σημαντικά! είνε αί εν στ. 21ρ και 22β περισωθεΐσαι
λεςεις: Ήλεΐοιχοά Αχαιοί. Ό θέλων δε νά άναγάγη
την έπιγραφήν άρ. 3 εις τούς χρόνους του Χρεμω-
νιδείου πολέμου (270—200), κατά τά εκτεθέντα εν
σ. 137 σημ. 2, Οά έδύνατο νά υποστήριξη οτι ή τή
έπιγραφη άρ. 3 σχετι/.ή επιγραφή άρ. 3/ , περί
ής νυν ό λόγος, είνε ή συνθήκη συμμαχίας του
ύπο την ήγεσίαν της Σπάρτης άποτελεσθέντος
κατά τούς χρόνους εκείνους συμμαχικού συνδέ-
σμου των Άγαιών, Ηλείων, Τεγεατών και λοι-
πών Αρκαδικών πόλεων κατά τών Μακεδόνων.
Άλλ' ήμεΐς τοιαύτης ερμηνείας της επιγραφής
άο. 3 ποοεκοίνααεν την άνάγουσαν αυτήν εις
τού: χρόνους του Κλεομενικου πολέμου και ώρι-
σμένως εις τούς χρόνους τής κατά τό 223 συνα-
φθείσης συμμαχίας τών Αχαιών προς τούς Μα-
κεδόνας και τούς συμμάχους τούτιον (σ. 139). Μετά
τοιαύτην ο' ύφ' ημών γενομένην ερμηνείαν προβάλ-
λεται ήμΐν τό ερώτημα οποία τις δύναται νά εινε
ή επιγραφή αρ. οΡ ,
Κατά τήν έν Αίγίω σύναψιν τής συνθήκης συμ-
υ.ανίας τών Ά/αιών υ,ετά τών Μακεδόνων, συνερ-
γούσης τής σώφρονος πολιτικής του'Αντιγόνου ,συν-
ήφθη ίσως και ειρήνη "Αχαιών και "Πλείουν. Ίοϋτο
συνάγει ό Νΐθδθΐ άποβλέπων εις αυτά τά γενόμε-
να. Οί Ηλείοι δηλ. οίτινες έχθρικώς πάντοτε διε-
τέλουν προς τούς Αχαιούς καί, κατ' άκολουθίαν,
φιλίως προς τούς Αιτωλούς, έκραγέντος τουΚλεο-
μενικοΟ πολέμου, είχον ταχθή προς το μέρος του
Κλεομένους και περιέλθει εις πόλεμον προς τούς
1 Οβ8βΙιίβ/ιίβ άβτ ςΗββΙιίβοΙιβη ηηά ηιαίΐ,βάοηίδβΐιβη
Βίααίβη, Π, σ. 336.
Αχαιούς" μετά τήν κάθοδον όμως του "Αντιγόνου
εις Πελοπόννησον και τήν σύναψιν τής εν Αΐ^ίω
συμμαχίας βλέπομεν τούς Ηλείους έγκαταλιπόν-
τας τον Κλεομένη καί ειρηνικώς διακειμένους,
κατέχοντας δε πάσας τάς ύπό τών 'Αρκάδων
διαμφισβητουμένας πόλεις, ές ού κυρίως προήρχετο·
ή τών Ήλείοον προς τούς Αχαιούς έχθρα. —- Έπί
τοιούτων σκέψεων στηριζόμενοι δυνάμεθα νά είκάσω-
μεν ότι ή περί ής ό λόγος έν τεμαχίω περισωθεΐσα
έπιγραφη ΰπ' άρ. 3·3 είνε ίσιος συναφθείσα κατά τά
ανωτέρω συνθήκη ειρήνης τών'Αχαιών καί'Ηλείων,
περί ής ό Νϊβδθ σημειοΤ «ΌΪΘ88 ΐδί ηΐοΐιί: π})θγΠθ£θιΊ,
Ϊ8ί £ΐΙ)θΓ αιΐδ άβπ ΕΓβΐ§ηΪ88θΐι ηοΐΑνθπάί^' ζυ
8θ1ΐ1ϊθ88θ1] ».
— Περί τών καθέκαστα τής επιγραφής σημειω-
τέον τά έςής :
Στ. 12β. δύναμιν: ΠοΖ. «δύναμιν τήν τεταγμέ-
νην» έν επιγραφή 3 στ. 40 (σ. 132).
Στ. Κν. τών συμφερόντων: Πρβ.σ. 146 στ.29).
Στ. 19Ρ στήλας λιΜνας: ίδε σ. 127 σημ 2.
κα[ί: του Ά διακρίνονται ίχνη έν τω λίθω.
Στ. 22'3: ομολογίας: ΙΙρζ. σ. 127.
Στ. 24Ρ: Αία, Γήν,"Ηλιον, Π[οσειδώ: Προ. σ.
128 σημ. 3. Ώς προς τήν λ. II οσειδώ]: σημειω-
τέον οτι του Π σώζεται μόνον ή άοιστεοά κεραία,
τής δεςιάς άποκοπείσης συν τω λίθω ούτως ώστε
νυν σώζεται μόνον Γ. Άλλ' ή άνάγνωσις Π δύ-
ναται νά έκληφθή ώς βεβαία.
Στ. 31 β [ο ιλείαντην α? Άμφίβολον είνε, άν τό
τελευταΐον γράμμα εινε Α ή Λ. Μετ' αυτό δε
σώζεται έν τώ άποκεκομμένω λίθω κάθετος κεοαία
γράμματος, ήτοι Ιή άλλο τι γράμμα. — Ό θέλων
νά άναγάγη τήν έπιγραφήν εις τούς χρόνους τοΟ
Χοεαωνιδείου πολέμου ίπο3. σ. 137 σημ. 2) θά
έδύνατο ίσιος νά συμπληρώση : « βασιλείαν τήν
Ά\ρεως\».
"Εγραιον α-ηνί Αεχ.εαβρίω 1918
II. Κ.
I
Προσθήκη
(ευρήματα του Ξτους 1919)
Έπαναληφθεισών τών ανασκαφών κατά το θέρος
του 1919, εύαέθησαν έν τώ αυτώ αετά υιουσειωτών
δαπέδων οίκοδομήματι (σ. 11ο), έν ώ ευρέθησαν
αί όπ' άρ. 1 (σ. 117), 2 (σ. 12ο), καί 3, 3α, 3β, (σ.
Α Ε 191&
Στ. 22α Δεν αποτελείται λέξις τις, ες ών είνε
δυνατόν νά άναγνιυσθώσι γραμμάτων τινών.
Στ. 26α Ιχνη του Η διακρίνονται επί του -λίθου.
Σημείωσις περί της επιγραφής 30 134).
Γενικάς είοήσεις καί συμπεράσματα περί της
επιγραφής ίδε έν σ. 128-129. —Ή επιγραφή,
ώς φαίνεται,* δεν άπετέλει μέρος της εκ των χρό-
νοι του Κλεομενικου πολέμου και της συμμαχίας
των 'χΥ/αιών προς τους Μακεδόνας προερχομένης
επιγραφής άρ. 3, Οά έχαράχΟη όμως περί τούς αυ-
τούς χρόνους και εινε σχετική αυτή (ιδε σ. 128)·
-αρε/ει δ° ήμΐν κείμενον συνθήκης, ώς φαίνεται.
Σημαντικά! είνε αί εν στ. 21ρ και 22β περισωθεΐσαι
λεςεις: Ήλεΐοιχοά Αχαιοί. Ό θέλων δε νά άναγάγη
την έπιγραφήν άρ. 3 εις τούς χρόνους του Χρεμω-
νιδείου πολέμου (270—200), κατά τά εκτεθέντα εν
σ. 137 σημ. 2, Οά έδύνατο νά υποστήριξη οτι ή τή
έπιγραφη άρ. 3 σχετι/.ή επιγραφή άρ. 3/ , περί
ής νυν ό λόγος, είνε ή συνθήκη συμμαχίας του
ύπο την ήγεσίαν της Σπάρτης άποτελεσθέντος
κατά τούς χρόνους εκείνους συμμαχικού συνδέ-
σμου των Άγαιών, Ηλείων, Τεγεατών και λοι-
πών Αρκαδικών πόλεων κατά τών Μακεδόνων.
Άλλ' ήμεΐς τοιαύτης ερμηνείας της επιγραφής
άο. 3 ποοεκοίνααεν την άνάγουσαν αυτήν εις
τού: χρόνους του Κλεομενικου πολέμου και ώρι-
σμένως εις τούς χρόνους τής κατά τό 223 συνα-
φθείσης συμμαχίας τών Αχαιών προς τούς Μα-
κεδόνας και τούς συμμάχους τούτιον (σ. 139). Μετά
τοιαύτην ο' ύφ' ημών γενομένην ερμηνείαν προβάλ-
λεται ήμΐν τό ερώτημα οποία τις δύναται νά εινε
ή επιγραφή αρ. οΡ ,
Κατά τήν έν Αίγίω σύναψιν τής συνθήκης συμ-
υ.ανίας τών Ά/αιών υ,ετά τών Μακεδόνων, συνερ-
γούσης τής σώφρονος πολιτικής του'Αντιγόνου ,συν-
ήφθη ίσως και ειρήνη "Αχαιών και "Πλείουν. Ίοϋτο
συνάγει ό Νΐθδθΐ άποβλέπων εις αυτά τά γενόμε-
να. Οί Ηλείοι δηλ. οίτινες έχθρικώς πάντοτε διε-
τέλουν προς τούς Αχαιούς καί, κατ' άκολουθίαν,
φιλίως προς τούς Αιτωλούς, έκραγέντος τουΚλεο-
μενικοΟ πολέμου, είχον ταχθή προς το μέρος του
Κλεομένους και περιέλθει εις πόλεμον προς τούς
1 Οβ8βΙιίβ/ιίβ άβτ ςΗββΙιίβοΙιβη ηηά ηιαίΐ,βάοηίδβΐιβη
Βίααίβη, Π, σ. 336.
Αχαιούς" μετά τήν κάθοδον όμως του "Αντιγόνου
εις Πελοπόννησον και τήν σύναψιν τής εν Αΐ^ίω
συμμαχίας βλέπομεν τούς Ηλείους έγκαταλιπόν-
τας τον Κλεομένη καί ειρηνικώς διακειμένους,
κατέχοντας δε πάσας τάς ύπό τών 'Αρκάδων
διαμφισβητουμένας πόλεις, ές ού κυρίως προήρχετο·
ή τών Ήλείοον προς τούς Αχαιούς έχθρα. —- Έπί
τοιούτων σκέψεων στηριζόμενοι δυνάμεθα νά είκάσω-
μεν ότι ή περί ής ό λόγος έν τεμαχίω περισωθεΐσα
έπιγραφη ΰπ' άρ. 3·3 είνε ίσιος συναφθείσα κατά τά
ανωτέρω συνθήκη ειρήνης τών'Αχαιών καί'Ηλείων,
περί ής ό Νϊβδθ σημειοΤ «ΌΪΘ88 ΐδί ηΐοΐιί: π})θγΠθ£θιΊ,
Ϊ8ί £ΐΙ)θΓ αιΐδ άβπ ΕΓβΐ§ηΪ88θΐι ηοΐΑνθπάί^' ζυ
8θ1ΐ1ϊθ88θ1] ».
— Περί τών καθέκαστα τής επιγραφής σημειω-
τέον τά έςής :
Στ. 12β. δύναμιν: ΠοΖ. «δύναμιν τήν τεταγμέ-
νην» έν επιγραφή 3 στ. 40 (σ. 132).
Στ. Κν. τών συμφερόντων: Πρβ.σ. 146 στ.29).
Στ. 19Ρ στήλας λιΜνας: ίδε σ. 127 σημ 2.
κα[ί: του Ά διακρίνονται ίχνη έν τω λίθω.
Στ. 22'3: ομολογίας: ΙΙρζ. σ. 127.
Στ. 24Ρ: Αία, Γήν,"Ηλιον, Π[οσειδώ: Προ. σ.
128 σημ. 3. Ώς προς τήν λ. II οσειδώ]: σημειω-
τέον οτι του Π σώζεται μόνον ή άοιστεοά κεραία,
τής δεςιάς άποκοπείσης συν τω λίθω ούτως ώστε
νυν σώζεται μόνον Γ. Άλλ' ή άνάγνωσις Π δύ-
ναται νά έκληφθή ώς βεβαία.
Στ. 31 β [ο ιλείαντην α? Άμφίβολον είνε, άν τό
τελευταΐον γράμμα εινε Α ή Λ. Μετ' αυτό δε
σώζεται έν τώ άποκεκομμένω λίθω κάθετος κεοαία
γράμματος, ήτοι Ιή άλλο τι γράμμα. — Ό θέλων
νά άναγάγη τήν έπιγραφήν εις τούς χρόνους τοΟ
Χοεαωνιδείου πολέμου ίπο3. σ. 137 σημ. 2) θά
έδύνατο ίσιος νά συμπληρώση : « βασιλείαν τήν
Ά\ρεως\».
"Εγραιον α-ηνί Αεχ.εαβρίω 1918
II. Κ.
I
Προσθήκη
(ευρήματα του Ξτους 1919)
Έπαναληφθεισών τών ανασκαφών κατά το θέρος
του 1919, εύαέθησαν έν τώ αυτώ αετά υιουσειωτών
δαπέδων οίκοδομήματι (σ. 11ο), έν ώ ευρέθησαν
αί όπ' άρ. 1 (σ. 117), 2 (σ. 12ο), καί 3, 3α, 3β, (σ.