DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Anaskaphai en Epidauro: (1918 kai 1919)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0186
ΑΕ 19ΐι>
Εϊκ 10 Ερείπια τον έν οχήματι Βασιλικής τμήμαος του εν εϊκ. 13 οικοδομήματος, δρώμενα από δνσμών.
Εις το βάϋος βλέπει τις τά ερείπια τον έκκλησιδίου τον άγίον 'Ιωάννου.
Άρ. 1 καϊ 2, τοιχοδομία. - 3, κατώφλιον τοϋ μέσου διαμερίσματος ή στοάς. — 4, μέσον διαμέρισμα. Πρβ. σ. 177 σημ. 1 — 5 έρείπια έκκλησιδίου τοϋ
άγίου Ιωάννου. — 8 και 9 λίθοι κατά γραμμήν Αποτελούντες σχυλοβάτην κιονοστοιχίας περιβαλλούσης ένθεν καϊ ένθεν τό μέσον διαμέρισμα. (Πρβ.
εϊκ. 17 καϊ 18). Σημειωτέον δτι τά μετά την άνασκαφήν έπιτεβ-έντα χώματα, α βλέπει τις έν τΐ\ εΐκόνι, καλύπτουσι τά μουσειωτά έδάφη- έπετέΦησαν
■δ' αΰτά προς έξασφάλισιν άπό πάσης καταστροφής.
Η εις το δ'λον οικοδόμημα είσοδος έγίνετο άπό λά'βωμεν ώ; θυρωρεία, διότι δεν επικοινωνοΟσ
του δυσμικοΟ τμήματος καϊ οή άφ' εκάστης των ταΰτα μετά του εσωτερικού του οικοδομήματος,
τριών πλευρών, έν αίς υπήρχαν αί όμοιόσ/ημοι άλλ' ήσαν προσιτά έξωθεν. "Εν δέ τη νοτία πλευρά
είσοδοι Α, Δ αχιΔ' (είκ. 13;. Κυρία όμως πρόσο- σώζεται και μέρος της λιθόστρωτου όδου (είκ. 13,
ψιςήτο ή δυτική πλευρά, ήτις αποτελείται έκ της δ), ήτις ήγεν εις την είσοδον Δ Ούτω δ είχεν,
.εισόδου Α (έν ταύτη εϊχον εΰρεΐ τω 1900 τήν έν ως φαίνεται, και ή έν τή βόρεια πλευρά είσοδος Δ .
σ. 162 κέ. στήλην των ίαμάτων, χρησιμεύουσαν Δι' εκάστης δέ των τριών είσόόων είσήρχετό τις
ώς κατώφλιον), ής τό έδαφος ήτο έπεστρωμένον διά εις τήν στοάν 5, ήτις είχε τό δάπεδον έπεστρω-
•μεγάλων πλακών έκ τιτανόλιθου, και έκ δύο ένθεν μένον δι' όπτών πλίνθων (έν είκ. 13. αί νυν σω-
και ένθεν οιονεί διαδρόμων έχόντων το έδαφος ζόμεναι πλίνθοι εινε δεδηλωμέναι δι' αρκούντως
έπεστρωμένον δι' όπτών πλίνθων μικρών ίμ'. 0,30 μελανών γραμμών). Περιέβαλλε δ' αυτή τήν αύ-
πλ. 0,15) και μεγάλων (μήκος και πλάτος 0,30, ' λήν Γ κατά τάς τρεις πλευράς και θά είχε ξύλινους
ή 0,28, ή 0,20). Έν τή εξωτερική πλευρά σώ- ίσως τους κίονας έν τή νοτία και έν τή δυτική πλευ-
ζονται κατά γραμμήν μεγάλοι και παχεΐς λίθοι, ρα. Τούτο εικάζω έκ του δτι οί λίθοι, έφ' ών θά
οίτινες θά άπετέλουν στρώμα, έφ' ου θά έπεκάθην- έπεκάθηντο οί κίονες, εινε πολύ στενοί.—Διά των
το κίονες ή τετραγωνικοί στύλοι, ϊά έν έκατέρω δύο δέ σκελών της πλινθοστρώτου στοάς, του βο-
£έ των άκρων δωμάτια α και α' δυνάμεθα νά έκ- ρείου και νοτίου, είσήρχετό τις εις τό άνατολικόν
Εϊκ 10 Ερείπια τον έν οχήματι Βασιλικής τμήμαος του εν εϊκ. 13 οικοδομήματος, δρώμενα από δνσμών.
Εις το βάϋος βλέπει τις τά ερείπια τον έκκλησιδίου τον άγίον 'Ιωάννου.
Άρ. 1 καϊ 2, τοιχοδομία. - 3, κατώφλιον τοϋ μέσου διαμερίσματος ή στοάς. — 4, μέσον διαμέρισμα. Πρβ. σ. 177 σημ. 1 — 5 έρείπια έκκλησιδίου τοϋ
άγίου Ιωάννου. — 8 και 9 λίθοι κατά γραμμήν Αποτελούντες σχυλοβάτην κιονοστοιχίας περιβαλλούσης ένθεν καϊ ένθεν τό μέσον διαμέρισμα. (Πρβ.
εϊκ. 17 καϊ 18). Σημειωτέον δτι τά μετά την άνασκαφήν έπιτεβ-έντα χώματα, α βλέπει τις έν τΐ\ εΐκόνι, καλύπτουσι τά μουσειωτά έδάφη- έπετέΦησαν
■δ' αΰτά προς έξασφάλισιν άπό πάσης καταστροφής.
Η εις το δ'λον οικοδόμημα είσοδος έγίνετο άπό λά'βωμεν ώ; θυρωρεία, διότι δεν επικοινωνοΟσ
του δυσμικοΟ τμήματος καϊ οή άφ' εκάστης των ταΰτα μετά του εσωτερικού του οικοδομήματος,
τριών πλευρών, έν αίς υπήρχαν αί όμοιόσ/ημοι άλλ' ήσαν προσιτά έξωθεν. "Εν δέ τη νοτία πλευρά
είσοδοι Α, Δ αχιΔ' (είκ. 13;. Κυρία όμως πρόσο- σώζεται και μέρος της λιθόστρωτου όδου (είκ. 13,
ψιςήτο ή δυτική πλευρά, ήτις αποτελείται έκ της δ), ήτις ήγεν εις την είσοδον Δ Ούτω δ είχεν,
.εισόδου Α (έν ταύτη εϊχον εΰρεΐ τω 1900 τήν έν ως φαίνεται, και ή έν τή βόρεια πλευρά είσοδος Δ .
σ. 162 κέ. στήλην των ίαμάτων, χρησιμεύουσαν Δι' εκάστης δέ των τριών είσόόων είσήρχετό τις
ώς κατώφλιον), ής τό έδαφος ήτο έπεστρωμένον διά εις τήν στοάν 5, ήτις είχε τό δάπεδον έπεστρω-
•μεγάλων πλακών έκ τιτανόλιθου, και έκ δύο ένθεν μένον δι' όπτών πλίνθων (έν είκ. 13. αί νυν σω-
και ένθεν οιονεί διαδρόμων έχόντων το έδαφος ζόμεναι πλίνθοι εινε δεδηλωμέναι δι' αρκούντως
έπεστρωμένον δι' όπτών πλίνθων μικρών ίμ'. 0,30 μελανών γραμμών). Περιέβαλλε δ' αυτή τήν αύ-
πλ. 0,15) και μεγάλων (μήκος και πλάτος 0,30, ' λήν Γ κατά τάς τρεις πλευράς και θά είχε ξύλινους
ή 0,28, ή 0,20). Έν τή εξωτερική πλευρά σώ- ίσως τους κίονας έν τή νοτία και έν τή δυτική πλευ-
ζονται κατά γραμμήν μεγάλοι και παχεΐς λίθοι, ρα. Τούτο εικάζω έκ του δτι οί λίθοι, έφ' ών θά
οίτινες θά άπετέλουν στρώμα, έφ' ου θά έπεκάθην- έπεκάθηντο οί κίονες, εινε πολύ στενοί.—Διά των
το κίονες ή τετραγωνικοί στύλοι, ϊά έν έκατέρω δύο δέ σκελών της πλινθοστρώτου στοάς, του βο-
£έ των άκρων δωμάτια α και α' δυνάμεθα νά έκ- ρείου και νοτίου, είσήρχετό τις εις τό άνατολικόν