DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Hē Archaïkē Sympoliteia: kat´ epigraphas ek tōn anaskaphōn Epidaurou
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0161
ΑΕ 1918
7/ Αχαϊκή Συμπολιτεία κατ έπιγραφάς έξ Επιδαύρου υπό Π. Καββαδία. Ιοί
Στ. 7. Άχαι{ι)αι: Αμφίβολος είνε ή δια του (ϊ)
άνάγνωσις έφθαρμένου και άκατανοήτου σημείου
ή γράμματος" είνε όμως ή μόνη δυνατή ανάγνωσης.
— συναλλαγών^, ή συναλλαγμάτων (στ. 9). Αί
λέξεις αύται και ή λ. γαμήσας (στ. 6) άναπολοΰ-
σιν ημάς δικαιώματα, ά είχον οί γινόμενοι πο-
λΐται Αραιοί, το δικαίωμα τουτέστιν έπιγαμίας
και έγκτήσεως.
Στ. 11. εν τα^ βουλάι: Άναγνωστέον εν τα*
βουλάι, ή, έ'(5ο|,εν τάί βουλάι.
Στ. 12. συμπολίτευσιν: Δυνατή ίσως και άνά-
γνωσις συ μπολιτευειν.
Επιγραφή άρ. δ καΐ 5α (είκ. 8 και 9). 'Εν τη
ανασκαφή του αύτοΰ οικοδομήματος και εντός των
χωμάτων της έπιχώσεως, ένθα ευρέθη ή ύπ άρ.4
έπιγραφή, ευρέθη και ή ενταύθα δημοσιευομένη
έπιγραφή ύπ' άρ. ο και 5α, ήτις είνε μία επιγραφή
άποτελουμένη εκ δύο μερών, κεχ αραγμένων έπι
της πρόσθιας και της οπίσθιας επιφανείας στήλης
εξ ύποφαίου τιτανόλιθου, ήτις έ'χει πάχος 0,145,
σωζόμενον μείζον ύψος 0,26 και 0,28, σωζόμενον
μείζον πλάτος 0,19 (τό όλον πλάτος θά ήτο 0,54
περίπου, 'ίδε έπ.). —Τό μεν πρώτον μέρος της έπι-
γραφής, ήτοι τό επί της πρόσθιας επιφανείας (είκ.
8), είνε άπόφανσις διαιτητικού δικαστηρίου περί
όροθεσίας της χώρας Επιδαυρίων και Άρσινοέων,
τό δε επί της οπίσθιας επιφανείας (είκ. 9) είνε κα-
τάλογος των ονομάτων των δικαστών.
Εν πρώτοις σημειωτέον οτι 'Αρσινοεϊς είνε όνομα
έθνικον εκ πόλεως Αρσινόης, Αρσινόη δ'έκαλούντο
έν Πτολεμαϊκοις χρόνοις άλλαι τε πόλεις και τά
Μέθανα. —- Έν θήρα είχεν εύρεθή επιγραφή ",ών
ποό του 172 νοόνων Πτολεμαίου του Φιλομήτο-
ρος, ήν άνέθηκε «βασιλεϊ Πτολεμαίω και τοις άλ-
λοις θεοΐς ό γραμματεύς τών κατά Κρήτην και
θήραν και Αρσινόην την έν Πελοπόννησο) στρα-
τιωτών και μαχίμων»" ό εύρων δε τήν έπιγραφήν
Η. νοη 0&θΓίι·ίη§θη έχων ύπ' όψει και άλλην
έπιγραφήν, εύρεθεΐσαν έν Μεθάνοις, ύπερ βασι-
λέως Πτολεμαίου και βασιλίσσης Κλεοπάτρας,
ΰεών φιλομητόρων», έςηνεγκε τήν είκασίαν ότι τά
Μέθανα ίσως είχον μετονομασθή Αρσινόη 1. Ή
1 ΙΟΙηδ. III άρ. 466. ΙΙοβ. ΑτοΜν ίϋτ Ραρι/ηΐ8ίθΐ·8-
οΙΐΗηζ) I, 26, 19 (8ίΓ3θ1ί).
εικασία δ' αύτη έκρατύνθη μετά εύρεσιν εν Μεθά-
νοις χαλκού νομίσματος φέροντος επί της πρόσθιας
όψεως «κεφαλήν Αφροδίτης ή μάλλον Αρσινόης
Γ'» (συζύγου Πτολεμαίου του Δ') 2. Δια της νυν
δ' εύρέσεως της προκειμένης επιγραφής βεβαιούταε
πλέον άπολύτως και λαμπρώς δείκνυται οτι η έν
Πελοποννήσω Αρσινόη ϊίνε τά ούτω μετονομα-
σθέντα Μέθανα, άτινα από τών χρόνοον ίσως Πτο-
λεμαίου Β' του Φιλαδέλφου (285—246 π. Χ.),
συμμάχου τών Αθηναίων και Πελοποννησίων κατά
τών Μακεδόνων (πρβ. τά περί Χρεμωνιδείου πολέ-
μου έν σ. 137 σημ. 2), ή, τουλάχιστον από τών
χρόνων Πτολεμαίου Γ , του Ευεργέτου, άο' ών
δηλ. χρόνων ό Άρατος έποίησε τούτον (τω 243}
σύμμαχον τών Αχαιών ήγεμονίαν έχοντα πολέ-
μου και κατά γήν κάί κατά θάλασσαν (σ. 137),
διετέλουν, ώς φαίνεται, ύπο Πτολεμαϊκήν κατοχήν
διατηρηθεΐσαν, ώς έκ τών μνημονευθεισών επιγρα-
φών οείκνυται, μέχρι τών πρώτων τουλάχιστον
χρόνων (τών προ του 172) Πτολεμαίου του Φιλο-
μητορος ·>.
Η επιγραφή είνε γεγραμμένη στοιχηδόν. Καθ'
ήν δε προτείνω συμπλήρωσιν τών στίχο^ν 2 και 3
της επιγραφής άρ. 5, έκαστος στίχος θά άπετελεΐτο
έκ γραμμάτίον 43 περίπου, ες ού προκύπτει οτι.
το όλον πλάτος της στήλης θά ήτο περί τά 0,54.
Αλλ έν τή οπίσθια πλευρά (έπιγρ. 5α) τά γράμ-
ματα ήσαν μικρότερα, ώστε ό στίχος έδύνατο»
νά περιλαμβάνη πλειότερα τών 43.
Τό δέ σχήμα τών έν άμφοτέραις ταΐς πλευ-
ραΐς (3 και 5α) γραμμάτων, ή στοιχηδόν διάτα-
ςις αυτών και ή στίςις (κύρια ονόματα αποχωρί-
ζονται οιά κενού νώοου ένο^ γράμματος) άνά-
γουσιν ήμάς εις το δεύτερον ήμισυ της 3^ εκα-
τονταετηρίδας, διότι όμοιάζουσι τή τε προηγουμέ-
νη (άρ. 4) και ταΐς ύπ' άρ. 2 (σ. 123) και 3 (σ.
129) έπιγραφαϊς. Κατά πάντα ό'μως τά γνωοί-
σματα ταύτα και ποός τούτοι κατά τήν ύπόθεσιν
ομοιάζει ή επιγραφή τή έν σελ. 124 μνημονευο-
μένη επιγραφή (ήν ίδε κυρίως εν ΙΟ. IV άρ. 926)·
'Ζ "ίδε άρθρον I. Σβορώνου έν τ?; υπ' αϋτου εκδιδοιχεντ, Λίίΐ^νίί
Έφημερίδι της Νομισματικής Αρχαιολογίας, τομ.. Ζ' (1904) σ.
397, ένθα και η σνετική βιβλιογραφία.
:} Νίβδβ: ΟβδοΙιίοΜβ άβν ξ/ΗβϋΗίαβΙιβη ηηά ηιαάβάο-
ηίβΰ/ΐβη δίααίβη, II 3. 406 σηα. δ /.αΐ III σ. 84 σηα. 2.
7/ Αχαϊκή Συμπολιτεία κατ έπιγραφάς έξ Επιδαύρου υπό Π. Καββαδία. Ιοί
Στ. 7. Άχαι{ι)αι: Αμφίβολος είνε ή δια του (ϊ)
άνάγνωσις έφθαρμένου και άκατανοήτου σημείου
ή γράμματος" είνε όμως ή μόνη δυνατή ανάγνωσης.
— συναλλαγών^, ή συναλλαγμάτων (στ. 9). Αί
λέξεις αύται και ή λ. γαμήσας (στ. 6) άναπολοΰ-
σιν ημάς δικαιώματα, ά είχον οί γινόμενοι πο-
λΐται Αραιοί, το δικαίωμα τουτέστιν έπιγαμίας
και έγκτήσεως.
Στ. 11. εν τα^ βουλάι: Άναγνωστέον εν τα*
βουλάι, ή, έ'(5ο|,εν τάί βουλάι.
Στ. 12. συμπολίτευσιν: Δυνατή ίσως και άνά-
γνωσις συ μπολιτευειν.
Επιγραφή άρ. δ καΐ 5α (είκ. 8 και 9). 'Εν τη
ανασκαφή του αύτοΰ οικοδομήματος και εντός των
χωμάτων της έπιχώσεως, ένθα ευρέθη ή ύπ άρ.4
έπιγραφή, ευρέθη και ή ενταύθα δημοσιευομένη
έπιγραφή ύπ' άρ. ο και 5α, ήτις είνε μία επιγραφή
άποτελουμένη εκ δύο μερών, κεχ αραγμένων έπι
της πρόσθιας και της οπίσθιας επιφανείας στήλης
εξ ύποφαίου τιτανόλιθου, ήτις έ'χει πάχος 0,145,
σωζόμενον μείζον ύψος 0,26 και 0,28, σωζόμενον
μείζον πλάτος 0,19 (τό όλον πλάτος θά ήτο 0,54
περίπου, 'ίδε έπ.). —Τό μεν πρώτον μέρος της έπι-
γραφής, ήτοι τό επί της πρόσθιας επιφανείας (είκ.
8), είνε άπόφανσις διαιτητικού δικαστηρίου περί
όροθεσίας της χώρας Επιδαυρίων και Άρσινοέων,
τό δε επί της οπίσθιας επιφανείας (είκ. 9) είνε κα-
τάλογος των ονομάτων των δικαστών.
Εν πρώτοις σημειωτέον οτι 'Αρσινοεϊς είνε όνομα
έθνικον εκ πόλεως Αρσινόης, Αρσινόη δ'έκαλούντο
έν Πτολεμαϊκοις χρόνοις άλλαι τε πόλεις και τά
Μέθανα. —- Έν θήρα είχεν εύρεθή επιγραφή ",ών
ποό του 172 νοόνων Πτολεμαίου του Φιλομήτο-
ρος, ήν άνέθηκε «βασιλεϊ Πτολεμαίω και τοις άλ-
λοις θεοΐς ό γραμματεύς τών κατά Κρήτην και
θήραν και Αρσινόην την έν Πελοπόννησο) στρα-
τιωτών και μαχίμων»" ό εύρων δε τήν έπιγραφήν
Η. νοη 0&θΓίι·ίη§θη έχων ύπ' όψει και άλλην
έπιγραφήν, εύρεθεΐσαν έν Μεθάνοις, ύπερ βασι-
λέως Πτολεμαίου και βασιλίσσης Κλεοπάτρας,
ΰεών φιλομητόρων», έςηνεγκε τήν είκασίαν ότι τά
Μέθανα ίσως είχον μετονομασθή Αρσινόη 1. Ή
1 ΙΟΙηδ. III άρ. 466. ΙΙοβ. ΑτοΜν ίϋτ Ραρι/ηΐ8ίθΐ·8-
οΙΐΗηζ) I, 26, 19 (8ίΓ3θ1ί).
εικασία δ' αύτη έκρατύνθη μετά εύρεσιν εν Μεθά-
νοις χαλκού νομίσματος φέροντος επί της πρόσθιας
όψεως «κεφαλήν Αφροδίτης ή μάλλον Αρσινόης
Γ'» (συζύγου Πτολεμαίου του Δ') 2. Δια της νυν
δ' εύρέσεως της προκειμένης επιγραφής βεβαιούταε
πλέον άπολύτως και λαμπρώς δείκνυται οτι η έν
Πελοποννήσω Αρσινόη ϊίνε τά ούτω μετονομα-
σθέντα Μέθανα, άτινα από τών χρόνοον ίσως Πτο-
λεμαίου Β' του Φιλαδέλφου (285—246 π. Χ.),
συμμάχου τών Αθηναίων και Πελοποννησίων κατά
τών Μακεδόνων (πρβ. τά περί Χρεμωνιδείου πολέ-
μου έν σ. 137 σημ. 2), ή, τουλάχιστον από τών
χρόνων Πτολεμαίου Γ , του Ευεργέτου, άο' ών
δηλ. χρόνων ό Άρατος έποίησε τούτον (τω 243}
σύμμαχον τών Αχαιών ήγεμονίαν έχοντα πολέ-
μου και κατά γήν κάί κατά θάλασσαν (σ. 137),
διετέλουν, ώς φαίνεται, ύπο Πτολεμαϊκήν κατοχήν
διατηρηθεΐσαν, ώς έκ τών μνημονευθεισών επιγρα-
φών οείκνυται, μέχρι τών πρώτων τουλάχιστον
χρόνων (τών προ του 172) Πτολεμαίου του Φιλο-
μητορος ·>.
Η επιγραφή είνε γεγραμμένη στοιχηδόν. Καθ'
ήν δε προτείνω συμπλήρωσιν τών στίχο^ν 2 και 3
της επιγραφής άρ. 5, έκαστος στίχος θά άπετελεΐτο
έκ γραμμάτίον 43 περίπου, ες ού προκύπτει οτι.
το όλον πλάτος της στήλης θά ήτο περί τά 0,54.
Αλλ έν τή οπίσθια πλευρά (έπιγρ. 5α) τά γράμ-
ματα ήσαν μικρότερα, ώστε ό στίχος έδύνατο»
νά περιλαμβάνη πλειότερα τών 43.
Τό δέ σχήμα τών έν άμφοτέραις ταΐς πλευ-
ραΐς (3 και 5α) γραμμάτων, ή στοιχηδόν διάτα-
ςις αυτών και ή στίςις (κύρια ονόματα αποχωρί-
ζονται οιά κενού νώοου ένο^ γράμματος) άνά-
γουσιν ήμάς εις το δεύτερον ήμισυ της 3^ εκα-
τονταετηρίδας, διότι όμοιάζουσι τή τε προηγουμέ-
νη (άρ. 4) και ταΐς ύπ' άρ. 2 (σ. 123) και 3 (σ.
129) έπιγραφαϊς. Κατά πάντα ό'μως τά γνωοί-
σματα ταύτα και ποός τούτοι κατά τήν ύπόθεσιν
ομοιάζει ή επιγραφή τή έν σελ. 124 μνημονευο-
μένη επιγραφή (ήν ίδε κυρίως εν ΙΟ. IV άρ. 926)·
'Ζ "ίδε άρθρον I. Σβορώνου έν τ?; υπ' αϋτου εκδιδοιχεντ, Λίίΐ^νίί
Έφημερίδι της Νομισματικής Αρχαιολογίας, τομ.. Ζ' (1904) σ.
397, ένθα και η σνετική βιβλιογραφία.
:} Νίβδβ: ΟβδοΙιίοΜβ άβν ξ/ΗβϋΗίαβΙιβη ηηά ηιαάβάο-
ηίβΰ/ΐβη δίααίβη, II 3. 406 σηα. δ /.αΐ III σ. 84 σηα. 2.