DOI Artikel:
Skias, Andreas: Anakoinōseis
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14366#0044
32 Ανακοινώσεις- υπό Ά .Σκιά.
Λ Ε ΐί)Ι8
ρους πώρινους μικρούς σπονδύλους άρραβδώτους
και άλλους τινάς λίθους αρχαίου οικοδομήματος εκ
πώρινου λίθου είδον κατακειμένους πλησίον της
παραλίας εις άπόστασιν 10θ περίπου βημάτων
από της άτμαντλί'ας τοΟ νέου υδραγωγείου της πό-
λεως. Αλλους δε δύο σπονδύλους πω οίνων ίωνι-
κων κιόνων ειοον εν ιοιωτικαις οίκιαις παρα την
λεγομένην μικράν ή χειμερινήν πλατεΐαν της πό-
λεως. Παρά .οέ την λεωφόρον την άγουσαν έκ της
πλατείας των Υψηλών Αλωνιών εις την δεξαμενήν
τοΟ ύδραγωγείου, της πόλεως δχι μακράν της δεξα-
μενής προς δεξιάν τώ εις αύτήν πορευομένω υπάρχει
τείχος άρχαΐον πώρινον, ού δέν φαίνεται το πάχος.
Οί λίθοι εινε σχεδόν τετράγωνοι, άλλ' ενίοτε πα-
ρεκβαίνουσι κατά τι άπο του άκριοοΟς τετραγω-
νικού σχήματος ή είνε ελλιπείς κατά τι συυ,πλη-
ρούμενοι διά παρεντεθειμένων μικρών λίθων. Ή
κατασκευή είνε καλή, ίσως δέ το έργον δέν εινε
νεώτερον του Ε π. Χ. αιώνος. "Αλλο οέ τείχος
ομοίως ώ·λ.οοοΐλτ\υ.ί^ον έ'μαθον οτι εύρέθη κατά την
κατασκευήν της νέας κλιμακωτής όδοΟ της άγού-
σης έκ του σιδηροδρομικού σταθμού είς τήν πόλιν
πλησίον της άγοράς. Πλησίον του τείχους τούτου
εμάθον ό'τι ευρέθη πλήθος οστράκων αρχαίων αγ-
γείων καί λύχνοι δχι ολίγοι, άλλ ουδέν έκ τών
όστρακων είχε γραφάς ή διακόσμησιν λόγου άξίαν
Εξω δέ της πόλεως τοΟ Αιγίου μόλις 5 λεπτά της
ώρας άπωτέρω τών τελευταίων οικιών αυτής, εκα-
τέρωθεν τής εις ϊέμενην αμαξιτής όδοΟ ύπάρχουσιν
ερείπια "Ρωμαϊκού οικοδομήματος, ίσως έπαύλεως,
οΰ μέρος τουλάχιστον φαίνεται ό'τι ήτο θολωτόν.
Αγνοώ, αν τά ερείπια ταύτα είνε τά αυτά προς
τά μνημονευόμενα παρά ΟαιΊίιΐδ, I βΙοροηιΐθΒΟδ Ι)
461 ή άλλα. Τό οικοδόμημα, άν πάντες οί φαινό-
μενοι τοίχοι δέν άνήκουσιν εις δύο οικοδομήματα,
θά ήτο μέγιστον έκτεινόμενον είς μήκος περίπου
60 μ. Επί τών έρειπίων τούτων κατάκειται μέγα
μαρμάρινον έπιστύλιον 2,20 μ. έφ' ου είνε κεχα-
ραγμένη διά μεγάλων γραμμάτων ή άκόλουθος
έπιγραφή'
ΤΙΟΣ ΣΩΡΑΝΟΣ ΒΙΥΑΝΙΑΛΟΥΚ
Κοΐγκ]ηος Σωρανός, Βιψανία Λουκ[--
Η θέσις τών ερειπίων τούτων λέγεται Έλλη -
νικόν.
Β') 'Αμυκλών έπιγραφαί. — Παρακολου-
θήσας τήν έν Άμύκλαις άνασκαφήν, ην έξε-
τέλει δαπάναις τής Αρχαιολογικής Εταιρείας
ό άναδεχθείς το έργον τοΰτο μετά τον θάνατον τοΟ
άοιδίμου Α. ΓιΐΓΐ\ν&η^1θΓ μαθητής αύτοΟ Ε. Κ.
ΓίβοΗίβΓ (Π Α Ε 1907 104 εξ.), αντέγραψα τάς ευ-
ρεθείσας ολίγας έπιγραφάς κατ εντολή ν τοΟ ΡΊβοη-
Ιβν, ΐνα δημοσιεύσω αύτάς έν τώ ύπ αύτου' παρα-
σκευαζομένου συγγράμματι περί τοΟ θρόνου τοΟ
Άμυκλαίου Απόλλωνος. Δυστυχώς όμως ό κ.
ΡίβοΙιΐβΓ δέν ηύκαίρησε νά δημρσιεύση το πόνημα
τοΟτο ταχέως, έπήλθε δ'έπειτα και ό πόλεμος, ώστε
άδηλον πότε δύναται νά δημοσιεύση αυτό. Τούτου
ένεκα ένόμισα ότι έπρεπε νά μη κρατήσω επι πλέον
άδημοσιεύτους τάς έπιγραφάς ταύτας, άφοΰ άλλως
και δέν έμελλον νά άποτελέσωσι σπουδαϊον μέρος
τοΟ περί τοΟ θρόνου συγγράμματος, αί πλείονες όέ
ουδέ σχέσιν τινά έχουσι πρός τον θρόνον.
1. Μίαν τών έπιγραφών τούτων κεχαραγμένην
έπί άναγλύφου είκονίζοντος ζώόν τι έδηυ.οσίευσεν
ήδη έν φωτογραφήματι ό Φρ. Βερτάκη; εν ίδια
διατρφη περί του θρόνου του Άμυκλαίου Απόλ-
λωνος (ΑΕ 1912 188) διατεινόμενος οτι άπετέλει
μέρος του θρόνου. Ό ΙΓίθοΙιΙβΓ, ώς καί έγώ, οέν
ΰπωπτεύσαμεν τοΰτο κατά τήν άνεύρεσιν αύτής,
καί νυν οέ αμφιβάλλω περί τής ορθότητος τής
γνώμης του Βερσάκη, διότι κατά τάς σημειώσεις
μου ή φέρουσα αύτήν πλάξ δέν έχει πάχος 11 |γ
εκατοστών του μέτρου, οσον είνε καί το πλάτος
τής προεξοχής τοΟ έν εϊκ 6 καί 8γ άπεικονιζομέ-
νου κίονος, άλλα το μέσον πάχος αυτής είνε 0 15,
Το υψος αύτής είνε 0 41, το πλάτος 0 29, τό δέ
μέγεθος τών ακεραίων γραμμάτων 0 012. Τά
πρώτα έπτά γράμματα είνε κάτωθεν έλλιπή καί
ούδέν άναγινώσκεται άσφαλώς.
Τό πρώτον φαίνεται ώς Α ή Λ, τό δεύτερον ώς
τετράκις τεθλασμένον σίγμα, τό τρίτον ώς Β ή Ρ
μετά παρεκτεταμένης πρός τά άνω τής καθέτου
γραμμής, το τέταρτον ώς Ε ή Ρ μετά παρεκτετα-
μένης τής καθέτου, το πέμπτον ώς Κ ή Υ, το
έκτον ώς γάμμα ή λάβδα μετά όρθιου τοΟ πρός
άριστεράν σκέλους, το δέ εβδομον ώς τριχή τε-
θλασμένον ιώτα. 1ά λοιπά φαίνονται σαφώς έν τω
φωτογραφήματι. 'Ανάγνωσιν άσφαλή δέν δύναμαι
νά εΰοω' το ρήυ,α ένίκαΙιεν δέν οαίνεται πιθανόν,
12 6 20.
Λ Ε ΐί)Ι8
ρους πώρινους μικρούς σπονδύλους άρραβδώτους
και άλλους τινάς λίθους αρχαίου οικοδομήματος εκ
πώρινου λίθου είδον κατακειμένους πλησίον της
παραλίας εις άπόστασιν 10θ περίπου βημάτων
από της άτμαντλί'ας τοΟ νέου υδραγωγείου της πό-
λεως. Αλλους δε δύο σπονδύλους πω οίνων ίωνι-
κων κιόνων ειοον εν ιοιωτικαις οίκιαις παρα την
λεγομένην μικράν ή χειμερινήν πλατεΐαν της πό-
λεως. Παρά .οέ την λεωφόρον την άγουσαν έκ της
πλατείας των Υψηλών Αλωνιών εις την δεξαμενήν
τοΟ ύδραγωγείου, της πόλεως δχι μακράν της δεξα-
μενής προς δεξιάν τώ εις αύτήν πορευομένω υπάρχει
τείχος άρχαΐον πώρινον, ού δέν φαίνεται το πάχος.
Οί λίθοι εινε σχεδόν τετράγωνοι, άλλ' ενίοτε πα-
ρεκβαίνουσι κατά τι άπο του άκριοοΟς τετραγω-
νικού σχήματος ή είνε ελλιπείς κατά τι συυ,πλη-
ρούμενοι διά παρεντεθειμένων μικρών λίθων. Ή
κατασκευή είνε καλή, ίσως δέ το έργον δέν εινε
νεώτερον του Ε π. Χ. αιώνος. "Αλλο οέ τείχος
ομοίως ώ·λ.οοοΐλτ\υ.ί^ον έ'μαθον οτι εύρέθη κατά την
κατασκευήν της νέας κλιμακωτής όδοΟ της άγού-
σης έκ του σιδηροδρομικού σταθμού είς τήν πόλιν
πλησίον της άγοράς. Πλησίον του τείχους τούτου
εμάθον ό'τι ευρέθη πλήθος οστράκων αρχαίων αγ-
γείων καί λύχνοι δχι ολίγοι, άλλ ουδέν έκ τών
όστρακων είχε γραφάς ή διακόσμησιν λόγου άξίαν
Εξω δέ της πόλεως τοΟ Αιγίου μόλις 5 λεπτά της
ώρας άπωτέρω τών τελευταίων οικιών αυτής, εκα-
τέρωθεν τής εις ϊέμενην αμαξιτής όδοΟ ύπάρχουσιν
ερείπια "Ρωμαϊκού οικοδομήματος, ίσως έπαύλεως,
οΰ μέρος τουλάχιστον φαίνεται ό'τι ήτο θολωτόν.
Αγνοώ, αν τά ερείπια ταύτα είνε τά αυτά προς
τά μνημονευόμενα παρά ΟαιΊίιΐδ, I βΙοροηιΐθΒΟδ Ι)
461 ή άλλα. Τό οικοδόμημα, άν πάντες οί φαινό-
μενοι τοίχοι δέν άνήκουσιν εις δύο οικοδομήματα,
θά ήτο μέγιστον έκτεινόμενον είς μήκος περίπου
60 μ. Επί τών έρειπίων τούτων κατάκειται μέγα
μαρμάρινον έπιστύλιον 2,20 μ. έφ' ου είνε κεχα-
ραγμένη διά μεγάλων γραμμάτων ή άκόλουθος
έπιγραφή'
ΤΙΟΣ ΣΩΡΑΝΟΣ ΒΙΥΑΝΙΑΛΟΥΚ
Κοΐγκ]ηος Σωρανός, Βιψανία Λουκ[--
Η θέσις τών ερειπίων τούτων λέγεται Έλλη -
νικόν.
Β') 'Αμυκλών έπιγραφαί. — Παρακολου-
θήσας τήν έν Άμύκλαις άνασκαφήν, ην έξε-
τέλει δαπάναις τής Αρχαιολογικής Εταιρείας
ό άναδεχθείς το έργον τοΰτο μετά τον θάνατον τοΟ
άοιδίμου Α. ΓιΐΓΐ\ν&η^1θΓ μαθητής αύτοΟ Ε. Κ.
ΓίβοΗίβΓ (Π Α Ε 1907 104 εξ.), αντέγραψα τάς ευ-
ρεθείσας ολίγας έπιγραφάς κατ εντολή ν τοΟ ΡΊβοη-
Ιβν, ΐνα δημοσιεύσω αύτάς έν τώ ύπ αύτου' παρα-
σκευαζομένου συγγράμματι περί τοΟ θρόνου τοΟ
Άμυκλαίου Απόλλωνος. Δυστυχώς όμως ό κ.
ΡίβοΙιΐβΓ δέν ηύκαίρησε νά δημρσιεύση το πόνημα
τοΟτο ταχέως, έπήλθε δ'έπειτα και ό πόλεμος, ώστε
άδηλον πότε δύναται νά δημοσιεύση αυτό. Τούτου
ένεκα ένόμισα ότι έπρεπε νά μη κρατήσω επι πλέον
άδημοσιεύτους τάς έπιγραφάς ταύτας, άφοΰ άλλως
και δέν έμελλον νά άποτελέσωσι σπουδαϊον μέρος
τοΟ περί τοΟ θρόνου συγγράμματος, αί πλείονες όέ
ουδέ σχέσιν τινά έχουσι πρός τον θρόνον.
1. Μίαν τών έπιγραφών τούτων κεχαραγμένην
έπί άναγλύφου είκονίζοντος ζώόν τι έδηυ.οσίευσεν
ήδη έν φωτογραφήματι ό Φρ. Βερτάκη; εν ίδια
διατρφη περί του θρόνου του Άμυκλαίου Απόλ-
λωνος (ΑΕ 1912 188) διατεινόμενος οτι άπετέλει
μέρος του θρόνου. Ό ΙΓίθοΙιΙβΓ, ώς καί έγώ, οέν
ΰπωπτεύσαμεν τοΰτο κατά τήν άνεύρεσιν αύτής,
καί νυν οέ αμφιβάλλω περί τής ορθότητος τής
γνώμης του Βερσάκη, διότι κατά τάς σημειώσεις
μου ή φέρουσα αύτήν πλάξ δέν έχει πάχος 11 |γ
εκατοστών του μέτρου, οσον είνε καί το πλάτος
τής προεξοχής τοΟ έν εϊκ 6 καί 8γ άπεικονιζομέ-
νου κίονος, άλλα το μέσον πάχος αυτής είνε 0 15,
Το υψος αύτής είνε 0 41, το πλάτος 0 29, τό δέ
μέγεθος τών ακεραίων γραμμάτων 0 012. Τά
πρώτα έπτά γράμματα είνε κάτωθεν έλλιπή καί
ούδέν άναγινώσκεται άσφαλώς.
Τό πρώτον φαίνεται ώς Α ή Λ, τό δεύτερον ώς
τετράκις τεθλασμένον σίγμα, τό τρίτον ώς Β ή Ρ
μετά παρεκτεταμένης πρός τά άνω τής καθέτου
γραμμής, το τέταρτον ώς Ε ή Ρ μετά παρεκτετα-
μένης τής καθέτου, το πέμπτον ώς Κ ή Υ, το
έκτον ώς γάμμα ή λάβδα μετά όρθιου τοΟ πρός
άριστεράν σκέλους, το δέ εβδομον ώς τριχή τε-
θλασμένον ιώτα. 1ά λοιπά φαίνονται σαφώς έν τω
φωτογραφήματι. 'Ανάγνωσιν άσφαλή δέν δύναμαι
νά εΰοω' το ρήυ,α ένίκαΙιεν δέν οαίνεται πιθανόν,
12 6 20.