Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Archaiologikē ephēmeris: periodikon tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1918)

1.54 Η Αχαϊκή Συμπολιτεία κατ έπιγραφάς εξ Επιδαύρου- ύπύ Π. Καββαδία.

ΑΕ 1918

περί όροθεσίας της χώρας Έπιδαυρίων και Κοριν- ώσπερ καί εν τη εν ΙΟ. IV άρ. 926 έπιγραφη,

θίων, τη προερχομένη έκ τών μεταξύ του 242 και μόνον κύρια ονόματα άπεχωρίζοντο διά κενοΰ

235 χρόνων. Έκ τούτων άρα των χρόνων προέρ- χώρου.

χεται ίσως και ή προκειμένη έπιγραφή. Εύλό- Στ. 8 - 9. ΙΙελλάνα, Αϊγιον, θελποϋσσα κλ., πό-

γως δέ δυνάμεθα νά είκάσωμεν δ'τι, αφ οδ οί Επι- λεις της Αχαϊκής Συμπολιτείας συγκροτήσασαι,

δαύριοι προσεχώρησαν εις την των Αχαιών Συμ- ώς φαίνεται, τδ διαιτητι/.όν δικαστήριον (ιοε άν.).

πολιτείαν (τω 242 π. Χ.), θά έπεδίωξαν, άμέσω — θελπου\σσα (δια διπλού Σ. Πρβ. στ. 2α) ήτοι

ευ.υ.έσω παοευιδάσει της Συμπολιτείας, νά λύσω- θέλπουσα ή και Τελοοΰσσα και Τιλφώσα και

σιν άς είχον όροΟετικάς οιαφοράς προς τους έαυ- Δελφουσία καλούμενη.

των γείτονας, πρός τε τους Κορινθίους και προς Στ. 10. άχρι Κατρεισ . . . Τοπικόν τι όνομα,

τους Άρσινοεΐς (Μεθαναίους) V ώς φαίνεται. Καθορίζονται άρα τά όρια της άμφι-

Στ. 1. Λαμβανομένου ύπ όψιν οτι ή λ. $£0ς σβητουμένης χώρας,
κείται έν αρχή του στίχου, συνάγεται οτι προς τδ —Περί δε της έν τη όπισθία πλευρά του λίθου

τέλος του στίχου, εις τίνα δηλ. άπόστασιν, θά επιγραφής 5α σημειωτέον ιδία τά έςής:
ύπήρχεν ή συνήθης φράσις [«τύχα αγαθά»]. Έκ του δ'τι τδ δλον πλάτος του λίθου θά ήτο

Στ. 2—3. Πόλεις άνήκουσαι εις την Άχαϊκήν 0,54 περίπου, ώς ανωτέρω εί'πομεν, έπεται οτι

συμπολιτείαν ίγρ^νολ^ο^ν τά επίσημα αυτών εγ- τά έν τή όπισθία ταύτη πλευρά ονόματα των δικα-

ΎραΦα δι' άναγραφής έν αρχή μεν του ονόματος στων ήσαν άναγεγραΐλα,ένα κατά στήλαί τοεΐς τδν

του στρατηγού της Συμπολιτείας ή του γράμμα- αριθμόν, ών εκάστη ειχε πλάτος περί τά 0,18.

τέως ή και αμφοτέρων, ώς έν τή προκειμένη έπι- Των στηλών τούτων έ'χομεν πρδ οφθαλμών την

γραφή (πρβ. και ΙΟ. VI άρ. 928), είτα δέ του δνό- τρίτην, κολοβήν κατά τδ δεξιδν μέρος, και ολίγα

ματος του εγχωρίου άρχοντος ή ίερέοος. τινά καταληκτικά γράμματα έκ της δευτέρας.

Στ. 4. Αρσινοε ϋπιν (=Μεθαναίοις). Αρσινοεϊς Στ. 1α . δικασται έκριναν τοίδε: Έν ΙΟ. IV

άπαντα και έν επιγραφή έκ Μαγνησίας της επί άρ. 926 στ. 31-33, άναγινώσκεται: Δικασ[ταί

Μαιάνδρω (810. Γ2 άρ. 261). ') πέθεσαν δέ τίνες τ }οι κρίναντες τοίδε.

ότι ούτοι ήσαν κάτοικοι νήσου τίνος τών Κυκλά- Στ. 2α θε λπ\ούσιοι \: Ασφαλής ή άνάγνωσις.

δ<:υν' πιθανώτερον βμως εΐνε ότι ήσαν Μεθαναΐοι, Τά γράμματα αφίστανται άπ' άλλήλων άνωμά-

κάτοικοι δηλ. της έν Πελοποννήσφ Αρσινόης. Λως? εΤνε δέ και ανόμοια τδ μέγεθος.
Επίσης και Αρσινόη ή έν επιγραφή έκ Κέω Στ. 11α Έμαντίων οταδ ιενς: Ούτος θά εινε

{ΒηΙΙ οονν ΙιρΙΙ. 1906, 96) εΐνε πιθανώς τά Μέ- 0 μνημονευόμενος ύπδ του Παυσανίου (6,· 17 4)

Οανα. ολυμπιονίκης Έμαυτίων ες Αρκαδίας, ό'στις ένί-

Στ. 5. περι τάς χώρα ς άς άμφέλλεγον: Πρβ. κησε στάδιον. Ό άνδριάς τούτου άνέκειτο πλησίον

IV 926 στ. 3. του άνδριάντος Άλεξιβίου, ωτινι « Ηραία Αρκά-

Στ. 8. Πελλάνα: Πρδ του Π υπάρχει κενός δων έστιν πατρίς. Εμαυτίων·α δε ής τίνος ην ου

-χώρος ενός γράμματος" προηγεΐτο άρα και άλλη δήλοι το επίγραμμα, οτι δε τών Αρκάδων εΰνονς

ή άλλαι πόλεις. Τελευταία μνημονευομένη πό- δηλοϊ». Περίφημος άρα θά ήτο δ Αρκάς Εμαυτίων

Λις εΐνε ή Θελποΰσσα' διά τούτο δεν ύπελείφθη ώς σταδιοδρόμος και διά τούτο ήτο άπλώς γνωστός

μετά τδ Α κενός χώρος. Δείκνυται ούτως δ'τι, ώς Σταδιεύς. Έκ της προκειμένης επιγραφής έςά-

Λ „ 5. „ „ . .π * , . γεται δ'τι πατρίς αύτου ήτο ή θέλπουσα.

1 1ης ε ρ ι ο ο; ουο αελων τη; Συμπολιτείας, ϋπιΟαυριων και ' 1 11

Κορινθίων, επελη'φθησαν, ώς άνώτατον δικαστη'ριον, οί Ά"/αιοί και Στ. 14. [Χιρρίς: Έν 76γ. IV 926, στ. 35,

ανέθεσαν δι' άποφάσε(_ος αΰτών («κατά ιόΐ' αϊνον τον τών 'Α[χαι]ών«) Χαΐρίς
εις αλλο α=λος τη; Συμπολιτείας, ει; τους Μεγαρείς, να συγκροτή-
σωσιν έ? εαυτών διαιτητικόν δικαστήριον ες ανδρών 151. Παρεαβάσει

:ων Α/ακον ~;9ανο>ς ελυΰη και η ερι; Επιδαυριων και Αρσινοειον ·γ 1 1 1 , ι. .

συν τη διάφορα οτι ουχί εις αίαν (εις τά Μέγαρα) άλλ' εις πολλας

πόλεις της Συα-ολιτείας (Πελληνην, ΑΥγιον, Θέλτ:ουσαν και αλλάς) ^ Καββαδίας.

ά/Ξτέθη ο καταρτισμός του δικαστηρίου, ώς φαίνεται (στ. 8 και 9).

13 1 21