DOI Artikel:
Kabbadias, Panagiōtēs: Anaskaphai en Epidauro: (1918 kai 1919)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14365#0189
ΑΕ 1918
έκατέρωθεν δέ χώρος διαιρείται εις δύο διαμερί- άγνωστον εϊνε, άν ούτοι ύπήρχον εκεί εξ άρ/ής, ή
σματα (Π και Ρ', Ρ και Ρ' εικ. 14) δια σειράς , άν προσετέθησαν ύστερον, ώς παρακατιόντες θά
κιόνων ή, πιθανώτερον, τετραγωνικών παραστάδων, είπωμεν —Το μέσον το0 περί ού ό λόγος διαμερί-
ών σώζονται νυν αί βάσεις. Ήσαν δ' έκτισμέναι σματος κατέχει το έκκλησίδιον του Άγιου Ιωάννου,
αί παραστάοες οιά πλίνθων, ώς φαίνεται, και θά οΰτινοςοί τοίχοι εκτείνονται προς δυσμάςτοσοΟτον,
είχον ούχι όριζόντιον αλλά τοξοειδή τον θριγκόν. ώστε καλύπτουσι μέρος του μωσαϊκού (ίδε είκ. 15).
ΜουσειωτΌν δεν ήτο τό δάπεδο^ τών διαμερισμάτων Και ταύτα μεν ώς προς το συμμετρικόν οίκοδό-
τούτων' ίσως ό'μως ήτο έπεστρωμένον οιά πλίν- μημα' άλλά τούτο εμφανίζεται άσύμμετρον οιά
θων, ώς δύναται τις νά συναγάγη έκ του μεγάλου της εν τη βόρεια πλευρά προσθήκης τών διαμερι-
πλήθο υς τών πλίνθων, αί'τινες ηύρίσκοντο έν ταΐς σμάτων Θ, Κ και «' (είκ. 14)., άτινα κατά τον
άνασκαφαΐς και έκ της δια πλίνθων έπιστρώσεως τρόπον της κατασκευής φαίνεται δτι είνε σύγχρονα
του δαπέδου του δυτικού τμήματος του οικοδομή- τω λοιπώ οί/.οδομήματι' έκ τούτου δέ δηλουται
ματος, ώς ανωτέρω είπομεν (σ. 176). ή δτι έκτίσθησαν ταύτα συγχρόνως τω συμμετρικά»
ΆπΌ δέ του μέσου διαμερίσματος άνήρχετότις, κτίσματι, κατ' άκολουθίαν μεταβολής τοΟ άρχικου
διά μιας βαθμίδος, επί του διαμερίσματος ζ: (είκ σχεδίου, ή δτι προσετέθησαν ολίγον τι ύστερον. Ή
13), ούτινος οί μεν εσωτερικοί τοίχοι και παραστά- εις αυτά είσοδος έγίνετο διά του διαδρόμου τής Βα-
δες, ή τόξα, ήσαν πλινθόκτιστοι, ώς φαίνεται έκ τών σιλικής, διά τής θύρας τής έν τή βόρεια πλευρά,
σωζόμενων λειψάνων, το δέ δάπεδον ήτο πλακό- οι1 ής είσήρχετό τις εις το διαμέρισμα Ο, και άπο
στρωτον, ώς είνε δυνατόν νά σύμπεράνη τις έκ τούτου εις τό διαμέρισμα Κ, ών έκάτερον εχει το
σωζόμενης κατά χώραν πλακός § (είκ 13). Ως έδαφος έπεστρωμένον δι ωραίων μωσαϊκών (είκ.
προς δέ τους έν τή Άψίδι δύο κίονας (του ένός τού- 13. Πρβ. είκ 2/ και 28) Έν τω μέσω τοΟ διαμε-
των σώζεται ή βάσις κατά χώραν) σημειωτέον οτι ρίσματος Κ υπάρχει μικρός άσβεστόχριστος πυρήν
Εικ. 19 Άΐονοειωτον έδαφος (εικ. Γό Ε αικ 14, . ) Μ>,κ< ς 4,35, π/.. £>,6ί>
έκατέρωθεν δέ χώρος διαιρείται εις δύο διαμερί- άγνωστον εϊνε, άν ούτοι ύπήρχον εκεί εξ άρ/ής, ή
σματα (Π και Ρ', Ρ και Ρ' εικ. 14) δια σειράς , άν προσετέθησαν ύστερον, ώς παρακατιόντες θά
κιόνων ή, πιθανώτερον, τετραγωνικών παραστάδων, είπωμεν —Το μέσον το0 περί ού ό λόγος διαμερί-
ών σώζονται νυν αί βάσεις. Ήσαν δ' έκτισμέναι σματος κατέχει το έκκλησίδιον του Άγιου Ιωάννου,
αί παραστάοες οιά πλίνθων, ώς φαίνεται, και θά οΰτινοςοί τοίχοι εκτείνονται προς δυσμάςτοσοΟτον,
είχον ούχι όριζόντιον αλλά τοξοειδή τον θριγκόν. ώστε καλύπτουσι μέρος του μωσαϊκού (ίδε είκ. 15).
ΜουσειωτΌν δεν ήτο τό δάπεδο^ τών διαμερισμάτων Και ταύτα μεν ώς προς το συμμετρικόν οίκοδό-
τούτων' ίσως ό'μως ήτο έπεστρωμένον οιά πλίν- μημα' άλλά τούτο εμφανίζεται άσύμμετρον οιά
θων, ώς δύναται τις νά συναγάγη έκ του μεγάλου της εν τη βόρεια πλευρά προσθήκης τών διαμερι-
πλήθο υς τών πλίνθων, αί'τινες ηύρίσκοντο έν ταΐς σμάτων Θ, Κ και «' (είκ. 14)., άτινα κατά τον
άνασκαφαΐς και έκ της δια πλίνθων έπιστρώσεως τρόπον της κατασκευής φαίνεται δτι είνε σύγχρονα
του δαπέδου του δυτικού τμήματος του οικοδομή- τω λοιπώ οί/.οδομήματι' έκ τούτου δέ δηλουται
ματος, ώς ανωτέρω είπομεν (σ. 176). ή δτι έκτίσθησαν ταύτα συγχρόνως τω συμμετρικά»
ΆπΌ δέ του μέσου διαμερίσματος άνήρχετότις, κτίσματι, κατ' άκολουθίαν μεταβολής τοΟ άρχικου
διά μιας βαθμίδος, επί του διαμερίσματος ζ: (είκ σχεδίου, ή δτι προσετέθησαν ολίγον τι ύστερον. Ή
13), ούτινος οί μεν εσωτερικοί τοίχοι και παραστά- εις αυτά είσοδος έγίνετο διά του διαδρόμου τής Βα-
δες, ή τόξα, ήσαν πλινθόκτιστοι, ώς φαίνεται έκ τών σιλικής, διά τής θύρας τής έν τή βόρεια πλευρά,
σωζόμενων λειψάνων, το δέ δάπεδον ήτο πλακό- οι1 ής είσήρχετό τις εις το διαμέρισμα Ο, και άπο
στρωτον, ώς είνε δυνατόν νά σύμπεράνη τις έκ τούτου εις τό διαμέρισμα Κ, ών έκάτερον εχει το
σωζόμενης κατά χώραν πλακός § (είκ 13). Ως έδαφος έπεστρωμένον δι ωραίων μωσαϊκών (είκ.
προς δέ τους έν τή Άψίδι δύο κίονας (του ένός τού- 13. Πρβ. είκ 2/ και 28) Έν τω μέσω τοΟ διαμε-
των σώζεται ή βάσις κατά χώραν) σημειωτέον οτι ρίσματος Κ υπάρχει μικρός άσβεστόχριστος πυρήν
Εικ. 19 Άΐονοειωτον έδαφος (εικ. Γό Ε αικ 14, . ) Μ>,κ< ς 4,35, π/.. £>,6ί>